Adaptation of the Swear Bullying Scale to Turkish Culture and Validity and Reliability Analysis

Yıl 2021, Cilt: 17 Sayı: 35, 2008 - 2029, 31.03.2021

Erkan Efıltı , Şerif Ayşe Özdemir

https://doi.org/10.26466/opus.738264

Öz

In this study, it was aimed to adapt the Swear Bullying Scale to the Turkish culture, and to find evidence of the Swear Bullying scale's validity and reliability for this purpose. As a first step in the adaptation of the Swear Bullying scale, it was translated into Turkish and applied back to English, the language of the scale. During the validity study, the necessary translations were made by examining the translation and articles by the experts. After the pilot study, the scale was applied to 1048 students representing the fifth, sixth, seventh and eighth grades of secondary schools under the roof of Konya Provincial Directorate of National Education. Exploratory and confirmatory factor analysis results showed that the Swear Bullying scale has a structurally high dimension and a high validity. Cronbach Alpha reliability coefficient of the one-dimensional form of the Swear Bullying scale is .75. In addition, item-total correlations of the scale and test-retest reliability results were tested and results were discussed in this context.

Anahtar Kelimeler

Peer bullying, scale, adaptation, validity, reliability, school

Swearer Zorbalık Ölçeğinin Türk kültürüne Uyarlanması ve Geçerlilik, Güvenilirlik Analizi

Öz

Bu çalışmada, Ortaokul öğrencileri Swear Zorbalık Ölçeğinin Türk kültürüne uyarlanması ve bu amaçla Swear Zorbalık ölçeğinin yapı geçerliğine ve güvenirliğine ilişkin kanıtlar saptanması amaçlanmıştır. Swear Zorbalık ölçeğin uyarlanmasında ilk aşama olarak Türkçeye çevirisi gerçekleştirilmiştir. Bu çeviriden sonra tekrar ölçeğin kendi dili olan İngilizceye geri çevrilerek (Back-translation) uygulanmıştır. Geçerlilik çalışması sırasında uzmanlar tarafından çevirisi ve maddeleri incelenerek gerekli görülen düzenlemeler yapılmıştır. Pilot çalışmanın ardından ölçek Konya İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı ortaokulların beşinci, altıncı, yedinci ve sekizinci sınıflarını temsil eden 1048 öğrenciye uygulanmıştır. Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi sonuçları Swear Zorbalık ölçeğin yapısal olarak tek boyuta ve yüksek bir geçerliğe sahip olduğunu göstermiştir. Swear Zorbalık ölçeğin tek boyutlu formunun Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı ise 75’dir. Ayrıca ölçeğin madde-toplam korelasyonları ve test tekrar test güvenirliği sonuçları sınanmış, bu kapsamda sonuçlar tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Akran zorbalığı, ölçek, uyarlama, geçerlilik, güvenirlik, okul

Kaynakça

• Akgün, S. (2005). Akran zorbalığının anne-baba tutumları ve anne-baba ergen ilişkisi açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, , Ankara.
• Alikaşifoğlu, M., Erginöz, E., Ercan, O., Uysal, Ö., ve Albayrak -Kaymak, D. (2007). Bullying behaviors and psychosocial health: Results from a cross-sectional survey among high school students in İstanbul. European Journal of Pediatry, 166, 1253-1260.
• Alikaşifoğlu, M., Erginöz, E., Ercan, O., Uysal, Ö., Albayrak- Kaymak, D., ve İlter, Ö. (2004). Violent behaviour among Turkish high school students and correlates of physical fighting. European Journal of Public Health, 14, 173-177.
• Aquino, K., ve Bradfield, M. (2000). Perceived victimization in the workplace: The role of situational factors and victim characteristics. Organization Science, 525-537.
• Ataman, A. (2003). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitim. Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş içinde içinde (s. 9-31). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Baar, P. (2012). Peer aggression and victimization in Dutch elementary schools and sportclubs:Prevalence, stability, and approach across different contexts. Utrecht: Utrecht University.
• Barabady, J., ve Kumar, U. (2008). Reliability analysis of mining equipment: A case study of a Crushing plant at Jajarm Bauxite Mine in Iran. Reliability Engineering ve System Safety, 647-653.
• Batu, S., ve Kırcaali Iftar, G. (2011). Kaynaştırma. Ankara : Kök Yayıncılık.
• Bayraktar, F. (2009). Ergenlerin zorba ve kurban davranışlarında birey, aile, akran ve okula dair özelliklerin rolü: Bütüncül bir model önerisi . Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Berger, K. (2007). Update on bullying at school: Science forgotten? Developmental Review, 91-92.
• Besag, V. (1995). Bullies and victims in schools. Philadelphia: Open University Press.
• Boulton, M., ve Peter , K. (1994). Bully/Victim Problems İn Middle-School Children: Stability, Self – Perceived Competence, Peer-Perceptions And Peer-Acceptance. British Journal Of Developmental Psychology, 12, 315- 329.
• Browne, M., ve Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. Sage focus editions.
• Rigby, K. ve Slee, P.T. (1991)Bullying among Australian school children: reported behavior and attitudes toward victims. Journal of Social Psychology, 131, 615−627.
• Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Yayınları.
• Byrne, B. (1989). A Primer of LISREL: Basic assumptions and programming for confirmatory factor analysis models. New York: SSpringer.
• Cağrı, R. (2010). ‘Zorbalık Yapan ve zorbalığa maruz kalan çocukların kişilik özelliklerinin karşılaştırılması. İstanbul: T. C. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı.
• Cappadocia , M., Weiss, J., ve Pepler , D. (2012). Bullying experiences among children and youth with autism spectrum disorders. J Autism Dev Disord.
• Card, N., Stucky, B., Sawalani, G., ve Little, T. (2008). Direct and indirect agression during childhood and adolescence: A meta-analytic review of gender differences, intercorrelations, and relations of maladjustment. Child Development, 79, 1185-1229.
• Çınkır, Ş., ve Karaman-Kepenekci, Y. (2003). Öğrenciler arası zorbalık. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 34, 236-253.
• Çokluk, O., Şekercioğlu, G., ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Deveci , S., Açık, Y., ve Ayar, A. (2008). A survey of rate of victimization and attitudes towards physical violence among school-aged children in Turkey. Child: Care, Health and Development, 25-31.
• DeVellis, R. (2003). Scale Development Theory and Applications Second Edition. . SAGEPublications International Educational and Professional Publisher.
• Doğan-Ateş, A., ve Yağmurlu, B. (2010). Examining victimization in Turkish schools. European Journal of Educational Studies, 2(1), 31-37.
• Dölek, N. (2002). Öğrencilerde zorbaca davranışların araştırılması ve bir önleyici program modeli. Yayımlanmış Doktora Tezi, T.C. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul.
• Erdur-Baker, Ö., ve Kavşut, F. (2007). Akran zorbalığının yeni yüzü: Siber zorbalık. . Eurasian Journal of Educational Research, 31-42.
• Fekkes, M., Pijpers , F., ve Verloove-Vanhorick , S. (2005). Bullying: who does what, when and where? Involvement of children, teachers and parents in bullying behavior. Health Educ Res., 81-91.
• Gini, G., ve Pozzoli, T. (2013). Bullied children and psychosomatic problems: A meta-analysis. Pediatrics, 720- 729.
• Glover, D., Gough, G., Johnson , M., e Cartwright, N. (2010). Bullying in 25 secondary schools: Incidence, impact and intervention. Educational Research, 42, 141-156.
• Gültekin, Z. (2003). Akran zorbalığını belirleme ölçe¤i. Yay›nlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi., Ankara.
• Gültekin, Z., ve Sayıl, M. (2005). Akran zorbalığı belirleme ölçeği geliştirme çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 15(8), 47-61.
• Hay, D., Payne, A., ve Chadwick, A. (2004). Peer relations in childhood. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 84-108.
• Huitsing, G., Van der M. -Van Dijk, M., ve Veenstra, R. (2012). Pesten op school: Achtergronden en interventie. Pesten içinde (s. 81-97). Amsterdam: Boom Lemma.
• Jöreskog, K., ve Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the simplis command language. Lincolnwood: Scientific Software International, Inc.
• Kapçı, E. (2004). İlköğretim öğrencilerinin zorbalığa maruz kalma türünün ve sıklığının depresyon, kaygı ve benlik saygısı ile ilişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(37), 1-13.
• Kartal, H. (2008). İlköğretim okullarında zorbalık yapanlar ve zorbalığa uğrayanlar. E-journal of New World Sciences Academy, 4(3), 712-730.
• Koç, Z. (2006). Lise öğrencilerinin zorbalık düzeylerinin yordanması. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Koç, Z. (2006). Lise öğrencilerinin zorbalık düzeylerinin yordanması. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Ladd, G. (2006). Peer rejection, aggressive or withdrawn behavior, and psychological maladjustment from ages 5 to 12: An Examination of four predictive models. Child Development, 822-846.
• Li, Q. (2007). New bottle but old wine: A research of cyberbullying in schools. Computers in Human Behavior, 23(23), 1777-1791. doi:10.1016/j.chb.2005.10.005 adresinden alındı
• McDonald, R., ve Marsh , H. (1990). Choosing a multivariate model: Noncentrality and goodness of fit. Psychological bulletin, 107(2), 247.
• MEB. (2010). Neden nasıl niçin kaynaştırma eğitimi. Ankara.
• Mooij, T. (2010). Pesten op de basisschool. W. S. R. Loeber. içinde Amsterdam: SWP. http://dspace.ou.nl/bitstream/1820/2939/7/111%202010%20Pesten%20op%20de%20basisschool.%20Hfdst.pdf adresinden alındı
• O’Moore, M., ve Hillery, B. (1989). Bullying in Dublin schools. . İrish Journal of Psychology, 10(3), 426-441.
• Ogelman, H., ve Erten, H. (2010). 5-6 Yaş Çocuklarinin Akran İlişkileri ve Sosyal Konumlarinin Okula Uyum Düzeyleri Üzerindeki Yordayici Etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 153-163.
• Olweus, D. (1993). Bullying at school: What we know and what we can do. Blackwell Publishers.
• Olweus, D. (2005). A useful evaluation design, and effects of the Olweus Bullying Prevention Program. Psychology, Crime ve Law, 389-402.
• Olweus, D., ve Limber, S. (2010). Bullying in school: Evaluation and dissemination of the Olweus bullying prevention program. American Journal of Orthopsychiatry, 124-134.
• Özdamar, K. (2004). Paket Programlar ile İstatistiksel Veri Analizi (Çok Değişkenli Analizler) 2. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Özsoy, Y., Özyürek, M., ve Eripek, S. (1988). Özel Eği-time Muhtaç Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş.
• Pekel, N. (2004). Akran zorbalığı grupları arasında sosyometrik başarı durumlarının incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi., Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Pekel-Uludağlı, N., ve Uçanok , Z. (2005). Akran zorbalığı gruplarında yalnızlık ve akademik başarı ile sosyometrik statüye göre zorba/ kurban davranış türleri. Türk Psikoloji Dergisi, 57, 77-92.
• Pellegrini, A., ve Bartini, M. (2000). An empirical comparison of methods of sampling aggression and victimization in school settings. Journal of Educational Psychology, 92, 360-366.
• Pellegrini, A., ve Long, , J. (2002). A longitudinal study of bullying, dominance, and victimization during the transition from primary school through secondary school. British Journal of Developmental Psychology, 259-280.
• Pellegrini, A., Bartini, M., ve Brooks, F. (1999). School bullies, victims and aggressive victims: factors relating to group affiliation and victimization in early adolescence. Journal of Educational Psychology, 91, 216–224.
• Pergolizzi, F., Pergolizzi III, J., Gan, Z., Macario, S., Pergolizzi Jr, J., Ewin, T., ve Gan, T. (2011). Bullying in middle school: Results from a 2008 survey. InternationalJournal of Adolescent Medicine and Health(23), 11-18.
• Perry, D., Kusel, S., ve Perry, C. (1988). Victims of peer aggression. Developmental Pschology, 24(6), 807–814., 24(6), 807-814.
• Peterson, L., ve Rigby, K. (1999). Countering bullying at an Australian secondary school with students as helpers. Journal of Adolescence, 22, 481-492.
• Pişkin, M. (2002). Okul zorbalığı: Tanımı, türleri, ilişkili olduğu faktörler ve alınabilecek önlemler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 531–562.
• Pişkin, M., ve Ayas, T. (2011). Akran zorbalığı ölçeği: Çocuk formu. Akademik Bakış Dergisi, 23, 1-12.
• Rackwitz, R. (2000). Reliability analysis: A review and some perspectives. Structural Safety, 23, 365-395.
• Rigby , K., ve Johnson, B. (2005). Student bystanders in Australian schools. Pastoral Care in Education, 10-16.
• Rivers, I., ve Smith, P. (1994). Types of bullying behaviour and their correlates. Aggressive Behavior, 359-368.
• Salmivalli, C., ve Nieminen, E. (2002). Proactive and Reactive aggression among school bullies, victim and bully/victims. Aggressive Behavior, 28, 30-44.
• Schwartz, D. (2000). Subtypes of victims and aggressors in children’s peer groups. Journal of Abnormal Child Psychology, 28, 181-192.
• Smith, P., ve Ananiadou, K. (2003). The nature of school bullying and the effectiveness. Journal of Applied Psychoanalytic Studies, 189-209.
• Smith, P., Madsen , K., ve Moody, J. (1999). What causes the age decline in reports of being bullied at school? Towards a developmental analysis of risks of being bullied. Educational Research, 267-285. .
• Şirvanlı-Özen, D. (2006). Ergenlerde akran zorbalığına maruz kalmanın yaş, çocuk yetiştirme stilleri ve benlik imgesi ile ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 58, 77-94.
• Şirvanlı-Özen, D. (2006). Ergenlerde akran zorbalığına maruz kalmanın yaş, çocuk yetiştirme stilleri ve benlik imgesi ile ilişkisi. Türk Psikoloji Dergisi, 21(58), 77-94.
• Tabachnick, B., ve Fidell, L. (2007). Using multivariate statistics (5th edit b.). Boston: Allyn and Bacon.
• Tanaka, J., ve Huba, G. (1985). A fit index for covariance structure models under arbitrary GLS estimation. British Journal of Mathematical and Statistical Psychology, 38, 197-201.
• Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Tokunaga, R. (2010). Following you home from school: A critical review and synthesis of research on cyberbullying victimization. Computers in Human Behavior, 26, 277-287.
• Van der Wal , M., De Wit, C., ve Hirasing, R. (2003). Psychosocial health among young victims and offenders of direct and indirect bullying. . Pediatrics, 1312-1317.
• Van Doorn, E., ve Verheij, F. (2010). Adaptief behandelen op school. Assen: Gorcum.
• Vandevelde, S., ve De Groef, J. (2015). De sociale inclusie van personen met een verstandelijkebeperking en geestelijke gezondheidsproblemen: druk of drive. Orthopedagogiek: onderzoek en praktijk, 270-283.
• Vermande, M., Meulenr, M., Aleva, L., Olthof, T., ve Goossens, F. (2011). Pesten. Amsterdam.
• Walker, S. (2004). Teacher reports of social behavior and peer acceptance in early childhood: Sex and social status differences. Child Study Journal, 13-28.
• Whitted, K., ve Dupper, D. (2005). Best practices for preventing or reducing bullying in schools. ProQuest Education Journals, 168-175.
• Yang, A., ve Salmivalli, C. (2013). Different forms of bullying and victimization: Bully victims versus bullies and victims. European Journal of Developmental Psychology, 723-738.
• Yildirim, S. (2001). The relationships of bullying, family environment and popularity. Yayınlanmamış yüksek lisans, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara .
• Yurtal, F., ve Cenkseven, F. (2006). İlköğretim okullarında zorbalığın incelenmesi. 1. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddete ve Alınabilecek Tedbirler Uluslararası Katılımlı Sempozyumu. İstanbul.