The Relationship Between Body Fat Percentage and Aerobic Capacity Among Pre-Adolescent Individuals

Yıl 2022, , 126 - 131, 28.12.2022

Özlem Karasimav Taner Aydın

https://doi.org/10.5152/JPESS.2022.22816

Öz

Aerobic capacity is considered to be an indicator of future health risks associated with chronic diseases arising from sedentary lifestyle. Due to difficulties in performing the tests for measuring aerobic capacity such as environmental, equipmental, or individual factors, other parameters that are easier to measure and can be used to predict aerobic capacity gain importance. This study aimed to assess the body fat percentage for estimating aerobic capacity among sedentary and recreational athlete groups of pre-adolescent male and female individuals. A total of 85 participants aged 8–13 years were divided into sedentary and recreational athlete groups according to the responses of verbal interviews. The anthropometric characteristics (height, weight, body mass index, and body fat percentage) of all participants were measured, and then the participants performed progressive aerobic cardiovascular endurance run test to determine aerobic capacity in accordance with Fitnessgram test battery instructions. Sedentary- and recreational groupadjusted body fat percentages were moderately correlated with aerobic capacity in the negative direction (r = –,546, p < ,05), while gender-adjusted body fat percentages were in negative strong correlation with the aerobic capacity (r = –,803, p < ,05). Similarly, the two parameters were strongly correlated in the negative direction in all of the participants (r = –,800, p < ,01). It can be concluded that there is a reciprocal and continuous cycle between body fat percentage and aerobic capacity among both sedentary and recreationally active individuals. The findings of this research support that body fat percentage indicates aerobic capacity, but researches with larger sample sizes administered in equal environmental and equipmental conditions should be planned for more accurate results.

Anahtar Kelimeler

Aerobic capacity, body fat percentage, body mass index, Fitnessgram, VO2max

Adölesan Dönem Öncesi Bireylerde Vücut Yağ Yüzdesi İle Aerobik Kapasite Arasındaki İlişki

Öz

Aerobik kapasite, sedanter yaşam tarzından doğan kronik hastalıklara ilişkin gelecekteki risk göstergesi olarak kabul edilmektedir. Aerobik kapasite ölçümünde kullanılan testlerin gerçe kleşt irilm esind e karşılaşılan çevresel, donanımsal ve bireysel zorluklar nedeniyle; ölçümü daha kolay olan ve aerobik kapasite tahmininde kullanılabilecek parametreler önem kazanmaktadır. Bu çalışma, adölesan dönem öncesi erkek ve kız bireylerden oluşan sedanter ve rekreasyonel sporcu gruplarda vücut yağ yüzdesi ile aerobik kapasite arasındaki ilişkinin değerlendirilmesini amaçlamaktadır. 8–13 yaş arası toplam 85 katılımcı, sözel görüşme yanıtlarına göre sedanter ve rekreasyonel sporcu gruplarına ayrıldı. Tüm katılımcıların antropometrik ölçümleri (boy, kilo, vücut kitle indeksi, vücut yağ yüzdesi) yapıldı ve ardından aerobik kapasite ölçümü için Fitnessgram test bataryası talimatlarına göre tüm katılımcılara progresif aerobik kardiyovasküler endurans koşusu yaptırıldı. Sedanter ve rekreasyonel gruplara göre düzeltilmiş vücut yağ yüzdesi değerleri, aerobik kapasite ile orta derecede negatif korelasyon gösterirken (r = –,546, p < ,05); cinsiyete göre düzeltilmiş vücut yağ yüzdesi değerleri, aerobik kapasite ile güçlü derecede negatif yönde korele idi (r = –,803, p < ,05). Benzer şekilde, katılımcıların tamamı göz önüne alındığında iki parametre arasında güçlü derecede negatif korelasyon izlendi (r = –,800, p < ,01). Buna göre hem sedanter hem rekreasyonel olarak fiziksel aktif bireylerde, vücut yağ yüzdesi ile aerobik kapasite arasında karşılıklı ve sürekli bir döngünün varlığından bahsedilebilir. Bu sonuçlar, vücut yağ yüzdesinin aerobik kapasite için bir gösterge olabileceği görüşünü desteklemektedir, ancak daha ikna edici sonuçlar için eşit çevresel ve donanımsal şartlar sağlanarak, geniş örneklem gruplarının dahil edildiği çalışmalar planlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Aerobik kapasite, Fitnessgram, VO2max, vücut kitle i̇ndeksi, vücut yağ yüzdesi, Aerobic capacity, body fat percentage, body mass index

Kaynakça

• Azimkhani, A., Hejazi, K., & Aminzadeh, R. (2019). The effect of combined exercise (interval and polymetric) on some physical fitness parameters in middle-age men. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1–9.
• Bayram, M., Şam, C., & Zepak, M. (2020). Elit düzeydeki kayak ve atletizm sporcularının fiziksel, fizyolojik ve motorik özelliklerinin karşılaştırılması. Research in Sport Education and Sciences, 22(3), 65–74.
• Çakır, E. (2019). Lise öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonları ile vücut kitle indeksi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Research in Sport Education and Sciences, 21(1-A), 30–39.
• Çetin, E., Özcan, N., & Yılmaz, U. (2018). 10–12 yaş grubundaki erkek çocukların beden kitle indeksine göre fiziksel, fizyolojik ve motorik özelliklerinin değerlendirilmesi. Research in Sport Education and Sciences, 20(1), 60–70.
• Cureton, K. J., Sloniger, M. A., O’Bannon, J. P., Black, D. M., & McCormack, W. P. (1995). A generalized equation for prediction of VO2peak from 1-mile run/walk performance. Medicine and Science in Sports and Exercise, 27(3), 445–451.
• Eler, N. (2018). Farklı sporlarda antropometrik ve fiziksel uygunluk parametrelerinin incelenmesi. Research in Sport Education and Sciences, 20(3), 32–46.
• Garcia-Pastor, T., Salinero, J. J., Sanz-Frias, D., Pertusa, G., & Del Coso, J. (2016). Body fat percentage is more associated with low physical fitness than with sedentarism and diet in male and female adolescents. Physiology and Behavior, 165, 166–172.
• Goldfield, G. S., Saunders, T. J., Kenny, G. P., Hadjiyannakis, S., Phillips, P., Alberga, A. S., Tremblay, M. S., & Sigal, R. J. (2013). Screen viewing and diabetes risk factors in overweight and obese adolescents. American Journal of Preventive Medicine, 44(4), S364–S370.
• Güler, M. Ş., Yüksek, S., Karakoç, Ö., Eroğlu, H., Ayan, V., & Ömercan, G. (2019). Oyun ve ritm temelli basketbol antrenmanlarının erkek çocukların motorik becerileri üzerine etkisi. Research in Sport Education and Sciences, 21(4), 40–41.
• Hazar, K., & Akyol, H. (2019). Elit düzey kayaklı koşucularda bir yıllık antrenman periyodunun bazı vücut kompozisyonları ve VO2max değerlerine etkisi. Research in Sport Education and Sciences, 21(3), 34–44.
• Kurak, K. (2020). Yaz spor okullarında futbol çalışmalarına katılan grupların iki aylık gelişimlerinin fiziksel yönden değerlendirilmesi. Research in Sport Education and Sciences, 22(3), 21–32.
• Lam, T. H., Ho, S. Y., Hedley, A. J., Mak, K. H., & Leung, G. M. (2004). Leisure time physical activity and mortality in Hong Kong: Case-control study of all adult deaths in 1998. Annals of Epidemiology, 14(6), 391–398.
• Meckel, Y., Doron, O., Eliakim, E., & Eliakim, A. (2018). Seasonal variations in physical fitness and performance indices of elite soccer players. Sports, 6(1), 14.
• Mondal, H., & Mishra, S. P. (2017). Effect of BMI, body fat percentage and fat free mass on maximal oxygen consumption in healthy young adults. Journal of Clinical and Diagnostic Research, 11(6), CC17–CC20.
• Nytrøen, K., Rustad, L. A., Gude, E., Hallén, J., Fiane, A. E., Rolid, K., Holm, I., Aakhus, S., & Gullestad, L. (2014). Muscular exercise capacity and body fat predict VO(2peak) in heart transplant recipients. European Journal of Preventive Cardiology, 21(1), 21–29.
• Pate, R. R., Trost, S. G., Dowda, M., Ott, A. E., Ward, D. S., Saunders, R. P., & Felton, G. M. (1999). Tracking of physical activity, physical inactivity, and health-related physical fitness in rural youth. Pediatric Exercise Science, 11(4), 364–376.
• Plowman, S. A., & Meredith, M. D. (2013). Fitne ssgra m/Act ivity gram reference guide (4th ed). The Cooper Institute.
• Schober, P., Boer, C., & Schwarte, L. A. (2018). Correlation coefficients: Appropriate use and interpretation. Anesthesia and Analgesia, 126(5), 1763–1768.
• Sever, O., Er, F., Sivrikaya, M. H., Şen, İ., & Yılmaz, H. H. (2017). 8–14 yaş çocuklarda motorik becerilerin incelenmesi. Research in Sport Education and Sciences, 19(2), 18–28.
• Shete, A. N., Bute, S. S., & Deshmukh, P. R. (2014). A study of VO2 max and body fat percentage in female athletes. Journal of Clinical and Diagnostic Research, 8(12), BC01–BC03.
• Slaughter, M. H., Lohman, T. G., Boileau, R. A., Horswill, C. A., Stillman, R. J., Van Loan, M. D., & Bemben, D. A. (1988). Skinfold equations for Research in Sport Education and Sciences 2022 24(4): 126-131 l doi: 10.5152/JPESS.2022.22816 estimation of body fatness in children and youth. Human Biology, 60(5), 709–723.
• So, W. Y., & Choi, D. H. (2010). Differences in physical fitness and cardiovascular function depend on BMI in Korean men. Journal of Sports Science and Medicine, 9(2), 239–244.
• Tremblay, M. S., LeBlanc, A. G., Kho, M. E., Saunders, T. J., Larouche, R., Colley, R. C., Goldfield, G., & Connor Gorber, S. (2011). Systematic review of sedentary behaviour and health indicators in school-aged children and youth. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 8, 98.
• Uçan, İ., Buzdağlı, Y., & Ağgön, E. (2018). Çocuklarda sporun fiziksel uygunluk üzerine etkisinin incelenmesi. Research in Sport Education and Sciences, 20(3), 123–133.
• Yıldırım, A. (2018). Aerobik antrenman programının 12–14 yaş erkek hokeycilerin atılganlık düzeyine etkisi. Research in Sport Education and Sciences, 20(3), 155–162.
• Zhu, W., Plowman, S. A., & Park, Y. (2010). A primer-test centered equating method for setting cut-off scores. Research Quarterly for Exercise and Sport, 81(4), 400–409.