Teachers' attitudes and the challenges they experience concerning individualized education program (IEP): A mixed method study

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 1, 98 - 115, 01.01.2022

İshak Kozikoğlu Ezgi Nur Albayrak

https://doi.org/10.17275/per.22.6.9.1

Cited By: 2

Öz

In this study, it was aimed to examine teachers' attitudes and challenges they experience concerning Individualized Education Program (IEP). Explanatory sequential design, one of the mixed methods, was used in this study. The study group of this study consists of 100 teachers working in the central districts of Van, Turkey within 2019-2020 academic year. In data collection, the scales of “Determining the Attitudes towards IEP Preparation Process”, “Determining the Challenges Concerning IEP Preparation Process” and a semi-structured interview form were used. Findings demonstrated that teachers have positive views about the IEP process, and the implementation of IEP is useful and essential. Concerning the challenges they experience during the IEP process, the teachers think that they do not have sufficient information about the planning, implementation and assessment/evaluation processes of IEP, the school/classroom is physically inadequate, and the classes are crowded in the implementation of IEP. In addition, it was found that as the positive attitudes of the teachers towards IEP increased, the challenges they encountered during the IEP process decreased. Based on the results of this study, it can be suggested that teachers should receive in-service training, physical conditions should be improved, the class size should be reduced, and cooperation should be provided between the family, classroom teachers and guidance counselor in order to conduct IEP in a healthier way.

Anahtar Kelimeler

Individualized education program, IEP, attitude, challenges, inclusive education

Kaynakça

• Akçamete, G., & Kaner S. (1999). Cumhuriyetin 75. yılında çocuğa yönelik özel eğitim çalışmaları. 2. Ulusal Çocuk Kültürü Kongresi: Cumhuriyet ve Çocuk, Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, Ankara
• Akkoyunluoğlu, Ö. (2019). Müzik öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlamada karşılaştıkları güçlüklerin belirlenmesi ve kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Erzurum.
• Aral, N., & Gürsoy, F. (2009). Özel eğitim gerektiren çocuklar ve özel eğitime giriş. İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
• Arivett, D. L., Rust, J. O., Brissie, J. S., & Dansby, V. S. (2007). Special education teachers' perceptions of school psychologists in the context of individualized education program meetings. Education, 127(3), 378-388.
• Burunsuz, E. (2019). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin bireyselleştirilmiş eğitim programının uygulanmasına ilişkin görüşleri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Zonguldak.
• Creswell, J. W. (2014). Research Design: Qualitative, quantitative and mixed methods approaches (4th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• DPT. (1992). Devlet planlama teşkilatı raporu. Devlet Planlama Teşkilatı, Ankara.
• Ersan-Deniz, T., & Ata, S. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlanmasına ilişkin görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, 162-177.
• Gözütok, D. (1991). Öğretmenlerin ve öğrencilerin algılarına göre mesleki davranışlarının değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24(2), 405-409.
• Gürkan, T. (1991). Finlandiya’da okul öncesi eğitim. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24(2), 353-369. Kargın, T. (2007). Eğitsel değerlendirme ve bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlama süreci. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 8(1),1-15.
• Kırcaali-İftar, G. (2004). Baş Makale: Özel Eğitimde Fokus Grup Araştırmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 1- 7.
• Kirk, A. S., & Gallagher, J. J., Anastasiow, J. N., & Coleman, R. M. (2006). Educating exceptional children (12th ed). Boston: Houghton Mifflin.
• Kuyumcu, Z. (2011). Bireyselleştirilmiş eğitim planı (BEP) geliştirilmesi ve uygulanması sürecinde öğretmenlerin yaşadıkları sorunlar ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara
• Küçüker, S., Kargın, T., & Akçamete, G.(2002). Rehberlik araştırma merkezi elemanlarının özel eğitim hizmetleri yönetmeliğine ilişkin görüşlerinin ve yeterlilik algılarının geliştirilmesi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1,101-113.
• MEB (2000). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. Erişim adresi: http://www.resmigazete.gov.tr/main.aspx?home=http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/23937_1.pdf&main=http://www.resmigazete.gov.tr/arsiv/23937_1.pdf. MEB (2006). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. Erişim adresi: .
• MEB (2010). Okullarımızda 3n/1k (neden, nasıl, niçin, kaynaştırma. Özel Eğitim Rehberlik ve Danışma Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
• MEB (2018). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. Erişim adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/ 2018/07/20180707-8.htm.
• Özsoy, Y. (1990). Türkiye’de özel eğitim. Eğitim Bilimleri I. Ulusal Kongresi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, Ankara.
• Öztürk, C. (2009). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihinsel engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Bolu.
• Öztürk, C. Ç., & Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10(2), 146-159.
• Özyürek, M. (2009). Bireyselleştirilmiş eğitim programı temelleri ve geliştirilmesi. Ankara: Kök Yayıncılık.
• Sanır, H. (2009). Kaynaştırma eğitimine devam eden öğrencilerin akademik öğrenme ile ilgili karşılaştıkları sorunların öğretmen ve aile görüşleri açısından değerlendirilmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü: Konya.
• Saraç, T., & Çolak, A. (2012). Karşılaştırma uygulamaları sürecinde ilköğretim sınıf öğretmenlerinin karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüş ve önerileri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 13-28.
• Söğüt, D. A., & Deniz, S. (2018). Sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) hazırlamada karşılaştıkları güçlükler ve kaynaştırma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(20), 423-443.
• Strickland, B. B., & Turnbull, A. P. (1990). Developing and implementing individualized education programs. Columbus OH: Merrill.
• Şahin, S. (2003). Özel eğitim tarihçesi. A. Ataman (Ed.). İçinde Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık: Ankara.
• Tike-Bafra, L. (2007). Sınıf öğretmenleri, rehber öğretmenler ve RAM çalışanlarının bireyselleştirilmiş eğitim programları hazırlama sürecine ilişkin tutumları ve karşılaşılabilecek güçlüklerin belirlenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü: Ankara.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Kitapevi.
• Yılmaz, M. F. (2013). Bireyselleştirilmiş eğitim programlarının (BEP) uygulanmasında ilköğretim kurumlarında görev yapan yöneticilerin karşılaştıkları engellerin incelenmesi (Gaziantep ili merkez ilçeleri örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.