Siyasal Bilgilenmede Twitter Kullanımı Üzerine Panoramik Bir Değerlendirme

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 3, 118 - 132, 09.07.2019

Enes Bal , Özlem Delal

Öz

     İnsanlığın tarihsel yolculuğunda siyaset olgusu, her daim toplumsal
yaşamın merkezi bir konumunda yer almıştır. Siyaset ile toplum arasındaki
ilişkinin önemli bir boyutunu ise siyasal bilgilenme oluşturmaktadır.
Bireylerin politik konu ve sorunlarda doğru bilgiye sahip olmasında ise
medyanın rolü büyüktür. Uzunca bir süre geleneksel medya üzerinden sağlanan
politik bilgi akışı artık internet tabanlı sosyal medya üzerinden de
gerçekleştirilmektedir. Geleneksel medya ile kıyaslandığında birçok kolaylığı
beraberinde getiren sosyal medya, insanların önceden geleneksel iletişim
kanalları üzerinden giderdiği siyasal bilgilenme noktasındaki ihtiyaçlara cevap
vermektedir. Bilimsel gözlemi esas alan literatür taraması yöntemi üzerinden
inşa edilen bu çalışma ise siyasal bilgilenme sürecinde sosyal medyanın rolünü
Twitter örneği üzerinden tartışmaktadır. Konu üzerine gerçekleştirilen güncel
araştırma örnekleriyle desteklenen çalışmada, metin odaklı bir sosyal ağ olan
Twitter’ın kullanıcıların siyasal bilgilenme amacıyla başvurdukları önemli bir
sosyal medya ortamı olduğu ortaya konmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Siyasal Bilgilenme, Yeni Medya, Siyaset, Yeni Medya, Twitter, Sosyal Medya

Kaynakça

• 1. Akın, M.H., (2009). Siyasal Toplumsallaşma Sürecinde Gençlik: Teorik ve Uygulamalı Bir Çalışma, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• 2. Alper, A., (2012). Sosyal Ağlar. Ankara: Pelikan Yayıncılık.
• 3. Arklan, Ü. ve Karakoç, E., (2013). Medyanın Genel ve Siyasal Gündeme İlişkin Bilgi Edinme Aracı Olarak Kullanımı: Görgül Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (33):325-363.
• 4. Aydoğan, F., (2010). İkinci Medya Çağında Gözetim ile Kamusal Alan Paradoksunda İnternet (Der.: Aydoğan, F., Akyüz, A.). İkinci Medya Çağında İnternet. İstanbul: Alfa Yayınları, ss:3-17.
• 5. Aziz, A., (2015). Siyasal İletişim (6. Basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• 6. Babacan, M.E., (2015). Sosyal Medya ve Gençlik. İstanbul: Açılım Kitap.
• 7. Balcı, Ş., Damlapınar, Z., Pınarbaşı, T.E. ve Astam, F.K., (2016). Siyasal Bilgilenmede Medyanın Rolü ve Etkinliği: Üniversite Öğrencileri Araştırması, International Journal of Social Science, (53):111-126.
• 8. Balcı, Ş. ve Sarıtaş, H., (2015). Facebook ve Siyasal Katılım: 2015 Yerel Seçimleri Araştırması, Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (37):511-535.
• 9. Balcı, Ş., Tanacı, F., Dağlı, A.N. ve Bayrak, E., (2019). 16 Nisan 2017 Anayasa Değişikliği Referandumu Sürecinde Siyasal Bilgilenme ve Medya: Eğitim Düzeyine Göre Bir Karşılaştırma, Erciyes İletişim Dergisi, 6(1):1-16.
• 10. Balcı, Ş., Tarhan, A. ve Bal, E., (2013). Medya ve Siyasal Katılım. Konya: Literatürk Academia.
• 11. Başer, A., (2010). Yeni İletişim Teknolojilerinin Evriminde Televizyonun Yeri (Der.: Aydoğan, F., Akyüz, A.). İkinci Medya Çağında İnternet, İstanbul: Alfa Yayınları, ss:36-60.
• 12. Baumgartner, J.C. and Morris, J.S., (2010). MyFaceTube Politics. Social Networking Web Sites and Political Engagement of Young Adults, 2010 SAGE Publications. 28(1):24-44.
• 13. Bektaş, A., (2007). Kamuoyu, İletişim ve Demokrasi. İstanbul: Bağlam Yayıncılık.
• 14. Binark, M., Çomu, T., Bayraktutan, G., Özçetin, B., Doğu, B., İslamoğlu, G. ve Aydemir Telli, A., (2014). Siyasetin Yeni Hali Vaka-i Sosyal Medya. İstanbul: Kalkedon Yayıncılık.
• 15. Bostancı, M., (2014). Siyaset 2.0, Erciyes İletişim Dergisi, 3(3):84-96.
• 16. Bostancı, N., (2002). Siyasetin Arka Yüzü. Ankara: Alternatif Yayınları.
• 17. Bostancı, N., (2013). Editörün Notu, İletişim ve Diplomasi Dergisi, 1(1):1-2.
• 18. Ceng, E., (2018). Algı Yönetimi Aracı Olarak Twitter Kullanımına İlişkin Siyasal Bir Analiz, Erciyes İletişim Dergisi, 5(4):663-689.
• 19. Damlapınar, Z. ve Balcı, Ş., (2014). Siyasal İletişim Sürecinde Seçimler, Adaylar, İmajlar. Konya: Literatürk Academia.
• 20. Demirhan, K., (2015). Sosyal Medya ve Siyaset İlişkisinin Müzakereci ve Agonistik Demokrasi Yaklaşımları Çerçevesinde Analizi: Türkiye’de 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimi Sürecinde Twitter Kullanımı, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
• 21. Dimitrova, D.V., Shehata, A., Strömbäck, J., and Nord, L W., (2014). The Effects of Digital Media on Political Knowledge and Participation in Election Campaigns: Evidence From Panel Data, Communication Research, 41(1):95–118.
• 22. Dursun, D., (2013). Siyaset ve Birey: Siyasal Katılma (Eds.: Dursun, D., Altunoğlu, M.), Siyaset Bilimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları, ss:90-121.
• 23. Fidan, Z. ve Özer, N.P., (2014). Siyasi Partilerin Siyasal İletişim Aracı Olarak Web Sayfalarını Kullanımı, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi,2(4):211-233.
• 24. Göksu, V., (2016). Kamusal Alan ve Siyasal Katılma Mecrası Olarak Sosyal Medya. Konya: Çizgi Kitabevi.
• 25. Grönlund, K., (2007). Knowing and Not Knowing: The Internet and Political Information, Scandiavian Political Studies, 30(3):397-418.
• 26. Güçdemir, Y., (2012). Bilgisayar Ağları, İnternetin Gelişimi ve Bilgi Kirlenmesi, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (17):371-378.
• 27. Gyagri, C.Y., (2016). Social Media As a Platform for Political Information: A Survey of University of Ghana Students, University of Ghana.
• 28. Heywood, A., (2006). Siyaset (Çev.: Özipek, B.B., Bican, Ş., Yıldız, M., Kopuzlu, Z., Seçilmişoğlu, S., Yayla, A.). Ankara: Liberte Yayınları.
• 29. Johnson, T.J. and Kaye, B.K., (2019). Credibility of Social Network Sites for Political Information Among Politically Interested Internet Users, Journal of Computer-Mediated Communication, 19(2014):957–974.
• 30. Kalaycıoğlu, E., (1983). Karşılaştırmalı Siyasal Katılma: Siyasal Eylemin Kökenleri Üzerine Bir İnceleme. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları.
• 31. Kara, T., (2013). Sosyal Medya Endüstrisi. İstanbul: Beta Yayınları.
• 32. Kutlu, A., (2015). Gündelik Hayat Pratiğinin Biçimlenmesinde İletişim Araçlarının Rolü: Siyasal Bilgilenme Aracı Olarak İnternet ve Gençler, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
• 33. Meriç, Ö., (2014). Dijital Demokrasi: Türkiye’de Yeni Medya ve Siyasal Katılım, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, İstanbul.
• 34. Okoro, N. and Adibe, N.K., (2013). Social Media and Political Participation in Nigeria During The 2011 General Elections: The Lapses and The Lessons. Global Journal of Arts Humanities and Social Sciences, 1(3):29-46.
• 35. Okur, H.D. ve Özkul, M., (2015). Modern İletişimin Arayüzü: Sanal İletişim Sosyal Paylaşım Sitelerinin Toplumsal İlişki Kurma Biçimlerine Etkisi (Facebook Örneği), Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(21):213-246.
• 36. Özkan, A., (2004). Siyasal İletişim. İstanbul: Nesil Yayıncılık.
• 37. Özutku, F., Küçükyılmaz, M. M., Çopur, H., Sığın, İ., İlter, K. ve Arı, Y., (2014). Sosyal Medyanın ABC’si. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
• 38. Sanlav, Ü., (2014). Sosyal Medya Savaşları. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
• 39. Sayar, T. E., (2016). Türkiye’de Twitter Kullanımı Üzerinden Siyasal İletişimi İncelemek: TRT Haber Örneği, Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (10):344-364.
• 40. Stieglitz, S., Brockmann, T., and Xuan, L. D., (2012). Usage of Social Media for Political Communication, Association of Information Systems Electronic Library, 2012 Proceedings. Paper 22. http://aisel.aisnet.org/pacis2012/22.
• 41. Şen, F.N., (2013). İstanbul’daki İlçe Belediyelerinin Halkla İlişkiler Aracı Olarak Twitter Kullanımları Üzerine Bir Araştırma, Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Medya Çalışmaları Kuram, Yöntem ve Siyasa I. Ulusal Kongresi Kitabı, İstanbul: Alternatif Bilişim Derneği.
• 42. Tarhan, A., (2012). Büyükşehir Belediyelerinin Sosyal Medya Uygulamalarına Halkla İlişkiler Modellerinden Bakmak, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (35):79-101.
• 43. Tarhan, A., (2014). The Role of Social Media to Political Information, 03 June 2014, 10th International Academic Conference, Vienna.
• 44. Telli Aydemir, A., (2013). Siyasal İletişim Pratiği Olarak Barış ve Demokrasi Partisi’nin (BDP), Emek Demokrasi ve Özgürlük Bloku ile Bağımsız Adayların 2011 Genel Seçimlerinde Sosyal Medya Kullanımı, Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Yeni Medya Çalışmaları Kuram, Yöntem ve Siyasa I. Ulusal Kongresi Kitabı, İstanbul: Alternatif Bilişim Derneği, ss:494-495.
• 45. Türk Gül, D., (2013). Demokrasinin Dördüncü Kuvveti Yeni Medya Teknolojileri, XVIII. Türkiye’de İnternet Konferansı, 9-11 Aralık. İstanbul, ss:55-60.
• 46. Türkmenoğlu, A.T., (2017). Kamuoyu Araştırmalarının Siyasal Davranış Üzerindeki Etkisi: Konya Örneği, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, Konya.
• 47. Yamamato, M., Kushin, M. J., and Dalisay, F., (2018). How Informed Are Messaging App Use and Political Knowledge and Participation, Telematics and Informatics, (35):2376–2386.
• 48. Yıldırım, O., ve Başer, E., (2016). İnternetin Girişimciliği Kapsamında Değişen Enformasyon Siteleri Üzerine Bir Değerlendirme, Global Media Journal TR Edition, 6(12):172-200.