Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2017, Cilt: 12 Sayı: 4, 212 - 231, 20.10.2017

Hakan Sarıtaş , Yusuf Kaya

Öz

Küreselleşme öncesinde, sadece bulunduğu bölgede
hizmet veren, düşük sermayeli, yoğun iş gücüne dayalı çalışan Küçük ve Orta Büyüklükteki
İşletmeler (KOBİ), globalleşen dünyada ayakta kalıp faaliyetlerine devam
edebilmek için çok uluslu şirketlerle rekabet haline girmişlerdir.
Kurumsal Risk Yönetimi ise, son 20 yılda yaşanan finansal şoklar neticesinde,
mevcut risk yönetim anlayışlarının başarısız olması neticesinde doğan, entegre
bir risk yönetim anlayışıdır. Bu çalışmada Kurumsal Risk
Yönetimi’nin temel çerçevesi açıklanmaya çalışılmış ve KOBİ’ler için
gerekliliği sorgulanmıştır. Yapılan ampirik çalışmada halka açık olmayan,
finansal verilerine ulaşılan 157 işletmenin Kurumsal Risk Yönetimi farkındalığı
ölçümlenmiştir. Ayrıca işletmelerin, finansal verileri analiz edilerek, risk
departmanı kurma olasılıkları Ortalama Popülasyon Panel Veri Modeliyle analiz
edilmiştir. Yapılan analiz ve anket sonuçları, Türkiye’de Kurumsal Risk
Yönetimi farkındalığının, KOBİ’ler için henüz oluşmadığını göstermiştir.
İşletmelerin risk departmanı kurma olasılıklarının ise, finansal verilerinin
negatife doğru yönelmesiyle arttığı ölçümlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal Risk Yönetimi KOBİ Ortalama Popülasyon Panel Veri Modeli Risk Yönetimi Risk

Kaynakça

  • Akgüç, Ö. (1998). Finansal Yönetim, Muhasebe Enstitüsü Yayınları, İstanbul, 393-396.
  • Aktaş R. (2008). “Kurumsal Risk Yönetimi”, TOBB Üniversitesi Ders Notları .
  • Applying COSO’s Enterprise Risk Management — Integrated Framework, The IIA www.theiia.org.
  • Arslan I. (2008). Kurumsal Risk Yönetimi Uzmanlık Tezi, Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.
  • Aydın, E.V. (2007). Basel II Standartları ve KOBİ’lere Etkileri, Gmak Baskı, 1. Baskı, İstanbul.
  • Barton, T., Shenkir, W., Walker, P. (2002). “Making Enterprise Risk Management” Pay off. books.google.com.
  • BDDK(2010).,“SorularlaBaselIII” https://www.bddk.org.tr/WebSitesi/turkce/Basel/8742sorularla_basel_iii_29_11_2010_.pdf (20.05.2013)
  • Beasley, M.S., Clune, R., Hermanson, D.R., (2005). “Enterprise Risk Management: an Empirical Analysis of Factors Associated with the Extent of Implementation”, Journal of Accounting and Public Policy, 24 (6), 521-531. Bolak, M. (2001). Sermaye Piyasası Menkul Kıymetler ve Portföy Analizi, Beta Yayınevi, İstanbul.
  • Booker F.M. (2003). “An ERM Framework: Developing Effective Risk Management Strategies to Protect Your Organization”, White Paper, August .
  • Bozkurt V., Baştürk Ş.(2009). “ KOBi Giriiimcilerinde Risk ve Belirsizlik Algıları:Bursa Örneği”Ankara Üniversitesi SBF Dergisi s:64-2 sayfa: 44-74
  • Bromiley, P., Mcshane, M. Nair, A. and Rustambekov, E., (2014). “Enterprise Risk Management: Review, Critique, and Research Directions”, Long Range Planning ,1-12. Colquitt L.L., Hoyt R.E., Lee R.B. (1999). “ Integrated Risk Management and The Role of the Risk Manager”, Risk Management and Insurance Review, 2 (3), 43-61. COSO, (2004 September). Enterprise Risk Management Framework.. http://www.coso.org/documents/COSO_ERM_ExecutiveSummary.pdf. (16.10.2014)
  • COSO Risk Framework : A Reference for Internal Control – Transition from COSO I to COSO II, IAS Conference, http://ec.europa.eu/dgs/internal_audit/docs/ias_conferences/05/bressac.pdf (18/12/2014)
  • COSO (2004, September). “Enterprise Risk Management-Integrated Framework” Executive Summary
  • Crouchley R., Davies B. (1999), “A Comparison of Population Average And Random Effects For The Models And Analysis Of Longitudinal Count Data With Base-Line İnformation” J.R.Statist Soc. A. 162 part:3, 331-347.
  • D'Arcy, S.P., Brogan, J.C., (2001). “Enterprise Risk Management”, Journal of Risk Management of Korea, 12 (1), 207-228.
  • Demir Y., Önem B.(2012).” Kobi’lerin Finansal Risk Algı Düzeyine Yönelik Bir Araştırma: Isparta-Burdur İlleri Örneği” Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 8 , Sayı 16 S:23-40
  • Dickinson G., (2001). “Enterprise Risk Management: Its Origins And Conceptual Foundations”, The Geneva Papers on Risk and Insurance-Issues and Practice, 26(3), 360-366.
  • Enterprise Risk Management Guideline; Government of British Columbia, http://www.fin.gov.bc.ca/pt/rmb/ref/RMB_ERM_Guideline.pdf (20.06.2014).
  • Golshan, M. N., Rashid, S., (2012). “What Leads Firms to Enterprise Risk Management Adoption? A Literature Review” ,2012 International Conference on Economics, Business and Marketing Management IPEDR, vol.29.
  • Gordon, L.A., Loeb, M.P., Tseng, C.-Y., (2009). “Enterprise risk management and firm performance: a contingency perspective”, Journal of Accounting and Public Policy, 28 (4), 301-327.
  • Gökalp, M. F., Ercan B. (2006). “Kurumsal Yapı ve Ekonomik Büyüme İlişkisi,” Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 8, Sayı 1, s. 212-226.
  • Güneş, Ş. (2009). Kurumsal Risk Yönetimi ve Türkiye’de Farkındalığına İlişkin Bir Uygulama , (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.,
  • Gürel E., Gürel E., Demir N. (2012). “Basel III Kriterleri” , Ankara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık Araştırmaları Dergisi, Cilt 1, Sayı 3-4, ss.16-28
  • Hampton J. (2009). Fundamentals of Enterprise Risk Management: How Top Companies Assess Risk, Manage Exposure, and Seize Opportunity, American Management Association.
  • Harrington, S.E., Niehaus, G., Risko, K.J., (2002). “Enterprise Risk Management: The Case of United Grain Growers”, Journal of Applied Corporate Finance, 14 (4),71-81.
  • Hillson D., Murry-Webstrer R. (2007). Understanding and Managing Risk Attitude, Gower Publishing Ltd., England.
  • Hoppel, M. W. (2002). “Current Innovative Models of SME Promotion in Europe: Small Scale Industry Project”, Project No: 95.2299.6-001-00 ,Ministry of Industry Department of Industrial Promotion, Leipzig Germany .
  • Hoyt, R.E., Liebenberg, A.P., (2011). “The Value of Enterprise Risk Management”, Journal of Risk and Insurance, 78 (4), 795-822.
  • ISO 31000, (2010). “Risk Management e Principles and Guidelines”, http://www.iso.org/iso/home/standards/iso31000.htm (20.10.2014). Karagöz M. (2006). İstatistik Yöntemleri, Ekin Yayınevi, 6. Baskı, Bursa , 61-77.
  • Kayım A. (2006). “Kurumsal Risk Yönetimi ve İç Denetimin Kurumsal Risk Yönetimindeki Rolü”, Active Dergisi.
  • KOSGEB (2014)., 2011 - 2013 KOBİ Stratejisi ve Eylem Planı http://www.kosgeb.gov.tr/istanbulanadolu/tr/content.asp?PID={E3DFC62E-23D7-4382-A60C-A430944E272D (13/07/2013)
  • Kurnaz, N. (2006). Kurumsal Yönetim Ekseninde Risk Odaklı İç Denetim: Türkiye’nin 500 Büyük Sanayi İşletmesinde Risk Odaklı İç Denetim Uygulama Analizi, (Basılmamış Doktora Tezi), Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya
  • Küçük, A. (2007). Havaalanlarında Kurumsal Risk Yönetimi Örneği: Atatürk Havalimanı Terminalleri İşletmesi İçin Kurumsal Risk Yönetimi Modelleri, (Basılmamış Doktora Tezi), Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Küçükkaya, H. (2011). Finansal Krizler ve Finansal Risk Yönetimi-Ege Bölgesi’ndeki İşletmeler Üzerine Bir Uygulama, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Liang K., Zeger S. (1986). “Longitudinal Data Analysis Using Generalised Linear Models”, Biometrica, 73, 13-22.
  • Liebenberg, A.P., Hoyt, R.E., (2003). “The Determinants Of Enterprise Risk Management Evidence From The Appointment Of Chief Risk Officers”, Risk Management and Insurance Review, 6 (1), 37-52.
  • Meulbroek L.K., (2002a). “Integrated Risk Management for the Firm: a Senior Manager's Guide”: SSRN.
  • Müftüoğlu T. (1997). Türkiye’de Küçük Ve Orta Ölçekli İşletmeler, Desen Ofset, Ankara.
  • Naghiyev, T. (2008). Menkul Kıymet Yatırım Fonlarından Oluşan Optimal Portföy Seçimi Ve Riske Maruz Değer Yöntemiyle Portföy Riskinin Belirlenmesi, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • OECD (2004). “OECD Principle of Corporate Governance”, 22/04.
  • Özer H. (2006). “Nitel Değişkenli Ekonometrik Modeller”, Nobel Yayıncılık, İstanbul.
  • Pagach, D., Warr, R., (2011). “The Characteristics of Firms that Hire Chief Risk Officers”, Journal of Risk and Insurance 78 (1), 185-211.
  • Pagach, D., Warr, R. (2010). “The Effects of Enterprise Risk Management on Firm Performance”,
  • Paul S. (2006). “Auditor’s Risk Management Guide”, Integrating Auditing and ERM, s. 6.11
  • Pehlivanlı, D. (2008). Kurumsal Risk Yönetimi Temelli İç Denetim Ve Türkiye Uygulamaları, (Basılmamış Doktora Tezi), Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Protiviti Inc. (Independent Risk Consulting) (2006a). Enterprise Risk Management:Practical Implementation Advice, the bulletin, Volume 2, issue 6. PWC, Pricewaterhousecoopers (2004). Kurumsal Yönetim, Risk ve Raporlama,
  • http://www.pwc.com/extweb/service.nsf/docid/904BB8812EC35CD880257124005539C9> (15.12.2014).
  • Saka, T. (2008). Kurumsal Risk Yönetimi ve 2008 Yılı Risk Öngörüleri, TUSİAD.
  • Sayılgan, G (1995). Soru ve Yanıtlarıyla İşletme Finansmanı, Turhan Kitabevi.
  • Schrand, C., Ünal, H., (1998). “Hedging and coordinated risk management: evidence from thrift conversions”, The Journal of Finance, 53 (3), 979-1013. S&P, (2013). “Standard & Poor's to Apply Enterprise Risk Analysis to Corporate Ratings”, http://www.nyu.edu/intercep/ERM%20for% (07/05/2013).
  • Timurçin D. (2010). Türkiye’de KOBİ’lerin Rekabet Gücü ve Rekabet Üstünlüğü Sağlamada Kümelenmenin Etkisi, (Basılmamış Doktora Tezi), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Tosun Ö., Oruç E. (2010). “Portföy Büyüklüğün Portföy Riski Üzerine Etkileri:İmkb-30 Üzerinde Test Edilmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:15 Sayı:2 ,479-492.
  • TUİK(2014)HaberBültenleriSayı:18521, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18521 (20.05.2014).
  • TÜSİAD (2006). Kurumsal Risk Yönetimi, Ankara .

Yıl 2017, Cilt: 12 Sayı: 4, 212 - 231, 20.10.2017

Hakan Sarıtaş , Yusuf Kaya

Öz

Kaynakça

  • Akgüç, Ö. (1998). Finansal Yönetim, Muhasebe Enstitüsü Yayınları, İstanbul, 393-396.
  • Aktaş R. (2008). “Kurumsal Risk Yönetimi”, TOBB Üniversitesi Ders Notları .
  • Applying COSO’s Enterprise Risk Management — Integrated Framework, The IIA www.theiia.org.
  • Arslan I. (2008). Kurumsal Risk Yönetimi Uzmanlık Tezi, Maliye Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı.
  • Aydın, E.V. (2007). Basel II Standartları ve KOBİ’lere Etkileri, Gmak Baskı, 1. Baskı, İstanbul.
  • Barton, T., Shenkir, W., Walker, P. (2002). “Making Enterprise Risk Management” Pay off. books.google.com.
  • BDDK(2010).,“SorularlaBaselIII” https://www.bddk.org.tr/WebSitesi/turkce/Basel/8742sorularla_basel_iii_29_11_2010_.pdf (20.05.2013)
  • Beasley, M.S., Clune, R., Hermanson, D.R., (2005). “Enterprise Risk Management: an Empirical Analysis of Factors Associated with the Extent of Implementation”, Journal of Accounting and Public Policy, 24 (6), 521-531. Bolak, M. (2001). Sermaye Piyasası Menkul Kıymetler ve Portföy Analizi, Beta Yayınevi, İstanbul.
  • Booker F.M. (2003). “An ERM Framework: Developing Effective Risk Management Strategies to Protect Your Organization”, White Paper, August .
  • Bozkurt V., Baştürk Ş.(2009). “ KOBi Giriiimcilerinde Risk ve Belirsizlik Algıları:Bursa Örneği”Ankara Üniversitesi SBF Dergisi s:64-2 sayfa: 44-74
  • Bromiley, P., Mcshane, M. Nair, A. and Rustambekov, E., (2014). “Enterprise Risk Management: Review, Critique, and Research Directions”, Long Range Planning ,1-12. Colquitt L.L., Hoyt R.E., Lee R.B. (1999). “ Integrated Risk Management and The Role of the Risk Manager”, Risk Management and Insurance Review, 2 (3), 43-61. COSO, (2004 September). Enterprise Risk Management Framework.. http://www.coso.org/documents/COSO_ERM_ExecutiveSummary.pdf. (16.10.2014)
  • COSO Risk Framework : A Reference for Internal Control – Transition from COSO I to COSO II, IAS Conference, http://ec.europa.eu/dgs/internal_audit/docs/ias_conferences/05/bressac.pdf (18/12/2014)
  • COSO (2004, September). “Enterprise Risk Management-Integrated Framework” Executive Summary
  • Crouchley R., Davies B. (1999), “A Comparison of Population Average And Random Effects For The Models And Analysis Of Longitudinal Count Data With Base-Line İnformation” J.R.Statist Soc. A. 162 part:3, 331-347.
  • D'Arcy, S.P., Brogan, J.C., (2001). “Enterprise Risk Management”, Journal of Risk Management of Korea, 12 (1), 207-228.
  • Demir Y., Önem B.(2012).” Kobi’lerin Finansal Risk Algı Düzeyine Yönelik Bir Araştırma: Isparta-Burdur İlleri Örneği” Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 8 , Sayı 16 S:23-40
  • Dickinson G., (2001). “Enterprise Risk Management: Its Origins And Conceptual Foundations”, The Geneva Papers on Risk and Insurance-Issues and Practice, 26(3), 360-366.
  • Enterprise Risk Management Guideline; Government of British Columbia, http://www.fin.gov.bc.ca/pt/rmb/ref/RMB_ERM_Guideline.pdf (20.06.2014).
  • Golshan, M. N., Rashid, S., (2012). “What Leads Firms to Enterprise Risk Management Adoption? A Literature Review” ,2012 International Conference on Economics, Business and Marketing Management IPEDR, vol.29.
  • Gordon, L.A., Loeb, M.P., Tseng, C.-Y., (2009). “Enterprise risk management and firm performance: a contingency perspective”, Journal of Accounting and Public Policy, 28 (4), 301-327.
  • Gökalp, M. F., Ercan B. (2006). “Kurumsal Yapı ve Ekonomik Büyüme İlişkisi,” Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 8, Sayı 1, s. 212-226.
  • Güneş, Ş. (2009). Kurumsal Risk Yönetimi ve Türkiye’de Farkındalığına İlişkin Bir Uygulama , (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.,
  • Gürel E., Gürel E., Demir N. (2012). “Basel III Kriterleri” , Ankara Üniversitesi Bankacılık ve Sigortacılık Araştırmaları Dergisi, Cilt 1, Sayı 3-4, ss.16-28
  • Hampton J. (2009). Fundamentals of Enterprise Risk Management: How Top Companies Assess Risk, Manage Exposure, and Seize Opportunity, American Management Association.
  • Harrington, S.E., Niehaus, G., Risko, K.J., (2002). “Enterprise Risk Management: The Case of United Grain Growers”, Journal of Applied Corporate Finance, 14 (4),71-81.
  • Hillson D., Murry-Webstrer R. (2007). Understanding and Managing Risk Attitude, Gower Publishing Ltd., England.
  • Hoppel, M. W. (2002). “Current Innovative Models of SME Promotion in Europe: Small Scale Industry Project”, Project No: 95.2299.6-001-00 ,Ministry of Industry Department of Industrial Promotion, Leipzig Germany .
  • Hoyt, R.E., Liebenberg, A.P., (2011). “The Value of Enterprise Risk Management”, Journal of Risk and Insurance, 78 (4), 795-822.
  • ISO 31000, (2010). “Risk Management e Principles and Guidelines”, http://www.iso.org/iso/home/standards/iso31000.htm (20.10.2014). Karagöz M. (2006). İstatistik Yöntemleri, Ekin Yayınevi, 6. Baskı, Bursa , 61-77.
  • Kayım A. (2006). “Kurumsal Risk Yönetimi ve İç Denetimin Kurumsal Risk Yönetimindeki Rolü”, Active Dergisi.
  • KOSGEB (2014)., 2011 - 2013 KOBİ Stratejisi ve Eylem Planı http://www.kosgeb.gov.tr/istanbulanadolu/tr/content.asp?PID={E3DFC62E-23D7-4382-A60C-A430944E272D (13/07/2013)
  • Kurnaz, N. (2006). Kurumsal Yönetim Ekseninde Risk Odaklı İç Denetim: Türkiye’nin 500 Büyük Sanayi İşletmesinde Risk Odaklı İç Denetim Uygulama Analizi, (Basılmamış Doktora Tezi), Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya
  • Küçük, A. (2007). Havaalanlarında Kurumsal Risk Yönetimi Örneği: Atatürk Havalimanı Terminalleri İşletmesi İçin Kurumsal Risk Yönetimi Modelleri, (Basılmamış Doktora Tezi), Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Küçükkaya, H. (2011). Finansal Krizler ve Finansal Risk Yönetimi-Ege Bölgesi’ndeki İşletmeler Üzerine Bir Uygulama, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Liang K., Zeger S. (1986). “Longitudinal Data Analysis Using Generalised Linear Models”, Biometrica, 73, 13-22.
  • Liebenberg, A.P., Hoyt, R.E., (2003). “The Determinants Of Enterprise Risk Management Evidence From The Appointment Of Chief Risk Officers”, Risk Management and Insurance Review, 6 (1), 37-52.
  • Meulbroek L.K., (2002a). “Integrated Risk Management for the Firm: a Senior Manager's Guide”: SSRN.
  • Müftüoğlu T. (1997). Türkiye’de Küçük Ve Orta Ölçekli İşletmeler, Desen Ofset, Ankara.
  • Naghiyev, T. (2008). Menkul Kıymet Yatırım Fonlarından Oluşan Optimal Portföy Seçimi Ve Riske Maruz Değer Yöntemiyle Portföy Riskinin Belirlenmesi, (Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • OECD (2004). “OECD Principle of Corporate Governance”, 22/04.
  • Özer H. (2006). “Nitel Değişkenli Ekonometrik Modeller”, Nobel Yayıncılık, İstanbul.
  • Pagach, D., Warr, R., (2011). “The Characteristics of Firms that Hire Chief Risk Officers”, Journal of Risk and Insurance 78 (1), 185-211.
  • Pagach, D., Warr, R. (2010). “The Effects of Enterprise Risk Management on Firm Performance”,
  • Paul S. (2006). “Auditor’s Risk Management Guide”, Integrating Auditing and ERM, s. 6.11
  • Pehlivanlı, D. (2008). Kurumsal Risk Yönetimi Temelli İç Denetim Ve Türkiye Uygulamaları, (Basılmamış Doktora Tezi), Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
  • Protiviti Inc. (Independent Risk Consulting) (2006a). Enterprise Risk Management:Practical Implementation Advice, the bulletin, Volume 2, issue 6. PWC, Pricewaterhousecoopers (2004). Kurumsal Yönetim, Risk ve Raporlama,
  • http://www.pwc.com/extweb/service.nsf/docid/904BB8812EC35CD880257124005539C9> (15.12.2014).
  • Saka, T. (2008). Kurumsal Risk Yönetimi ve 2008 Yılı Risk Öngörüleri, TUSİAD.
  • Sayılgan, G (1995). Soru ve Yanıtlarıyla İşletme Finansmanı, Turhan Kitabevi.
  • Schrand, C., Ünal, H., (1998). “Hedging and coordinated risk management: evidence from thrift conversions”, The Journal of Finance, 53 (3), 979-1013. S&P, (2013). “Standard & Poor's to Apply Enterprise Risk Analysis to Corporate Ratings”, http://www.nyu.edu/intercep/ERM%20for% (07/05/2013).
  • Timurçin D. (2010). Türkiye’de KOBİ’lerin Rekabet Gücü ve Rekabet Üstünlüğü Sağlamada Kümelenmenin Etkisi, (Basılmamış Doktora Tezi), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Tosun Ö., Oruç E. (2010). “Portföy Büyüklüğün Portföy Riski Üzerine Etkileri:İmkb-30 Üzerinde Test Edilmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:15 Sayı:2 ,479-492.
  • TUİK(2014)HaberBültenleriSayı:18521, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18521 (20.05.2014).
  • TÜSİAD (2006). Kurumsal Risk Yönetimi, Ankara .
Toplam 54 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Hakan Sarıtaş

Yusuf Kaya

Yayımlanma Tarihi 20 Ekim 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 12 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Sarıtaş, H., & Kaya, Y. (2017). KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Social Sciences, 12(4), 212-231.
AMA Sarıtaş H, Kaya Y. KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Social Sciences. Ekim 2017;12(4):212-231.
Chicago Sarıtaş, Hakan, ve Yusuf Kaya. “KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Social Sciences 12, sy. 4 (Ekim 2017): 212-31.
EndNote Sarıtaş H, Kaya Y (01 Ekim 2017) KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Social Sciences 12 4 212–231.
IEEE H. Sarıtaş ve Y. Kaya, “KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”, Social Sciences, c. 12, sy. 4, ss. 212–231, 2017.
ISNAD Sarıtaş, Hakan - Kaya, Yusuf. “KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Social Sciences 12/4 (Ekim 2017), 212-231.
JAMA Sarıtaş H, Kaya Y. KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Social Sciences. 2017;12:212–231.
MLA Sarıtaş, Hakan ve Yusuf Kaya. “KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Social Sciences, c. 12, sy. 4, 2017, ss. 212-31.
Vancouver Sarıtaş H, Kaya Y. KOBİ’LER İÇİN KURUMSAL RİSK YÖNETİMİ VE FİRMALARIN RİSK YÖNETİMİ FARKINDALIĞI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Social Sciences. 2017;12(4):212-31.