Büyükkonuk Eko Festival Alanı ve Çevre Düzenleme Projesi Örneğinde Mimarlık Eğitiminde Mesleki Pratiğin Önemi

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 3, 62 - 76, 09.07.2019

Aysun Ferrah Güner , Gülhan Benli , Pelin Karaçar

Öz

Mimarlık
eğitiminde teori uygulamaya dönüşmedikçe elde edilen bilgi kalıcı
olmayacağından teori ile uygulama arasındaki bağın kurulması mimarlık
eğitiminin ana hedefleri arasında yer almaktadır. Öğrencilerin etkili bir
öğrenme gerçekleştirebilmeleri, uygulama yaparak deneyim kazanmalarına bağlı
olup eğitim sürecinde tasarım, malzeme, yapım teknolojisi vb. konularda
edindikleri her türlü bilgi ve beceriyi uygulamaya yönelik yapılacak çalışmalar
ile pekiştirmeleri, bilginin kalıcı hale dönüşmesi açısından önemlidir. Mimarlık
eğitiminde uygulamalı derslerin oranı ve niteliğini arttırmanın yanısıra
özellikle yapılacak olan staj ve diğer mesleki pratik çalışmalar bilginin
bütünleştirilmesi ve öğrencilerin mesleki yetkinliklerinin arttırılması
açısından çok etkili olacaktır. Mimarlık eğitiminde mesleki pratik çalışmaların
önemine değinmek üzere hazırlanan bu makalede, eğitim sürecine entegre edilmiş
bir mesleki pratik çalışma örneği olarak dünya üzerinde tescillenmiş eko köyler listesinde
bulunan Büyükkonuk eko festival alanı ve çevre düzenleme projesi, süreç,
detaylar ve eğitime katkısı aktarılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Mimarlık Eğitimi, Eko Köy, Kerpiç, Sürdürülebilir Tasarım, Büyükkonuk Eko Festival Alanı

Kaynakça

• 1. Barkul, Ö. ve Tönük, S., (1998). Mimarlık Eğitiminde Mesleki Pratiğin Yeri Ve Önemi Üzerine Bir İnceleme. Ege Mimarlık Dergisi, (27):39-43.
• 2. Erbil, Y., (2008). Mimarlık Eğitiminde Yaparak/Yaşayarak Öğrenme. e-Journal of New World Sciences Academy, 3(3):579-587.
• 3. Allen, S., (2012). The Future That Is Now: Architectural Education In North America 1900-2010. In. J. Ockman (Ed.), Architecture School: Three Centuries of Educating Architects In North America, MIT Press & ACSA, Cambridge, pp:203-229.
• 4. Mays, P., (2017). The Future of Architecture And Education. Design Intelligence Quarterly, (Erişim: 20.04.2019).
• 5. https://www.di.net/articles/future-architecture-education/.
• 6. UIA, (2014). Accord on Recommended International Standarts of Professionalism in Architectural Practice, Fundamental Requirements of An Architect. pp:6-7.
• 7. Güner, A.F., Benli, G., Karaçar, P., and Kasapseçkin, M.A., (2017). Design-Build Workshops in Architectural Education. A Case Study; Adobe Bus Stop in Northern Cyprus. Edulearn17 IATED 9th International Conference on Education and New Learning Technologies. Barselona, Spain. Prooceedings Book, ISBN:978-84-697-3777-4, ISSN:2340-1117, pp:6868-6876.
• 8. Gaber, T., (2014). The Agency of Making and Architecture Education: Design-Build Curriculum in A New School of Architecture. International Journal of Architectural Research, 8(3):11-31.
• 9. Güner, A.F., Benli, G., Karaçar, P., and Kasapseçkin, M. A.,(2018). Adobe Use in the Eco-Village of Büyükkonuk on The Karpaz Peninsula. Kerpic’18 New Generation Earthern Architecture: Learning From Heritage International Conference. Hasan Kalyoncu University, Gaziantep, Turkey, Prooceedings Book, pp:201-207.
• 10. Ünal, F.C. ve Küçükyağcı, P.Ö., (2017). Pratiğin Mimarlık Eğitimindeki Yeri: Bütünleştirici Eğitim Örnekleri Üzerinden Bir Bakış. 2. Uluslararası Mimarlık Mühendislik Tasarım Kongresi. Kocaeli, Türkiye. Bildiriler Kitabı, ss:533-534.
• 11. Rodriguez, C., Hudson, R., and Niblock, C., (2018). Collaborative Learning in Architectural Education: Benefits of Combining Conventional Studio, Virtual Design Studio and Live Projects. British Journal of Educational Technology, 49(3):337-353.