Our Experience with Esophageal Atresia and Tracheoesophageal Fistula

Yıl 2021, Cilt: 43 Sayı: 4, 358 - 363, 18.05.2021

Ali Erdal Karakaya , Ahmet Gökhan Güler , Ahmet Burak Doğan , Serkan Arslan

https://doi.org/10.20515/otd.848843

Öz

To evaluate the treatment results of patients who were operated with the diagnosis of esophageal atresia and tracheoesophageal fistula (EA and TEF) in our clinic. The results of patients who were operated with the diagnosis of esophageal atresia and tracheaesophageal fistula between April 2017 and November 2019 were retrospectively evaluated. The patients were evaluated in terms of gestational age, birth weight, gender, atresia type, surgical approach, and duration of treatment. Postoperative mechanical ventilator follow-up was examined in terms of the transition time to nasogastric tube and oral feeding, and complications. A total of 24 patients, 20 (83%) boys and 4 (17%) girls, were included in the study. The mean age at surgery was 3.9 days. The gestational age of the patients was 35 weeks and the mean birth weight was 2391 grams. Distal tracheaesophageal fistula + proximal atresia were detected in 22 (92%) patients. Congenital heart disease was detected in 14 (58%) patients. The follow-up time in the ventilator was 27 hours, and the average oral feeding time was 11 days. Three (12.5%) patients died. Hospital stay was 16 days. During their follow-up, anastomotic stenosis was observed in 5 (21%) patients, and anastomotic leakage was observed in one (4%) patient. EA and TEF are anomalies that can be highly cured with surgical treatment. The follow-up of patients with EA by the neonatal team is important for the follow-up and treatment of additional anomalies. Therefore, these patients should be followed up with a multidisciplinary approach. Families should be informed about the frequent postoperative anastomotic stenosis.

Anahtar Kelimeler

Esophageal Atresia, Tracheoesophageal fistula, Neonatal care, Pouch radiograpy

Özefagus Atrezisi ve Trakeoözefageal Fistül Deneyimlerimiz

Öz

Kliniğimizde özefagus atrezisi ve trakeaözefageal fistül (ÖA ve TÖF) tanısı ile ameliyat edilen hastaların tedavi sonuçlarını değerlendirmek. Nisan 2017 - Kasım 2019 tarihleri arasında özefagus atrezisi ve trakeaözefageal fistül tanısıyla ameliyat edilen hastaların sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların gestasyonel yaş, doğum ağırlığı, cinsiyet, atrezi tipi, cerrahi yaklaşım, tedavi süresi açısından değerlendirildi. Postoperatif mekanik ventilatör takibi, nazogastrik tüp ve oral beslenmeye geçiş süresi ve komplikasyonlar açısından incelendi. Çalışmaya 20 (% 83) erkek ve 4 (% 17) kız toplam 24 hasta dahil edildi. Ortalama ameliyat yaşı 3,9 gün idi. Hastaların gestasyonel yaşı 35 hafta ve ortalama doğum ağırlığı 2391 gramdı. Distal trakeaözefageal fistül + proksimal atrezi 22 (% 92) hastada tespit edildi. Ondört (% 58) hastada konjenital kalp hastalığı tespit edildi. Ventilatörde takip süresi 27 saat, ortalama oral beslenme süresi 11 gündü. Üç (%12.5) hasta öldü. Hastanede kalış süresi 16 gündü. Takiplerinde 5 (% 21) hastada anastomoz darlığı, bir (% 4) hastada anastomoz kaçağı görüldü. ÖA ve TÖF cerrahi tedavi ile yüksek oranda iyileştirilebilen anomalilerdir. ÖA hastalarının yenidoğan ekibi tarafından izlenmesi, ek anomalilerin takibi ve tedavisi için önemlidir. Bu nedenle bu hastalar multidisipliner bir yaklaşımla takip edilmelidir. Ameliyat sonrası sık karşılaşılan anastamoz darlığı açısından aileler bilgilendirilmelidir.

Anahtar Kelimeler

Özefagus atrezisi, Trakeaözefageal fistül, Yenidoğan bakımı, Poşogram

Kaynakça

• 1. Taşkınlar H, Kıllı İ, Çelik Y,Avlan D, Özefagus atrezisi ve trakeaözefageal fistüllü hastalardaki deneyimlerimiz. Çocuk Cerrahi Dergisi 2012; 26(1-2): 32-36.
• 2. Celayir S, İlçe Z, Tekand GT, Emir H, et al. Özefagus Atrezili Olgularla ilgili 22 yıllık deneyim (1978-2000).Cerrahpaşa Tıp Dergisi 2002; 33(2): 86.
• 3. Dağlı T. Özefagus atrezisi ve trakeaözefageal fistül. Türkiye Klinikleri 2008;2:19
• 4. Başaklar AC, Türkyılmaz Z. Konjenital özefagus atrezisi ve trakeaözefageal fistül, In: Başaklar AC editor, Bebek ve Çocukların Cerrahi ve Ürolojik Hastalıkları. Palme Yayıncılık, Ankara; p: 311-352.
• 5. Okumuş M. Özefagus atrezisi: Tek Cerrah, Tek Merkez Deneyimi ve Sonuçları. ACU sağlık bilimleri derg 2020; 11(2): 264-268.
• 6. Donoso F, Kassa AM, Gustafson E, Meurling S, Lilja HE. Outcome and management in infants with esophageal atresia - A single centre observational study. J Pediatr Surg. 2016 ;51(9):1421-5.
• 7. Spitz L: Esophageal atresia and tracheoesophageal malformations, in Ashcraff KW, Holcomb GW, Murphy JP (eds). Pediatric Surgery. Philadelphia,WB saunders 2005, p 352-70.
• 8. Solak H. (1993), Göğüs cerrahisi. Konya: Atlas Kitabevi.
• 9. Vukadin M, Savic D, Malikovic A, Jovanonic D, Milickovic M, Bosnic S, Vlahovic A. Analysis of Prognostic Factors and Mortality in Children with Esophageal Atresia. Indian J Pediatr. 2015; 82(7): 586-90.
• 10. Peters RT, Ragab H, Columb MO, Bruce J, MacKinnon RJ, Craigie RJ. Mortality and morbidity in oesophageal atresia. Pediatr Surg Int. 2017; 33(9):989-994
• 11. Lee S, Lee SK, Seo JM. Thoracoscopic repair of esophageal atresia with tracheoesophageal fistula: overcoming the learning curve. J Pediatr Surg. 2014 ;49(11):1570-2.
• 12. Spitz L. Esophageal atresia. Lessons I have learned in a 40-year experience. J Pediatr Surg. 2006;41(10):1635-40.
• 13. Spitz L. Oesophageal atresia. Orphanet J Rare Dis. 2007; 2(1):24-25.
• 14. Terek D, Yalaz M. Yenidoğan Bebeğin Beslenmesinde Temel Prensipler. Klinik Tıp Pediatri Dergisi 2016; 8: 1-13.
• 15. Chittmittrapap S, Spitz L, Kiely EM, et al. Anastomotic leakage following surgery for esophageal atresia. J Pediatr Surg.1992 ;27(1):29-32.
• 16. Reusens H, Matthyssens L, Vercauteren C, et al. Multicentre survey on the current surgical management of oesophageal atresia in Belgium and Luxembourg. J Pediatr Surg. 2017;52(2):239-246.
• 17. Peters RT, Ragab H, Columb MO, Bruce J, MacKinnon RJ, Craigie RJ. Mortality and morbidity in oesophageal atresia. Pediatr Surg Int. 2017;33(9):989-994.