THE ISSUE OF ACCESS TO LENIENCY MATERIALS IN THE ACTIONS FOR DAMAGES BASED ON THE BREACH OF COMPETITION RULES IN EU, USA AND TURKISH LAW

Yıl 2013, Sayı: 56, 65 - 136, 01.12.2013

Tahir Saraç

Öz

The private law part of competition law enforcement essentially consists of the actions for damages and nullity of transactions. Those who are suffered due to infringement of competition law can claim compensation for their losses. In suits for damages, the existence and amount of damage have to be proved. One of and may be the most important of these proofs is the leniency applications of those whom took part in infringements. The leniency programs are effective tools used by competition authorities in order to detect violations of competition law. One of the main features of leniency programs is confidentiality. However, the access to the leniency documents in suits for damages is the main threat to the confidentiality as well as the prospective success of these programs. The decisions of Court of Justice of the EU about the access to leniency documents and following legal actions made the future of leniency programs controversial

Anahtar Kelimeler

Competition Law, Actions for Damages, Leniency Materials, Oral Statement, Confidentiality

AB, ABD ve TÜRK HUKUKUNDA REKABET İHLALİNE DAYANAN TAZMİNAT DAVALARINDA PİŞMANLIK BELGELERİNE ERİŞİM SORUNU

Öz

Rekabet hukuku uygulamasının özel hukuk ayağı esas itibarıyla tazminat davaları ve geçersizlik yaptırımından müteşekkildir. Rekabet ihlali nedeniyle zarar görenler, uğradıkları zararın tazminini talep edebilirler. Tazminat davalarında zararın varlığı ve miktarını ispat etmek gerekir. Bu amaçla kullanılabilecek temel ispat vasıtalarından birisi ve belki de en önemlisi rekabet ihlaline taraf olan teşebbüslerin pişmanlık başvurularıdır. Pişmanlık programları, rekabet otoritelerinin rekabet ihlallerini ortaya çıkarmada kullandıkları oldukça etkin bir araçtır. Pişmanlık programlarının temel özelliklerinden birisi gizliliktir. Ancak, tazminat davalarında pişmanlık belgelerine erişilebilmesi gizliliğin, dolayısıyla programların gelecekteki başarısının önündeki en önemli tehdittir. Avrupa Birliği Adalet Divanının pişmanlık belgelerine erişimle ilgili kararı ve bunu takip eden yargısal gelişmeler, pişmanlık programlarının geleceğini tartışılır hale getirmiştir. Gerek AB, gerek ABD, gerekse Türk hukukunda pişmanlık belgelerine erişimi engelleyen bir düzenleme bulunmamaktadır

Anahtar Kelimeler

AB, ABD ve TÜRK HUKUKUNDA REKABET İHLALİNE DAYANAN TAZMİNAT DAVALARINDA PİŞMANLIK BELGELERİNE ERİŞİM SORUNU

Kaynakça

• AKSOY, N. (2004), Rekabetin Korunması Hakkında Kanuna Aykırılığın Özel Hukuk Alanındaki Sonuçları, Rekabet Kurumu Uzmanlık Tezi, Rekabet Kurumu, Ankara.
• ARI, H. (2009), “Rekabet Hukukunda Etkin Yaptırım Politikası: Themis, Kılıç ve Terazi”, K. C. Sanlı (der.), Rekabet Hukuku Yaptırım Politikasında Yeni Dönem Ceza ve Pişmanlık Yönetmelikleri içinde s. 5-29.
• BENTLEY, Q.C.P. ve P. WERNER (2011), “European Commission Provides Guidance on Disclosure of Leniency Documents”, McDermott Newsletters, http://www.mwe.com/publications/uniEntity.aspx?xpST=PublicationDetail&p ub=7194&PublicationTypes=0c37aff3-0fa4-487b-ae40-09ee0164a996, Erişim Tarihi: 18.06.2012.
• BERA, S. (2012), “ECN to Align Leniency Procedures”, Global Competition Review, http://globalcompetitionreview.com/news/article/32601/ecn-align-leniency- procedures/, Erişim Tarihi: 25.12.2012.
• CARUSO, A. (2010), “Leniency Programs and Protection of Confidentiality; The Experience of the European Commission”, Journal of European Competition Law & Practice, No:1(6), s. 453-477.
• CAUFFMAN, C. (2011), “The Interaction of Leniency Programmes and Actions for Damages”, The Competition Law Review, No:7(2), s. 181-220.
• CHOWDHURY, M. (2013), “The Effects Of Dicslousure Rules On Leniency Incentives: Pfleiderer Balancing Versus The BIS ‘But For’ Test”, Competition Law Journal, No:12(1), s. 24-42.
• ELÇİ, E. (2011), “Leniency Programs: Features, Components and How They Appear in EU and Turkey”, Rekabet Dergisi, No:12(2), s. 3-47.
• European Commission (2005), “Green Paper – Damages Actions for Breach of the EC Antitrust Rules”, European Commission, Brussels, http://eur-lex.europa. eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2005:0672:FIN:EN:PDF, Erişim Tarihi: 30.5.2013.
• European Commission (2008), “Commission Staff Working Paper accompanying the White Paper on Damages Actions for Breach of the EC Antitrust Rules”, European Commission, Brussels, http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ. do?uri=SEC:2008:0404:FIN:EN:PDF, Erişim Tarihi: 30.5.2013.
• European Commission (2008), “White Paper on Damages Actions for Breach of the EC Antitrust Rules”, European Commission, Brussels, http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/ LexUriServ.do?uri=COM:2008:0165:FIN:EN:PDF, Erişim Tarihi: 30.5.2013.
• GRASSO, R. (2008), “The E.U. Leniency Program and U.S. Civil Discovery Rules: A Fraternal Fight?”, Michigan Journal of International Law, No:29(3), s. 565-604. GRAY, E. (2011), “The Perception Problem”, Global Competition Review, No:14(9), http://globalcompetitionreview.com/features/article/30755/the-perception-problem/, Erişim Tarihi: 12.3.2012.
• GREEN, J. ve I. McCALL (2009), “Leniency and Civil Claims”, Competition Law Insight, 28 July 2009, s. 3-5.
• GÜNDÜZ, H. ve T. KOYUNCU (2011), “ABD, AB ve Türk Rekabet Hukukunda Tazminat Davalarının Önündeki Usuli Engeller”, Rekabet Dergisi, No:12(3), s. 85-178. GÜRZUMAR, O. B. (2002), “4054 Sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun’un 4. Maddesine Aykırı Sözleşmelerin Tabi Olduğu Geçersizlik Rejimi”, Rekabet Dergisi, Sayı 12, s. 3-76.
• GÜVEN, P. (2008), Rekabet Hukuku, Yetkin Yayınları, Ankara, Türkiye.
• HAMILTON, A.L., H. DAVID ve P. WERNER (2011), “The Disclosure of Leniency Documents: Confidential Documents Still Protected”, McDermott Newsletters, http://www.mwe.com/publications/uniEntity.aspx?xpST=Publication Detail&pub=7191&PublicationTypes=d9093adb-e95d-4f19-819a-f0bb5170ab6d, Erişim Tarihi: 16.08.2012.
• HAMMOND, S. D. (2003a), “A Summary Overview of the Antitrust Divisions Criminal Enforcement Program”, New York State Bar Association Annual Meeting, New York, US, http://www.justice.gov/atr/public/speeches/200686. htm, Erişim Tarihi: 12.03.2012.
• HAMMOND, S. D. (2003b), “Beating Cartels at Their Own Game: Sharing Information in the Fight Against Cartels”, Inaugural Symposium on Competition Policy, Tokyo, Japan, www.justice.gov/atr/public/speeches/201614.pdf, Erişim Tarihi: 24.05.2012.
• HODGES, C. (2006), “Competition Enforcement, Regulation and Civil Justice: What is the Case?”, CMLR, No:43(5), s.1381-1407.
• HOLLWAY, B., N. FREY ve J. REEVES (2012), “Indicent Exposure – The Implications of the Pfleiderer and National Grid Cases”, Competition Law Journal, No:11(3), s. 200-210.
• JOSHUA, J.M. (2000), “Leniency in US and EU Cartel Cases; Leniency in US and EU Cartel Cases”, Antitrust, No:14(3), s. 19-23.
• KEKEVİ, G. (2008a), “Pişmanlık Programları: Muharebeyi Kaybetmek, Savaşı Kazanmak”, Rekabet Dergisi, Sayı 34, s. 3-49.
• KEKEVİ, G. (2008b), ABD, AB ve Türk Rekabet Hukukunda Kartellerle Mücadele, Rekabet Kurumu Lisansüstü Tez Serisi, Rekabet Kurumu, Ankara.
• KEKEVİ, G. (2009), “Pişmanlık Yönetmeliği: Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Var”, Rekabet Dergisi, No:10(4), s. 73-117.
• KERSE C. ve N. KHAN (2005), EC Antitrust Procedure, Sweet & Maxwell, London, UK.
• KIRCH, P., J. EVANS, M. LITTEKEN (2011), “Plaintif in Pursuit”, Global Competition Review, No:14(8), http://globalcompetitionreview.com/features/ article/30494/plaintiffs-pursuit/, Erişim Tarihi: 13.03.2012.
• KOCAER, Ş. (2005), Kartellerle Mücadelede Pişmanlık Programlarının Uygulanması, Rekabet Kurumu Uzmanlık Tezi, Rekabet Kurumu, Ankara.
• KORTUNAY, A. (2013), “Alacağın Temliki Yoluyla Kollektif Tazminat Taleplerine İmkân Veren Bir Model Geliştirilebilir Mi?”, K. C. Sanlı (der.), Rekabetin Korunması Hakkındaki Kanun’un Özel Hukuk Alanındaki Sonuçları içinde, s. 321-351.
• MILLER, S.R., K. NORDLANDER, J.C. OWENS (2010), “US Discovery of European Union and US Leniency Applications and Other Confidential Investigatory Materials’, CPI Antitrust Journal, March 2010 (1), s. 2-14.
• NORDLANDER, K. (2004), “Discovering Discovery: US Discovery of EC Leniency Statements”, European Competition Law Review, No:25(10), s. 646-659. OECD (2002), Fighting Hard-Core Cartels: Harm, Effective Sanctions and Leniency Programmes, OECD, Paris.
• RILEY, A. (2010), “The Modernization of EU Anti-cartel Enforcement: Will the Commission Grasp the Opportunity?”, Center For European Studies Special Report, http://www.ceps.eu/book/modernisation-eu-anti-cartel-enforcement-will- commission-grasp-opportunity, Erişim Tarihi: 15.6.2013.
• ROTH, P. ve V. ROSE (2008), Bellamy & Child, European Community Law of Competition, Oxford, UK.
• SAMADI, F. (2011), “Judges Key to the Future of Competition Litigation”, Global Competition Review, http://globalcompetitionreview.com/news/article/30712/ judges-key-future-competition-litigation/, Erişim Tarihi: 16.03.2012.
• SANDERS, M., E. JORDAN, C. DIMOULIS, K. SCHWEDT, B. DILUIGI ve M. van VISSEN (2013), “Disclousure of Leniency Materials in Follow-on Damages Actions; Striking “the Right Balance” between the Interest of Leniency Applicants and Private Claimants?”, European Competition Law Review, No:34(4), s. 174-182. SANLI, K. C. (2000), Rekabetin Korunması Hakkında Kanun’da Öngörülen Yasaklayıcı Hükümler ve Bu Hükümlere Aykırı Sözleşme ve Teşebbüs Birliği Kararlarının Geçersizliği, Rekabet Kurumu Lisansüstü Tez Serisi, Rekabet Kurumu, Ankara.
• SANLI, K. C. (2003), “Türk Rekabet Hukukunda Haksız Fiil Sorumluluğu”, Rekabet Hukukunda Güncel Gelişmeler Sempozyumu-I, Rekabet Kurumu Yayınları, Ankara, s. 211-276.
• SANLI, K. C. (2007), “Rekabetin Korunması Hakkında Kanun’da Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun Tasarısı Taslağı’nın Özel Hukuk Alanında Getirdiği Değişikliklerin Değerlendirilmesi”, Rekabet Dergisi, Sayı 30, s. 3-71.
• SANLI, K.C. (2013), “Rekabetin Korunması Hakkında Kanun’un Özel Hukuk Alanındaki Sonuçları: Genel Bakış ve Sorunlar”, K. C. Sanlı (der.), Rekabetin Korunması Hakkındaki Kanun’un Özel Hukuk Alanındaki Sonuçları içinde, s. 15-82. SLOT, P.J. (2013), “Does the Pfleiderer Judgement Make the Fight against International Cartels more Difficult?”, European Competition Law Review, No:34(4), s. 197-206.
• SMILTON, H. M., C. S. DAVIS ve D. LEVISHON (2011), “Pfleiderer AG v. Bundeskartellamt: A Step Forward in Efforts to Obtain Discovery from European Commission Antitrust Proceedings”, Antitrust, No:19(6), s. 3-6.
• SPAGNOLO, G. (2003), “Divede et Impera Optimal Deterrence Mechanism against Cartels and Organized Crime”, University of Mannheim, CEPR, http:// repec.org/esNAWM04/up.24618.1049197921.pdf, Erişim Tarihi: 12.03.2013.
• ŞAHİN, M. (2013), Rekabet Hukukunda Tazminat Talepleri, ABD, AB ve Türk Rekabet Hukuklarında, On İki Levha Yayıncılık, İstanbul, Türkiye.
• UYANIK, P. (2002), “Pişmanlık Programları”, Rekabet Dergisi, Sayı 10, s. 33-51. UYANIK, P. (2003), Rekabet Hukuku Açısından Delil, Rekabet Kurumu Uzmanlık Tezi, Rekabet Kurumu, Ankara.
• VAN BAEL, I. ve F. BELLIS (2010), Competition Law of the European Community, Kluwer Law International, Alphenaan Den Rijn, Netherlands.
• VANDENBORRE, I. (2011), “The Confidentiality of EU Commission Cartel Records in Civil Litigation; The Balls is in the EU Court”, European Competition Law Review, No:32(3), s. 116-125.
• VARNEY, C.A. ve J.F. TERZAKEN (2013), “United States”, C. A. Varney (der.), The Cartels and Leniency Review içinde, s. 335-336.
• WALLER, S.W. (2006), “Towards a Constructive Public-Private Partnership to Enforce Competition Law”, Law and Economics Review, No:29(6), s. 367-381.
• WILS, W.P.J. (1997), “The Comission Notice on the Non-Imposition or Reduction of Fines in Cartel Cases: A Legal and Economic Analysis”, European Law Review, No:22(2), s. 122-140.
• WILS, W.P.J. (2007), “Leniency in Antitrust Enforcement: Theory and Practice”, Law and Economics Review, No:30(1), s. 25-64.
• WILS, W.P.J. (2009), “The Relationship Between Public Antitrust Enforcement and Private Actions For Damages”, Law and Economics Review, No:32(1), s. 3-26. ZUCKERMAN, A. (2006), Civil Procedure, Thomson, London, UK.