I. Dünya Savaşı sonunda İtilaf Devletleriyle yapılan Mondros Mütarekesi hükümleri gereğince Osmanlı Devleti, müttefiki olduğu Almanya ve Avusturya ile irtibatını kesmek zorunda kaldı. Aynı zamanda Osmanlı Devleti, yine mütareke hükmü gereğince kendi ülkesinde savaş süresince önemli vazifelerde bulunmuş olan bu devletlerin asker ve sivil halkını da sınır dışına çıkarmak mecburiyetinde idi. Mütarekenin Anadolu’da doğurduğu kasvetli hava ve ardından İtilaf Devletlerinin Anadolu’da başlattığı işgaller karşında Türk halkı, Mustafa Kemal Paşa liderliğinde silahlı direnişi başlattı. Türk halkının, istiklâl mücadelesinde kullandığı bu silahların önemli miktarı Alman silahları idi. Bahsedilen silahlarının bir kısmı I. Dünya Savaşı’ndan Anadolu’da kalanlar -kalması için büyük mücadele verilen- diğer kısmı ise Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açılmasından sonra özellikle Almanya’dan satın alınanlardı. Bu çalışmada; İstiklâl Harbi yıllarında kullanılan Alman silahlarının ve diğer askerî mühimmâtın hangi cephelere sevk edildiği, ayrıca Almanya’dan peyderpey silah ve diğer harp malzemelerinin ne kadar alındığı tespit edilmeye çalışılacaktır. Mondros Mütarekesi’nden sonra Osmanlı Devleti’nin dirayetsizliği karşısında Türk halkının kendi topraklarını korumak maksadıyla tekrar İtilaf Devletleriyle silahlı mücadeleye girmek zorunda kalması, aslında I. Dünya Savaşı’nın sonucuna Anadolu halkının hiç de razı olmadığını göstermektedir. İtilaf bloku içinde bulunan İngiltere, Fransa, Yunanistan ve İtalya bu yıllarda Anadolu’da işgalci devletler konumunda olduğuna göre, Türk halkının onlara karşı kullanılacağı Alman silahları ve askeri mühimmâtı ayrı bir önem taşımaktadır. Ayrıca Milli Mücadele döneminde Ankara Hükümeti ile Almanya arasında temasların olması, adı koyulmamış gizli bir ittifakın da devam ettiğine işaret etmektedir
At the end of the First World War, due to the conditions of the Armistice of Mudros, which was signed with the Entente Powers, the Ottoman State had to cut all ties with its Allies -Germany and Austriaand had to deport all the soldiers and civilians of these states, who held important positions during the war. In the face of negative mood generated by the Armistice and the occupations of Entente Powers in Anatolia, the Turkish people started the armed resistance under the leadership of Mustafa Kemal Pasha. Majority of the weapons that the Turkish people used during the War of Independence were German weapons. A part of these weapons were remains of weapons used in Anatolia during the First World War and a great deal of effort was given for these weapons to stay in Anatolia ; another part of them were bought particularly from Germany after the opening of the Turkish Grand National Assembly. In this study, we will try to establish which fronts these German weapons and other ammunition were sent during the years of the Turkish War of Independence and the quantity of weapons and other ammunition received from Germany. We will also adress financial aspects of these German munitions, which were bought by the Turkish side. The fact that the Turkish people, when faced with the incapability of the Ottoman State after the Armistice of Mudros, began to organize an armed resistance against the Entente Powers in order to protect their country, clearly indicates that the Turkish people did not comply with the outcome of the First World War. Within this period, the Entente Powers - Britain, France, Greece, Italy - were in the position of occupying states, thus the German weapons and ammunition, which were to be used against them by the Turkish people, signify a particular importance. Furthermore the existence of various contacts between Ankara government and Germany during the period of the Turkish War of Independence, indicates that an unnamed secret alliance continued.
German weapon ammunition Turkish War of Independence munition
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Sayı: 36 |