ÖĞRETMENLER İÇİN BİREYSEL FİNANS ALANINDA FİNANSAL TUTUM ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ (FTÖ): GEÇERLİK VE GÜVENİLİRLİK ÇALIŞMASI

Yıl 2014, Cilt: 9 Sayı: 4, 90 - 99, 08.10.2014

Neslihan Onur , M. Hamil Nazik

Öz

Bu çalışmayla, bireylerin finansal planlama ve yönetim konusunda finansal tutumlarını belirlemeye yönelik Finansal Tutum Ölçeği (FTÖ)’nin geçerlik ve güvenilirlik çalışması açıklanmıştır. Ölçeğin geçerlik ve güvenilirlik çalışması mesleki ve teknik orta öğretimde görev yapan öğretmenler üzerinde yapılmıştır. Finansal Tutum Ölçeği (FTÖ) 24 maddeden oluşan 5’li Likert tipi bir ölçektir.  FTÖ’nin yapı geçerliliğini sınamak için betimleyici faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Ölçeğe ilişkin gerçekleştirilen geçerlik çalışması doğrultusunda veriler üzerinde KMO ve Bartlett testi değerleri hesaplanmıştır. Analiz sonuçlarına göre 24 maddeden oluşan finansal tutum ölçeğinin finansal tutuma ait özelliklerinin beklenen düzeyde olduğu ve yapılacak bireysel finansa ilişkin araştırmalarda ölçme aracı olarak kullanılabileceği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Bireysel Finans, Finansal Tutum, Finansal Planlama ve Yönetim, Ölçek, Öğretmen

Kaynakça

• Akyol, C., (2010). Finansal farkındalığın yatırımcı tercihlerine etkileri: özel bankacılık çalışanlarında finansal farkındalık üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Altıntaş, K.M., (2008). Bireysel yatırımcılar açısından finansal eğitimin önemi “toplumda finansal okuryazarlık düzeyinin yükseltilmesi ve bireylerde asgari finans kültürü oluşturma süreci. İstanbul: Türk Sigorta Enstitüsü Vakfı. Sigorta Araştırma ve İnceleme Yayınları-14.
• Çopur, Z., Şafak, Ş. ve Terzioğlu, G., (2008). Kaynakların yeterliğinin algılanması ölçeğini uyarlama çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 35: ss:65-74.
• Eryılmaz, A., (2011). Pozitif psikoterapi ve gelişimsel rehberlik bağlamında ergenler için bütçe yönetme konusunda sınıf rehberliği programı. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi Uluslararası E-Dergi. 1 (1), ss: 1-17.
• Garman, E.T. and Forgue, R.E., (2006). Personal finance. (8th edition). Boston. New York: Houghton Mifflin Company.
• Goldsmith, E.B., (2005). Consumer economics ıssues and behaviors. New Jersey: Pearson Printice Hall, Upper Saddle River.
• Goldsmith, E.B., (2000). Resource management for ındividual and families. (Second edition). Minneapolis/St. Paul, United State Of America: Wadsworth/Thomson Learning.
• Gönen, E. ve Özmete, E., (2006). Bireylerin finansal inançları, kaygıları ve satın alma davranışları açısından finansal yönetim uygulamaları. Sosyolojik araştırmalar. e-dergi. Web: http://www.sdergi.hacettepe.edu.tr/makaleleler_cerceve.htm adresinden 25 Şubat 2009’de alınmıştır.
• Gönen, E. ve Özmete, E., (2007). Finansal refah: finansal yönetim sürecinden duyulan tatmin, finansal davranışlar ile öz-saygı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Aile ve Toplum. Eğitim-Kültür ve Araştırma Dergisi, 3(11), ss:57-69.
• Hayta, B.A., (2008). Ailelerin finansal risk yönetimine ilişkin tutum ve davranışlarının incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hira, T.K., (1997). Financial attitudes, beliefs and behaviours: differences by age. Journal of Consumer Studies and Home Economics, (21), pp:271-290.
• Kapoor, J.R., Dlabay, L.R. and Hughes, R.J., (2004). Personal finance. New York: McGraw Hill Irwin Companies.
• Mayer, R.N., Zick, C.D., and Marsden, M., (2011). Does calculating retirement needs boost retirement savings? The Journal of Consumer Affairs, Volume:45, Number:2, pp:175–200.
• Miller, R.L. and Stafford, A.D., (2000). Economics education for consumers. Cincinnati, Ohio: South-western Educaiton Publishing.
• Mutlu, L., (2007). İnternet ortamında yatırımcılara yönelik finansal bilgilerin analizi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
• Nazik, M.H. ve Ersoy, S., (2006). Aile ekonomisi. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Richards, R.M., Cooper, S.K., and Fraser, D.R., (1984). Personal finance. United States of America: Scott, Foresman and Company.
• Rosefsky, R.S., (1996). Personal finance. (6th edition). New York: John Wiley&Sons, Inc.
• Sunal, O., (2012). Finansal iyilik hali ölçeği (FİHÖ): geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ege Akademik Bakış, 12 (2), ss:209-214.
• Temizel, F. ve Bayram, F., (2011). Finansal okuryazarlık: Anadolu üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi (İİBF) öğrencilerine yönelik bir araştırma. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12(1), ss:73-86.
• T.C.M.B. (Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası) (2011). Özel konular-finansal istikrar raporu. Kasım: 55-94. Ankara: Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası.
• Vitt, L.A., (2004). Consumers’ financial decisions and the psychology of values. Journal of Financial Service Professionals,16, pp:68-77.
• Winger, B.J. and Frasca, R.R., (1989). Personal finance an ıntegrated planning approach. (2nd edition). Columbus, Ohio: Merrill Publishing Company.
• Harrison, D., (2005). Personal financial planning theory and practice. Edinburgh Gate, England: Pearson Prentice Hall.
• Gönen, E. ve Özgen, Ö.,(2001). Aile ekonomisi. Ankara: Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Ev Ekonomisi Yüksekokulu. Yayın No: 1517, Yardımcı Ders Kitabı:470.
• Atkinson, A. and Messy, F.A., (2012). Measuring financial literacy: results of the OECD/International Network On Financial Education (INFE) pilot study, OECD Working Papers on Finance, Insurance and Private Pensions, No. 15, OECD Publishing. Web: http://dx.doi.org/10.1787/5k9csfs90fr4-en adresinden 04 Ocak 2013 tarihinde alınmıştır.