Marriage, and Marital Problems and Solutions from the Perspective of Couples in Arranged Marriage

Yıl 2021, Cilt: 18 Sayı: 42, 5187 - 5207, 13.10.2021

Zöhre Kaya , Oya Onat Kocabıyık , Seda Donat Bacıoğlu

https://doi.org/10.26466/opus.898866

Cited By: 2

Öz

The purpose of this study is to find out the opinions of couples in arranged marriage on marriage, problems encountered in marriage, and how to resolve problems and conflicts in marriage. In this study, the phenomenological approach – a qualitative research model – was adopted to define fully meanings attributed to the phenomenon of marriage by couples in arranged marriage. The study was conducted with a total of twelve participants, i.e. six couples in arranged marriage reached by six candidates that attended the family counseling certificate program delivered by a public-funded university in the Eastern Turkey in 2017-2018 academic year. The research data were records of interviews with couples analyzed through document analysis. Content analysis was conducted for descriptive analysis of the data. The results suggest that couples’ evaluation of marriage fall under three major themes. Furthermore, subthemes were identified under each theme. It was also found out that the participants’ opinions varied by gender. Considering the medical, psychological and social effects of marriage, it is of particular importance to conduct multidimensional analyses of marriage for building a healthy society.

Anahtar Kelimeler

Marriage, Arranged Marriage, Marriage Problems and Solutions, Gender

Görücü Usulüyle Evlenen Çiftlere Göre Evlilik, Evlilikte Yaşanan Problemler ve Çözümü

Öz

Bu çalışmanın amacı, görücü usulüyle evlenen çiftlerin evlilik, evlilikte yaşadıkları problemler ve bu problemlerin çözümüne yönelik düşüncelerinin belirlenmesidir. Araştırma, nitel araştırma modellerinden olgubilim desenine göre tasarlanmış olup bireylerin olguyla ilgili anlamlarını tam olarak tanımlamaya odaklanmaktadır. Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’nin doğusundaki bir devlet üniversitenin 2017-2018 Eğitim-Öğretim yılı aile danışmanlığı sertifika programına devam eden altı farklı adayın ulaştığı görücü usulüyle evlenen altı farklı çift olmak üzere toplam oniki kişi oluşturmaktadır. Araştırmada, çalışma grubu ile yapılan görüşmelerden elde edilen belgelerin doküman incelemesi yapılmış ve veri kaynağı olarak kullanılmıştır. Elde edilen verilerin betimsel olarak çözümlenmesinde içerik analizi aşamaları takip edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar genel olarak değerlendirildiğinde, görücü usulüyle evlenen çiftlerin evliliklerini üç ana tema çerçevesinde değerlendirdikleri görülmektedir. Aynı zamanda bu ana temalar altında farklı temaların olduğu ve cinsiyet değişkeni açısından farklılıklar gösterdiği tespit edilmiştir. Aile yapısının genel sağlık, psikolojik ve sosyal açıdan bireyler üzerindeki etkisi göz önüne alındığında, toplum sağlığı açısından evlilik olgusunun çok boyutlu olarak incelenmesinin alanyazına önemli katkılar sağlayacağı öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Evlilik, Görücü Usulüyle Evlenme, Evlilik Problemleri ve Çözümü

Kaynakça

• Akça-Koca, D. and Yüksel, M. Y. (2017). Bir Aile Eğitim Programının evli annelerin evlilik doyumu, evlilikte sorun çözme becerisi ve psikolojik iyi oluşuna etkisi. International Journal of Field Education,3(1), 1-19.
• Allendorf, K. and Pandian, R.K. (2016).The decline of arranged marriage? Marital change and continuity in India. Population and Development Review, 42(3), 435-464.https://doi.org/10.1111/j.1728-4457.2016.00149.x.
• Altuntaş, S. and Durmuş, E. (2018).Evlilikte problem çözmeyi yordayan değişkenlerin incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30, 321-331.https://doi.org/10.16953/deusosbil.528570.
• Annells, M. (2006). Triangulation of qualitative approaches: Hermeneutical phenomenology and grounded theory. Journal of Advanced Nursing, 56(1), 55-61.https://doi.org/10.1111/j.1365-2648.2006.03979.x.
• Arif, N. and Fatima, I. (2015).Marital Satisfaction in different types of Marriage.Pakistan Journal of Social and Clinical Psychology, 13(1), 36-40.
• Baykara-Krumme, H. (2017). Impacts of migration on marriage arrangement: A comparison of Turkish families in Turkey and Western Europe. Journal of Family Issues, 38(15), 2150-2177.https://doi.org/10.1177/0192513x15594205.
• Belsky, J. (1990). The effects of children on marriage.The psychology of marriages conceptual, emprical and applied contributions (Ed: Fincham, D. F.; Bradbury, T.M.). New York: Guilford Press.
• Cingisiz, N. and Murat, M. (2010). Investigation the levels of emotional intelligence of the couples making decision for marriage. Gaziantep University Journal of Social Sciences,9(1), 99-114.
• Cüceloğlu, D. (2017). Evlenmeden önce. 1. Basım. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çağ,P. and Yıldırım, İ. (2013). Evlilik doyumunu yordayan ilişkisel ve kişisel değişkenle.Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(39), 13-23.
• Canel, A. N. (2012). Aile eğitim programı: Evlilik ve aile hayatı. Ankara: Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Yayınları.
• Chang, C.Y. and Myers, J. E. (1997). Understanding and counseling Korean Americans: Implications for training. Counselor Education and Supervision, (37), 35-49.https://doi.org/10.1002/j.1556-6978.1997.tb00529.x.
• Çimen, Ş. E. (2007). Görücü usulü ve anlaşarak evlenen bireylerin çeşitli sosyal psikolojik faktörler yönünden karşılaştırılması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Demir, Y. and Durmuş, E. (2015). Uzun evlilikler: Bir yastıkta kırk yıl. Journal of International Social Research, 8(36).
• Demiray, Ö. (2006). Evlilikte uyumun demografik özelliklere gore incelenmesi.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dicle Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Diyarbakır.
• Driver, J., Tabares, A., Shapiro, A., Nahm, E. Y., and Gottman, J. M. (2003). Normal family processes: Growing diversity and complexity. F. Walsh (Ed), Interactional patterns in marital success or failure: Gottman Laboratory studies (p. 493–513). New York: Guilford.
• Erbek, E., Beştepe, E., Akar, H., Eradamlar, N., and Alpkan, R. L. (2005).Evlilik uyumu.Düşünen Adam, 18(1), 39-47.
• Ersanlı, K. and Kalkan, M. (2008). Evlilik ilişkilerini geliştirme (Kuram ve Uygulama). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Genç, Y. and Veli-Baki, S. (2017). Eşler Arası Çatışmaya Neden Olan Faktörler. Electronic Turkish Studies, 12(21), 299-314. https://doi.org/10.7827/turkishstudies.12098.
• Hansen, G. L. (1985). Perceived threats and marital jealousy.Social Psychology Quartery, 48, 262-268.https://doi.org/10.2307/3033686.
• Haylı, R. G., Durmuş, E. and Kış, A. (2017). Evlilik doyumunun evlenme biçimi açısından incelenmesi: Bir meta-analiz çalışması. Electronic Turkish Studies, 12(28), 429-444.
• Hicks, M.W. and Platt, M. (1970). Marital happiness and stability: A review of the research in the sixties. Journal of Marriage and The Family, 32, 553- 574.https://doi.org/10.2307/350251.
• Horçatsu, N. (1999). İnsan ilişkileri.Birinci Baskı. Ankara: İmge Yayınları.
• Kephart, W. M. (1966). The family, society and individual. Bostan: Houghton Mifflin Company.
• Kızmaz, Z. and Altuğ, S. (2019). Aile Sorunlarının Ortaya Çıkmasında Ebeveyn Müdahalelerinin Etkisi. BEÜ SBE Dergisi., 8(2), 538-557.
• Kublay, D. and Oktan, V. (2015). Evlilik uyumu: Değer tercihleri ve öznel mutluluk açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(44), 25-35.https://doi.org/10.29250/sead.787675.
• L’Abate, L. (1994). Why evaluate families. A psychological approach: Family evulation. London:Sage Publications.
• Mehndiratta, M.M., Paul, B., and Mehndiratta, P. (2007). Arranged marriage, consanguinity and epilepsy. Neurology Asia, 12(1), 15-17.
• Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and implementation: Revised and expanded from qualitative research and case study applications in education. San Franscisco: Jossey-Bass.
• Özgüven, İ. E. (2000).Evlilik ve aile terapisi.Ankara: PDREM Yayınları.
• Özgüven, İ.E. (2001).Ailede iletişim ve yaşam. Ankara: PDREM Yayınları.
• Pamuk, M. and Durmuş, E. (2015). Investigation of burnout in marriage.Journal of Human Sciences,12(1), 162-177.
• Panganiban, A. V. (2007). The rings of a happy marriage. Philippine Daily Inquirer, A13.
• Papp, L. M., Kouros, C. D. and Cummings, E. M. (2010). Emotions in marital conflict interactions: Empathic accuracy, assumed similarity, and the moderating context of depressive symptoms. Journal of Social and Personal Relationships, 27(3), 367-387.https://doi.org/10.1177/0265407509348810.
• Pande, R. (2015). I arranged my own marriage': Arranged marriages and post-colonial feminism. Gender, Place and Culture, 22(2), 172-187.https://doi.org/10.1080/0966369x.2013.855630.
• Russell-Chapin, L. A., Chapin, T. J., and Sattler, L. G. (2001). The relationship of conflict resolution styles and certain marital satisfaction factors to marital distress. The Family Journal, 9(3), 259-264. https://doi.org/10.1177/1066480701093004.
• Sezen, L. (2005). Türkiye’de evlenme biçimleri. A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 27, 185-195. https://doi.org/10.14222/turkiyat674.
• Scanzoni, J. (1995). Contemporary families and elationships: Reinventing responsibility. New York, NY: McGraw-Hill.
• Shek, D.T.L. (1995). Gender differences in marital quality and well-being in Chinese married adults Sex Roles,32, 699–715. https://doi.org/10.1007/bf01560185.
• Shackelford, T.K. (2001). Self-esteem in marriage. Personality and Individual Differences, 30, 371–390. https://doi.org/10.1016/s0191-8869(00)00023-4.
• Smith, J. A. and Eatough, V. (2007). Analysing qualitative data in psychology.(Ed. Lyons, E., andCoyle, A). London: Sage Publications.
• Soylu, Y. and Kağnıcı, Y.D. (2015).Evlilik uyumunun empatik eğilim, iletişim ve çatışma çözme stillerine gore yordanması.Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5(43), 44-54.
• Tallman, I. and Hsiao, Y. L. (2004). Resources, cooperation, and problem solving in early marriage. Social Psychology Quarterly, 67(2), 172-188. https://doi.org/10.1177/019027250406700204.
• Tutarel-Kışlak, Ş. and Çabukça F. (2002). Empati ve demografik değişkenlerin evlilik uyumu ile ilişkisi. Aile ve Toplum Dergisi, 25, 35-42. https://doi.org/10.1501/sbeder_0000000044.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK). (2018). Evlenme ve boşanma istatistikleri.Erişim adres: http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27593.
• Wallerstein, J. S. (1992). Children after divorce. Marriage and Family. Guilford, CT: Dushkin.
• Yizengaw, S. S.,Kibret, B. T., Gebersuli, A.G., and Sewasew, D. T. (2014). Marital adjustment among early, age-appropriate arranged and love-matched marriage, Motta, North West Ethiopia. Innovare Journal of Social Sciences, 2(4), 65-73.