İnternet, Online Oyun ve Bağımlılık

Yıl 2019, Cilt: 6 Sayı: 1, 1 - 30, 30.06.2019

Bünyamin Ayhan Mihrali Köseliören

Öz

İnsanlık yaşadığı zaman dilimi içerisinde geçirdiği teknolojik yenilikler sayesinde değişimlere uğramaktadır. Günümüzde başat faktör olarak hayatımızın her alanına dâhil ettiğimiz “internetin” bu değişimde payı büyüktür. İnternet sayesinde kullanıcılar sohbet, oyun, haberleşme ve alışveriş gibi hizmetlere kolaylıkla ulaşabilmektedir. Aynı zamanda geleneksel birçok sosyalizasyon aracı sanal alana aktarılmaktadır. İnternet, bir taraftan kolaylıklar getirdiği gibi bu kolaylıkların yanı sıra aşırı kullanımı sonucundan olumsuz sonuçlara neden olmaktadır. Özellikle dijital yerlilerde internet kullanım amaçları ve kullanımın sosyal şartlarla yönlendirilmesi, teknoloji zorunluluk ilişkisinde başka alanlarında etkili olabileceğini göstermiştir. Diğer taraftan incelenen dönem açısından ergenlerin hayatında önemli rol oynayan online oyun, bağımlılığı sürecine katkı sağlamaktadır. Çalışmada ortaöğretim kurumlarında eğitim gören öğrencilerinin online oyun bağımlılığı araştırılmaktadır. Araştırmada 2015-2016 Eğitim Öğretim Dönemi’nde İstanbul İli Avrupa kıtasında ki Fatih, Bayrampaşa, Bakırköy İlçelerinde bulunan İmam Hatip, Meslek, Anadolu ve Özel Liselerde öğrenimini sürdüren 840 öğrenciye yönelik niceliksel alan araştırması uygulanmıştır. Araştırma verilerinin analiz ve bulgularına göre, katılımcıların yüzde 1.8’i online oyun bağımlılığı belirtisi gösterirken yüzde 36.7’si ise bağımlılık riski taşımaktadır. Araştırmada katılımcıların beşte biri günde en az iki saat online oyun oynayarak bağımlılık riskini arttırdığı, aile durumu özellikle anne eğitim düzeyi düştükçe bağımlılık düzeyinin arttığı ve katılımcıların online oyun oynamaya harcama yaptığı dikkat çekmektedir. Özellikle erkeklerin kızlara göre daha bağımlı olduğu gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bağımlılık, internet, oyun, online oyun, online oyun bağımlılığı

Internet, Online Game And Addiction

Öz

Human beings are experiencing the changes due to
technological innovations in the time period. Nowadays, the main factor
internet that we have included in every aspect of our life as the dominant
factor has a great share in this change. Thanks to the internet, users can
easily access services such as chat, games, communication and shopping. At the
same time, many traditional socialization tools are transferred to the virtual
space. Internet, on the one hand, as well as convenience, results in excessive
use can show results in negative results. Especially in digital natives, the
use of internet and the use of social conditions of technology has shown that
it can be effective in other areas of the relationship between technology
necessity. On the other hand, the online game that plays an important role in
the lives of adolescents in terms of the period examined contributes to the
process of addiction. In this study, online game addiction of students studying
at secondary education institutions is investigated. During the 2015-2016
academic year, a quantitative field survey was conducted for 840 students
studying in Fatih, Bayrampaşa, Bakırköy districts, Imam Hatip, Vocational,
Anatolian and Private High Schools. According to the analysis and findings of
the research data, 1.8 percent of the participants show signs of online gaming
addiction and 36.7 percent of them have addiction risk. In the study, it is
noteworthy that one fifth of the participants increased the risk of addiction
by playing online games for at least two hours a day. It has been observed that
males are more dependent than females.

Anahtar Kelimeler

Addiction, internet, game, online game, online game addiction

Kaynakça

• Akçayır, G. (2013). Dijital Oyunların Sağlığa Etkisi, (editör Mehmet Akif Ocak), Eğitsel Dijital Oyunlar Kuram, Tasarım ve Uygulama, Ankara: Pegem Akademi, 263-273.
• And, M. (2012). Oyun ve Bügü Türk Kültüründe Oyun Kavramı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Ayas, T., Çakır, Ö., ve Horzum, B. (2011). Ergenler İçin Bilgisayar Bağımlılığı Ölçeği, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt.19, Sayı. 2, ss. 439-448
• Aydın, F., ve Horzum, M., B., (2015). Öğretmenlerin Bilgisayar Oyun Bağımlılık Düzeylerini Yordayan Değişkenlerin İncelenmesi, Online Journal Of Technology Addiction & Cyberbullying, 2(1), 52-66.
• Ayhan, B., ve Çavuş, S. (2014). Computer Game Addıctıon: A Fıeld Study On Adolescents, 12. International Symposium Communication in the Millennium. 15-18 June, Eskişehir, ss. 197-208.
• Ayhan, B., ve Çavuş, S. (2015). Online Game Addiction Among High School Students. C. Daba-Buzoianu & H. Arslan (Dü) içinde, Contextual Approaches in Communication, (85-93). Frankfurt: Peterlang Academic Research.
• Bal, E. (2014). Teknoloji, Gençlik ve Mobil Yaşam, Konya: Literatürk Yayınları.
• Barnett, J., ve Coulson, M. (2010). Virtually Real: A Psycho-Logical Perspective On Multiplayer Online Games. Rev Gen Psychol, Sayı.14, ss. 167-179.
• Binark, M., ve Bayraktutan- Sütçü, G. (2008). Kültür Endüstrisi Ürünü Olarak Dijital Oyun, İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Binark, M. (2006). Panel Tanıtımı Sanal Uzamda Oyun Kültürü ve Dijital Oyunlar, Http://İnet-Tr.Org.Tr/İnetconf11/Bildiri/89.Pdf, (Erişim Tarihi, 02.11.2015).
• Binark M., Bayraktutan-Sütçü, G. ve Fidaner, I. (2009). Dijital Oyun Rehberi Oyun Tasarımı Türler ve Oyuncu, İstanbul: Kalkedon Yayınları.
• Block, J., J. (2008). Issues for DSM-V: Internet Addiction. American Journal Psychiartry, Sayı.165, ss. 306-307.
• Byun, Y.,H., Ha, M., Kwon, HJ., Choi, KH., Burm, E., Choi, Y., Lim, MH., Yoo, SJ., Paik, KC., Choi, HD., ve Kim, N. (2013). Epidemiological Characteristics of Mobile Phone Ownership and Use in Korean Children and Adolescents, Environmental Health and Toxicology, Sayı. 28, ss. 1-8. Caılloıs, Roger (2001). Man, Play; and Game. (Trs: Mayer Barash), New York: The Free Press of Glencoe.
• Çakılcı, F. E. (2013). Çok Oyunculu Çevrimiçi Video Oyunu Oynayan Bireylerde Video Oyunu Bağımlılığı Ve Saldırganlık. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Başkent Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Çavuş, S., Ayhan, B., ve Tuncer, M. (2016). Bilgisayar Oyunları ve Bağımlılık: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Alan Araştırması, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, Sayı.43, ss. 265-289.
• Demirci, K., Orhan, H., Demirdaş, A., Akpınar, A. ve Sert, H.(2014). Validity and Reliability of the Turkish Version of the Smartphone Addiction Scale in a Younger Population, Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, Cilt. 24, Sayı.3, ss. 226-234.
• Devlet Denetleme Kurulu (DDK) Başkanlığı. (2014). Madde ve Diğer Bağımlılıklar ile Mücadele Kapasitesinin ve Bu Bağlamda Türkiye Yeşilay Cemiyetinin Değerlendirilmesi (Yayınlanmamış Rapor), Ankara: Devlet Denetleme Kurumu.
• Dinç, M. (2014). Eylemsel Bir Bağımlılık: Kumar, Yeşilay, Bağımlılık Tedavisi, Aylık sağlık, Eğitim ve Kültür Dergisi, Cilt. 967, Sayı. 7, ss.20-24.
• Dinç, M. (2010). İnternet Bağımlılığı, İstanbul: Ferfir Yayınları.
• DSM IV (Diagnostic and Statistical Manual), (2005). Mental Disorders, The Committee on Nomenclature and Statistics of the American Psychiatric Association, Washington, ss. 886.
• DSM V (Diagnostic and Statistical Manual), (2012). Mental Disorders, The Committee on Nomenclature and Statistics of the American Psychiatric Association, Washington, ss. 947.
• Doğusoy, B., İnal,Y. (2006). Çok Kullanıcılı Bilgisayar Oyunları ile Öğrenme. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara.
• Elden, M. (2004). Bir İletişim Modeli Olarak Oyun, İzmir: Ege Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları. Foerster, M., Roser, K., Schoeni, A., ve Röösli, M. (2015). Problematic Mobile Phone Use İn Adolescents: Derivation Of A Short Scale MPPUS-10, Int J Public Health, Sayı. 60, ss. 277–286.
• Gelibolu, M.F., (2013). Eğitsel Dijital Oyunların Teknolojisi, Türleri, Sınıflandırılması, Derecelendirilmesi ve Eğitimde Kullanılabilme Potansiyeli., (editör Mehmet Akif Ocak), Eğitsel Dijital Oyunlar Kuram,Tasarım ve Uygulama, (70-104). Pegem Akademi, Ankara.
• Griffths, M., ve Hunt, N., (1995). Computer Game Playing in Adolenscence: Prevalence and Demographic Indicators. Journal of Community & Applied Social Pyschology, 5, 189- 193.
• Günal, Y. (1976). Uyuşturucu Madde Suçları, Ankara: Kazancı Yayınları.
• Güngör, N. (2011). İletişime Giriş, Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Gürcan, A., Özhan, S., ve Uslu, R.(2008). Dijital Oyunlar ve Çocuklar Üzerindeki Etkileri, Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Gökçearslan, Ş., ve Durakoğlu, A., (2014). Ortaokul Öğrencilerinin Bilgisayar Oyunu Bağımlılık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 419-435.
• Hollander, E. (1993). Obsessive-Compulsive Related Disorders.Washington, DC: American Psychiatric Press.
• Horzum, M., B. (2011). İlköğretim Öğrencilerinin Bilgisayar Oyunu Bağımlılık Düzeylerinin Eşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Eğitim ve Bilim, Cilt. 159, Sayı. 36, ss. 59-65.
• Huizinga, Johan (2013). Homo Ludens, Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme, (Çev. Mehmet Ali Kılıçbay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Kuşay, Y. (2013). Sosyal Medya Ortamında Çekicilik ve Bağımlılık, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Mutlu, E. (2008). Televizyonu Anlamak, Ankara: Ayraç Yayınları.
• Nalwa, K., ve Anand, P., R. (2003). Internet Addiction İn Students: A cause of Concern, Cyberpsychol Behav, Cilt. 6, Sayı. 6, ss. 653- 656.
• Odabaşıoğlu, G.,Öztürk, Ö., Genç, Y., ve Pektaş, Ö.(2007). On Olguluk Bir Seri İle İnternet Bağımlılığı Klinik Görünümleri, Bağımlılık Dergisi, Sayı. 8, ss. 46-51.
• Ögel, K. (2012). İnternet Bağımlılığı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Özaşçılar, M. (2009). Cep Telefonu Kullanımının Sosyolojik Boyutu “Bireysel Güvenlik ve Günlük Hayattaki Yeri” (Doktora Tezi) İstanbul Üniversitesi Adli Tıp Enstitüsü, İstanbul. Sakallıoğlu, B., Erol, V., ve Akgün, B. (2014). Oyun Nedir ve Oyun Türlerinin Tanımlanmasında Sosyal Oyunların Yeri, http://ab.org.tr/ab14/bildiri/231.pdf, (Erişim Tarihi: 30.20.2015).
• Stahl, R. (2010). Militainment, Inc.: War, Media, and Popular Culture. London: Routledge.
• Şirin, M. (2007). Televizyon Çocuk ve Aile, İstanbul: İz yayıncılık.
• Taş, İ., Eker, H.,ve Anlı, G.(2014). Orta Öğretim Öğrencilerinin İnternet ve Oyun Bağımlılık Düzeylerinin İncelenmesi, Online Journal Of Technology Addiction & Cyberbullying, Cilt. 1, Sayı. 1, ss. 37-57.
• Törenli, N. (2005). Bilişim Teknolojileri Temelinde Haber Medyasının Yeniden Biçimlenişi: Yeni Medya, Yeni İletişim Ortamı, Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Yıldız, E., (2016). Çocuklarda Bilgisayar Oyunu Bağımlılığı ile Sosyal Anksiyete Arasındaki İlişki ve Etkileyen Faktörler. (Bildiri) Uluslararası Oyu Oyuncak Kongresi, Erzurum.
• Young, K. (2011). Clinical Assessment of Internet-Addicted Clients, İnternet Addiction: A Handbook and Guide to Evaluation and Treatment, Cilt. 10, Sayı.1, ss. 19-34.
• Young, K. (2007). Cognitive Behavior Therapy with Internet Addicts: Treatment Outcomes and Implications, Cyberpsychology & Behavıor, Cilt.10, Sayı. 5, ss. 671-679.
• Young, K. (2007). Treatment Outcomes with Internet Addicts, Clinical Director Center for Internet Addiction Recovery Published in CyberPsychology & Behavior, Sayı. 10, ss. 671-679.
• Young, K., (2009). Understanding Online Gaming Addiction and Treatment Issues for Adolescents, The American Journal of Family Therapy, Volume 37, Issue 5, ss 355-372.
• Young, K. (1996). Internet Addıctıon: The Emergence Of A New Clınıcal Dısorder, Published İn Cyberpsychology And Behavior, Cilt. 1, Sayı. 3, ss.237-244.
• Young, K. (2004). Internet Addiction: A New Clinical Phenomenon and Its Consequences, Amerıcan Behavıoral Scıentıst, Cilt. 48, Sayı. 4, ss. 402-415.
• Widyanto, L., ve McMurran, M. (2004). The Psychometric Properties of the Internet Addiction Test. CyberPsychology&Behavior, 7(4), 443-450.
• www.globaladdiction.org.dldocs/globaladdıctıon-scales-internetaddictiontest.pdf (Erişim Tarihi: 25.06.2016).