TRAINING INSPECTORS` REQUIREMENTS OF IN-SERVICE TRAINING

Yıl 2013, Cilt: 8 Sayı: 2, 179 - 192, 01.03.2013

Hacı İsmail Arslantaş Metin Özkan

Öz

The training inspectors should renovate and improve themselves personally and professionally to fulfill their roles effectively in the training system. Adaptation of the training inspectors to and changing and developing processes depends on passing through a planned and scheduled in-service training process as well as personal efforts. This study intends to determine in which fields the training inspectors shall need the in-service training and what extent these requirements shall be met and reveal any advices of the inspectors on elimination of any deficiencies. The study is a qualitative and descriptive study in screening models. 24 training inspectors in charge in Mersin city in 2011 constitute the work group of the study. Any data is collected in a semi-structured interview. Analysis of the obtained data is conducted by inductive content analysis method. According to the findings of the study, the training inspectors disqualify themselves mostly on `investigation,` while they find themselves sufficient mostly on `guidance and professional support.` The training inspectors state that their requirements on in-service training are determined by the ministry, and thus they met their professional requirements mostly with personal efforts. Furthermore, the training inspectors are satisfied with any means to meet any career development requirements, and give any suggestions on determination of courses, periods and participation of courses, training quality and professional support

Anahtar Kelimeler

Training Inspector, In-service Training, Supervision, Professional Development, Inspector Qualifications,

EĞİTİM MÜFETTİŞLERİNİN HİZMET İÇİ EĞİTİM İHTİYAÇLARI

Öz

Eğitim müfettişlerinin, eğitim sistemindeki rollerini etkin bir şekilde yerine getirmeleri için kişisel ve mesleki olarak kendilerini yenilemeleri ve geliştirmeleri gerekir. Eğitim müfettişlerinin değişen ve gelişen süreçlere uyum sağlamaları kişisel çabalarının yanında planlı ve programlı bir hizmet içi eğitim sürecinden geçirilmelerine bağlıdır. Bu araştırmada eğitim müfettişlerinin hangi alanlarda hizmet içi eğitime ihtiyacı olduğunu ve bu ihtiyaçların ne derece karşılandığını belirlemek ve eksikliklerin giderilmesi konusunda müfettişlerin önerilerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırma nitel bir durum çalışması olup, tarama modellerinden betimsel araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu 2011 yılında Mersin ilinde görevli 24 eğitim müfettişi oluşturmaktadır. Veriler yarı-yapılandırılmış görüşme ile toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizi tümevarımcı içerik analizi yöntemiyle yapılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre eğitim müfettişleri görev alanları ile ilgili olarak kendilerini en çok `rehberlik ve mesleki yardım`konusunda yeterli bulurken, en çok `soruşturma` alanında kendilerini yetersiz bulmaktadırlar. Eğitim müfettişleri hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının bakanlık merkezli belirlendiğini, bu nedenle mesleki gelişim ihtiyaçlarını genellikle bireysel çabaları ile karşıladıklarını belirtmektedirler. Ayrıca eğitim müfettişleri mesleki gelişim ihtiyaçlarının karşılanma yollarını yetersiz bulmakta; eğitimlerin tespiti, eğitimlerin süresi ve katılımı, eğitim kalitesi ve mesleki destek konularında önerilerde bulunmaktadırlar.

Anahtar Kelimeler

Eğitim Nüfettişi, Hizmet İçi Eğitim, Denetim, Mesleki Gelişim, Müfettiş Yeterlilikleri,

Kaynakça

• Akbaşlı, S., (2010). Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması
• Sürecinde Gözlemledikleri İlköğretim Denetçilerinin Etkinliklerine İlişkin Görüşleri. e-Journal of New World Sciences Academy, 1C0112, 40-48.
• Arslantaş, H.İ., (2007). İlköğretim Müfettişlerinin Mesleki
• Yardım ve Rehberlik Rollerinin Öğretmen Algılarına Göre Değerlendirilmesi (Bir model önerisi). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü,(Yayınlanmamış Doktora Tezi), Gaziantep. Aydın, M., (2000). Çağdaş Eğitim Denetimi. Hatipoğlu yayıcılık, Baskı, Ankara.
• Başar, H., (2002). Eğitim Denetçisi. PegemA yayıncılık, 5.baskı, Ankara.
• Bilgin, N., (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi, Teknikler
• Ve Örnek Çalışmalar. Ankara: Siyasal Kitapevi. Bursalıoğlu, Ziya., (1991). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış. Ankara: Pegem Yayınları, 8.baskı.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F., (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Pegem Akademi.
• Berrin, B., (1995) . İlkögretim kurumlarının denetiminde yeterince yerine getirilmediği görülen bazı denetim rolleri ve nedenleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 11: 127
• Çalışkan, S., (2003). İlköğretim Müfettişlerinin Rehberlik
• Görevlerini Gerçekleştirme Düzeylerinin İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gaziantep. Dağlı, A., (2006). İlköğretim denetmenlerinin eğitim ve yaşam ile ilgili karşılaştıkları sorunlar ve bu sorunların çözümüne ilişkin öneriler. D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 6, 1
• Danyeri, Ö., (2001). İlköğretim Müfettişlerinin Rehberlik
• Görevlerini Gerçekleştirme Düzeylerinin Belirlenmesi (Sakarya İli Örneği). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Sakarya. Ergüneş, Y. ve Ovalı, Ç., (2011). Müfettişlerin Rehberlik
• Rollerini Yerine Getirmelerine İlişkin Müfettiş ve Öğretmen Görüşleri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(25), 30-53. Gündüz, Y., (2010).İlköğretim Okullarında Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin İlköğretim Müfettişlerine İlişkin Tutumlarının
• İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Egitim Fakültesi Dergisi, Cilt 11, Sayı 2, Ağustos 2010, ss. 1-23.
• Karabulut, E., (2005). İlköğretim Müfettişlerinin Mesleki
• Rehberlik ve Yardım Rollerinin İlköğretim Okullarında Görevli Öğretmenlerce Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara. Korkmaz, M. ve Özdoğan, O., (2005). İlköğretim Müfettişlerinin
• Rehberlik Görevlerini Gerçekleştirme Düzeyleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(4), 431-443. Köroğlu, H. ve Oğuz, E., (2011). Eğitim Müfettişlerinin
• Rehberlik Rollerine Yönelik Öğretmen, Yönetici ve Eğitim Müfettişi Görüşleri. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(2), ss. 9-25. MEB, (2011). Millî Eğitim Bakanlığı Eğitim Müfettişleri
• Başkanlıkları Yönetmeliği. 24/06/2011 tarihli ve 27974 sayılı Resmî Gazete.
• Memişoğlu, S,P., (2002) Eğitimde Etkili Denetim. Çağdaş Eğitim Dergisi. 293.s.15-20.
• Sarpkaya R., (2004).İlköğretim Denetmenlerinin Denetim Sürecinde
• Karşılaştıkları Sorunlar, SDÜ Burdur Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, 114-129. Sağlam, A.Ç. ve Demir, A., (2009). İlköğretim Müfettişlerinin
• Rehberlik Görevlerini Yerine Getirme Düzeylerine İlişkin Öğretmen Görüşleri, Milli Eğitim Dergisi, 183, 130-140. Selimoğlu, E. ve Yılmaz, H.B., (2009). Hizmet İçi Eğitimin Kurum ve Çalışanlar Üzerine Etkileri. Paradoks, Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, (e-dergi), http://www.paradoks.org, ISSN 1305- 7979,Yıl:5 Sayı:1.
• Tavşancıl, E. ve Aslan, E., (2001) Sözel, Yazılı ve Diğer
• Materyaller İçin İçerik Analizi ve Uygulama Örnekleri, Epsilon Yayınevi, İstanbul. Taymaz, H., (2002).Eğitim sisteminde Teftiş: Kavramlar, İlkeler,
• Yöntemler. PegemA yayıncılık, 5.baskı,Ankara. Toktamışoğlu, M., (2001). Kot Pantolonlu Yönetici. Mediacat Kitapları, Ankara.
• Turan, F., (2009). İlköğretim Müfettişlerinin Etik Rol
• Davranışlarına İlişkin Algıların Mukayeseli İncelenmesi (Konya İli Örneği), Milli Eğitim Dergisi, 183, 141-168. Vezne, R., (2007). İlköğretim Okullarındaki İngilizce
• Öğretmenlerinin İlköğretim Müfettişlerinin Rehberlik Hizmetlerinden Yararlanma Düzeyleri. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, 5-7 Eylül, Tokat. Yalçınkaya, M., Selçuk, G. ve Uslu, C.A., (2012). Eğitim
• Müfettişlerinin Mesleki Yeterlik Düzeylerine Göre Hizmetiçi Eğitim İhtiyaçlarının İncelenmesi. CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 288-310. Yıldırım, A. ve Şimşek, H., (2006). Nitel Araştırma Yöntemleri.
• Ankara: Seçkin Yayıncılık.