Ahşap Türk Evi kendine has pek çok karakteristik özellik taşımakla birlikte,ait olduğu döneme ve bölgeye dair belirleyici bir takım unsurlar da barındırır. İstanbul, son Osmanlı başkenti olarak zenginlerin, elçilerin, yabancıların, farklı grupların bir arada yaşadığı ve etkileşimin yüksek olduğu bir kentti. Bu çoğulcu özelliklerin de etkisiyle, kent ahşap mimari örnekleri bakımından oldukça zengindir. Hatta 20. yüzyıl başında ahşapta görülen üslup çeşitliliği Viyana ve Paris’tekinden bile fazladır (Kuban, 2008). Osmanlı döneminde kentlerde bulunan konutlarda malzeme olarak ahşap kullanımı özellikle 19. yüzyıl sonuna kadar çok yoğundur. Günümüzde mevcut ahşap yapıların yalnızca çok küçük bir kısmı 18. yüzyıl, çoğunluğu ise 19. yüzyıl ve sonrasına aittir. Osmanlı Devleti’nin son döneminde inşa edilen evlerden özgünlüğünü koruyan örnek sayısı hâlâ önemli bir rakam olduğundan, bu döneme dair özellikler yerinde gözlemlenebilir niteliktedir ve oldukça güçlü bir veri akışı sağlamaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Kasım 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 22 |