Bu araştırmanın amacı, bireyin internet
bağımlılık düzeylerinin aile ilişkileri üzerindeki etkisini incelemektir. Bu kapsamda İstanbul Medipol Üniversitesinde
öğrenim gören 312 öğrenci üzerinde çalışılmıştır. Bu çalışmada Nicel araştırma
yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama amacı ile
Young (1998) tarafından geliştirilen ve Bayraktar (2001) tarafından Türkçeye
uyarlanan 20 maddelik ve tek boyuttan oluşan İnternet Bağımlılığı Ölçeği (İBÖ) ile
1983 yılında Brown Üniversitesi ve Butler Hastanesi tarafından geliştirilen
Bulut (1990) tarafından Türkçeye uyarlanan 60 madde ve 7 alt boyuttan oluşan
Aile İlişkileri Değerlendirme Ölçeği (AİDÖ) kullanılmıştır. Araştırmada elde
edilen bulgular incelendiğinde, öğrencilerin internet bağımlılıklarının semptom
göstermeyen düzeyde olduğu tespit edilmiştir. AİDÖ ile İBÖ arasında pozitif
yönde ve anlamlı düzeyde korelasyon tespit edilmiştir. AİDÖ’nün alt
boyutlarından Problem çözme, Roller, Duygusal tepki, Gereken ilgi, Davranış
kontrolü, İletişim ve Genel İşlevler ile İBÖ arasında pozitif yönde korelasyon
tespit edilmiştir. Belirlenen korelasyonun niteliğini daha iyi açıklamak ve
internet bağımlılığının aile ilişkileri üzerindeki yordama düzeyini tespit
etmek için regresyon analizi yapılmıştır. İnternet bağımlılığı değişkenin aile
ilişkileri üzerindeki yordama gücünün zayıf olduğu gözlemlenmiştir. Sonuç
olarak, araştırmaya katılan bireylerin internet bağımlılık düzeylerinin düşük
olduğu ve internet kullanım düzeylerinin aile ilişkilerini etkilemediği görülmüştür.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 15 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 1 |