Fotoototrofik mikro çoğaltım, doku kültüründe gereksinim duyulan
karbonun karbondioksitten karşılanmasıdır. Bu yöntemin temeli besin ortamına
organik karbon kaynağı olarak şekerin ilave edilmemesi veya konsantrasyonunun
azaltılması koşuluna dayanmaktadır. Fotoototrofik mikro çoğaltım, doku
kültürünün en önemli sakıncaları olan vitrifikasyon, dış koşullara adaptasyon
güçlüğü, yoğun işgücü kullanımı, yüksek maliyet, kontaminasyon riski gibi
sorunları azaltabilmekte ya da ortadan kaldırabilmektedir. Bu çalışma ile Spathiphyllum wallisii’nin farklı şeker
konsantrasyonları içeren besin ortamlarındaki sürgün çoğaltma-köklendirme
kabiliyetinin in vitro fotoototrofik çoğaltıma uygunluk durumu belirlenmeye çalışılmıştır.
Sürgün çoğaltma denemesinde 8-10 mm uzunluğunda iki yapraklı in vitro sürgünler
MS + 0.5 mg/l BAP + 0.1 mg/l NAA ortamında; köklendirme denemesinde ise 25 mm
boyundaki in vitro sürgünler MS + 0.1 mg/l NAA ortamında kültüre alınmış olup;
her iki ortam da 0, 10, 20, 30 g/l konsantrasyonlarında şeker içermektedir.
Sürgün çoğaltma aşamasında, çoğalma oranı, kardeş sürgün adedi ve uzunluğu,
sürgün yaş ağırlığı, yaprak renk değerleri ve gelişme puanı bakımından şekerli
(10, 20, 30 g/l) ve şekersiz (0 g/l) ortamlar arasında istatistiksel olarak
önemli farklılıklar bulunmuştur. 10, 20, 30 g/l şeker konsantrasyonlarında
çoğalma sırasıyla 4.4, 4.6, 5.4 sürgün/eksp., 0 g/l şeker konsantrasyonunda 0.7
sürgün/eksp. olarak gerçekleşmiştir. Köklendirme aşamasında da ortamda şeker
bulunması incelenen özellikler üzerine pozitif yönde etki göstermiştir. 20, 30
g/l şeker konsantrasyonlarında köklenme oranı %100 olup; kök sayısı sırasıyla
16.1-8.8 adet/eksp., yaş kök ağırlığı ise 518.9-440.6 mg olarak belirlenmiştir.
Bu çalışma koşullarında fotoototofik mikro çoğaltmanın tam olarak
gerçekleşmediği; Spathipyllum’un in vitro sürgün çoğaltma ve köklendirilmesi
için besin ortamında 20 ya da 30 g/l konsantrasyonlarında şeker bulunması
gerektiği sonucuna varılmıştır.
Barış çiçeği doku kültürü fotoototrofik besin ortamı mikro sürgünler
Photoautotrophic micropropagation can be described as
a tissue culture technique in which, all required carbon is supplied from
carbon dioxide. Preparing the medium without or with low concentration of
sugar, which is a source of organic carbon, is the main condition. Decreasing
some problems as vitrification and contamination, lowering high input and labour
costs and improving the acclimatization capacity of in vitro plantlets are the
main advantages of photoautotrophic micropropagation. The present study was
carried out to determine the compatibility of spathiphyllum for in vitro
photoautotrophic micropropagation by proliferation and rooting ability of
microshoots on different sugar concentrations. In shoot multiplication trial, micro shoots in
8-10 mm length with two leafs were planted in MS + 0.5 mg/l BAP + 0.1 mg/l NAA
medium and in rooting experiment shoots in 25 mm length were transferred on MS
+ 0.1 mg/l NAA. Both media prepared with four different sugar concentrations (0, 10, 20, 30 g/l).
In multiplication stage, significant differences were found between medium with
sugar and without sugar at proliferation rate, new shoot number/exp. and
length, shoot fresh weight, leaf colour values and growth score parameters. 10, 20, 30 g/l
sugar concentrations gave the
highest proliferation rate with means of 4.4, 4.6, 5.4 shoots per explant and 0
g/l doses gave 0.7 shoot/exp. respectively. A positive relationship was found between
the increase in sugar concentration and rooting rate, root number, shoot fresh
weight, root dry weight. 100% rooting percentage, 16.1-8.8 root number per
explant 518.9-440.6 mg root fresh weight were verified for 20, 30 g/l sugar
respectively. In this study conditions, photoautotrophic
micropropagation was not be occurred exactly and the presence of 20 or 30
g/l sugar
concentrations was necessary for efficient in vitro proliferation and rooting
of Spathiphyllum.
Peace lily tissue culture photoautotrophic nutrient medium micro shoots sucrose
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Yapısal Biyoloji , Mühendislik |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 1 Kasım 2017 |
Kabul Tarihi | 17 Nisan 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.