Öz
Humans change the environment and create places according to their needs. These created spaces cause changes in human behavior later on. This two-way process needs to be managed properly. Managing this process properly depends on the joint work of professional disciplines that deal with the subject from different aspects. The fields of study of Landscape Architecture vary from very large to small scales. Producing studies at different scales and subjects requires different professional disciplines to work together. Landscape Architecture is a profession that should produce studies together with City and Regional Planning, Architecture and many other professional disciplines. For these professions to come together and produce the right work, it is necessary to know each other well.. For this reason, the professions that are expected to carry out joint studies should get to know each other better with the common courses they will take at the undergraduate level. In this context, the projects produced by the students of the department of the Architecture within the scope of the Landscape Design course were examined. The aim of the study is to reveal to what extent the students of the Department of Architecture can recognize the Landscape Architecture profession within the scope of the Landscape Design Course and to what extent they can gain the ability to speak a common professional language with Landscape Architects. The study has a descriptive research design. The learning outcomes of the course were specified and student projects were evaluated within the framework of learning outcomes. In the conclusion part, the level of conformity of the student projects with the learning outcomes of the course has been revealed. Students understood the importance of determining the data related to the study area and their studies on site analysis in directing Landscape Design. They developed their ability to use a common professional language with Landscape Architects and learned that space design should be considered as a whole.
Anahtar Kelimeler
Landscape architecture Landscape design Interdiciplinary study Architectural Education Interprofessional communication skills
Kaynakça
- Aksoy Y (2020). “Mimarlar için peyzaj tasarımı-Mimaride peyzaj tasarımının öğretilmesi,” Journal of Urban Culture and Management, 628-639.
- Aral N, Baran G (2001). Çocuk Gelişimi, İstanbul: YA-PA, 252.
- Bakarat P N (2020)., Urban landscape potential to sustain architectural development, case-study:Moharam-Pasha Compound,Alexandria Egypt, Journal of Engineering Sciences, 317-327.
- Bell S, Herlin I S, Stiles R (2012). Introduction: Landscape architecture in a changing World, Exploring The Boundories of Landscape Architecture, 1. ed, London and New York: Routledge, 1-12.
- Cheng C (2007). Understanding visual preferences for landscapes: An examination of the relationship between aesthetics and emotional bonding. Texas University, Doctoral thesis, 1.
- Churchman A (2013). Is there a place for children in the city?,” Journal of urban design, 99-111. Ergül H (2015). Mimarlığın ihmal edilen sosyal ve toplumsal yönü, Akademik Platform, ISITES, Valencia Spain, 1070-1079.
- Ersanlı K, Balcı S (1998). İletişim becerileri envanterinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Türk psikolojik danışma ve rehberlik dergisi, 7-10.
- Fetzer E (2014). Knowledge Building in Landscape Architecture, Germany: Kassel University Press, 26.
- Görmüş S (2019), Peyzajın doğa ile akrabalık kombinasyonları üzerine, Peyzaj-Eğitim, Bilim, Kültür ve Sanat Dergisi, 1-8.
- Güler E (2012). Peyzaj Tasarım Kavramlarının Disiplinler Arası Etkileşimler Çerçevesinde Değerlendirilmesi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora tezi, 152.
- Işık B, Taş Ç (2018).“Mimarlık eğitiminde peyzaj tasarımı”, Journal of History Culture and Art Research, 390-399.
- Korkut A, Topal T Ü (2015). “Planlama/Tasarım sürecine disiplinlerarası yaklaşım,” İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 49-63.
- Korkut A, Kiper T, Topal T Ü (2017) Kentsel peyzaj tasarımında ekolojik yaklaşımlar, Artium, ss. 14-26.
- Kritianova K, Putrova E, Gecova K (2017). Landscape architecture for architects-teaching landscape architecture in the architecture and urbansim study programmes, Global Journal of Engineering Educationss. 60-65.
- Mertens E (2009). Visualizing Landscape Architecture: Functions/Conceps/ Strategies, Basel, Boston, Berlin: Birkhauser, 8.
- Nijhuis S, Bobbink I (2012). Design-related research in landscape, J.Design Research, c. 10, 239-257.
- Shi C (2015). “Environmental art professional teaching reform of landscape design,” 3rd International Conference on Education, Managemant, Arts, Economics and Social Science, China: ICEMAES, 625-632. Spreckelmeyer (1987). Environmental programmimg R. B. Bechtel, R. W. Marans, & W. Michelson içinde, Methods in environmental and behavioral research New York: Van Nostrand Reinhold Company, 247-269. Steg L, Berg A, Groot J De (2015). Çevre Psikolojisi, 1. Baskı, Ankara, Türkiye: Nobel, 5.
- Ünal F C (2014). Mimarlık eğitiminde teori/pratik bütünleşmesine dair. EAAEEuropean Association of Architectural Education. Amsterdam. [Çevrimiçi]. Erişim: www.researchgate.net: https://www.researchgate.net/profile/FarukUnal4/publication/330090595_Mimarlik_Egitiminde_TeoriPratik_Butunlesmesine_Dair/links/5c2cdf93299bf12be3a83f74/Mimarlik-Egitiminde-Teori-Pratik-Butunlesmesine-Dair.pdf. Erişim tarihi:10.05.2021
MİMARLIK BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİNİN PEYZAJ TASARIMI DERSİ KAPSAMINDA ÜRETTİKLERİ PROJELERİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Öz
İnsanlar ihtiyaçları doğrultusunda çevreyi değiştirir ve mekanlar oluşturur. Daha sonra oluşturulan bu mekanlar insan davranışlarında değişmeye sebep olur. Bu çift yönlü sürecin doğru yönetilmesi gerekir. Bu süreci doğru yönetebilmek konuyu farklı yönleriyle ele alan meslek disiplinlerinin ortak çalışmalar yürütmelerine bağlıdır. Peyzaj Mimarlığı’nın çalışma alanları çok büyük ölçeklerden küçük ölçeklere kadar çeşitlilik gösterir. Farklı ölçeklerde ve konularda çalışmalar üretebilmek, farklı meslek disiplinlerinin bir arada çalışmasını gerektirir. Peyzaj Mimarlığı, Şehir ve Bölge Planlama, Mimarlık ve birçok diğer meslek disipliniyle birlikte çalışmalar üretmesi gereken bir meslektir. Bu mesleklerin bir araya gelerek doğru çalışmalar üretebilmesi, birbirlerini iyi tanımalarını gerektirir. Bu nedenle ortak çalışmalar yürütmesi beklenen meslekler, üniversitelerde lisans düzeyinde alacakları ortak derslerle birbirini daha iyi tanımalıdırlar. Bu bağlamda Mimarlık Bölümü öğrencilerinin Peyzaj Tasarımı dersi kapsamında ürettikleri projeler incelenmiştir. Çalışmanın amacı, Peyzaj Tasarımı Dersi kapsamında, Mimarlık Bölümü öğrencilerinin Peyzaj Mimarlığı mesleğini ne derece tanıyabildiklerinin ve Peyzaj Mimarları ile ortak bir mesleki dil konuşabilme yeteneğinin ne derece kazandırılabileceğinin ortaya koyulmasıdır. Çalışma, betimsel bir araştırma desenine sahiptir. Dersin öğrenme çıktıları belirtilmiş ve öğrenci projeleri öğrenme çıktıları çerçevesinde değerlendirilmiştir. Sonuç kısmında öğrenci projelerinin, dersin öğrenme çıktılarına uygunluk düzeyi ortaya koyulmuştur. Öğrenciler; çalışma alanına ilişkin verileri saptama ve alan analizine ilişkin yaptıkları çalışmaların Peyzaj Tasarımını yönlendirmedeki önemini anlamışlardır, Peyzaj Mimarları ile ortak bir mesleki dil kullanma yeteneklerini geliştirmişlerdir ve mekân tasarımının bir bütün olarak ele alınması gerektiğini öğrenmişlerdir.
, Peyzaj tasarımı, İnterdisipliner çalışma, Mimarlık eğitimi, Meslekler arası iletişim becerisi.
Anahtar Kelimeler
Peyzaj mimarlığı Peyzaj tasarımı İnterdisipliner çalışma Mimarlık eğitimi Meslekler arası iletişim becerisi
Kaynakça
- Aksoy Y (2020). “Mimarlar için peyzaj tasarımı-Mimaride peyzaj tasarımının öğretilmesi,” Journal of Urban Culture and Management, 628-639.
- Aral N, Baran G (2001). Çocuk Gelişimi, İstanbul: YA-PA, 252.
- Bakarat P N (2020)., Urban landscape potential to sustain architectural development, case-study:Moharam-Pasha Compound,Alexandria Egypt, Journal of Engineering Sciences, 317-327.
- Bell S, Herlin I S, Stiles R (2012). Introduction: Landscape architecture in a changing World, Exploring The Boundories of Landscape Architecture, 1. ed, London and New York: Routledge, 1-12.
- Cheng C (2007). Understanding visual preferences for landscapes: An examination of the relationship between aesthetics and emotional bonding. Texas University, Doctoral thesis, 1.
- Churchman A (2013). Is there a place for children in the city?,” Journal of urban design, 99-111. Ergül H (2015). Mimarlığın ihmal edilen sosyal ve toplumsal yönü, Akademik Platform, ISITES, Valencia Spain, 1070-1079.
- Ersanlı K, Balcı S (1998). İletişim becerileri envanterinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması, Türk psikolojik danışma ve rehberlik dergisi, 7-10.
- Fetzer E (2014). Knowledge Building in Landscape Architecture, Germany: Kassel University Press, 26.
- Görmüş S (2019), Peyzajın doğa ile akrabalık kombinasyonları üzerine, Peyzaj-Eğitim, Bilim, Kültür ve Sanat Dergisi, 1-8.
- Güler E (2012). Peyzaj Tasarım Kavramlarının Disiplinler Arası Etkileşimler Çerçevesinde Değerlendirilmesi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora tezi, 152.
- Işık B, Taş Ç (2018).“Mimarlık eğitiminde peyzaj tasarımı”, Journal of History Culture and Art Research, 390-399.
- Korkut A, Topal T Ü (2015). “Planlama/Tasarım sürecine disiplinlerarası yaklaşım,” İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 49-63.
- Korkut A, Kiper T, Topal T Ü (2017) Kentsel peyzaj tasarımında ekolojik yaklaşımlar, Artium, ss. 14-26.
- Kritianova K, Putrova E, Gecova K (2017). Landscape architecture for architects-teaching landscape architecture in the architecture and urbansim study programmes, Global Journal of Engineering Educationss. 60-65.
- Mertens E (2009). Visualizing Landscape Architecture: Functions/Conceps/ Strategies, Basel, Boston, Berlin: Birkhauser, 8.
- Nijhuis S, Bobbink I (2012). Design-related research in landscape, J.Design Research, c. 10, 239-257.
- Shi C (2015). “Environmental art professional teaching reform of landscape design,” 3rd International Conference on Education, Managemant, Arts, Economics and Social Science, China: ICEMAES, 625-632. Spreckelmeyer (1987). Environmental programmimg R. B. Bechtel, R. W. Marans, & W. Michelson içinde, Methods in environmental and behavioral research New York: Van Nostrand Reinhold Company, 247-269. Steg L, Berg A, Groot J De (2015). Çevre Psikolojisi, 1. Baskı, Ankara, Türkiye: Nobel, 5.
- Ünal F C (2014). Mimarlık eğitiminde teori/pratik bütünleşmesine dair. EAAEEuropean Association of Architectural Education. Amsterdam. [Çevrimiçi]. Erişim: www.researchgate.net: https://www.researchgate.net/profile/FarukUnal4/publication/330090595_Mimarlik_Egitiminde_TeoriPratik_Butunlesmesine_Dair/links/5c2cdf93299bf12be3a83f74/Mimarlik-Egitiminde-Teori-Pratik-Butunlesmesine-Dair.pdf. Erişim tarihi:10.05.2021
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Mimarlık |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |