Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The relationship between reading comprehension and writing success of 7th graders at secondary cchool

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 1 - 12, 30.06.2018

Öz

Reading and writing skills begin to improve as soon as individuals start their education process. Reading takes place with the function of comprehension during functional and academic language usage while writing takes place with function of expression. Both skills develop when a great deal of common knowledge regarding written language is acquired because they are the skills which belong to written language. From this viewpoint, many researches have been performed since it is considered these two skills may be correlated. Accordingly, the aim of this study is to examine the relationship between reading comprehension and writing success of the 7th graders at secondary school. The study group at which relational screening model is applied consists of 171 7th graders who studies at a secondary school in city center of Hatay in 2017-2018 educational year. Reading comprehension test developed by Ateş (2008) was used in collection of the data related to reading comprehension success while Written Expression Assessment Rubric prepared for 7th graders at secondary school by the researcher was used to collect the data regarding writing success. The data was analyzed by using Spearman’s Rank Order Correlation Coefficient. In accordance with the research results, it has been found out that there is a medium-level and positive correlation between reading comprehension and writing success grades.

Kaynakça

  • KaynakçaAkyol, H. (2016). Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. 8. Baskı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Alpar, R. (2014). Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlik-güvenirlik. 3. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Ateş, M. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin okuduğunu anlama düzeyleri ile Türkçe dersine karşı tutumları ve akademik başarıları arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım derslerine yönelik tutumları ile yazma becerileri üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Balcı, A. (2009). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlık ve ilgileriüzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Carson, E.J., Carrell, P.L., Silberstein, S., Kroll, B. & Kuehn, P.A. (1990). Reading-writing relationships in first and second language. TESOL Quarterly, 24(2), 245-266.
  • Dölek, O. (2016). Akran etkileşimine dayalı yazma etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
  • Duke, N.K. & Carlisle, J. (2011). The Development of Comprehension. In Kamil, M.L., Pearson, P.D., Moje, E.B., Afflerbach, P.P. (Eds.), Handbook of Reading Research Vol. IV (pp. 199-228). New York: Routlege Taylor ve Francis Group.
  • Fitzgerald, J. & Shanahan, T. (2000). Reading and writing relations and their development. Educational Psychologist, 35(1), 39-50.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Graham, S. ve Harris, K.R. (2013). Designing an Effective Writing Program. In Graham, S.; MacArthur, C.A. ve Fitzgerald, J. (Eds.), Best Practices in Writing Instruction, (pp. 3-25). New York: The Guildford Press. Hirvela, A.R. (2016). Connecting reading and writing in second language writing instruction. Ann Arbor: University of Michigan Press.
  • Kaldırım, A. (2014). 6+1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya. Karadağ, R. (2016). Yazma Eğitimi. Fatma Susar Kırmızı (Ed.) içinde, İlk ve ortaokullarda Türkçe öğretimi (ss. 163-210). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. 23. Basım. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Karatay, H. (2011). Okuma eğitimi-kuram ve uygulama. Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2005). Türkçe öğretimi-Türkçe ve sınıf öğretmenleri için. 8. Baskı. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Koons, H.H. (2008). The reading-writing connection: an investigation of the relationship between reading ability and writing quality across multiple grades and three writing discourse modes. (Doctor of Philosophy Thesis). North Carolina University.
  • Lee, J. ve Schallert, D. L. (2015). Exploring the reading-writing connection: A yearlong classroom-based experimental study of middle school students developing literacy in a new language. Reading Research Quarterly, 51(2), 143-164.
  • Mather, N., Wendling, B.J.ve Roberts, R. (2009). Writing assesment and instrucion for students with leaning disabilities. San Francisco: Jossey-Bass.McCutchen, D. (2008). Cognitive Fctors in the Development Of Children’s Writing. In Macarthur, C.A., Graham, S. ve Fitzgerald, J. (Eds.), Handbook of Writing Research (pp.115-130). New York: Guilford Press.
  • MEB. (2017). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1,2,3,4,5,6,7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
  • Musthafa, B. (1996). Reading-writing connections: shifts in research foci and instructional practices. Retrieved from: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED396275.pdf. (e.t. 13.04.2018)
  • Nystrand, M. (2008). The Social and Historical Context for Writing Research. In Macarthur, C.A., Graham, S. ve Fitzgerald, J. (Eds.), Handbook of Writing Research (pp.11-27). New York: Guilford Press.
  • Onan, B. (2014). Anlama sürecinde Türkçenin yapısal işlevleri. 2. Basım. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Ömür, S. (2009). Dereceli puanlama anahtarıyla, genel izlenimle ve ikili karşılaştırmalar yöntemiyle yapılan değerlendirmelerin karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Öz, M.F. (2011). Uygulamalı Türkçe öğretimi. 4. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özdemir, E. (2013). Eleştirel okuma. 9. Basım. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Parodi, G. (2007). Reading-writing connections: discourse-oriented research. Reading and Writing, 20, 225-250.
  • Scott, J.R. (2009). A quantitative study on the relationship between fifth grade students’ reading and writing test scores. (Unpublished Education Specialist in Elementary Education Thesis). Troy University.
  • Sever, S. (1993). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Shanahan, T. (1984). Nature of the reading-writing relation: an exploratory multivariate analysis. Journal of Educaional Psychology, 76(3), 466-477.
  • Shanahan, T. (1990). Reading and Writing Together: What Does it Really Mean?. In Shanahan, T. (Ed.), Reading and Writing Together: New Perspecties For The Classroom (pp.1-18). Norwood: Christopher-Gordon Publishers, Inc.
  • Stotsky, S. (1983). Research on reading/writing relationships: a synthesis and suggested directions. Language Arts, 60(5), 627-642.
  • Şahin, C. (2004). İlköğretim II. kademe yazılı anlatım becerisinin etkin öğrenme yöntemleriyle geliştirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Şengül, M. (2011). İlköğretim II. kademe Türkçe öğretiminde yazma becerilerine yönelik öğretim ve ölçme-değerlendirme yaklaşımlarının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Temizkan, M. (2007). İlköğretim ikinci kademe Türkçe derslerinde okuma stratejilerinin okuduğunu anlama üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi).Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Temizkan, M. (2009). Metin türlerine göre okuma eğitimi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Tierney, R.J. ve Pearson, P.D. (1983). Toward a composing model of reading. Reading Education Report No.43. University of Illinois at Urbana-Champaign. Retrieved from: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED233329.pdf (e.t. 13.04.2018).
  • Tolchinsky, L. (2008). Emergence of Writing. In Macarthur, C.A., Graham, S. & Fitzgerald, J. (Eds.), Handbook of Writing Research (pp.83-95). New York: Guilford Press.
  • Topuzkanamış, E. (2014). Yazma stratejileri öğretiminin Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım başarısı ve yazma kaygısına etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Uğur, F. (2017). Ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin bilgilendirici metin yapısı unsurlarını belirleme düzeyleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(39), 220-222.
  • Uyar, Y. (20015). Öz düzenlemeye dayalı okuma becerisinin geliştirilmesi ve anlamaya etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Ülper, H. (2008). Bilişsel süreç modeline göre hazırlanan yazma öğretimi programının öğrenci başarısına etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Yangın, B. (2002). Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Dersal Yayıncılık.
  • Zimmerman, B.J. ve Risemberg, R. (1997). Becoming a self-regulated writer: a social cognitive perspective. Contemporary Educational Psychology, 22, 73-101.

Ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama ve yazma başarıları arasındaki ilişki

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 1, 1 - 12, 30.06.2018

Öz

Okuma
ve yazma becerileri, bireylerin temel eğitim sürecine başlamalarıyla birlikte
gelişmeye başlar. Akademik ve işlevsel dil kullanımı sürecinde okuma anlama
fonksiyonuyla, yazma ise anlatma fonksiyonuyla yer alır. Her iki beceri de
yazılı dile ait beceriler olmaları bakımından yazılı dille ilgili pek çok ortak
bilginin kazanılmasıyla gelişirler. Bu noktadan hareketle, bu iki becerinin
ilişkili beceriler olabileceği düşüncesiyle pek çok çalışma yapılmıştır. Bu
doğrultuda, bu çalışmanın amacı ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin okuduğunu
anlama ve yazma başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. İlişkisel
tarama modelinin kullanıldığı bu araştırmanın çalışma grubunu, 2017-2018 eğitim
öğretim yılında Hatay il merkezindeki bir ortaokulda
öğrenim görmekte olan 171 7. sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Okuduğunu anlama başarısı
ile ilgili verilerin toplanmasında Ateş (2008) tarafından geliştirilen
okuduğunu anlama testi; yazma başarısı ile ilgili verilerin toplanmasında da
araştırmacı tarafından ortaokul 7. sınıf öğrencilerine yönelik hazırlanan
Yazılı Anlatım Değerlendirme Rubriği kullanılmıştır. Veriler,
Sperman Sıra Farkları Korelasyon Katsayısı kullanılarak analiz
edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, öğrencilerin okuduğunu anlama ve
yazma başarı puanları arasında orta düzeyde ve pozitif yönlü bir ilişki olduğu
tespit edilmiştir. 

Kaynakça

  • KaynakçaAkyol, H. (2016). Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. 8. Baskı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Alpar, R. (2014). Spor, sağlık ve eğitim bilimlerinden örneklerle uygulamalı istatistik ve geçerlik-güvenirlik. 3. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Ateş, M. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin okuduğunu anlama düzeyleri ile Türkçe dersine karşı tutumları ve akademik başarıları arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım derslerine yönelik tutumları ile yazma becerileri üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Balcı, A. (2009). İlköğretim 8. sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlık ve ilgileriüzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Carson, E.J., Carrell, P.L., Silberstein, S., Kroll, B. & Kuehn, P.A. (1990). Reading-writing relationships in first and second language. TESOL Quarterly, 24(2), 245-266.
  • Dölek, O. (2016). Akran etkileşimine dayalı yazma etkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.
  • Duke, N.K. & Carlisle, J. (2011). The Development of Comprehension. In Kamil, M.L., Pearson, P.D., Moje, E.B., Afflerbach, P.P. (Eds.), Handbook of Reading Research Vol. IV (pp. 199-228). New York: Routlege Taylor ve Francis Group.
  • Fitzgerald, J. & Shanahan, T. (2000). Reading and writing relations and their development. Educational Psychologist, 35(1), 39-50.
  • Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
  • Graham, S. ve Harris, K.R. (2013). Designing an Effective Writing Program. In Graham, S.; MacArthur, C.A. ve Fitzgerald, J. (Eds.), Best Practices in Writing Instruction, (pp. 3-25). New York: The Guildford Press. Hirvela, A.R. (2016). Connecting reading and writing in second language writing instruction. Ann Arbor: University of Michigan Press.
  • Kaldırım, A. (2014). 6+1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin ortaokul altıncı sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya. Karadağ, R. (2016). Yazma Eğitimi. Fatma Susar Kırmızı (Ed.) içinde, İlk ve ortaokullarda Türkçe öğretimi (ss. 163-210). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi. 23. Basım. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Karatay, H. (2011). Okuma eğitimi-kuram ve uygulama. Ankara: Berikan Yayınevi.
  • Kavcar, C., Oğuzkan, F. ve Sever, S. (2005). Türkçe öğretimi-Türkçe ve sınıf öğretmenleri için. 8. Baskı. Ankara: Engin Yayınevi.
  • Koons, H.H. (2008). The reading-writing connection: an investigation of the relationship between reading ability and writing quality across multiple grades and three writing discourse modes. (Doctor of Philosophy Thesis). North Carolina University.
  • Lee, J. ve Schallert, D. L. (2015). Exploring the reading-writing connection: A yearlong classroom-based experimental study of middle school students developing literacy in a new language. Reading Research Quarterly, 51(2), 143-164.
  • Mather, N., Wendling, B.J.ve Roberts, R. (2009). Writing assesment and instrucion for students with leaning disabilities. San Francisco: Jossey-Bass.McCutchen, D. (2008). Cognitive Fctors in the Development Of Children’s Writing. In Macarthur, C.A., Graham, S. ve Fitzgerald, J. (Eds.), Handbook of Writing Research (pp.115-130). New York: Guilford Press.
  • MEB. (2017). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve Ortaokul 1,2,3,4,5,6,7 ve 8. Sınıflar). Ankara: MEB Yayınları.
  • Musthafa, B. (1996). Reading-writing connections: shifts in research foci and instructional practices. Retrieved from: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED396275.pdf. (e.t. 13.04.2018)
  • Nystrand, M. (2008). The Social and Historical Context for Writing Research. In Macarthur, C.A., Graham, S. ve Fitzgerald, J. (Eds.), Handbook of Writing Research (pp.11-27). New York: Guilford Press.
  • Onan, B. (2014). Anlama sürecinde Türkçenin yapısal işlevleri. 2. Basım. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Ömür, S. (2009). Dereceli puanlama anahtarıyla, genel izlenimle ve ikili karşılaştırmalar yöntemiyle yapılan değerlendirmelerin karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
  • Öz, M.F. (2011). Uygulamalı Türkçe öğretimi. 4. Baskı. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özdemir, E. (2013). Eleştirel okuma. 9. Basım. Ankara: Bilgi Yayınevi.
  • Parodi, G. (2007). Reading-writing connections: discourse-oriented research. Reading and Writing, 20, 225-250.
  • Scott, J.R. (2009). A quantitative study on the relationship between fifth grade students’ reading and writing test scores. (Unpublished Education Specialist in Elementary Education Thesis). Troy University.
  • Sever, S. (1993). Türkçe öğretiminde uygulanan tam öğrenme kuramı ilkelerinin, öğrencilerin okuduğunu anlama ve yazılı anlatım becerilerindeki erişiye etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Shanahan, T. (1984). Nature of the reading-writing relation: an exploratory multivariate analysis. Journal of Educaional Psychology, 76(3), 466-477.
  • Shanahan, T. (1990). Reading and Writing Together: What Does it Really Mean?. In Shanahan, T. (Ed.), Reading and Writing Together: New Perspecties For The Classroom (pp.1-18). Norwood: Christopher-Gordon Publishers, Inc.
  • Stotsky, S. (1983). Research on reading/writing relationships: a synthesis and suggested directions. Language Arts, 60(5), 627-642.
  • Şahin, C. (2004). İlköğretim II. kademe yazılı anlatım becerisinin etkin öğrenme yöntemleriyle geliştirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Şengül, M. (2011). İlköğretim II. kademe Türkçe öğretiminde yazma becerilerine yönelik öğretim ve ölçme-değerlendirme yaklaşımlarının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
  • Temizkan, M. (2007). İlköğretim ikinci kademe Türkçe derslerinde okuma stratejilerinin okuduğunu anlama üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi).Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Temizkan, M. (2009). Metin türlerine göre okuma eğitimi. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Tierney, R.J. ve Pearson, P.D. (1983). Toward a composing model of reading. Reading Education Report No.43. University of Illinois at Urbana-Champaign. Retrieved from: https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED233329.pdf (e.t. 13.04.2018).
  • Tolchinsky, L. (2008). Emergence of Writing. In Macarthur, C.A., Graham, S. & Fitzgerald, J. (Eds.), Handbook of Writing Research (pp.83-95). New York: Guilford Press.
  • Topuzkanamış, E. (2014). Yazma stratejileri öğretiminin Türkçe öğretmenliği birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım başarısı ve yazma kaygısına etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Uğur, F. (2017). Ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin bilgilendirici metin yapısı unsurlarını belirleme düzeyleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(39), 220-222.
  • Uyar, Y. (20015). Öz düzenlemeye dayalı okuma becerisinin geliştirilmesi ve anlamaya etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Ülper, H. (2008). Bilişsel süreç modeline göre hazırlanan yazma öğretimi programının öğrenci başarısına etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Yangın, B. (2002). Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Dersal Yayıncılık.
  • Zimmerman, B.J. ve Risemberg, R. (1997). Becoming a self-regulated writer: a social cognitive perspective. Contemporary Educational Psychology, 22, 73-101.
Toplam 43 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fidan Uğur Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2018
Gönderilme Tarihi 23 Nisan 2018
Kabul Tarihi 18 Mayıs 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Uğur, F. (2018). Ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama ve yazma başarıları arasındaki ilişki. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 6(1), 1-12.


Creative Commons Lisansı
Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları / Research in Reading & Writing Instruction Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.