DEPENDENT VERBLESS CLAUSE: ITS STRUCTURE, FUNCTION AND USE

Yıl 2013, Cilt: 7 Sayı: 1, - , 01.03.2013

Jarmila Petrlネkovチ

Öz

The term “clause” is not only applied to structures which comply with formal prerequisites, containing a subject and a predicate conveyed by a finite verb, but also to such structures which are analysable into clause elements. The verbless clause is a structure containing no verb element at all (either finite or nonfinite), usually having a covert subject, but containing other expressions which can be identified as a part of predicate (subject complement or adverbial). The verbless subordinate clause is joined to its superordinate clause syndetically or asyndetically (a supplementive verbless clause), or by the prepositions with or without. As an optional clause element, it functions as an adverbial, expressing a range of semantic roles, usually suggested by the introductory conjunction, or as an “optional subject/object adjunct” (supplementive verbless clauses), conveying a twofold relationship: to the predication and, at the same time, to the subject or object of its superordinate clause. Considered one of the means of sentence condensation, it is mainly used in written language.

Anahtar Kelimeler

Verbless clause; syntactic compression; complex/sentence condensation; predicate

DEPENDENT VERBLESS CLAUSE: ITS STRUCTURE, FUNCTION AND USE

Öz

“Yantümce” terimi sadece bir özne ve bir yüklem içeren ve çekimli bir fiil tarafından aktarılan resmi ön koşullar ile bağdaşan yapılar için değil aynı zamanda da cümlenin ögelerine ayrılabilenler gibi yapılar için de kullanılabilir. Fiilsiz cümle, genellikle bir gizli öznesi olan ama yüklemin bir parçası olarak nitelendirilebilecek başka ifadeleri (tanımlama tümleci veya zarfı) içeren, fiil ögesini (çekimli veya çekimsiz) hiçbir biçimde içermeyen bir yapıdır. Fiilsiz yan cümle kendisinin üst cümlesine bağlantılı veya bağlantısız olarak (eklemeli fiilsiz bir cümle) veya ile veya sız/siz edatları ile eklenmektedir. Seçmeli bir cümle ögesi olarak, birçok anlamsal rolü ifade eden genellikle tanıtıcı bir bağlaç tarafından ileri sürülen bir zarf olarak veya üst cümlesinin yüklemine ve aynı zamanda da öznesine veya nesnesine iki katlı bir ilişkiyi ileten “seçmeli bir özne/nesne eki” olarak işlev yapmaktadır. Cümle kısaltma araçlarından birini hesaba katarak, o çoğunlukla yazılı dilde kullanılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Fiilsiz cümle; sözdizinsel kısaltma; bileşik/cümle kısaltma; yüklem

Kaynakça

• Alexander, L. G. (1991). Longman English grammar. London: Longman.
• Biber, D., Stig, J., Leech, G., Condrad, S., Finegan, E. (2000). Longman grammar of spoken and written English. Harlow: Pearson Education Limited.
• Brookner, A. (1989). Latercomers. London: the Collins Publishing Group.
• Carter, R., & McCarthy, M. (2006). Cambridge grammar of English – A comprehensive guide spoken and written English Grammar and usage. Cambridge: Cambridge University Press.
• Close, R. A. (1986). A reference grammar for students of English. Essex: Longman.
• Downing, A., & Lock, P. (2006). English grammar: A university course. Oxon: Routledge.
• Dušková, L. et al. (1988). Mluvnice současné angličtiny na pozadí češtiny. Praha: Academia. Greenbaum, S. (1996). The Oxford English grammar. Oxford: Oxford University Press.
• Huddleston, R., Pullum, G. K. & et al. (2002). Cambridge grammar of the English language. Cambridge: Cambridge University Press.
• Lodge, D. (1989). Nice work. London: the Penguin Group.
• Mathesius, V. (1975). A functional analysis of present-day English on a general linguistic basis. Praha: ČSAV.
• Miller, J. (2008). An introduction to English syntax. Northampton: Edinburgh University Press.
• Quirk, R., Greenbaum, S., Leech, G., & Svartvik, J. (1985). A comprehensive grammar of the English language. New York: Longman.
• Quirk, R., & Greenbaum, S. (1998). A student’s grammar of the English language. Harlow: Longman.
• Vachek, J. (1974). Selected chapters from English syntax. Praha: SPN.