REPORT OF THE CHORA MUSEUM

Yıl 2015, Sayı: 14, 17 - 34, 01.12.2015

Öz

In the Byzantine period, Chora Kariye was erected as the church of a monastery near Edirnekapı. Just after the conquest of Istanbul, the church converted into a mosque. During the Ottoman period, in the close vicinity of the edifice; the madrasah, dervish lodges, tombs, fountains and an imaret have been built and Chora became the center of this complex. After the proclamation of the Republic of Turkey in 1923; as part of the studies on the restoration of the Byzantine monuments, supported by the Byzantine Institute of America and Dumbarton Oaks, the edifice has been restored and converted into a museum in 1945. This article intends to undertake the structural history of the Chora in two distinct parts, the Byzantine and Ottoman periods and the architectural restoration carried out of the edifice during the Republican period, will be studied under a separate heading

Kariye Müzesi Sanat Tarihi Raporu

Öz

Kaynakça

• Akyürek, E., 1996, Bizans’ta Sanat ve Ritüel, Kariye Güney Şapelinin İkonografisi ve İşlevi, İstanbul.
• Alman Mavileri: 1913-1914 I. Dünya Savaşı Öncesi İstanbul Haritaları, İstanbul, 2006.
• Ayverdi, E. H., 1958, 19. Asırda İstanbul Haritası, İstanbul.
• Ayverdi, E. H., “Türk ve Bizans Mimari Unsurları”, Ekrem Hakkı Ayverdi, Makaleler, İstanbul, 1985, s. 42-51.
• Barkan, Ö. L., Ayverdi, E. H., 1970, İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri 953 (1546), İstanbul.
• Berger, A., “Untersuchungen zu den Patria Konstantinopoleos”, Poikila Byzantina, 8, Bonn, 1988, s. 318-321.
• Curcic, S., “Some Reflections on the Flaying Buttresses of Hagia Sophia in Istanbul”, Sanat Tarihi Defterleri 8, Metin Ahunbay’a Armağan Özel Sayısı, Bizans Mimarisi Üzerine Yazılar, İstanbul, 2004, s. 7-22.
• Çetinkaya, H., 2003, İstanbul’da Orta Bizans Dini Mimarisi (843-1204), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
• Sanat Tarihi Anabilim Dalı, yayınlanmamış doktora tezi. Egemen, A., 1993, İstanbul’un Çeşme ve Sebilleri, İstanbul.
• Ethem, H., 1932, Camilerimiz, İstanbul.
• Eyice, S., 1962, İstanbul Minareleri I, İstanbul.
• Eyice, S., 1980, Son Devir Bizans Mimarisi, İstanbul’da Palaiologoslar Devri Anıtları, İstanbul.
• Freely, J., Çakmak, A., 2005, İstanbul’un Bizans Anıtları, İstanbul.
• Galitekin, A. N. (ed.), 2001, Ali Satı Efendi-Ayvansarayî Hüseyin Efendi-Süleyman Besim Efendi, Hadikatü’l Cevâmi (İstanbul Camileri ve Diğer Dini-Sivil Mi’mari Yapılar), İstanbul.
• Hjort, O., “The Sculpture of Kariye Cami”, Dumbarton Oaks Papers, sayı 33, 1979, s. 199-289.
• Kazhdan, A., “Bell Tower”, The Oxford Dictionary of Byzantium, C. 1, Oxford 1991, s. 279-280.
• Koç, H., “Ali Paşa (Atik, Hadım)”, Yaşamları ve Yapıtları ile Osmanlılar Ansiklopedisi, c. 1, İstanbul, 1999, s. 222-223.
• Kuran, A., 1986, Mimar Sinan, İstanbul.
• Kütükoğlu, M., 2000, XX. Asra Erişen İstanbul Medreseleri, Ankara.
• Lemerle, P., Bizans Tarihi, İstanbul, 1994.
• Mango, C., “The Byzantine Inscriptions of Constantinople”, American Journal of Archeology , 55 (1951), 61 (XII, 1).
• Mango, C., 2006, Bizans Mimarisi, Renkmay Ltd. Şti., Ankara.
• Matschke, K. P., “Builders and Building in Late Byzantine Constantinople”, Byzantine Constantinople Monuments, Topography and Everyday Life, ed. Nevra Necipoğlu, Boston, 2001, s. 315-328.
• Mehmet Ziya, 1326, Kariye Camii Şerifi, İstanbul.
• Millingen, A. van, 1974, Byzantine Churches in Constantinople, 1912 yılı tıpkıbasımı, London, 1974.
• Müller-Wiener, W., 2001, İstanbul’un Tarihsel Topografyası, 17. Yüzyıl Başlarına Kadar Byzantion-Konstantinopolis-İstanbul, YKY, İstanbul.
• Oates, D., “A Summary Report on the Excavations of the Byzantine Institute in the Kariye Camii 1957 and 1958”
• Dumbarton Oaks Papers, sayı 14, 1960, s. 223-231.
• Ousterhout, R., “A Sixteenth Century Visitor to the Chora”, Dumbarton Oaks Papers, 39, (1985), s. 117.
• Ousterhout, R., 1987, The Architecture of the Kariye Camii in Istanbul, Washington D.C.
• Ousterhout, R., “Kariye Camii’ne Başka Bir Bakış ”, Arkeoloji ve Sanat, yıl 16, c. 4, sayı 68, Güz 1995, s. 3-13.
• Ousterhout, R., Başgelen, N., 1995, Tarihi Kartlarda Yaşayan İstanbul, Osmanlı Öncesi Anıtları, İstanbul.
• Ousterhout, R., 1999, Master Builders of Byzantium, Princeton.
• Ousterhout, R., 2002, Sanatsal Açıdan Kariye Camii, İstanbul.
• Ötüken, Y., “İstanbul Son Devir Bizans Mimarisinde Cephe Süslemeleri”, Vakıflar Dergisi, sayı XII, Ankara, 1978, s. 233.
• Ötüken, Y.,“İstanbul Kiliselerinin Fetihten Sonra Yeni Görevleri, Banileri ve Adları”, Hacettepe Beşeri Bilimler Dergisi, c. , sayı 2, Haziran 1979, s. 78.
• Özyurt, H., 2002, Bizans Dini Mimarisinde Kiborion Tipinin İstanbul ve Anadolu’daki Örnekleri Işığında Değerlendirilmesi, İstanbul
• Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sanat Tarihi Anabilim Dalı, yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul. Pervititch, J., Sigorta Haritalarında İstanbul, İstanbul. Petrus Gyllius, 1997, İstanbul’un Tarihi Eserleri, çev. E. Özbayoğlu, İstanbul.
• Strzygowski, J., “Review of the Kahrie Camii by F. Schmit”, Byzantinische Zeitschrift, sayı 16, (1907).
• Talbot, A. M., “Sementron”, The Oxford Dictionary of Byzantium, c. 3, Oxford, 1991, s. 1868.
• Tamer, C., 2003, İstanbul Bizans Anıtları ve Onarımları, İstanbul.
• Tanman, G., Ögel, Z., 2007, Sur, Kemer, Kubbe, Osmanlı Fotoğrafçılarının Gözüyle Bizans İstanbul’u, İstanbul, Pera Müzesi yay.
• Thomas, J. P., 1987, Private religious foundations in the Byzantine empire, Washington D. C.
• Tunay, M. İ., 1984, Türkiye’de Bizans Mimarisinde Taş ve Tuğla Duvar Tekniğine Göre Tarihlendirme, İstanbul Üniversitesi
• Sosyal Bilimler Enstitüsü, Arkeoloji ve Sanat Tarihi Bölümü, Sanat Tarihi Anabilim Dalı, yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul. Underwood, P. A., 1966, The Kariye Djami, c. I, New York-London.
• Ünver, S., “Ebu Said El Hudrî”, İstanbul Ansiklopedisi, İstanbul, 1968, c. 9, s. 125-126.
• Ünver, S., 1976, İstanbul’un Mutlu Askerleri ve Şehit Olanlar, Ankara.
• Yılmaz, N., Coşkun Y., 2003, İstanbullu Sahabeler, İstanbul.