Kültürel Miras Bilinci, Farkındalık ve Katılım: Taşkale Köyü Örneği

Yıl 2018, Cilt: 8 Sayı: 15, 2030 - 2065, 31.08.2018

Nevin Turgut Gültekin , Mehmet Uysal

https://doi.org/10.26466/opus.446272

Cited By: 5

Öz

Sürdürülebilir,
bütünleşik ve rasyonel koruma yaklaşımıyla ön görülen miras yönetiminin her
aşamasında paydaş katılımı yer almaktadır. Bu sürece etkin, verimli ve
işbirlikçi katılım, miras bilinci ve farkındalıkla olanaklıdır. Yerel halkın
katılımına bu etkenlerle birlikte, yerinden yönetimin gereği, yaşam alanlarını
etkileyen kararlarda söz hakkı ve miras değerleri üzerinden elde edilecek
sosyo-kültürel ve ekonomik faydadan yararlanma hakkının kullanımı ivme
kazandırmaktadır. Bu makalede, dünya miras listesindeki değerlere eşdeğer ya da
benzeş kaya oyma mekânlara sahip Karaman-Taşkale köy halkının taşınmaz kültür
mirası olan bu değerlere ilişkin bilinç ve farkındalık düzeyi ile korunmasına
ilişkin katılım eğilimleri belirlenerek, katılımcı koruma politikalarının
geliştirilmesine ve alanyazına katkı sağlanacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Taşınmaz Kültür Mirası, Kültürel Miras Bilinci, Farkındalık, Katılım, Taşkale Köyü

Cultural Heritage Knowledge, Awareness and Participation: Taşkale Village Sample

Öz

The rock-carved spaces with extraordinary universal
values are one of the priority thematic issues in conservation identified by
UNESCO since the years 2010. Stakeholder engagement takes place at every stage
of heritage management, which is anticipated with a sustainable, integrated and
rational protection approach. Effective, productive and collaborative
participation in this process is possible with heritage knowledge awareness and
awareness. Together with these factors, socio-cultural and economis benefits
which are derived from heritage values and the right to speak in decisions
affecting habitats accelerate the participation of local people. In this
article it is aimed to determine the tendency of participation of people of
Karaman-Taşkale Village regarding the awareness level of these values which are
immovable heritage, to improve participant conservation policies and to
contribute to literature. In addition, it is hoped that Taşkale village will
simultaneously testify to the Turkishization of Anatolia and Rumeli in the
past, and that Atatürk's homeland will contribute to the sustainability of this
intangible cultural heritage and to the recognition of the village.

Anahtar Kelimeler

İmmovable Cultural Heritage, Cultural Heritage Knowledge, Awareness, Participation, Taşkale Village

Kaynakça

• Akbulut, Y. (2012). Veri çözümleme teknikleri. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, 162-195.
• Anzerlioğlu, Y. (2009). Karamanlı ortodoks Türkler. Ankara: Phoenix Yayınları.
• Çiçek, A. (2013). Türklerde iskân siyaseti. İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (2), 29-46.
• Dinçer, İ. (2013). Thinking together urban conservation with urban modernization in the process of urban transformation: The possibilities of "historic urban landscape" concept. ICONARP International Journal of Architecture and Planning, 1, 23-41.
• Ekin, C. (2017). Karamanlıların soy kütükleri Karamanlıca (Grek Harfli Türkçe) kitabeli mezar taşlar. Sanat Tarihi Dergisi, 26(2), 221-241.
• Faro Sözleşmesi (Council of Europe Framework Convention on the Value of Cultural Heritage for Society). (2005). https://www.coe.int/en-/web/conventions/full-list/-/conventions/treaty/199, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• Franklin, S., Baars, B. J., Ramamurthy, U., Ventura, M. (2005). The role of consciousness in memory. Journal of New Media in Neural and Cognitive Science and Education, 2(3), 1-38. http://www.brains-minds-media.org/archive/150/bmm150.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• Güler, A. (2017). Atatürk'ün soyu kizil oğuzlar ve konyarlar. (2. Baskı), İstanbul: Berikan Basımevi.
• Gültekin, N. (2010). Kültürel miras alanlarının yönetimi. Yasal ve Yönetsel Boyutlarıyla Planlama, Prof.Dr. Feral Eke Anısına, Ankara: GÜ. Mimarlık Fakültesi Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, 258-269.
• ICOMOS. (1990). Arkeolojik mirasin korunmasi ve yönetimi tüzüğü. http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_084520000-1353670083.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• ICOMOS (1994). Nara özgünlük tüzüğü. http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_0280416001353669454.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• ICOMOS. (1999-a). Geleneksel mimari miras tüzüğü. http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_0901887001353670596.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• ICOMOS. (1999-b). Uluslararası Kültürel Turizm Tüzüğü. http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_000523300-1353670786.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• ICOMOS. (2008-a). The ICOMOS Charter for the Interpretation and Presentation of Cultural Heritage Sites, Quebec, Canada. http://icip.icomos.org/downloads/ICOMOS_Interpretation_Charter_ENG_04_10_08.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• ICOMOS. (2008-b). The Icomos Charter On Cultural Routes, the Inter-national Scientific Committee on Cultural Routes (CIIC) of ICOMOS, Quebec, Canada. https://www.icomos.org/images/DOCUMENTS/Charters/culturalroutes_e.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• ICOMOS. (2010). Rock Art, Pre nomination Guidelines. http://openarchive.icomos.org/268/1/ICOMOS_Rock_Art_Guidelines_2010_EN.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• ICOMOS. (2011).The Paris Declaration On heritage as a driver of development, Paris. https://www.icomos.org/Paris2011/GA2011_Declaration_de_Paris_EN_20120109.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• KTB (2003). Kültür ve Turizm Bakanlığı Teşkilât Ve Görevleri Hakkında Kanun. http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.4848.-pdf, Erişim Tarihi: 30.07.2018.
• Konyalı, İ.H. (1967) Abideleriyle ve kitabeleriyle karaman tarihi, ermenek ve mut abideleri, İstanbul: Baha Matbaası.
• Loewenstein, G. F., Weber, E. U., Hsee, C. K., Welch, N. (2001). Risk as feelings. Psychological Bulletin, 127(2), 267-286.
• Marton, F., Booth, S. (2009). Learning and awareness. New York, London: Routledge.
• Mason, W. M., Wong, G. Y., Entwistle, B. (1983). Contextual analysis through the multilevel linear model. Sociological methodology, 14 (1983-1984): 72-103.
• MEB (1992) Millî Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/73.html, Erişim Tari-hi: 30.07.2018.
• MEB (2017) Millî Eğitim Bakanlığı İlköğretim Ve Ortaöğretim Öğretim Programlarinin Güncellenmesi https://ttkb.meb.gov.tr/-meb_iys_dosyalar/2017_01/13152934-_basYn_aYklamasY_13012017.pdf, Erişim Tarihi: 30.07.2018.
• MEB (2018). Öğretim Programları, http://mufredat.meb.gov.tr/Programlar.aspx, Erişim Tarihi: 30.07.2018.
• Nyaupane, G. P., Timothy, D. J. (2010). Heritage awareness and appre-ciation among community residents: Perspectives from Arizo-na, USA. International Journal of Heritage Studies, 225-239.
• Ortaylı, İ. (2015). Türklerin tarihi. İstanbul: Timaş yayınları.
• Önder, Ö. (2013). Yerelleşme ve yerel demokrasinin güçlendirilmesi bağlamında yerel katilim. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9(18), 311-326.
• Özdemir, M. (2011). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osman Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(3), 323-343.
• Özer, M. A. (2015). Yönetimden yönetişime geçişte karar verme sürecinde yaşanan değişim. İçinde Ö. Önder, F. Kırışık (ed.), Kamu yönetimi ve siyaset biliminde karar verme. (İkinci baskı) Ankara: Detay Yayıncılık. 459-486.
• Sayers, R. (2006). Principles of awareness-raising for information literacy, a case study. Bankok: UNESCO.
• Stone, H., Sidel, J., Oliver, S., Woolsey, A., Singleton, R. C. (2004). Sensory evoluation by quantitive descriptive analysis. Descriptive Sensory Analysis in Practice, 23-34.
• Şekercioğlu, H. (1974). Atatürk'ün soy ve sülalesi hakkında Anadolu'da yaptığım araştırmalar. Türk Kültürü Dergisi, 13(145): 6-18.
• Şimşek, A. (2012). Araştırma modelleri, Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Tapur, T. (2009). Atatürk’ün ecdat yurdu taşkale yerleşmesinin coğrafyası. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 1.26: 265-292.
• TÜİK. (2017). Adrese Bağlı Nüfus Sayımı, 2017 yılı Taşkale Köyü Nüfusu. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• UNESCO. (2004). The World Heritage List: Filling the Gaps - An Action Plan for the Future, World Heritage Committee, Twenty-eighth Session Suzhou-China. https://whc.unesco.org/archive/2004/whc04-28com-13e.pdf, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• UNESCO. (2017). World Heritage Education Programme https://whc.unesco.org/en/wheducation/,Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• UNESCO. (1972) Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage https://whc.unesco.org/archive/convention-en.pdf Erişim Ta-rihi: 06.07.2018.
• Ünalan, S. (2017). Karamanoğlu Beyliği’nin Sosyal-Kültürel ve Dinî Hayatı. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 22(1), 117-152.
• Vecco, M. (2010). A definition of cultural heritage: from the tangible to the intangible. Journal Cultural Heritage, 11(3), 321–324.
• WHV. (2017). World Heritage Volunteers Initiative. https://whc.unesco.org/en/whvolunteers/, Erişim Tarihi: 06.07.2018.
• Yağcıoğlu, D. (2008). Karamanlı Rumlar ve kimlik-köken tartışmaları, Azınlıkça, 39.
• Yaylı, H., Eroğlu G. (2015). Yerel Katılım Bağlamında Türkiye’de Kadın Temsili. International Journal of Science Culture and Sport, 504-524.
• Yıldırım, O. (2006). Diplomasi ve Göç: Türk-Yunan mübadelesinin öteki yüzü. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Yüce, N. (2010). Karamanlı Türkleri. İstanbul Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, 42 (42), 155-165.