Araştırma Makalesi
Yıl 2021,
Sayı: 49, 139 - 158, 13.08.2021
Osmanlı İmparatorluğu 19. yüzyıl ortalarında serbest ticaret anlaşmalarıyla dünya ekonomisine açılmıştır. Böylece coğrafi konumları iç bölgelerle ve yerel üretim alanlarıyla kolay ilişkiler kurabilecek biçimde olan kıyı yerleşimleri önemli ticari, ekonomik gelişmeler ve sosyal değişmeler yaşayarak büyümüşlerdir. Bunlardan birisi olan İçel Sancağı merkezi Silifke kazası ve onun denize açılış noktası olan Taşucu iskelesi yerel düzeyde oldukça büyük ve vazgeçilmez bir çekim merkezine dönüşmüştür. Bu kapsamda Taşucu Kasabası eski Silifke İskelelerini gölgede bırakmıştır. Taşucu, idare, bayındırlık, deniz ticaret kurumları ve nüfus alanlarında canlanmış, büyümüş ve tam bir ticaret yerleşimine doğru dönüşmüştür. Ancak 1884-1886 yılları arasında Adana-Mersin demiryolu ulaşıma açılmıştır. Bu durum, ana yollardan uzakta kalan Taşucu’nun ticari gelişimini yavaşlatmış ve hatta uzun vadede onun tamamen durağanlaşıp küçülmesine yol açmıştır.
Summary
The Ottoman Empire was opened to the world economy with free trade agreements in the mid-19th century. Thus, coastal settlements, whose geographical locations can establish easy relations with inland regions and local production areas, have grown by experiencing important commercial, economic developments and social changes. One of these, the center of the Icel sanjak, the Silifke district, and the Taşucu pier, its opening point to the sea, have turned into a very large and indispensable attraction center at the local level. In this context, Taşucu town overshadowed the old Silifke piers. Taşucu revived, grew, and turned into a complete trade settlement in the administration, public works, maritime trade institutions and population areas. However, Adana-Mersin railway was opened to transportation between 1884-1886. This situation slowed down the commercial development of Taşucu, which was away from the main roads, and even caused it to become completely stagnant and shrink in the long run.
Öz
Özet
Osmanlı İmparatorluğu 19. yüzyıl ortalarında serbest ticaret anlaşmalarıyla dünya ekonomisine açılmıştır. Böylece coğrafi konumları iç bölgelerle ve yerel üretim alanlarıyla kolay ilişkiler kurabilecek biçimde olan kıyı yerleşimleri önemli ticari, ekonomik gelişmeler ve sosyal değişmeler yaşayarak büyümüşlerdir. Bunlardan birisi olan İçel Sancağı merkezi Silifke kazası ve onun denize açılış noktası olan Taşucu iskelesi yerel düzeyde oldukça büyük ve vazgeçilmez bir çekim merkezine dönüşmüştür. Bu kapsamda Taşucu Kasabası eski Silifke İskelelerini gölgede bırakmıştır. Taşucu, idare, bayındırlık, deniz ticaret kurumları ve nüfus alanlarında canlanmış, büyümüş ve tam bir ticaret yerleşimine doğru dönüşmüştür. Ancak 1884-1886 yılları arasında Adana-Mersin demiryolu ulaşıma açılmıştır. Bu durum, ana yollardan uzakta kalan Taşucu’nun ticari gelişimini yavaşlatmış ve hatta uzun vadede onun tamamen durağanlaşıp küçülmesine yol açmıştır.
Summary
The Ottoman Empire was opened to the world economy with free trade agreements in the mid-19th century. Thus, coastal settlements, whose geographical locations can establish easy relations with inland regions and local production areas, have grown by experiencing important commercial, economic developments and social changes. One of these, the center of the Icel sanjak, the Silifke district, and the Taşucu pier, its opening point to the sea, have turned into a very large and indispensable attraction center at the local level. In this context, Taşucu town overshadowed the old Silifke piers. Taşucu revived, grew, and turned into a complete trade settlement in the administration, public works, maritime trade institutions and population areas. However, Adana-Mersin railway was opened to transportation between 1884-1886. This situation slowed down the commercial development of Taşucu, which was away from the main roads, and even caused it to become completely stagnant and shrink in the long run.
Anahtar Kelimeler
Taşucu İskelesi Dış ticaret Silifke Kentleşme Ticaret merkezi.
Kaynakça
- Ahmet Şerif, Anadolu’da Tanin, C. I, (Hazırlayan: Çetin Börekçi), Ankara, 1999.
- Cuinet, Vital, La Turquie d’Asie, C. II, Paris, 1891
- Beaufort, Francis, Karamania, London, 1818.
- Çadırcı, Musa, Tanzimat Döneminde Anadolu Kentlerinin Sosyal ve Ekonomik Yapıları, Ankara, 1991.
- Çelik, Şenol, Osmanlı Taşra Teşkilatında İçel Sancağı 1500-1584, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul, 1994.
- Langlois, Victor, Voyage Dans La Cilicia, Paris, 1861
- Ortaylı, İlber, Tanzimat Döneminde Türkiye’de Mahalli İdareler, Ankara, 2000.
- Ramsay, W.M. (1890). The Historical Geography of Asia Minor, London.
- Yalçın, Ayhan, Geç Devir Osmanlı Silifkesi 1860-1904, Silifke, 2004.
- Balcı, Ercüment. “1868 Tarihli Bir Bayındırlık Layihası: Konya-Silifke Yolunun Şoseye Çevrilmesi ve Bölgedeki Zeytin Ormanlarının Islahı Projesi”, Türk Dünyası Araştırmaları, sayı: 150. yıl: 2004, İstanbul, ss. 107-144.
- Çelik, Şenol, “Silifke” TDV İslam Ansiklopedisi, C. 37, ss. 200-202.
- Çelik, Şenol, “Osmanlı Devleti’nin Kıbrıs Seferindeki Asker ve Zahire Naklinde İçel Sancağının Rolü”, II. Uluslararası Kıbrıs Araştırmaları Kongresi 1998, C. II, Gazimagusa, 1999, ss. 107-125.
- Köse, Ensar, “19. Yüzyıl Başlarında İçel Limanları”, Türk Deniz Ticareti Tarihi Sempozyumu III, Mersin ve Doğu Akdeniz Bildiriler Kitabı, Mersin, 2011, ss: 139-162.
- Köse, Ensar, “18. Yüzyılın İlk Yarısında Antalya ve İçel Sahillerinde Ticaret”, Cedrus I (2013), ss: 299-328.
- Yurt Ansiklopedisi, “İçel”, C. V, İstanbul, 1982.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 13 Ağustos 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 49 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları