ΕΡΜΗΝΕΙΑ. Resmi Misafirlik ile ilgili sacrae litterae’nin Yunanca Çevrileri

Yıl 2016, Cilt: Suppl. 1, 635 - 639, 31.08.2016

Stephen Mitchell

Öz

Septimius Severus ve oğlu Caracalla İ.S. 204
yılında bir kararname yayınlayarak İmparator adına görev yapanları misafir etme
yükümlüğünü Roma senatörleri için kaldırmıştır. Bu kararnameyi içeren sekiz
adet yazıt Ege ve Batı Anadolu kentlerinden şimdiye kadar bilinmekteydi. Bu
kararnameyi içeren yeni bir fragman ise Ankara’da Anadolu Medeniyetleri
Müzesi’nde bulunmaktadır. Çift dilli kaleme alınmış yeni yazıtın Yunanca
başlığı ἑρμηνεία θείων γραμμάτων olarak
verilmiştir. Hermeneia sözcüğü İ.S. 3.–5. yüz­yıllarda Latince kaleme alınmış
resmi metinlerin onaylanmış Yunanca çevrisi için kullanılan teknik bir terimdi.
Yukarıda sözü edilen İ.S. 204 yılına ait kararnamenin üç Yunanca çevrisi yazıtlar
ara­cılı­ğıyla günümüze ulaşmıştır. Üç çeviri arasındaki farklılıklar, bunların
eyaletlerde yerel bazda hukuk uz­manlarının desteğiyle
hazırlandığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

ἑρμηνεία, sacrae litterae, resmi misafirlik, Septimius Severus, Caracalla

ΕΡΜΗΝΕΙΑ. The Greek Translations of the sacrae litterae on Official Hospitality (AD 204)

Öz

The decision of AD 204 which exempted Roman
senators from the duty of providing hospitality to official guests is known
from eight inscriptions found in cities of the Aegean region and western Asia
Minor. New fragments of the bilingual version of this text in the collection of
the Museum of Anatolian Civilisations, Ankara, show that the Greek translation
came with the heading ἑρμηνεία θείων γραμμάτων.
Hermeneia was the technical term used between the 3rd and 5th centuries AD to
denote authorized Greek translations of official rulings in Latin. Since the
three Greek versions of the decision all differ from one another, it is clear
that these translations were produced locally with the advice of legal experts.

Anahtar Kelimeler

ἑρμηνεία, sacrae litterae, official hospitality, Septimius Severus, Caracalla

Kaynakça

• Bernand 1989 A. Bernand, De Thèbes à Syène, Paris 1989.
• Brennan 1989 P. Brennan, Diocletian and Elephantine: a closer look at Pococke’s puzzle (IGRR 1 1291 = SB 5.8393), ZPE 76, 1989, 193–205.
• Drew-Bear 1978 T. Drew-Bear, Sacrae Litterae, Chiron 7, 1977, 355–363.
• Feissel 1985 D. Feissel, Les constitutions des tétrarques connus par l’épigraphie: inventaire et notes critiques, Antiquité tardive 3, 1985, 33–53.
• Feissel 2010 D. Feissel, Documents, droit, diplomatique de l’Empire romain tardif, Paris 2010.
• Herrmann 1977 P. Herrmann, Sacrae Litterae, Chiron 7, 1977, 364–365.
• Jones 1984 C. P. Jones, The sacrae litterae of 204: two colonial copies, Chiron 14, 1984, 93–99.
• Knibbe – Merkelbach 1978 D. Knibbe – R. Merkelbach, Allerhöchste Schelte. (Zwei Exemplare der Sacrae Litterae aus Ephesos), ZPE 31, 1978, 229–232.
• Merola 2001 G. D. Merola, Autonomia doganale nella tarda antichita intomo a CIL 3, 7151–7152, in: Atti del’Accademia romanistica constanti-niana. XIII Convegno internazionale in memoria di André Chas-tagnol, Napoli 2001, 277–292.
• Robert 1962 L. Robert, Villes d’Asie Mineure. Études de géographie ancienne, Paris 21962.
• Robert 1978 L. Robert, Documents d’Asie Mineure VIII. Réglement impérial gréco-latin sur les hôtes imposés, BCH 102, 1978, 432–437.
• Wilhelm 1900 A. Wilhelm, Zwei Inschriften aus Paros, JÖAI 3, 1900, 75–78.