Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Orthorexia Nervosa and Family Functionality in Children and Adolescents with Type 1 Diabetes Mellitus Tip 1 Diabetes Mellitusu olan Çocuk ve Ergenlerde Ortoreksiya Nervosa ve Aile İşlevselliği

Yıl 2017, Cilt: 39 Sayı: 2, 1 - 6, 25.04.2017
https://doi.org/10.20515/otd.308029

Öz

Abstract: Type 1 diabetes is an autoimmune disorder characterized
by an absolute insülin. Deficiency (1).In this study we examine the eating
attitudes of children and adolescents with Type 1 diabetes. A total of 96 child
and adolescents, 48 with DM Type 1 and 48 healthy controls were included in the
study. The data regarding the socio-demographic features of the child and
adolescents were collected by a form and ORTHO-11 were administered. In this
study, in statistical analyses p<0.05 was considered as statistically
significant for all values. In total sample, 55.2 % were male and the mean age
was 12.18± 3.23 years (range: 7-19 years). Of the child and adolescents with DM
type I only 10.4 % were having more than 3 times meal in a day and,%52.1 were
chow down while watching TV and %62.3 were watching TV more than 2hours/ a
day.  We were unable to find a
significant difference between eating attitudes of child and adolescents
according to age and sex (p> 0.05). We found a significant difference in the
mean scores of ortorexia between two groups (t=-2.135,p<0.05).The main
treatment in DM type 1 was insulin replacement and diet.In this study only 10%
children and adolescents with DM type 1 were having their diets regularly and
most of them eating fast food. Also they were watching television more than 2
hours in a day and while watching TV they were chowing down. This is similar
with previous reports that watching TV too much complicate making regular diet
but healthy eating behavior was found better than controls.



Keywords: Orthorexia nervosa, DM, family functionality, child mental health


Öz: Diabetes Mellitus Tip 1, insulin eksikliği
ile karakterize, diyet ve sürekli insulin tedavisi gerektiren süregen, otoimmun
bir hastalıktır (1). Bu çalışmada DM Tip 1 tanısı olan çocukların yemek yeme
alışkanlıkları değerlendirilmiştir.  AÜTF
Çocuk Endokrinoloji Polikliniğinde DM tip 1 tanısıyla takip edilen 48 çocukla
ve kontrol grubu olarak sağlıklı 48 çocuk bu çalışmaya dahil edilmiştir.
Çocuklara yeme alışkanlıklarını sorgulayan bizim tarafımızdan hazırlanan form
ve ORTO-11 ölçeği uygulanmış ve sonuçlar istatistiksel olarak SPSS 15.0 ile
değerlendirilmiştir. Tüm veriler için p <0.05 anlamlı olarak kabul
edilmiştir. 7–19 yaş aralığındaki çocukların yaş ortalaması 12.18± 3.23 olarak
hesaplandı. Çocukalrın  %55,2’si erkekti.
Sadece %10.4’ü günlük diyetini 3 öğünden fazla yapıyordu.%85.4’ü fastfood
tüketirken,%52.1’i TV izlerken atıştırıyordu ve %62.3’ü günde 2 saatten fazla
TV seyrediyordu. Yaş ve cinsiyete göre beslenme alışkanlıkları arasında anlamlı
farklılık bulunamadı (p>0.05). Sağlıklı yemek yeme alışkanlığının
değerlendiren Orto-11 test puanları, DM tip 1 grubunda 24.30±5.98; kontrol
grubunda 26.81± 5.67 idi. Her iki grup arasındaki fark anlamlı bulundu
(t=2.135,p<0.05). DM tip 1 tanılı çocuklarda kesin tedavi insulin ve
diyettir. Bu çalışmadaDM tip 1 tanılı çocukların çoğunun günlük TV izleme
sürelerinin iki  saatten fazla olması ve
yarısının TV seyrederken atıştırmasının diyete uyumda zorluk oluşturduğu
söylenebilir. Sağlıklı yemek yeme alışkanlığının değerlendiren Orto-11 test
sonucuna göre DM tip 1 grubunun sağlıklı yemek yeme alışkanlığı kontrol grubuna
göre daha iyi bulunmuştur.



Anahtar Kelimeler: ortoreksiya nervosa, DM, aile işlevselliği,
çocuk ruh sağlığı

Kaynakça

  • 1.Jones JM, Lawson ML, Daneman D, Olmsted MP, Rodin G. Eating disorders in adolescent females with and without type 1 diabetes: cross sectional study. Br Med J 2000;320: 1563-6.
  • 2.Nielsen S, Emborg C, Molbak AG. Mortality in concurrent type 1 diabetes and anorexia nervosa. Diabetes Care 2002; 25: 309-12.
  • 3.Bratman S & Knight D (2000) Health Food Junkies: Orthorexia Nervosa – Overcoming the Obsession with Healthful Eating. New York: Broadway Books.
  • 4.Taylor,JP, Evers S, McKenna M. Jul-Aug. Determinants of healthy eating in children and youth. Can J Public Health 2005; 96 Suppl 3:20-6, 22-9. 5. Doherty WA, Campbell TL. Families and health. Beverly Hills USA: Sage, 1988.
  • 6.House JS, Landis KR, Umberson D. Social relationships and health. Science 1988; 241(4865):540–5.
  • 7. Campbell TL, Patterson JM. The effectiveness of family interventionsin the treatment of physical illness. J Marital Fam Ther 1995; 21(4):545–83.
  • 8.Smith C K,, Sheehan J P, Ulchaker M M. Diabetes mellitus. In Taylor RB, editor. Taylor’s Diagnostic and Therapeutic Challenges A handbook. New York USA: Springer, 2005. p. 202-229.
  • 9.Epstein NB, Bolwin LM, Bishop DS. The Mc Master Family Assesment Device. J Marital Fam Ther 1983; 9(2): 171-80.
  • 10.Bulut I. The Manuel of Family Assessment Device. Ankara Turkey: Özgüzeliş Matbaası, 1990.
  • 11.Arusoğlu G, Kabakci E, Köksal G. Orthorexia nervosa and adaptation of ortho-11 into Turkish. Turk Psikiyatri Derg 2008; 19(3): 283-91.
  • 12.Donini LM,, Marsili D, Graziani MP, Imbriale M, Cannella C: Orthorexia nervosa: validation of a diagnosis questionnaire. Eat Weight Disord 2005; 10:28–32.
  • 13. Maahs DM, West NA, Lawrence JM, Mayer-Davis EJ. Epidemiology of type 1 diabetes. Endocrinol Metab Clin North Am. 2010;39:481–497.*14. Mooney JA, Helms PJ, Jolliffe IT.
  • 14.Seasonality of type 1 diabetes mellitus in children and its modification by weekends and holidays: retrospective observational study. Arch Dis Child. 2004;89:970–973.
  • 15. Kalliora MI, Vazeou A, Delis D, Bozas E, Thymelli I, Bartsocas CS. Seasonal variation of type 1 diabetes mellitus diagnosis in Greek children. Hormones (Athens) 2011;10:67–71.
  • 16.Kuriyan R, Bhat S, Thomas T, Vaz M,Kurpad A V. Television viewing and sleep are associated with overweight among urban and semi-urban South Indian children Nutrition Journal 2007; 6:25
  • 17.Pinhas-Hamiel O, Hamiel U, Levy-Shraga Y.Eating disorders in adolescents with type 1 diabetes: Challenges in diagnosis and treatment. World J Diabetes. 2015 Apr 15;6(3):517-26. 18.Fidan T, Ertekin V, Işikay S, Kırpınar I. Prevalence of orthorexia among medical students in Erzurum, Turkey. Comprehensive Psychiatry 2010; 51: 49–54.
  • 19.Bağci Bosi T, Camur D, Güler C. Prevalence of orthorexia nervosa in resident medical doctors in the faculty of medicine (Ankara, Turkey). Appetite 2007; 49(3): 661-6.
  • 20.Korinth A, Schiess S, Westenhoefer J. Eating behaviour and eating disorders in students of nutrition sciences Public Health Nutrition 2009; 13(1):32-7.
  • 21.Patterson J, Blum RW. Risk and resilience among children and youth with disabilities. Archives of Pediatrics and Adolescent Medicine 1996; 150:692–8.
  • 22.Williams LB, Laffel LMB, Hood KK. Diabetes-specific family conflict and psychological distress in paediatric Type 1 diabetes Diabet. Med. 2009; 26: 908–14.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm ORİJİNAL MAKALELER / ORIGINAL ARTICLES
Yazarlar

Tülin Fidan

Zerrin Orbak Bu kişi benim

Kezban Karabağ Bu kişi benim

Kübra Koçak Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 25 Nisan 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 39 Sayı: 2

Kaynak Göster

Vancouver Fidan T, Orbak Z, Karabağ K, Koçak K. Orthorexia Nervosa and Family Functionality in Children and Adolescents with Type 1 Diabetes Mellitus Tip 1 Diabetes Mellitusu olan Çocuk ve Ergenlerde Ortoreksiya Nervosa ve Aile İşlevselliği. Osmangazi Tıp Dergisi. 2017;39(2):1-6.


13299        13308       13306       13305    13307  1330126978