Türkiye ve İtalya, Akdeniz’de ortak çıkarları bulunan, ortak tarih ve
değer paydaları olan iki bölgesel güçtür. İki ülkenin bölgesel ve
uluslararası sorunlara çözüm bulunması konusunda işbirliği içinde
çalışma isteği mevcuttur. Bu çalışma İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde
iki ülke arasındaki bu ilişkileri sadece siyasi açıdan değil, ticari ve
sosyo- kültürel açısından da incelemektedir. Çalışmanın yöntemi
açısından incelenen dönemin ( 1946-1950) kaynakları kısıtlı olması
sebebiyle, çalışmanın esas kaynakları olarak döneme en iyi şekilde ışık
tutan gazeteler ve dergiler taranmıştır. Ayrıca çalışma, Ankara
Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi belgelerinden faydalanılarak
desteklenmiştir. Çalışmanın giriş kısmında Türk Milli Mücadelesi diye
adlandırılan dönemde Türk- İtalyan İlişkileri, ikinci kısmında Atatürk
Türkiyesi ile Mussolini İtalyası dönemi, üçüncü kısımda İkinci Dünya
Savaşı sırasında Türk- İtalyan ilişkileri, son kısımda da İkinci Dünya
Savaşı sonrası dönemde Türk- İtalyan İlişkileri incelenmiştir.
Çalışmanın vardığı tespit; 1946- 1950 yılları arasında İtalya ve Türkiye
arasındaki dostça ilişkiler siyasi ve ticari ilişkilerde olduğu kadar
sosyo-kültürel ilişkilerde de kendini göstermiş ve İtalya Türkiye’nin
vazgeçilmez bir ortağı olmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 8 Sayı: 15 |