Objective: Hand washing is an effective, easy and low cost application in the protection and development of general public health that can be applied in the prevention of the formation and spread of infections that individuals. The aim of this study is to evaluate the knowledge levels of students in hand hygiene in terms of compliance with hand hygiene both in school and practice areas and to determine the extent to which this information affects hand washing habits in daily life.
Methods: The research was carried out in the fall semester of the 2019-2020 academic year. A total of 384 volunteer students who were present at the school on the day of the study and agreed to participate in the study were included in the study. The data of the research was collected through a questionnaire consisting of a total of 36 questions that will determine the level of knowledge about the socio-demographic characteristics of the students and hand hygiene. Descriptive statistics for continuous variables while expressed as mean and standard deviation, it is expressed as number and percentage for categorical variables. Chi-square test was used to determine the relationship between categorical variables.
Results: 71.1% of the participants in the study were female and 28.9% were male students, and the average age of the students was 20.80 ± 2.165. 49.7% of them received hand hygiene training. 4.9% of the participants stated that they washed their hands 2-3 times a day, 32% 4-5 times, 41.7% 10 and above, 20.1% as needed. For hand hygiene, 73.7% stated that they used water-soap and 2.6% used hand sanitizer. 94% of the participants stated that hand hygiene reduced the rate of infection. 86.2% of the students stated that the number of washbasins in school is insufficient and 78.9% stated that there is no soap in the washbasins. In the application areas, 75% stated that there were no paper towels, 49.2% hand sanitizer, and 47.4% no gloves.
Conclusion: In the field of hand hygiene, standard rules prepared by national and international infection prevention and control organizations confirm that hand hygiene alone is the most important procedure in preventing infections. In study, it was determined that the students who are candidates to become health personnel in the future have sufficient information about hand hygiene, but the necessary material to provide hand hygiene in school and application areas is insufficient.
Amaç: El yıkama, bireylerde enfeksiyon oluşumunun ve yayılmasının önlenmesinde uygulanabilecek genel halk sağlığının korunması ve geliştirilmesinde etkili, kolay ve düşük maliyetli bir uygulamadır. Bu çalışmanın amacı, öğrencilerin el hijyeni bilgi düzeylerini hem okul hem de uygulama alanlarında el hijyenine uygunluk açısından değerlendirmek ve bu bilgilerin günlük yaşamlarında el yıkama alışkanlıklarını ne ölçüde etkilediğini belirlemektir.
Yöntemler: Araştırma 2019-2020 akademik yılı güz döneminde yapılmıştır. Çalışma günü okulda bulunan ve çalışmaya katılmayı kabul eden toplam 384 gönüllü öğrenci çalışmaya dahil edilmiştir. Araştırmanın verileri, öğrencilerin sosyo-demografik özellikleri ve el hijyeni ile ilgili bilgi düzeylerini belirleyecek toplam 36 sorudan oluşan bir anket aracılığıyla toplanmıştır. Sürekli değişkenler için tanımlayıcı istatistikler ortalama ve standart sapma olarak ifade edilirken, kategorik değişkenler için sayı ve yüzde olarak ifade edilmiştir. Kategorik değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek için ki-kare testi kullanıldı.
Bulgular: Araştırmaya katılanların %71.1'i kız, %28.9'u erkek öğrenci olup, öğrencilerin yaş ortalaması 20.80±2.165 olarak bulunmuştur. Katılımcıların %49.7'si el hijyeni eğitimi almıştır. Katılımcıların %4.9'u ellerini günde 2-3 kez, %32'si 4-5 kez, %41.7'si 10 ve üzeri, %20.1'i gerektiği kadar yıkadığını belirtmiştir. El hijyeni için %73.7'si su sabun ve %2.6'sı el dezenfektanı kullandığını belirtmiştir. Katılımcıların %94'ü el hijyeninin enfeksiyon oranını azalttığını ifade etmiştir. Öğrencilerin %86.2'si okuldaki lavabo sayısının yetersiz olduğunu ve %78.9'u lavabolarda sabun bulunmadığını belirtmiştir. Uygulama alanlarında %75'i kağıt havlu, %49.2'si el dezenfektanı ve %47.4'ü eldiven olmadığını belirtmiştir.
Sonuç: El hijyeni konusunda, ulusal ve uluslararası enfeksiyon önleme ve kontrol organizasyonları tarafından hazırlanan standart kurallar, enfeksiyonların önlenmesinde el hijyeninin tek başına en önemli prosedür olduğunu onaylamaktadır. Çalışmada, sağlık personeli olmaya aday öğrencilerin el hijyeni konusunda yeterli bilgiye sahip oldukları ancak okul ve uygulama alanlarında el hijyenini sağlamak için gerekli materyallerin yetersiz olduğu tespit edilmiştir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Orjinal makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 9 Sayı: 1 |