Orta Zaman Organizasyonel Davranışlarının Yönetsel Faaliyetlere Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 4, 1 - 16, 10.08.2018

Mustafa Turhan

Öz

Organizasyonlara esas olan davranışların her dönemde kişi veya toplum üzerine etkileri olmuşsa da bunlardan yararlanmak ve de bunları araştırma ve incelemeye tabi tutmak, sosyal hayatta ve iş hayatında bunlardan dersler çıkarmak önemli olmuştur. Bu konuda hem duyguları hem de tecrübeleri bilip ona göre ilişki kurmak ve iş çevresi olsun sosyal çevre olsun bunlarla daha uyumlu ve ahenkli çalışmak ve mutlu-başarılı olmak çalışmalar yapılmıştır. Bir davranış içerisinde olanların, çalışan veya çalışmaya başlayacakların başlangıçta bilmesi gerekenleri, daha önce nelerin yapıldığını, yapılırken hangi hususlara dikkat edildiğini öğrenmelidir. Farklı bilgi ve uygulamaların  hayatımızda yapacağı olumlu gelişme ve değişmeleri tahmin etmek için, mutluluk ve başarıya giden yolda kullanmak ve başkalarının  da mutlu başarılı bireyler olarak toplumda yer almasını sağlamak  esas olmalıdır. Yönetme ve bir işi organize etmek ve onun stratejik unsurlarını kurmak bireyin sosyal çevresinin gelişmesi, öğrenme ve sahip olma isteği ile, yetenek ve tecrübe’ye bağlıdır. Stratejik davranma isteği araştırma, inceleme ve bir iş çıkarmakla sonuçlanır. Bu sonucun yönetimler tarafından organizasyonel bir şekilde kullanılabilirliği ve paylaşımı  hem maddi hem de manevi tarafın beslenmesini sağlar. Stratejik yönetimlerde organizasyonel davranışların esası uyumdur. Uyum, çalışılan yere, aileye, arkadaş grubuna ve benzeri yapılarda denge ve ahenk ifadesidir. Denge ve ahenk, farklı bilgi ve davranışların tecrübelerle oluşturduğu etkilerin sistemin veya tarafların durumunu bozmamasıdır. Şartlar ne olursa olsun, sistemin bileşke değeri tarafların mutluluk ve başarı istekleri ile organize edilmektedir. 

Anahtar Kelimeler

Yönetim; Organizasyon; Strateji; Davranış; Bilimsel Değerlendirme; İnsan Kaynakları

Kaynakça

• Akgül, U (2013). "Uygulamalı Antropolojinin Gelişimine Bir Bakış", Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Dergisi, Sayı: 25, Sayfa: 83. August, C.K. (1921,).The Firsth Crusade: The Accounts of Eyewitnesses and Participants, , Princeton University Press, Princeton, Sayfa 182-183. Bouamrane,C. (2009 ). "Ortaçağ İslam Dünyasında Bilim ve Gelişmesi", Çeviren: Dr. Hüseyin Şimşek, İSTEM Dergisi, Sayı: 14, Sayfa 384. Candan, E. (Ekim 2008). Türk'lerin Kültür Kökenleri, Sınır Ötesi yayınları, 7. Baskı, İstanbul, Sayfa 198. Demirkent,İ. (Şubat 2007). Haçlı Seferleri Tarihi, Dünya Yayıncılık, İstanbul, Sayfa 8. Dujuvara, T.G. ( Haziran 2017).Türk İmparatorluğunun Paylaşılması Hakkında Yüz Proje, Çeviren: Pulat Tacar, Türkiye İş Bankası Kültür yayınları, İstanbul, Sayfa 7. Durant, W.(1974). İslam Medeniyeti. Çeviren: Orhan Bahaeddin,Tercüman 1001 Temel Eser, No:29, Ankara, Sayfa 96. Eco,U.( Nisan 2015). ORTAÇAĞ: Barbarlar-Hıristiyanlar-Müslümanlar, Çeviren: Leyla Tonguç, Alfa Yayıncılık, İstanbul, Sayfa 11. Edward W. Said (1998), Sayfa 89. Eren,E. (2008).Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikoloji, Erol Eren, Beta Yayınları, 11.Baskı, Sayfa 2. Ferguson,N. (2011). Civilization:The West and the Rest, Published by Penguin Books Ltd., London, Sayfa 26.
• Goff,J.L. (Haziran 2016).Tarihi Dönemlere Ayırmak Şart mı, Çeviren: Ali Berkay, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, Sayfa 16. Guldi, J., ve Armigate,D. (Haziran 2016). Tarih Manifestosu, Çeviren: Serpil Çağlayan Türkiye İş Bankası Kültür Yayını, İstanbul, Sayfa 7. Hatipoğlu, V. (1979). "Türk Tarihinin Başlangıcı", Türkoloji Dergisi, Cilt:8, Sayı:1, DOI: 10.1501/Trkol, Sayfa 33. Hobson, J.M. Cambridge (2004). The Eastern Origins of Western Civilisation, University Press, First Published, Sayfa 120. Holton,R.J.( May 2011). Globalization and the National State, Palgrave Macmillan Published, 2nd Edition, London, Sayfa 32-35. Hunke, S. (Aralık 2008,). Batıyı Aydınlatan Doğu Güneşi, Çeviren: Işık Soner, Kaynak Yayınları, İstanbul, Sayfa 287. İlhan,S. ( 1999). Dünya Yeniden Kuruluyor, Ötüken Yayınları, İstanbul, Sayfa 135. John M. Hobson (2004), Sayfa 111. Lavenda, R.H. ve Schultz, E.A. (2011). Anthropology: What Does It Mean to Be Human, 2nd Edition, Oxford University Press, Sayfa 8. Lewis, B.(2006). Ortadoğu, Çeviren: Selen Y. Kölay, Arkadaş Yayınevi, 3. Baskı, Ankara, Sayfa 183. Maalouf, A. (Nisan 1998). Arapların Gözüyle Haçlı Seferleri, Çeviren: Mehmet Ali Kılıçbay, Telos Yayıncılık, İstanbul, Sayfa 177. Mengüşoğlu,T. (1979)."Felsefi Antropoloji Işığı Altında Sosyoloji", Sosyoloji Konferansları Dergisi, sayı 17, Sayfa 74. Morgan, C.T. (2009,). Psikolojiye Giriş, Çeviren:Sirel Karakaş, Ruksan Eksi, Eğitim Kitapevi, Sayfa 300-315. Nicolle, D. (Mayıs 2011). Birinci Haçlı Seferi 1096-1099, Çeviren: L. Ece Sakar, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, Sayfa 8. Ocak, A. (2014). "Haçlı Seferlerinin Ortaya Çıkışı ve Doğu-Batı Dünyaları Açısından Doğurduğu Sonuçlar"AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 14, Sayı:3-14, Sayfa 134. Russel, F.H. (1975). The Just War in the Middle Ages, , Cambridge University Press, Cambridge, Sayfa 60. Said, E.W.(Mart 1998).Oryantalizm, Çeviren:Nezih Üzel,İrfan Yayımcılık, 4. Baskı, İstanbul, Sayfa 14. Strack, G. (2012). "The Sermon of Urban II. in Clermont and the Tradition of Papal Oratory", International Medival Sermon Studies, Vol: 56, Sayfa 33. T.G.Dujuvara (2017). Sayfa 8. Tercan, H. (Temmuz 2006). Ön-Türk Uygarlığı, Töre Yayınları, 2. Baskı, İstanbul, Sayfa 59. Türker, Ö ve Ükten,S.S.(2014). "Haçlılar Moğollar ve Ortadoğu'da Haçlı-Moğol Münasebetleri", Ankara Ünv. Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Dergisi, Cilt:54, Sayı:1, Sayfa 323. Weber,M. (2008,). Sosyoloji Yazıları, Çeviren: Taha Parla, İletişim Yayınları, İstanbul, 8. Baskı, Sayfa 105.