Necip Fazıl Kısakürek ve Mihail Yuryeviç Lermontov’un şiirlerinde yalnızlık

Yıl 2020, Sayı: 21, 774 - 790, 21.12.2020

Fatih Yapıcı

https://doi.org/10.29000/rumelide.835366

Cited By: 1

Öz

Şiir dilin süsüdür, dile en güzel elbiselerini giydirmektir. Şiir, bir dilin edebi kabiliyetlerini gösteren en önemli unsurlardan biridir. Şairler dili en etkili kullanan kişiler arasındadır, duygularını dilin olanakları çerçevesinde en gösterişli biçimde aktarmaya çalışırlar. Bu açıdan şiir, kültür aktarıcısı özelliği olan dilin müstesna bir işlevidir. Şairler içinde yaşadıkları toplumun sevinç ve üzüntülerini, milli birlik ve beraberliğini, tarih ve çeşitli zaman kesitlerini yazdıkları şiirler aracılığıyla kayda geçirir ve gelecek nesillere aktarırlar. Şiirin toplumsal yönünün yanı sıra bireysel olarak şairin ruh dünyasını yansıtma özelliği de dikkat çekicidir. Bu açıdan şiirler şairin dünyasına açılan birer kapıdır. Yalnızlık duygusu, birçok şairin eserlerinde dokundukları başlıca temalardan biridir. Yalnızlık duygusunun türleri çoktur; bulunduğu topluma yabancı olmaktan ve alışamamaktan, yabancı bir ülkede olmaktan, kültür çatışmasından ya da sadece çalışma temposundan kaynaklanan yalnızlık gibi. Şairlerin yaşadığı yalnızlık ise çok daha başkadır. Onlar, zaten şair oldukları için yapayalnızdırlar. Kalabalıklar içinde olabilirler ancak sıra dışı bir farkındalığa sahip oldukları için hep diğer kalabalıklardan ayrılmak zorundadırlar. Söz konusu şair yalnızlığının, iki farklı zamanda yaşamış ve farklı coğrafyalarda, farklı dillerde şiirler yazmış Necip Fazıl Kısakürek ve Mihail Yuryeviç Lermontov’un şiirlerinde nasıl işlendiği bu çalışmanın konusu olmuştur. Karşılaştırmalı incelememizin sonucunda ortak duyguların şiirlerde zamana ve mekâna bağlı olarak farklı imgelerle anlatıldığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Necip Fazıl, Lermontov, yalnızlık, şiir, şair yalnızlığı, kültürlerarası farklılıklar

Loneliness in the poems of Necip Fazil Kisakurek and Mikhail Yuryevich Lermontov

Öz

Poetry is the ornament of language and it dresses language in its most beautiful clothes. Poetry is one of the most important elements demonstrating the literary abilities of a language. Poets are among the most effective users of language, they try to convey their emotions in the most ostentatious way within the context of the possibilities of language. In this respect, poetry is an exceptional function of the language, which has the characteristic of conveying culture. Poets keep in their minds the joys and sorrow, national unity and solidarity, history and various time periods of the society that they live in through their poems and transfer them to the next generations. In addition to the social aspect of poetry, it’s also striking that it reflects the spirit world of the poet individually. In this respect, poems are a gateway to the poet's world. The feeling of loneliness is one of the main themes, mentioed by many poets in their works. There are many types of feeling of loneliness, such as loneliness occuring due to being unfamiliar with and not getting used to the society that they live; due to being in a foreign country, culture conflict and work tempo. The loneliness that poets experience is much more different. They are all alone because they are poets. They may be in crowds, but because they have an extraordinary awareness, they always have to be separated from people. The subject of this study is how the poet's loneliness is mentioned in the poems of Necip Fazıl Kısakürek and Mikhail Yuryevich Lermontov, who lived in two different times and wrote poems in different geographies and different languages. As a result of our comparative analysis, it is seen that common feelings are described in poems with different images depending on time and place.

Anahtar Kelimeler

Necip Fazıl, Lermontov, loneliness, potry, poet loneliness, cross-cultural differences

Kaynakça

• Aktaş, Ş. (2009). Şiir Tahlili, Teori ve Uygulama. Ankara: Akçağ Yayınları...............................................
• Aytaç, G. (1999). Genel Edebiyat Bilimi. İstanbul: Papirüs. ......................................................
• Gariper, C. (2014). Necip Fazıl’da ve Ahmet Hâşim’de Başın Aykırılığı ve Horlanışı. Bilig, ss. 117-140.
• Kısakürek, N.F. (2015). Çile. İstanbul: Büyük Doğu.................................................................
• Kısakürek, N.F. (2012). Kafa Kâğıdı. İstanbul: Büyük Doğu. ..........................................
• Kurat, A.N. (1999). Rusya Tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu.........................................................
• Okay, M.O. (2005). İnsan sanatçı/Şair ve Düşünür olarak Bir Necip Fazıl Kısakürek Portesi. Hece, Necip Fazıl Kısakürek Özel Sayısı. Ankara.
• Özberk, M. (2020). Optimistiçeskiy pessimizm v tvorçestve M.Yu. Lermontova, İDİL Sanat ve Dil Dergisi, Şubat 2020, Sayı 66, Volume 9, s. 200-207.
• Bahtin, M.M. (1979). Estetika slovesnogo tvorçestva. 2-е izd. - М.: İskusstvo..........................................................
• Lermontov, Yu.M. (1979). İzbrannıye soçineniya. L.: Lenizdat...............................................
• Lermontov, Yu.M. (1983). İzbrannıye soçineniya. M: Hudojestvennaya literatura...............................
• Lermontov, Yu.M. (2014). Sobraniye soçineniy v 4 t. T. 1.Stihotvoreniya. Otv. Red. Toma N.G. Ohotin. —SPb.: İzdatelstvo puşkinskogo doma Lermontovskaya entsiklopediya. (1981). Gl. Red. V.A. Manuylov. Moskva: İzd. Sovyetskaya entsiklopediya.
• Pospelov, N., Şabliovski, P., Zerçaninov, A., (1948). Russkaya literatura. Uçebnik dlya VIII klassa sredney şkolı. Moskva: Gosudarstvennoye uçebno-pedogogiçeskoe izdatelstvo.
• Vatsuro, V.E. (1983). Hudojestvennaya problematika Lermontova. M.Yu. Lermontov, İzbrannıye soçineniya. M: Hudojestvennaya literatura.