YOUTHS USES OF OPEN SPACES: EXAMPLE OF KTU KANUNI CAMPUS

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 1, 33 - 45, 31.01.2019

Tugba Düzenli Emine Tarakçı Eren Elif Merve Alpak

Öz

Universities
in our country are not oriented towards the interests, talents and desires of
the students who are admitted, they are placed according to the preferences
they make in the direction of the points they get from the examination.
Sometimes students find themselves in an environment where they do not know
themselves, do not come willingly. However, the use of space in the environment
of young people is important in terms of personality development and is
different from the society in general. The reason for this is the difference in
the environmental preferences of youth. These preferences and differences are
especially reflected in campus designs where the majority of their time is
spent. For this reason, open spaces of the Karadeniz Technical University
Kanuni campus were considered in the study. It has been researched how youth
use campus open spaces, what spatial factors and components they find possible.
In other words, it is aimed to determine the possibilities of campus open
spaces so that they can perform activities. For this purpose, observations were
made on open spaces in the campus. Camera records were analyzed and open spaces
were analyzed in terms of spatial characteristics and possibilities
schematized. 

Anahtar Kelimeler

Youth, Campus, Open Space, Spatial Properties

GENÇLERİN AÇIK MEKÂN KULLANIMLARI: KTÜ KANUNİ KAMPÜSÜ ÖRNEĞİ

Öz

Ülkemizde
üniversitelere giriş öğrencilerin ilgi, yetenek ve istekleri doğrultusunda
olmamakta, sınavdan aldıkları puanlar doğrultusunda yaptıkları tercihlere göre
yerleştirilmektedirler. Kimi zaman öğrenciler kendilerini bilmedikleri,
isteyerek gelmedikleri bir bölümde ve çevre içinde bulmaktadır. Oysa gençlerin
çevrelerindeki mekân kullanımları kişilik gelişimleri açısından önemlidir ve
toplumun genelinden farklıdır. Bunun nedeni gençlerin çevresel tercihlerinin
farklılığıdır. Bu tercihler ve farklılıklar özellikle vakitlerinin çoğunun
geçtiği kampüs tasarımlarına yansımalıdır. Bu nedenle çalışmada Karadeniz
Teknik Üniversitesi Kanuni kampüsü açık mekânları ele alınmıştır. Gençlerin
kampüs açık mekânlarını nasıl kullandıkları, mekânsal öğe ve bileşenleri hangi
etkinliklere olanaklı buldukları araştırılmıştır. Diğer bir deyişle,
etkinlikleri gerçekleştirebilmeleri için kampüs açık mekânlarının sahip olması
gereken olanaklılıkların belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla kampüsteki açık mekânlarda
davranış gözlemi yapılmıştır. Kamera kayıtları daha sonra çözümlenerek
davranışlar şemalaştırılmış, mekânsal öğeler ve olanaklar açısından açık mekânlar
irdelenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Gençler, Kampüs, Açık Mekân, Mekânsal Özellikler

Kaynakça

• • Ayvacı, G., (2009). Üniversite Kampüslerindeki Dış Mekân Tasarımında Kullanıcı Gereksinimlerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma (Doctoral Dissertation, Fen Bilimleri Enstitüsü).
• • Barker, R.G., (1968). Ecological Psychology: Concepts and Methods for Studying the Environment of Human Behavior. Stanford, CA: Stanford University Press.
• • Craik, K.H., (1970). Environmental Psychology. In Tt. M. New-Comb (Ed.), New directions in sychology (pp:3–121). New York: Holt, Rinehart, and Winston.
• • Düzenli T., Mumcu S. ve Özdemir Işik B., (2016a). Gençlerin İhtiyaçlarına Bağlı Olarak Kampus Açık Mekân Tasarımı. İnönü Üniversitesi Sanat Ve Tasarım Dergisi, 6, 121-130.
• • Düzenli T., Mumcu, S.,Yılmaz S., and Özbilen, A., (2012). Analyzing Youth’s Activity Patterns in Campus Open Spaces Depending on Their Personal and Social Needs, Journal of Adult Development 19(4):201-214.
• • Düzenli T., Yılmaz S. ve Var M., (2016b). Gençlere Yönelik Peyzaj Tasarımı: Trabzon Haluk Ulusoy Spor Tesisleri, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 6, No:14, 1-15.
• • Düzenli, T., (2010). Kampüs Açık Mekân Olanaklarının Gençlerin Psikososyal Yapısına Bağlı Olarak İncelenmesi: K.T.Ü. Kanuni Kampüsü Örneği, Karadeniz Teknik Üniversitesi (Fen Bilimleri Enstitüsü, Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Trabzon).
• • Düzenli, T., Alpak, E.M. ve Özbilen, A., (2017a). Gençlerin Kampüs Açık Mekân Kullanımlarına Mekânsal Özelliklerin Etkisi: KTÜ Kanuni Kampüsü örneği. Journal of Human Sciences, 14(3), 2417-2435. doi:10.14687/jhs.v14i3.4661.
• • Düzenli, T., Bayramoğlu, E., and Özbilen, A., (2010). Needs and Preferences of Adolescent in Open Urban Spaces. Scientific Research and Essay 5(2):201-216.
• • Düzenli, T., Mumcu S. ve Akyol, D., (2017b). Üniversite Kampüsü Açık Mekânlarının Gençler Tarafından Kullanım Amaçlarının Belirlenmesi. The Journal of International Social Research, 10,766-772.
• • Düzenli, T., Tarakçı Eren, E. ve Alpak E.M., (2018). Gençlerin Açık Mekan Kullanımları: Ktü Kanuni Kampüsü Örneği 1st International Symposium on Multidisciplinary Studies and Innovative Technologies, ISAS 2018, Abstract Book. SETSCI Conference Indexing System, Volume 2 (2018), 07-07.
• • Erçevik, B. ve Önal, F., (2011). Üniversite Kampüs Sistemlerinde Sosyal Mekan Kullanımları. Megaron, 6(3).
• • Ertekin, M. ve Çorbacı, Ö L., (2010). Üniversite Kampüslerinde Peyzaj Tasarımı (Karabük Üniversitesi Peyzaj Projesi Örneği). Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 10(1), 55-67.
• • Gibson, J.J., (1979). The Ecological Approach Tovisual Perception. Boston: Houghton Mifflin.
• • Hart, D. and Fegley, S., (1995). Prosocial Behavior and Caring in Adolescence: Relations to Self-understanding and Social Judgment. Child Development, 66, 1346-1359.
• • Hart, R.A., (1987). Children’s Participation in Planning and Design. In Spaces for Children (pp:217-239). Springer US.
• • Heft, H., (1989). Affordances and The Body: An Intentional Analysis of Gibson's Ecological Approach to Visual Perception. Journal for the theory of social behaviour, 19(1), 1-30.
• • Kyttä, M., (2002). Affordances of Children's Environments in the Context of Cities, Small Towns, Suburbs And Rural Villages İn Finland And Belarus. Journal of Environmental Psychology, 22(1-2), 109-123.
• • Lang, J., (1987). Creating Architectural Theory; The Role of the Behavioral Sciences in Environmental Design. Van Nostrand Reinhold, New York.
• • Lynch, K., (1977). Growing in up in Cities: Studies of the Spacial Environment of Adolescence. Cambridge, MA: MIT Press.
• • Michelson, W., (1977). Environmental Choice, Human Behavior And Residential Satisfaction. New York: Oxford University Press.
• • Sıramkaya, B.S. ve Çınar, K., (2012). Üniversite Kampüs Yerleşkelerinde Ortak Kullanım Mekânlarının İncelenmesi: Selçuk Üniversitesi Aleaddin Keykubat Kampüsü Örneği, SÜ Müh. SÜ Müh.-Mim. Fak. Dergisi, 3-61.
• • Studer, R.G., (1969). The Dynamics of Behavior-Contingent Physical Systems. In G. Broadbent G. & A. Ward (Eds.), Design methods in architecture. Architectural Association Paper Number 4 (pp:55-70). New York: George Wittenberg.
• • Ward, C., (1978). The Child in the City London. The Architectural Press Ltd.
• • Woolley, H. and Johns R., (2001). Skateboarding: the City as Playground. Journal of Urban Design. 6:211-230.
• • Yılmaz, S., (2015). Bir Kampüs Açık Mekanın Çevresel Tasarımı: Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Binası. Kastamonu University Journal of Forestry Faculty, 15(2).
• • Yörük, İ., Gülgün, B., Sayman, M. ve Ankaya, F.Ü., (2006). Peyzaj Planlama Çalışmaları Kapsamında Ege Üniversitesi Kampüs Örneğindeki Peyzaj Donatı Elemanlarının Ergonomik-Antropometrik Açıdan İrdelenmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 43(1).