BibTex RIS Kaynak Göster

THE SULTAN’S LODGE OF ZEYREK CAMII

Yıl 2014, Sayı: 12, 44 - 54, 01.12.2014

Öz

tor , which is on UNESCO’s World Heritage List as a part of Istanbul’s Historic Areas, is an important monument that highlights the art and architecture of the Middle Byzantine Period in Istanbul. Zeyrek Camii consists of three interconnected churches which were established by John II Komnenos and Eirene in the first half of the twelfth century , as the core of the Pantocrator Monastery Complex and as an imperial mausoleum. The monument was converted into a mosque after the conquest of Istanbul, by Mehmed II, in the second half of the fifteenth century and has been in use as a mosque since. In 1766, Istanbul was hit by a great earthquake. The structure must have suffered severely from this disaster and interventions were made. During these repairs which took place during the reign of Abdülhamit I , a Sultan’s Lodge was added to the gallery of the South Church. Sultan’s Lodge was reached by a ramp, which was on the western façade of the Zeyrek Camii. A wooden entrance hall was built adjacent to the south wall of the South Church. Today the wooden entrance hall and the ramp on the western façade do not exist. Until recently, a house without a legal construction licence , was occupied by the “müezzin” of the Zeyrek Camii, which still stands in the place of the wooden entrance hall. The müezzin-house occupies the southest part of the South Church gallery as well. At the beginning of March 2012, the firm, which have been carrying out the restoration work at Zeyrek Camii, discharged the müezzin family out this illegal logement. It is expected from the firm to prepare a convenient restoration project in order to end the inconvenient conditions, created by the illegal constructions and extensions and restore the remaining parts of the Sultan’s Lodge of Zeyrek Camii, according to sciencetific methods and internationally accepted, current conservation principles. Zeyrek Camii and its Sultan’s Lodge is a synthesis of Byzantine and Ottoman art and architecture. Hence, it is crucial to save this important monument for the next generations

Kaynakça

  • Ahunbay, M. ve Z, Ousterhout, R., 2000, “Study and Restoration of Zeyrek Camii in Istanbul : First report, 1997
  • ”, Dumbarton Oaks Papers, no.54, s.265-270. Ahunbay, M. ve Z., 2011, “Zeyrek Camii’nde Restorasyon Çalışmaları (1997-98, 2000-05)”, KUDEB, Kargir Yapılarda
  • Koruma ve Onarım Semineri II, s.33-53. Ahunbay, Z., 1998, Cultural Heritage of Istanbul, Pilot Restoration Projects, Turkish National Commission for UNESCO, Ankara, s.5-14.
  • Arel, A., 1975, 18. yy. Osmanlı Mimarisinde Batılılaşma Süreci, İTÜ Mimarlık Fak. yay.
  • Ayvansarayî, H., E., 2001, Hadîkatü’l Cevâmi (İstanbul Camileri ve Diğer Dini-Sivil Mimari Yapılar), İşaret Yay., Ankara.
  • Ayverdi, E.H., Barkan, Ö. L., 1970, 1456 (953) Tarihli İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri, Baha Matbaası, İstanbul.
  • Diez, E. Aslanapa, O., Türk Sanatı, s.189. Ebersolt, J., 1979, Les Eglises de Constantinople, The Dorian Press, London.
  • Eyice, S., 1995, “Zeyrek Kilise Camii”, Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, c.7, İstanbul, s. 555.
  • Gautier, P., 1974, “Le Typikon du Christ Saveur Pantokrator”, REB, 32, s. 5-143.
  • Karaman, A. Önal,Ş., 1992, Zeyrek Bölgesi Kentsel Tasarım Projesi.
  • Karaman, A. Önal, Ş., 1994, “Zeyrek”, Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, c.7, İstanbul, s.553.
  • Koçu, R.E., 1966, “Dergah”, İstanbul Ansiklopedisi, c.8, İstanbul, s. 4484.
  • Kuban, D., 1974, Muslim Religious Architecture, The Mosque and its Early Development, Leiden, Brill, s.8.
  • Kuban, D.,1995, Türk ve İslam Sanatı Üzerine Denemeler, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul, s.285-295.
  • Kuran, A., 1992, “Ottoman Imperial Mosques”, Islamic Art, IV, New York, s. 231-300.
  • Mathews, T, 1976, The Byzantine Churches of Istanbul, A Photographic Survey, The Pennsylvania Uni. Press, USA.
  • Mehmet II Vakfiyeleri, 1938, Vakıflar Umum Müdürlüğü Neşriyatı, Türk Vakfiyeleri, No.1, Ankara, s.301-302.
  • Millingen, A. V., 1899, Byzantine Constantinople, The Walls of the City, Adjoining Historical Sites, London.
  • Millingen, A.V., 1912, Byzantine Churches in Constantinople, Their History, Architecture, London.
  • Müller-Wiener, W., Cramer, J., 1982, İstanbul- Zeyrek Studien zur Erhaltung eines Traditionellen Wohngebietes, Deutsches
  • Orient Institut, Hamburg. Müller-Wiener, W., 2007, İstanbul’un Tarihsel Topografyası: 17. Yüzyıl Başlarına Kadar Byzantion-Konstantinopolis-İstanbul, YKY, İstanbul.
  • Ousterhout, R. Başgelen, N., Monuments of Unaging Intellect: Historic Postcards of Byzantine Istanbul, Illinois Byzantine Studies V. Özdemir, H., 2007, Tarihi Çevrelerde Kentsel Peyzaj Tasarım İlkelerinin Belirlenmesi, İstanbul-Zeyrek Örneği’nde Bir İrdeleme, Zon- guldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak.
  • Pamukciyan, K., “1766 Büyük İstanbul Zelzelesi”, İstanbul Yazıları: Ermeni Kaynaklarından Tarihe Katkılar I, Aras Yay., İstanbul, s.12-16.
  • Sudalı, M., 1957, Hünkâr Mahfilleri, İstanbul, s.42.
  • Tanman, B., 1990, İstanbul Tekkelerinin Mimari ve Süsleme Özellikleri Tipoloji Denemeleri, İÜ SBE, Doktora Tezi, s.56.
  • Tanman, B., 1995, “Hünkâr Kasırları”, “Hünkâr Mahfilleri”, Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, IV, İstanbul, s.100-102,104-105.
  • Tosun, N., 1999, Zeyrek İbadethane Sokak 33 no.’lu Evin Restorasyonu, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.

Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı ve Mahfili

Yıl 2014, Sayı: 12, 44 - 54, 01.12.2014

Öz

Kaynakça

  • Ahunbay, M. ve Z, Ousterhout, R., 2000, “Study and Restoration of Zeyrek Camii in Istanbul : First report, 1997
  • ”, Dumbarton Oaks Papers, no.54, s.265-270. Ahunbay, M. ve Z., 2011, “Zeyrek Camii’nde Restorasyon Çalışmaları (1997-98, 2000-05)”, KUDEB, Kargir Yapılarda
  • Koruma ve Onarım Semineri II, s.33-53. Ahunbay, Z., 1998, Cultural Heritage of Istanbul, Pilot Restoration Projects, Turkish National Commission for UNESCO, Ankara, s.5-14.
  • Arel, A., 1975, 18. yy. Osmanlı Mimarisinde Batılılaşma Süreci, İTÜ Mimarlık Fak. yay.
  • Ayvansarayî, H., E., 2001, Hadîkatü’l Cevâmi (İstanbul Camileri ve Diğer Dini-Sivil Mimari Yapılar), İşaret Yay., Ankara.
  • Ayverdi, E.H., Barkan, Ö. L., 1970, 1456 (953) Tarihli İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri, Baha Matbaası, İstanbul.
  • Diez, E. Aslanapa, O., Türk Sanatı, s.189. Ebersolt, J., 1979, Les Eglises de Constantinople, The Dorian Press, London.
  • Eyice, S., 1995, “Zeyrek Kilise Camii”, Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, c.7, İstanbul, s. 555.
  • Gautier, P., 1974, “Le Typikon du Christ Saveur Pantokrator”, REB, 32, s. 5-143.
  • Karaman, A. Önal,Ş., 1992, Zeyrek Bölgesi Kentsel Tasarım Projesi.
  • Karaman, A. Önal, Ş., 1994, “Zeyrek”, Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, c.7, İstanbul, s.553.
  • Koçu, R.E., 1966, “Dergah”, İstanbul Ansiklopedisi, c.8, İstanbul, s. 4484.
  • Kuban, D., 1974, Muslim Religious Architecture, The Mosque and its Early Development, Leiden, Brill, s.8.
  • Kuban, D.,1995, Türk ve İslam Sanatı Üzerine Denemeler, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul, s.285-295.
  • Kuran, A., 1992, “Ottoman Imperial Mosques”, Islamic Art, IV, New York, s. 231-300.
  • Mathews, T, 1976, The Byzantine Churches of Istanbul, A Photographic Survey, The Pennsylvania Uni. Press, USA.
  • Mehmet II Vakfiyeleri, 1938, Vakıflar Umum Müdürlüğü Neşriyatı, Türk Vakfiyeleri, No.1, Ankara, s.301-302.
  • Millingen, A. V., 1899, Byzantine Constantinople, The Walls of the City, Adjoining Historical Sites, London.
  • Millingen, A.V., 1912, Byzantine Churches in Constantinople, Their History, Architecture, London.
  • Müller-Wiener, W., Cramer, J., 1982, İstanbul- Zeyrek Studien zur Erhaltung eines Traditionellen Wohngebietes, Deutsches
  • Orient Institut, Hamburg. Müller-Wiener, W., 2007, İstanbul’un Tarihsel Topografyası: 17. Yüzyıl Başlarına Kadar Byzantion-Konstantinopolis-İstanbul, YKY, İstanbul.
  • Ousterhout, R. Başgelen, N., Monuments of Unaging Intellect: Historic Postcards of Byzantine Istanbul, Illinois Byzantine Studies V. Özdemir, H., 2007, Tarihi Çevrelerde Kentsel Peyzaj Tasarım İlkelerinin Belirlenmesi, İstanbul-Zeyrek Örneği’nde Bir İrdeleme, Zon- guldak Karaelmas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Zonguldak.
  • Pamukciyan, K., “1766 Büyük İstanbul Zelzelesi”, İstanbul Yazıları: Ermeni Kaynaklarından Tarihe Katkılar I, Aras Yay., İstanbul, s.12-16.
  • Sudalı, M., 1957, Hünkâr Mahfilleri, İstanbul, s.42.
  • Tanman, B., 1990, İstanbul Tekkelerinin Mimari ve Süsleme Özellikleri Tipoloji Denemeleri, İÜ SBE, Doktora Tezi, s.56.
  • Tanman, B., 1995, “Hünkâr Kasırları”, “Hünkâr Mahfilleri”, Dünden Bugüne İstanbul Ansiklopedisi, IV, İstanbul, s.100-102,104-105.
  • Tosun, N., 1999, Zeyrek İbadethane Sokak 33 no.’lu Evin Restorasyonu, İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Article
Yazarlar

Mine Esmer Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Sayı: 12

Kaynak Göster

APA Esmer, M. (2014). Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı ve Mahfili. Restorasyon Ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi(12), 44-54.
AMA Esmer M. Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı ve Mahfili. Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi. Aralık 2014;(12):44-54.
Chicago Esmer, Mine. “Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı Ve Mahfili”. Restorasyon Ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi, sy. 12 (Aralık 2014): 44-54.
EndNote Esmer M (01 Aralık 2014) Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı ve Mahfili. Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi 12 44–54.
IEEE M. Esmer, “Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı ve Mahfili”, Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi, sy. 12, ss. 44–54, Aralık 2014.
ISNAD Esmer, Mine. “Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı Ve Mahfili”. Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi 12 (Aralık 2014), 44-54.
JAMA Esmer M. Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı ve Mahfili. Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi. 2014;:44–54.
MLA Esmer, Mine. “Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı Ve Mahfili”. Restorasyon Ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi, sy. 12, 2014, ss. 44-54.
Vancouver Esmer M. Zeyrek Camii Hünkâr Kasrı ve Mahfili. Restorasyon ve Konservasyon Çalışmaları Dergisi. 2014(12):44-5.