Türkçe Eğitimi Lisans Öğrencilerinin Hazırlıklı ve Hazırlıksız Konuşma Hakkında Geliştirdikleri Metaforlar

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 2, 347 - 357, 27.07.2018

Mehtap Özden

Öz

Konuşma, iletişim kurma yollarının başında
gelmektedir. Akademik eğitim alan ve akademik eğitimleri bittiğinde
mesleklerini yaparken hem hazırlıklı hem de hazırlıksız konuşma yapması gereken
Türkçe öğretmen adaylarının bu konuşmaları yaparken kendileri hakkında
geliştirdikleri düşünceleri belirlemek bu araştırmanın temel amacıdır. Araştırmada
nitel araştırma yöntemlerinden “Olgu Bilim” yöntemi kullanılmış, 2017-
2018 öğretim yılında Çanakkale’de Türkçe eğitimi alanında lisans eğitimi gören 73
öğrenci çalışma grubunu oluşturmuştur. Veriler, araştırmacı tarafından
geliştirilen “Türkçe Eğitimi Lisans
Öğrencilerinin Hazırlıklı ve Hazırlıksız Konuşma Yaparken Kendileri Hakkında
Geliştirdikleri Metaforlar” adlı form ile toplanmıştır. Veriler “içerik
analizi” tekniği ile değerlendirilmiştir. Türkçe eğitimi lisans öğrencilerinin hazırlıklı
ve hazırlıksız konuşma yaparken kendileri hakkında geliştirdikleri metaforlar
incelendiğinde hazırlıksız konuşma ile ilgili olarak geliştirdikleri
metaforları 11 farklı tema ile hazırlıklı konuşma ile ilgili olarak
geliştirdikleri metaforları ise 10 farklı tema ile ifade ettikleri
görülmektedir. Hazırlıksız konuşma ile ilgili geliştirilen 11 metafordan 9’u (84.63)
olumsuz 2’si (%15.37) olumludur. Hazırlıklı konuşma ile ilgili geliştirilen
metaforların sınıflandırıldığı 10 temanın ise 6’sı (% 86.65) olumlu 4’ü (%
13.35) olumsuz metaforlardan oluşmuştur. Sonuç olarak öğrencilerin hazırlıksız
konuşma yaparken kendilerini daha yetersiz hazırlıklı konuşma yaparken ise
yeterli gördükleri tespit edilmiştir. Bu sebeple öğrencilere konuşma becerisi
kazandırılırken hazırlıklı konuşma ile ilgili etkinlik ve çalışmalara ağırlık
verilmesi başarıyı getirecektir.

Anahtar Kelimeler

Metafor, Konuşma

Kaynakça

• Akkaya, A. (2013). Öğretmen Adaylarının Konuşma Sorunlarına İlişkin Görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (20), 405-420.
• Alpaslan, S, Kutanis, R. (2007). Bilimsel Bilgi Üretiminde Metaforların Rolü: Destek mi, Engel mi?. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, (15), 1-17.
• Arhan, S. (2007). Öğretmen görüşlerine göre ilköğretim okulları ikinci kademede konuşma eğitimi (Ankara ili örneği). Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Arı, G. (2016). Türkçe Dersi (1-8. Sınıflar) Öğretim Programı Sözlü İletişim Öğrenme Alanındaki Kazanımlara Eleştirel Bir Bakış. Sakarya University Journal of Education, 6 (2), 235-253. DOI: 10.19126/suje.40827
• Bayat, N, Çetinkaya, G. (2016). Türkçe Öğretmen Adaylarının Metaforları Anlama ve Üretme Becerilerinin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (38), 31-47
• Bulut, K., Açık, F. & Çiftçi, Ö. (2016). Mikro Öğretim Tekniğinin Türkçe Öğretmen Adaylarının Konuşma Becerilerine Etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 4 (1): 134-150.
• Ceran, D. (2012). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Eğitimi Dersine Yönelik Tutumlarının Değerlendirilmesi. The Journal of Academic Social Science Studies (JASSS), 5(8), 337-358.
• Demir, T. ve Melanlıoğlu, D. (2014). Ortaokul Öğrencileri İçin Konuşma Kaygısı Ölçeği Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 47(1), 103-124.
• Ekinci, N. (2016). Metafor ve Mantık. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (57), 159-174.
• Erdem, İ. (2014). Konuşma Eğitimi Esnasında Karşılaşılan Konuşma Bozuklukları ve Bunları Düzeltme Yolları. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2013 (11), 415-452. DOI: 10.14520/adyusbd.453
• Eyüp, B. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Konuşma Becerilerini Kullanmaya Yönelik Tutumları. Milli Eğitim Dergisi, 43 (197), 95-113.
• Güneş, F. (2013). Türkçe Öğretimi Yaklaşımlar ve Modeller. (1. Baskı) Ankara: Pegem Akademi.
• Güneş, F. (2014). Konuşma Öğretimi Yaklaşım ve Modelleri. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (1), 1-27.
• Karaırmak, Ö, Güloğlu, B. (2012). Metaphor: The Bridge Between Client and Counselor. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (37), 122-135.
• Kızıltepe, Z. (2015). İçerik Analizi. F. N. Seggie; Yasemin Bayyurt (Ed.). Nitel Araştırma Yöntem, Teknik, Analiz ve Yaklaşımları. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Mulveen, R. ve Hepworth, J. (2006). An Interpretativev Phenomological Analysis of Participation in a Pro-Anorexia Internet Sıteand Itsv Relationship with Disordered Eating. Journal of Health Psychology, 11(2), 283-296.
• Özdemir, S. (2018). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Konuşma Kaygısını Gidermede Hazırlıklı Konuşmaların Rolü. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 361-374.
• Özkan, E, Kınay, İ. (2015). Öğretmen Adaylarının Konuşma Kaygılarının İncelenmesi (Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Örneği). Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 4 (3), 1290-1301. DOI: 10.7884/teke.519
• Patton, M. Q. (2005). Qualitative research. John Wiley&Sons, Ltd.Sağlam, Ö, Doğan, Y. (2013). 7. Sınıf Öğrencilerinin Hazırlıksız Konuşma Becerileri/The Impromptu Speaking Skills of 7th Grade Students. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (24), 43-56.
• Uyan Dur, B. (2016). Metafor ve Ekslibris. EX-LIBRIST - Uluslararası Ekslibris Dergisi, 3 (5), 122-128.
• Uygur, N. (2014). İğretileme (Metafor) Problemi. İstanbul Üniversitesi Felsefe Arkivi Dergisi, 0 (13), 125-139.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldız, D. (2016). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Hazırlıklı Konuşmalarındaki Söz Varlıkları. Milli Eğitim Dergisi, 45 (210), 411-424.