Determination of Eating Behaviors of Volleyball Players

Yıl 2022, Cilt: 24 Sayı: 3, 87 - 92, 03.10.2022

Aslı Akyol Mutlu Nezire İnce Pınar Gökensel Okta

https://doi.org/10.5152/JPESS.2022.22714

Cited By: 2

Öz

Many factors play a role in the development of eating behavior disorder, and eating behavior disorders can lead to important health problems. Seventy-one licensed volleyball players between the ages of 18 and 40 and affiliated with the Turkish Republic of Northern Cyprus Volleyball Federation participated in this research. Turkish-validated version of The Dutch Eating Behavior Questionnaire was given to the participants in which their general knowledge and eating behaviors were questioned. Anthropometric measurements of the individuals were taken with the Tanita MC-780 device. Turkey test was used in cases where statistical difference was determined. Pearson correlation analysis was used to assess the correlations between anthropometric measurements and The Dutch Eating Behavior Questionnaire scores. On the other hand, it was found that there was a statistically significant difference between restrictive eating behavior score according to the age of the participants (p < .05). Also as the emotional eating scores of the athletes increase, the amount of body fat (%) increases and the amount of muscle (%) decreases. It was determined that there was no statistically significant difference between the total Dutch Eating Behavior Questionnaire score, the emotional eating, restrictive eating, and external eating behavior subscores according to the gender of the athletes (p > .05). Since eating behaviors are associated with many factors such as age, anthropometric measurements, and education level, it is of great importance to evaluate each factor and determine the possible risks in athletes in order to prevent more serious eating behavior problems that may occur in the future.

Anahtar Kelimeler

Anthropometric measurement, eating behavior, DEBQ, sports nutrition, volleyball

Voleybolcuların Yeme Davranışlarının Belirlenmesi

Öz

Yeme davranış bozukluğunun oluşmasında bir çok faktör rol oynamakta ve yeme davranışı bozuklukları önemli sağlık sorunlarına yol açabilmektedir. Bu araştırmaya Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Voleybol Federasyonu ‘na bağlı olan 18–40 yaş arası 71 lisanslı voleybolcu katılmıştır. Katılımcılara genel bilgilerinin ve yeme davranışlarının sorgulandığı bir anket formu ile Hollanda Yeme Davranışı Anketi (DEBQ) Türkçe validasyonu uygulanmıştır. Bireylerin antropometrik ölçümleri Tanita MC-780 cihazı ile alınmıştır. İstatiksel farkın belirlendiği durumlarda Turkey testi yapılmıştır. Pearson korelasyon analizi ise antropometrik ölçümler ile DEBQ puanları arasındaki korelasyonları belirlemek için kullanılmıştır. Katılımcıların yaş gruplarına ve uygulanan ölçek içerisinde bulunan kısıtlayıcı yeme puanlarına bakıldığında istatistiksel yönden anlam içeren fark bulunmuştur. Voleybolcuların alt boyutlarından olan duygusal yeme sonuçlarına göre puan artış gösterdikçe vücut yağ oranı artmakta, kas oranı azalmaktadır. Sporcuların cinsiyetlerine göre DEBQ genel puanları ve alt boyutları arasında yer alan duygusal, kısıtlayıcı ve dışsal yeme tutum puanları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark bulunamamıştır (p >,05). Yeme tutumları yaş, antropometrik ölçümler ve eğitim düzeyi gibi birçok faktör ile ilişkili olduğu için sporcularda her faktörün değerlendirilmesi ve olası risklerin belirlenmesi ileride oluşabilecek daha ciddi yeme davranış problemlerini önlemek amacıyla büyük önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Antropometrik ölçümler, yeme davranışı, DEBQ, sporcu beslenmesi, voleybol

Kaynakça

• Altınok, M. (2020). Yeme Tutumları, duygusal yeme, farkındalıkla yeme ve ortoreksiyanın metakognisyonlar açısından i̇ncelenmesi [Yüksek Lisans Tezi, Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi].
• Andrés, A., Oda-Montecinos, C., & Saldaña, C. (2017). Eating behaviors in a male and female community sample: Psychometric properties of the DEBQ. Terapia Psicológica, 35(2), 153–164.
• Arhire, L. I., Niță, O., Popa, A. D., Gal, A. M., Dumitrașcu, O., Gherasim, A., Mihalache, L., & Graur, M., & Graur, M. (2021). Validation of the Dutch eating behavior questionnaire in a Romanian adult population. Nutrients, 13(11), 3890.
• Bayrak, E., Serter, R., & Işıklı, S. (2020). Duygusal, dışsal ve kısıtlayıcı yeme bozukluklarının metabolik sendrom gelişimi üzerine etkisi. Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi, 53(1), 36–43.
• Birkenhead, K. L., & Slater, G. (2015). A review of factors influencing athletes’ food choices. Sports Medicine, 45(11), 1511–1522.
• Bozan, N. (2009). Hollanda Yeme Davranışı (DEBQ) Anketi’nin Türk üniversite öğrencilerinde geçerlilik ve güvenirliğinin sınanması [Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü].
• Çil, M. A., Caferoğlu, Z., & Bilgiç, P. (2018). Üniversite öğrencilerinde diyet kalitesinin ve yeme davranışının antropometrik ölçümler ile i̇lişkisi. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 1, 61–67.
• Coelho, G. M., Gomes, A. I., Ribeiro, B. G., & Soares, Ede A. (2014). Prevention of eating disorders in female athletes. Open Access Journal of Sports Medicine, 5, 105–113.
• Darcy, A. M., Hardy, K. K., Lock, J., Hill, K. B., & Peebles, R. (2013). The Eating Disorder Examination Questionnaire (EDE-Q) among university men and women at different levels of athleticism. Eating Behaviors, 14(3), 378–381.
• Demir, H. (2019). Üniversite öğrencilerinin duygusal yeme davranışı ile antropometrik ölçümler arasındaki ilişkinin incelenmesi [Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi].
• Demirel, B., Yavuz, K. F., Karadere, M. E., Şafak, Y., & Türkçapar, M. H. (2014). The Emotional Appetite Questionnaire (EMAQ)’s reliability and validity and relationship with body mass index and emotional schemas. Journal of Cognitive-Behavioral Psychotherapy and Research, 3(3), 171–181.
• Eichstadt, M., Luzier, J., Cho, D., & Weisenmuller, C. (2020). Eating disorders in male athletes. Sports Health, 12(4), 327–333.
• Felek, H. (2018). Profesyonel dans eğitimi alan öğrencilerin yeme davranışı, beden algıları ve diyet kalitelerinin değerlendirilmesi [Yüksek Lisans Tezi, Eastern Mediterranean University (EMU)-Doğu Akdeniz Üniversitesi (DAÜ)].
• Frideres, J. E., & Palao, J. M. (2005). Eating disorder risk factors perceived by adolescent female volleyball players. International Journal of Volleyball Research, 8(1), 24–28.
• Glazer, J. L. (2008). Eating disorders among male athletes. Current Sports Medicine Reports, 7(6), 332–337.
• Güney, M., & Ersoy, G. (2020). Sporcularda yeme bozuklukları semptomları, tedavisi ve önlenmesi. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 2(1), 44–56.
• Houshyari, S., & Kalkan, İ. (2019). Üniversite öğrencilerinin yeme tutumu, davranışları ve fiziksel aktivite düzeyinin değerlendirilmesi. Aydın Sağlık Dergisi, 5(2), 121–132.
• Johnson, F., Pratt, M., & Wardle, J. (2012). Dietary restraint and self-regulation in eating behavior. International Journal of Obesity, 36(5), 665–674.
• Joy, E., Kussman, A., & Nattiv, A. (2016). 2016 update on eating disorders in athletes: A comprehensive narrative review with a focus on clinical assessment and management. British Journal of Sports Medicine, 50(3), 154–162.
• Kakoschke, N., Kemps, E., & Tiggemann, M. (2015). External eating mediates the relationship between impulsivity and unhealthy food intake. Physiology and Behavior, 147, 117–121.
• Kendir, D., & Karabudak, E. (2019). Sporcularda yeme bozuklukları. Gazi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(1), 1–10.
• Macht, M., & Simons, G. (2011). Emotional eating. In Emotion regulation and well-being (pp. 281–295). Springer.
• Martinsen, M., Bahr, R., Børresen, R., Holme, I., Pensgaard, A. M., & Sundgot-Borgen, J. (2014). Preventing eating disorders among young elite athletes: A randomized controlled trial. Medicine and Science in Sports and Exercise, 46(3), 435–447.
• Martinsen, M., & Sundgot-Borgen, J. (2013). Higher prevalence of eating disorders among adolescent elite athletes than controls. Medicine and Science in Sports and Exercise, 45(6), 1188–1197.
• Nagl, M., Hilbert, A., De Zwaan, M., Braehler, E., & Kersting, A. (2016). The (German version) of the Dutch Eating Behavior Questionnaire: Psychometric properties, measurement invariance, and populationbased norms. PloS One, 11(9), e0162510.
• Polivy, J., & Herman, C. P. (2002). Causes of eating disorders. Annual Review of Psychology, 53(1), 187–213.
• Reardon, C. L., Hainline, B., Aron, C. M., Baron, D., Baum, A. L., Bindra, A., Budgett, R., Campriani, N., Castaldelli-Maia, J. M., Currie, A., Derevensky, J. L., Glick, I. D., Gorczynski, P., Gouttebarge, V., Grandner, M. A., Han, D. H., McDuff, D., Mountjoy, M., Polat, A., & Engebretsen, L. (2019). Mental health in elite athletes: International Olympic Committee consensus statement (2019). British Journal of Sports Medicine, 53(11), 667–699.
• Scott, C. L., Plateau, C. R., & Haycraft, E. (2020). Teammate influences, psychological well‐being, and athletes’ eating and exercise psychopathology: A moderated mediation analysis. International Journal of Eating Disorders, 53(4), 564–573.
• Serin, Y., & Şanlıer, N. (2018). Duygusal yeme, besin alımını etkileyen faktörler ve temel hemşirelik yaklaşımları. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 9(2), 135–146.
• Sesbreno, E., Dziedzic, C. E., Sygo, J., Blondin, D. P., Haman, F., Leclerc, S., Brazeau, A. S., & Mountjoy, M., & Mountjoy, M. (2021). Elite male volleyball players are at risk of insufficient energy and carbohydrate intake. Nutrients, 13(5), 1435.
• Sharps, F. R. J., Wilson, L. J., Graham, C. A. M., & Curtis, C. (2021). Prevalence of disordered eating, eating disorders and risk of low energy availability in professional, competitive and recreational female athletes based in the United Kingdom. European Journal of Sport Science, 1–7.
• Stewart, T. M., Plasencia, M., Han, H., Jackson, H., & Becker, C. B. (2014). Moderators and predictors of response to eating disorder risk factor reduction programs in collegiate female athletes. Psychology of Sport and Exercise, 15(6), 713–720.
• Sundgot-Borgen, J., & Torstveit, M. K. (2004). Prevalence of eating disorders in elite athletes is higher than in the general population. Clinical Journal of Sport Medicine, 14(1), 25–32.
• Tariq, O. (2018). Disordered eating patterns and body image perception in athletes and non-athletes students Huma Hassan. Pakistan Journal of Professional Psychologists, 9, 1–16.
• Tuzgol, T., Emiroglu, E., & Gunes, F. E. (2018). Atletlerde yeme bozuklukları. Türkiye Klinikleri Journal Sports Science, 10(2), 88–96.
• Van Strien, T., Frijters, J. E. R., Bergers, G. P. A., & Defares, P. B. (1986). The Dutch Eating Behavior Questionnaire (DEBQ) for assessment of restrained, emotional, and external eating behavior. International Journal of Eating Disorders, 5(2), 295–315.
• Vilaro, M. J., Barnett, T. E., Mathews, A., Pomeranz, J., & Curbow, B. (2016). Income differences in social control of eating behaviors and food choice priorities among southern rural women in the US: A qualitative study. Appetite, 107, 604–612.