Bu araştırmada bir tefsir yönelimi olarak görülen “işârî tefsirin” mahiyetine dair bazı tetkikler yaptık. Tefsir ilmi dahilinde değerlendirilen bu yönelimin çerçevesinin çizilmesi için tefsir ilminin mahiyeti üzerinde de tefekkür etmek elzemdir. Buna binaen söz konusu araştırmamızda evvel emirde tefsir ilminin mahiyeti üzerinde kısaca duracak ardından işârî yönelimlerin çerçevesini, ifade ettiğimiz bazı dinamiklerden hareketle tetkik etmeye çalışacağız. Tüm bu araştırma ve analizlerimiz sonucunda işârî yönelimlerin ne salt hakikat ne de tefsir veyahut te’vil olarak isimlendirilemeyeceği kanaatine vardık. Makalemizin sınırları dar olduğundan; te’vil, yorum, yöntem, kıyas, teknik gibi ifadeleri semantik ilmi veçhesiyle inceleyemedik ancak bu noktada yapılmış araştırmaların tahlil sonuçlarını verdik. Binaenaleyh bunlara sathî bir veçhile değindik. Araştırmalarımız neticesinde ulaştığımız sonuca göre; te’vil, istinbat, yorum ve makalemizin girişinde analizini yapmaya çalıştığımız tefsir gibi kelimeler, bir aklî çabanın, meşguliyetin ürünü olduğunu çağrıştırmaktadır. Halbuki âyetlere işârî açılımlar getirenlerin kendi ifadelerine göre onlar bu açılımları kesinlikle kendi beşerî çabaları sonucu kesb etmemişlerdir. Tabiri caiz ise onlara yazdırılmıştır. Bazı müfessirlerin, bu bilgileri Allah’ın (c.c.) ilhamı/lütfu ile sezgi yoluyla alındıkları üzerine çokça vurgu yaptığı görülmektedir. Bu meyanda söz konusu vurgularının görmezden gelinerek bu bilgilerin eserlerinde arz edilmesine; bir tür kıyas ile elde edilmiş istinbat, bir tür irfanî te’vil veyahut yorum, yöntem veya bir tür teknik olarak isimlendirilmesi sağlıklı olmayacaktır kanaatindeyiz. Bununla birlikte neden böyle bir yargıya vardığımızı ve sonuç olarak ne yapmamız gerektiğine sonuç kısmında yer verdik.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Tefsir |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 29 Mart 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 14 Ocak 2024 |
Kabul Tarihi | 19 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 2 |
Ordu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,
Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.