Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 20 - 25, 11.07.2018

Öz

Kaynakça

  • Aksoy, Y., (2011). Çocuk Oyun Alanları Üzerine Bir Araştırma İstanbul, Isparta, Eskişehir, Erzurum, Kayseri, Ankara, Zonguldak Ve Trabzon İlleri Örneği. Yıl 3, Sayı 11, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, İstanbul, 82-106 http://iaud.aydin.edu.tr/makaleler/ciltysayiy/yildiz_aksoy.pdf adresinden erişildi.
  • Ergen, Y. B., (1981). Şehircilik. Yüksek Teknik Öğretmen Okulu Yayını, Ankara
  • Demirel, Ö., Pirselimoğlu, Z., Sarıkoç, E. ve Özdemir, B., (2005). Kent Ormanlarının Sosyal ve Çevresel İşlevlerinin Kullanıma Dayalı Bozulma Süreci. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 36 (2), 201-205 http://dergipark.gov.tr/download/article-file/34190 adresinden erişildi
  • Uysal, A. B., (2015). Çocuk Oyun Alanlarının Geliştirilmesinde Bir Yerel Katılım Deneyimi. Yıldız Teknik Üniversitesi Megaron Dergisi, 10 (3), 423-439, İstanbul http://www.journalagent.com/megaron/pdfs/MEGARON_10_3_423_439.pdf adresinden erişildi.

Kentsel Planlama İçerisinde Yer alan Çocuk Oyun Alanlarının Önemi; Amasya Kenti Örneği

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 20 - 25, 11.07.2018

Öz

Kentlerimiz hızla gelişim gösterirken
diğer yandan planlı bir gelişimi sağlamakta zorlanmaktadır. Bu anlamda kanun ve
yönetmeliklerle kontrol altına alınmaya çalışılan planlı gelişim içerisinde
eksiklikler meydana gelmektedir. Özellikle yeşil alanların planlı gelişimini
sağlamak üzere 10 m2 olarak 3914 sayılı kanunla düzenleme
yapılmıştır. Ülkemizde birçok kent bu düzenlemeye gerçekleştirmek uğraşı içine
girmektedir, fakat kentlerimizin sağlıklı ve düzenli gelişmesi için sadece 10 m2
sağlanması yeterli olmamaktadır. Bu alanların nasıl tasarlandığı ve planlandığı
da önemli olmaktadır.

 





Bu anlamda araştırmamız içerisinde
tarihi bir misyonuda bulunan Amasya kenti seçilmiştir. Amasya kenti içerisinde
1/1000 uygulama planlarında tespit edilen park ve çocuk oyun alanı sayısının
1/5000 nazım imar planlarında artırılarak geleceğe yönelik bir planlama
çalışması yapıldığını ortaya koymaktadır. Özellikle kent merkezi sayılan
mahallelerde bu alanların sık olduğu görülmektedir. Fakat çalışmamızda bu
alanların planlamasının yanı sıra tasarımsal yaklaşımları da ortaya koymasının
gerekliliği ortaya çıkmıştır. Bu anlamda kent planları sadece 10 m2
yaklaşımıyla sınırlı kalmamalı ayrıca tasarımsal ve ekolojik anlamda da
eksiklikleri giderecek yaklaşımlar ortaya koyulmalıdır.

Kaynakça

  • Aksoy, Y., (2011). Çocuk Oyun Alanları Üzerine Bir Araştırma İstanbul, Isparta, Eskişehir, Erzurum, Kayseri, Ankara, Zonguldak Ve Trabzon İlleri Örneği. Yıl 3, Sayı 11, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, İstanbul, 82-106 http://iaud.aydin.edu.tr/makaleler/ciltysayiy/yildiz_aksoy.pdf adresinden erişildi.
  • Ergen, Y. B., (1981). Şehircilik. Yüksek Teknik Öğretmen Okulu Yayını, Ankara
  • Demirel, Ö., Pirselimoğlu, Z., Sarıkoç, E. ve Özdemir, B., (2005). Kent Ormanlarının Sosyal ve Çevresel İşlevlerinin Kullanıma Dayalı Bozulma Süreci. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 36 (2), 201-205 http://dergipark.gov.tr/download/article-file/34190 adresinden erişildi
  • Uysal, A. B., (2015). Çocuk Oyun Alanlarının Geliştirilmesinde Bir Yerel Katılım Deneyimi. Yıldız Teknik Üniversitesi Megaron Dergisi, 10 (3), 423-439, İstanbul http://www.journalagent.com/megaron/pdfs/MEGARON_10_3_423_439.pdf adresinden erişildi.
Toplam 4 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Ergen

Yayımlanma Tarihi 11 Temmuz 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ergen, M. (2018). Kentsel Planlama İçerisinde Yer alan Çocuk Oyun Alanlarının Önemi; Amasya Kenti Örneği. Türkiye Peyzaj Araştırmaları Dergisi, 1(1), 20-25.