İlkokul Yöneticilerinin Görüşlerine Göre 4+4+4 Eğitim Modeline Yönelik Öğretmen, Öğrenci ve Velilerin Geribildirimleri

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 6, 7 - 21, 23.07.2016

Ali Rıza Erdem Hüseyin Kıran

Öz

Bu araştırmanın amacı ilkokul yöneticilerinin görüşlerine göre 4+4+4 değişikliğine yönelik öğretmen, öğrenci ve velilerin geribildirimlerini ortaya koymaktır. Araştırma, Denizli merkezi ve ilçelerinde gerçekleştirilmiştir. Denizli il merkezinden 14 ilkokul, ilçelerinden ise her ilçeden 2 ilkokul olmak üzere 36, toplam 50 ilkokulda görev yapan 168 yönetici örnekleme alınmıştır. Bu çalışmada verilerin elde edilmesinde araştırmacılar tarafından hazırlanan “4+4+4 Modeline Yönelik İlkokul Yöneticileri İçin Açık Uçlu Yazılı Anket” kullanılmıştır. İlkokul yöneticilerine araştırma konusuyla ilgili 3 açık uçlu soru sorulmuştur. Anket formunun uygulanmasıyla elde edilen nitel veri seti araştırmacılar tarafından içerik analizine tabii tutulmuştur. İlkokul yöneticilerinin görüşlerine göre 4+4+4 eğitim modeline yönelik öğretmenlerin geribildirimleri % 68 “olumsuz” ve % 16 “olumlu”, öğrencilerin geribildirimleri % 56 “olumsuz” ve % 19 “olumlu”, velilerin geribildirimleri % 64 “olumsuz” ve % 17 “olumlu” dur.

Anahtar Kelimeler

Türk Eğitim Sistemi, 4+4+4 eğitim modeli, ilkokul yöneticisi, öğretmen, öğretmen, veli

According to Primary School Directors’ Views Teachers’, Students’ and Parents’ Feedbacks About 4+4+4 Education Model

Öz

The aim of this study was to express teachers’, students’ and parents’ feedbacks about 4+4+4 education model based on primary school directors’ views. The study was done in the city center and counties of Denizli. The sampling was consisted of 168 primary school directors from 50 primary schools in which 36 of them were from counties and 14 of them from city center. An open-ended questionnaire developed by researchers was used to collect the data. 3 open-ended questions were asked to primary school teachers in this questionnaire. Content analysis was used to analyze the qualitative data by the researchers. The results showed that 68% of teachers gave positive feedbacks about 4+4+4 model whereas 16 of them gave negative feedbacks. Additionally, 56% of students’ feedbacks were negative whereas 19% of them were positive and 64% of parents’ feedbacks were negative but 17% of them were positive.

Anahtar Kelimeler

Turkish education system, 4+4+4 education model, primary school directors, teacher, student, parents

Kaynakça

• Atıl, H. (1998). İstatistik. İzmir: Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları.
• Başaran, İ. E. (2006) Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi, Ankara: Ekinoks Eğitim Danışmanlık ve Basım Yayın
• Çelikten, M. (2004). Bir okul müdürünün günlüğü, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (1), 123-135
• Çelikten, M. & Şanal, M. & Yeni, Y. (2005) Öğretmenlik mesleği ve özellikleri, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2), 207237
• Çiftçi, S. & Alemdar, M. & Maden, B. & Baykan, A. A. & Yıldırım Çiftçi, M. & Özkök, D. (2013) Alan değiştiren sınıf öğretmenlerinin durumlarının kendi görüşlerine göre değerlendirilmesi, , XII Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu, Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 23-25 Mayıs 2013, Bildiri Kitabı, 328-334
• Demirtaş, Z. (2005) İlköğretim okulu yöneticilerinin performanslarını değerlendirme ölçütleri, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 44, 489-506
• Ekiz, D. & Altun, T. & Siyambaş, P. B. (2013) 4+4+4 zorunlu eğitim sistemindeki uygulamalar ve karşılaşılan sorunların öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi, XII Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu, Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 2325 mayıs 2013, Bildiri Kitabı, 335-346
• Erdem, A. R. (2008) Öğrenci Hizmetlerinin Yönetimi, Ruhi Sarpkaya (Editör), Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi içinde (241–274) Ankara: Anı Yayıncılık
• Gülşen, C. & Gökyer, N. (2011) Türk Eğitim Sistemi ve okul yönetimi, 2. Baskı, Ankara: Anı Yayıncılık
• İnandı, Y. (2008) Okula toplumsal katılım, Ruhi Sarpkaya (Editör), Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi içinde (351–380) Ankara: Anı Yayıncılık
• Karadeniz, C. B. (2012) Öğretmenlerin 4+4+4 zorunlu eğitim sistemine ilişkin görüşleri, Eğitim Bilim Toplum Dergisi, 10 (40), 34-53
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi, 14. Baskı, Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Karip, E. & Köksal K. (1999) Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18, 193-207
• Kaya, Y. K. (1993) Eğitim yönetimi (Kuram ve Türkiye'deki uygulama), Geliştirilmiş Beşinci Baskı, Ankara: Bilim Yayınları
• MEB (2012) 12 Yıllık zorunlu eğitim: Sorular-cevaplar, Ankara
• Özden, Y. (2005). Eğitimde yeni değerler, Geliştirilmiş 6. Baskı, Pegem A Yayıncılık, Ankara
• Semerci, N. & Demiralp, D. & Koç, S. & Kerimgil, S. (2009) Geçmişte (1942) ve günümüzde (2003) göreve başlamış sınıf öğretmenlerine göre öğretmenlik, C. Ü Sosyal Bilimler Dergisi, 33 (1), 37-60
• Seyidoğlu, H. (1997). Bilimsel araştırma ve yazma el kitabı, 7. Baskı, İstanbul: Güzem Yayınları.
• Yetim, A. A. & Göktaş, Z. (2004) Öğretmenin mesleki vw kişisel nitelikleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 12 (2), 541-550
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, 6. Baskı, Ankara: Seçkin Matbaası
• 6287 sayılı “İlköğretim ve eğitim kanunu ile bazı kanunlarda değişiklik yapılmasına dair kanun” 11 Nisan 2012 tarih ve 28261 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan