DOES “NINE” MAKE ALL THE DIFFERENCE? Differences in first births between natives and Turkish migrants in Western Germany.

Yıl 2017, Cilt: 39 Sayı: 1, 27 - 66, 22.12.2017

Linda Lux Detlev Lück

Öz

Fertility levels, including frequency of and age at first birth, differ considerably between Turkish migrants in Germany and the native German population. A central question in fertility research is which factors cause this difference to persist. This article examines whether one explanatory factor might be that young Turkish couples are more often able to count on the support of their own mothers when it comes to childcare, and that this greater support potential tends to encourage them towards family foundation. Data were used from the 1st wave of the German Generations and Gender Survey for the calculation of event history analysis models. The distance from home, the contact frequency and the quality of the relationship with the respondent’s own mother are used as indicators for the support potential. The results show that the requirements for care of grandchildren are indeed more favourable among the Turkish migrants. They live close to their mother’s home more often and have, on average, a better relationship quality. The findings also confirm Turkish migrants’ increased risk of a  transition to a first child. Still, we do not find any indication that differences in support potential are explaining the different fertility behaviour of Germans and Turkish migrants in Germany.

Anahtar Kelimeler

fertility behaviour, care of grandchildren, Western Germany, Turkish migrants, event history analyses

FARK NİNEDEN Mİ KAYNAKLANIYOR? İlk doğumlarda Batı Almanlar ve Türk göçmenler arasındaki doğurganlık farklılıkları

Öz

Doğurganlık araştırmasındaki temel bir soru, bu farkın üçüncü nesilde de görülmesinin arkasında hangi faktörlerin bulunduğudur. Bu çalışmada, olası bir açıklayıcı faktör olarak, genç Türk çiftlerin kendi anneleri tarafindan çocuk bakımında, Alman asıllı çiftlere kıyasla daha büyük bir destek potansiyeline sahip oldukları ve bu destek potansiyelinin aile kurma eğilimini teşvik edip etmediği incelenmektedir. Bu incelemeler Alman “Generations and Gender Survey” verileri ile ve olay geçmişi çözümlemesi yöntemleri uygulanarak yapılmıştır. Potansiyel destek göstergeleri olarak ‘ikamet mesafesi’, ‘görüşme sıklığı’ ve ‘anneler ile ilişki kalitesi’ kullanılmıştır. Elde edilen bulgular torun bakımındaki koşulların, Türk göçmenlerde gerçekten daha elverişli olduğunu göstermektedir. Türk asıllı çiftler, Alman asıllı çiftlere kıyasla, annelerinin evlerine daha yakın yaşıyorlar ve ortalama olarak anneler ile daha iyi bir ilişki kalitesine sahipler. Bulgular aynı zamanda, Türk göçmenlerin aile kurma olasılığının daha yüksek olduğunu da doğruluyor. Buna rağmen, araştırmamızda destek potansiyelindeki farklılıkların, Almanya’daki Almanlar ile Türk göçmenlerin aralarındakı farklı doğurganlık davranışlarını açıkladığına dair bir kanıt bulunamamıştır.

Anahtar Kelimeler

doğurganlık düzeyi, torun bakımı, Batı Almanya, Türk göçmen, olay geçmişi çözümlemesi

Kaynakça

• Aassve, A., Meroni, E., Pronzato, C. (2012). Grandparenting and Childbearing in the Extended Family. European Journal of Population, 28(4), 499-518.