YERELDE KAMU POLİTİKALARININ OLUŞUMUNDA BELEDİYELERİN ROLÜ: ÇOCUK POLİTİKALARINDA İZMİR GAZİEMİR ÖRNEĞİ

Yıl 2020, Cilt: 16 Sayı: 2, 147 - 162, 19.11.2020

Rasim Akpınar

Öz

Kentleşme oranının hızla arttığı günümüzde kentsel mekânın çocuk için daha yaşanılır kılınması ve dolayısıyla kent yaşamında çocuk odaklı bir yönetişim yapısının yerelde oluşumu oldukça önem arz etmektedir. Bu düzlemde çocuklara dair dünyada yapılan uygulama ve girişimlerin merkezinde “Çocuk Dostu Kent” olgusu yer almaktadır. Çocuk Dostu Kent Girişimi Habitat 1996 yılında UN-Habitat ve UNICEF tarafından başlatılmıştır. Ayrıca Türkiye’nin de taraf olduğu ve 1990 yılında imzalanan Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, nerede doğduklarına, kim olduklarına; cinsiyetlerine, dinlerine ya da sosyal kökenlerine bakılmaksızın bütün çocukların haklarını tanımlamaktadır. Çocuk Haklarına Dair Sözleşme, on sekiz yaşın altında olan kişileri çocuk olarak kabul etmektedir. Bu makalenin temel amacı çocuk dostu belediyecilik kavramını bir alan çalışmasıyla ele almaktır. Bu çalışmada Türkiye’nin önemli metropoliten merkezlerinden birisi olan İzmir’in Gaziemir ilçesi özelinde, çocuk dostu belediyecilik kavramı anne ve babalar ile çocuklar üzerinden ele alınmaya çalışılmıştır. Nicel araştırma ve dolayısı ile anket yöntemi kullanılarak hazırlanan çalışmada gelişmiş ülkelerde birer birey olarak kabul edilen çocukların ve çocuk haklarını dikkate alan yerel yönetim anlayışının Türkiye’de kent yönetimi açısından istenilen düzeye erişmediği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

yerel yönetimler

Kaynakça

• Birleşmiş Milletler Çocuk Haklarına Dair Sözleşme ve İhtiyarı Protokoller, Usul Kuralları ile Çocuk Hakları Komitesi Genel Yorumları, https://www.unicef.org/turkey/media/7941/file/%C3%87HDS%20ve%20%C4%B0htiyari%20Protokoller,%20Usul%20Kurallar%C4%B1%20ile%20%C3%87ocuk%20Haklar%C4%B1%20Komitesi%20Genel%20Yorumlar%C4%B1.pdf (Erişim Tarihi: 10.09.2019).
• GÖKMEN Hikmet ve TAŞÇI Gülay Burcu; (2016), “Children’s Views about Child Friendly City: A Case Study from Izmir”, Megaron, Cilt 11, Sayı 4, ss.469- 482.
• ÖZSERVET Çakırer Yasemin; (2015), “Kent ve Çocuk”, iç. Yasemin Çakırer ÖZSERVET (Ed.), İdeal Kent, Kent Araştırmaları Dergisi, Sayı 17, ss. 5-12.
• RİGGİO Eliana; (2002), “Child Friendly Cities: Good Governance İn The Best İnterests Of The Child”, Environment and Urbanization, Volume 14, Number 2, ss. 45- 58.
• TONUCCİ Francesco; (2015), “Özgürleştirme Üzerine: “Yetişkinler Çocukları Dinlemedikleri Takdirde Çok Büyük Sorunlar ile Karşılaşacaktır, Çocukların Şehri: Yerel Yönetimlerde Yeni Bir Felsefe”, Çev: Battal ÖZSERVET, İdealkent, Sayı 17, ss. 282-297.
• https://www.mahalliidarelerdergisi.com.tr/pg_135_cocuk-dostu-belediyecilik (erişim tarihi:08.10.2019)