GELİŞMEKTE OLAN ÜLKELERDE DOĞRUDAN YABANCI YATIRIMLAR

Yıl 2022, Cilt: 15 Sayı: 1, 165 - 166, 30.07.2022

Onur Fahri Ucar Ozhan Tuncay

https://doi.org/10.17261/Pressacademia.2022.1609

Öz

Amaç- Bu çalışmanın amacı, cari işlemler dengesi açığı veren ve dolayısıyla doğrudan yabancı sermaye yatırımlarına ihtiyaç duyan 10 gelişmekte olan ülke ekonomisine (Arjantin, Brezilya, Şili, Kolombiya, Mısır, Endonezya, Hindistan, Meksika, Güney Afrika, Türkiye) yönelik doğrudan yabancı sermaye yatırımlarının olası belirleyicilerini 2010-19 yılları arasındaki dönem için araştırmaktır. 10 gelişmekte olan ülke ekonomisi için enflasyon oranı, nominal döviz kuru, ticari açıklık, piyasa büyüklüğü, faiz oranı ve alt yapının gelişmişliğini temsil eden yıllık elektrik tüketimi şeklinde makro değişkenler yardımıyla ampirik model oluşturulmuştur.
Yöntem- Ampirik çalışmada analiz için Uygun Genelleştirilmiş En Küçük Kareler (Feasible Generalized Least Squares) yönteminden yararlanılmıştır.
Bulgular Analiz sonuçlarına göre; altyapı, döviz kuru ve ticari açıklık değişkenlerinin çok yüksek derecede anlamlı olup, bağımlı değişkeni açıkladığı görülmüştür. Piyasa büyüklüğü, faiz oranı ve ticari açıklık seviyesi ile bağımlı değişken olarak ele alınanan doğrudan yabancı yatırımlar arasında zıt yönlü bir ilişki mevcut iken altyapı ve döviz kuru değişkenleri ile bağımlı değişken arasında pozitif yönlü ilişkinin varlığı tespit edilmiştir.
Sonuç- Gerçekleştirilen analiz çerçevesinde elde edilen bulgular dikkate alındığında ele alınan ülkelerde altyapı seviyesinin gelişmişliği, yatırım yapacak firmaların karlılığını artıracağından doğrudan yatırımları teşvik edebilecektir. Döviz kurunun yükselmesi de yerli firmaları daha ucuz hale getirerek satın almalar kanalıyla doğrudan yatırımları teşvik edebilecektir. Ancak kurlardaki aşırı dalgalanmaların, yol açacağı belirsizlik sebebiyle doğrudan yatırımları olumsuz etkilemesi söz konusu olabilecektir. Ticari açıklık ile doğrudan yatırımlar arasındaki negatif yönlü ilişki dikkate alındığında ilgili ülkelerde dış ticarete açıklık derecesinin yükselmesinin yabancı firmaları ürünlerini ilgili ülkelerde tesis kurarak üretmek yerine ihracata yönlendirdiği düşünülebilecektir.
1980’li yıllardan itibaren, gerek iletişim teknolojisindeki gelişmeler, gerekse de ülkelerin daha liberal ekonomi politikalarını benimsemeleri, ülkeler arasında sermaye akımlarının artmasına yol açmıştır. Kısa vadeli sermaye akımlarının taşıdığı finansal kriz riskine karşılık daha güvenilir bir kaynak olarak doğrudan yabancı sermaye yatırımlarının özellikle gelişmekte olan ülkelerde döviz ve sermaye birikimi ihtiyacının karşılanmasında önemli bir rol üstleneceği düşünülebilecektir.Dolayısıyla ilgili ülkelerin doğrudan yabancı sermaye yatırımlarını artırmak için yetersiz altyapı, kur istikrarsızlığı gibi makroekonomik sorunları çözmesi ve istikrarlı bir yatırım ortamı oluşturması önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sermaye hareketleri, finansal serbestleştirme, doğrudan yabancı sermaye yatrımları, gelişmekte olan ülkeler, FGLS yöntemi

FOREIGN DIRECT INVESTMENTS IN DEVELOPING COUNTRIES

Öz

Purpose- The purpose of this study is to study is to determine the possible determinants of foreign direct investment in 10 emerging economies (Argentina, Brazil, Chile, Colombia, Egypt, Indonesia, India, Mexico, South Africa, Turkey) that have current account deficit and need foreign direct investment for the period between 2010-19. An empirical model was created with the help of macro variables such as inflation rate, nominal exchange rate, trade openness, market size, interest rate and annual electricity consumption representing the development of infrastructure for 10 developing countries' economies..
Methodology- In this study, data were collected through Worldbank database.The study employs Feasible Generalized Least Squares (FGLS) method for analysis.
Findings- The analysis reveals that ; infrastructure, exchange rate and trade openness variables were found to be highly significant and explain the dependent variable. It has been observed that there is an inverse relationship between the market size, interest rate and trade openness variables and foreign direct investments, which is considered as dependent variable. On the other hand, it has been determined that there is a positive relationship between the infrastructure, exchange rate variables and the dependent variable.
Conclusion- - Based upon the analyisis findings it may be concluded that; the development of the infrastructure level in the countries discussed will encourage direct investments as it will increase the profitability of the companies that will invest.
An increase in the exchange rate will also make domestic firms cheaper and encourage direct investments through acquisitions. However, excessive fluctuations in exchange rates may adversely affect direct investments due to the uncertainty it will cause on the expected return of the investment. Considering the negative relationship between trade openness and direct investments, it can be thought that the increase in the degree of openness to foreign trade in the relevant countries will direct foreign companies to export their products instead of establishing facilities in the relevant countries. Since the 1980s, both the developments in communication technology and the adoption of more liberal economic policies by countries have led to an increase in capital flows between countries. As a more reliable source against the financial crisis risk borne by short-term capital flows, foreign direct investments play an important role in meeting the need for foreign exchange and capital accumulation, especially in developing countries. Therefore, it is important for the relevant countries to solve macroeconomic problems such as insufficient infrastructure, exchange rate instability and create a stable investment environment in order to increase direct investment inflows..

Anahtar Kelimeler

Capital movements, financial liberalization, foreign direct investments, developnig countries, FGLS method

Kaynakça

• Addison, T., Hesmati A. (2003). The New Global Determinants of FDI Flows to Developing Countries, The Importance of ICT and Democratization, WIDER (World Institute for Development Economics Research), Discussion Paper No. 2003/45 Helsinki,https://www.wider.unu.edu/sites/default/files/dp2003-045.pdf (02.10.2016).
• Arellano, M., Bond S. (1991). Some tests of specification for panel data: monte carlo evidence and an application to employment equations. Review of Economic Studies, 58, 277-297.
• Asiedu, E. (2002). On the determinants of foreign direct investment to developing countries: Is Africa different?. World Development, 30(1), 107- 119.
• Bal, H., Akça, E. (2016). Doğrudan yabancı sermaye yatırımlarının belirleyicileri: seçilmiş Doğu Asya ve Pasifik ülkelerinden ampirik bulgular. Sosyoekonomi, 24(30), 91-111.
• Bevan, A.A., Estrin, S. (2004). The determinants of foreign direct investment into european transition economies. Journal of Comparative Economics, 32, 775-787.
• Candemir, A. (2009). Doğrudan yabancı sermaye yatırımlarını etkileyen faktörler. Ege Akademik Bakış/ Ege Academic Review, 9(2), 659-675.
• Fry, M.J. (1993). Foreign Direct Investment in a Macroeconomic Framework. Policy Research Working Paper, World Bank, WPS1141.
• Grubaugh, S. (2013). Determinants of inward foreign direct investment: a dynamic panel study. International Journal of Economics and Finance, 5(12), 104-109.
• Hara, M., Razafimahefa, F. (2005). The determinants of foreign direct investment into Japan. Kobe University Economic Review, 51, 21-34.
• Klasra, M. A. (2011). Foreign direct investment, trade openness and economic growth in pakistan and Turkey: an investigation using bounds test. Qual Quant, 45, 223-231.
• Nunnenkamp, P. (2002). Determinants of FDI in developing countries: has globalization changed the rules of the game. Kiel Working Paper, 1122, 1–44.
• Shamsuddin, A. (1994). Economic determinants of foreign direct investment in less developed countries. The Pakistan Development Review, 33(1), 41-51.
• Tang, C. F. (2009). Electricity consumption, income, foreign direct investment, and population in Malaysia. Journal of Economic Studies, 36(4), 371- 382.
• Tsen, W.H. (2005). Determinants of foreign direct investment in the manufacturing industry of Malaysia. Journal of Economic Cooperation, 26(2), 91- 110.
• Yapraklı, S. (2006). Türkiye’de doğrudan yabancı yatırımların ekonomik belirleyicileri üzerine ekonometrik bir analiz. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2), 23- 48.