Öz
Doğa, çocuğun fiziksel ve psikolojik ihtiyaçlarına cevap verebilecek
birçok imkânı içinde barındırır. Çocukların sağlıklı gelişimleri için oyuna,
hareket etmeye, bol oksijen almaya ihtiyaçları vardır. Kendi dışındaki canlı
türlerini tanımak, onlarla etkileşim içinde olmak duyarlılığının ve
farkındalığının artmasını sağlar. Çocuklar kendilerini ve çevrelerini anlamaya
başladıkları dönemde anaokulu kavramıyla tanışırlar. Kurumsal eğitime ilk adımı
attıkları bu yerlerde öğrenecekleri öğretiler yaşam biçimlerinin ve sosyal
ilişkilerinin oluşmasında önemli bir paya sahiptir. Fiziksel, sosyal ve
psikolojik gelişimlerini de bu mekânlarda sürdürdükleri için anaokullarının
çocuklara sağladığı mekânsal olanakların tatmin edici düzeyde olması gerekir. Bu
araştırma, çocukların doğa ile ilişki kurabildiği anaokullarının farklı
ülkelere ait örnekler ile desteklenerek mekân kalitesi ve malzeme anlamında
irdelenmesini konu almaktadır. Çocuk gelişiminde çocuk-doğa etkileşiminin
öneminin savunulduğu bu çalışmada, çocukların günlerinin büyük bir çoğunluğunu
geçirdikleri anaokullarının bu etkiye ve gelişime olan katkısı örnekler ile
açıklanmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- • Baran, M., Yılmaz, A. ve Yıldırım, M., (2007). Okul Öncesi Eğitimin Önemi ve Okul Öncesi Eğitim Yapılarındaki Kullanıcı Gereksinimleri Diyarbakır Huzurevleri Anaokulu Örneği. D. Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi 8, 27-44.
- • Berber, F., (2012). Ekolojik Malzemenin Tasarımdaki Yeri ve Ekolojik Malzemeyle Mimari Konut Tasarımı. Yüksek Lisans Tezi. Haliç Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
- • Campbell, H., (2013). Landscape and Child Development, Northwood Associates Landscape Architects Ltd., Toronto.
- • Elibol, G.C., Kılıç, Y. ve Burdurlu, E., (2006). Okul Öncesi Çocuk Oyuncaklarında Malzeme kullanımı ve 4-6 Yaş Çocuklarının Renk Tercihleri. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 9(9).
- • Erten, S., (2003). 5. Sınıf Öğrencilerinde “Çöplerin Azaltılması” Bilincinin Kazandırılmasına Yönelik Bir Öğretim Modeli. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, s:94–103.
- • Fjortoft, I. and Sagei, J., (2001). The Natural Environment As A Playground for Children: Landscape Description And Analyses of A Natural Playscape. Landscape And Urban Planning Volume 48, Issues 1-2, p:83-97.
- • Kıldan, O. ve Pektaş, M., (2009). Erken Çocukluk Döneminde Fen ve Doğa İle İlgili Konuların Öğretilmesinde Okulöncesi Öğretmenlerinin Görüşlerinin Belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), p:113-127.
- • Oğuz, B.U.V. ve Akyol, A.K., (2006). Çocuk Eğitiminde Montessori Yaklaşımı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), s:243-256.
- • Poyraz, H. ve Dere, H., (2003). Okulöncesi Eğitiminin İlke ve Yöntemleri. 2. Baskı, Ankara Anı Yayıncılık, s:210.
- • Sobel, D., (2008). Children & Nature-Design Principles for Educators. Stenhouse Publishers.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 11 Ocak 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 12 Sayı: 1 |