Öz
Özet
19. yüzyıla kadar Osmanlı sağlık görevlileri medreseler yanında darüşşifalarda usta çırak ilişkisi içerisinde yetiştirilmekte idi. 19. yüzyılda önce askeri sonra sivil kurumların sağlık görevlisi ihtiyacını karşılamak için modern tıp okulları ve bu okullar bünyesinde eczacılık, ebelik ve aşıcılık sınıfları açıldı. Modern tıp okullarından mezun olan tabip, cerrah, eczacı, ebe ve aşıcılar askeri ve sivil kurumlarda görevlendirilmişlerdi. Sağlık görevlilerinden şehirlere, kasabalara ve belediye dairelerine tayin edilenlerin maaşları yerel idareler tarafından karşılanıyordu. 19. yüzyılın ikinci yarısında sağlık görevlilerinin çalışma şartlarına, görevlerine ve sorumluluklarına dair pek çok nizamname yayınlandı. Devletin ihtiyaç duyduğu sağlıkçılar yeni açılan tıp mekteplerinde yetiştirilmeye çalışılsa da mezunlar ülkenin ihtiyacını karşılamaktan uzaktı. Bunun yanında yerel idarelerin taşraya gönderilen tabip, cerrah, ebe ve aşıcıların maaşlarını ödemede güçlük çekmesi halkın sağlık hizmetine ulaşmasını engelleyen bir diğer husustu. Sayıları fazla olmasa da sağlık kuruluşlarından emekli olan tabipler, cerrahlar, eczacılar ve ebeler vardı. Çalışmada 19. Yüzyılda Osmanlı sağlık kurumlarında çalışan tabip, cerrah, eczacı, ebe ve aşı memuru gibi sağlık görevlilerinin yetiştiği kurumlar, sağlık görevlilerinin görev ve sorumlulukları, emekli olan sağlıkçı sayısı ve bunların emekli maaşları nizamnamelere, Osmanlı Arşivi’nden elde edilen belgelere ve konuyla ilgili yapılan çalışmalara dayalı olarak ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Abstract
Until the 19th century, Ottoman health professionals were trained in master-apprentice relationship in darüşşifas besides madrasas. First of all, in the 19th century modern medical schools after than surgery, pharmacy, midwifery and vaccination classes were opened within these schools to meet the need of medical staff of military and then civilian institutions. Doctors, surgeons, pharmacists, midwives and vaccinators graduated from modern medical schools were appointed to military and civilian institutions. Salaries of health professionals appointed to cities, towns and municipal offices were paid by local authorities. In the second half of the 19th century, many regulations regarding the working conditions, duties and responsibilities of health professionals were published. Although the health professionals needed by the state were tried to be trained in newly opened medical schools, the graduates were far from meeting the needs of country. In addition, the difficulty of the local administration in paying the salaries of the doctors, surgeons, midwives and vaccinators sent to the provinces was another problem that prevented the public accessing health services. Although their numbers were not high, there were doctors, surgeons, pharmacists and midwives who retired from health institutions. In this study, institutions where the health officials such as doctors, surgeon, pharmacists, midwives and vaccinators working in Ottoman health institutions in the 19th century; the duties and responsibilities of the health officials; the number of the retired health professionals and their pensions have been tried to be put forward based on documents obtained from Ottoman Archive, regulations made and related studies.