In this study effects of selenium administered at different doses, by different routes and for different durations on liver and kidney arginase activity were investigated. After intraperitoneally selenium application at 4, 24, 48, 72, 144th hours tissue samples were taken. In PO group, tissue samples were taken at the end of 6thweek. Tiyosemicarbazide-Diasetilmonoxim-Urea method was used to measure arginase activity. In intraperitoneally administered group the highest arginase activity in both tissues was detected at 48 h post administration. At 144 h post administration liver arginase activity was lower than controls (p0,05). In PO group, liver arginase activity of both groups was higher than controls (p
Bu çalışma selenyumun doza, süreye ve uygulanış şekline göre rat
karaciğer ve böbrek arginaz aktivitesi üzerine etkisini araştırmak amacıyla
yapıldı. Selenyumun intraperitoneal(i.p) olarak uygulandığı gruplarda
uygulamadan sonraki 4, 24, 48, 72 ve 144. saatlerde, ağız yoluyla(p.o)
uygulananlarda ise uygulamadan sonraki 6. haftanın sonunda karaciğer ve böbrek
dokuları alındı. Arginaz aktivitesi ölçümü için Tiyosemikarbazid-Diasetil
Monoksim–Üre metodu kullanıldı. Ağız yoluyla uygulamalarda karaciğerde her iki
grubun arginaz değeri kontrolden yüksek çıktı (P<0,05), böbrekte ise
yalnızca 0.02 μg/g uygulanan gruptaki yükselme kontrole gore istatistiksel
olarak anlamlı bulundu (P<0,05). Se’un arginaz aktivitesini ne kadar sürede
maksimum seviyeye çıkardığını ve i.p veya p.o uygulamada en etkili dozu
bilmenin L-arginin-NO yolunu arginaz ya da NO lehine çevirmede
kullanılabileceği kanaatine varılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Temel Bilimler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Şubat 2008 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 3 Sayı: 1 |