The Evaluation of Manners and Point of Views Related to Mainstreaming Education Having Responsibilities of Students Who are in Needs of Special Education for Primary Education (Example of Kars

Yıl 2014, , 27 - 44, 01.06.2014

Ali O. Engin R. Tösten M. D. Kaya Y. S. Köselioğlu

https://doi.org/10.9775/kausbed.2014.003

Öz

The importance of education Programmes related to educational activities fort he students to become close friends to help them to be the central factors of educational experiences by having the other agual friend groups accept them with their special features and succeeding to help them to become together with the social environment.It was found out that the teachers’ disabilities on the education of becoming close friends reasoned very critical problems in the applications happened in Turkey. It was undrstood that the teachers had some difficulties when they were faced these kinds of problems because of not having enough information while studying at universities. During the situation (position) analysing studies especially the point of views of primary education of developing close friendship activity class room teachers were not positive. On the other hand it was also understood that the parents didn’t have enough information about the educational activities to maket he students become close friends (to eachothers). This study was carried out fort he aim of producing the necessary suggestions and for understanding what the educational limitations of becoming close friends in Kars. In this study a scala was prepared fort he aim of defining the manners and point of views of teachers being busy on duty with educating and teaching in classrooms for causing to become firm friends in the same school. The scala was a credible one having credibility and validity counted by the experts. In the first chapter, the necessary theorical dimension was prepared by investigating the historical background. On the other hand some other studies studied on and their data were put into account. In the second chapter, the collected data, as a result of applying the scala, were reported by the way of sutable researching methods. In the last chapter of the study, the handed data were evaluated by using statistical techniques and then some suggestions were suggested. It was believed that this study helped the teachers and duty persons to develope the local cultural values and forms

Anahtar Kelimeler

special educatıon, mainstreaming classes, diasbility student

İLKÖĞRETİM ÖĞRETMENLERİNİN KAYNAŞTIRMA UYGULAMASIYLA İLGİLİ TUTUM VE GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ (KARS İLİ ÖRNEĞİ

Öz

Engelli çocukların sosyal ortamla bütünleşmeleri ve akran gruplarının onları oldukları gibi kabullenerek sürece kazandırmaları amacıyla geliştirilen kaynaştırma programlarının önemi büyüktür. Türkiye’deki bu uygulamalarda öğretmenlerin kaynaştırma programları konusundaki yetersizliği gözden kaçmayacak derecede problem oluşturmaktadır. Öğretmenlerin yükseköğrenimleri süresince konu ile ilgili yeterli bilgiye sahip olmamaları ve mesleki yaşamlarında bu tür durumlarla karşılaştıklarında zorlandıkları görülmüştür. Yapılan durum tespit çalışmalarında özellikle sınıf öğretmenlerinin kaynaştırma problemlerine ilişkin görüşleri olumsuz olmuştur. Ebeveynlerin ise kaynaştırma programları hakkında çok fazla bilgiye sahip olmadıkları gözlenmiştir. Bu çalışma Kars ilinde kaynaştırma sınıfları uygulamasının sınırlılıklarının ne olduğunun tespit edilmesi ve gerekli önerilerin sunulması amacıyla hazırlanmıştır. Amaçsal örnekleme yoluyla seçilen Kars il merkezinde görevli kaynaştırma sınıfı öğretmenlerinin tutumlarını belirlemek amacıyla bir ölçek geliştirilmiştir. Ölçek, derecelendirme formunda 5 seçenekten oluşmuştur. Birinci bölümde araştırmanın kuramsal temelleri üzerinde durularak gereken teorik boyut tamamlanmıştır. Aynı zamanda araştırma ile ilgili literatür taraması yapılmış ve farklı çalışmaların ortaya çıkardığı sonuçlar değerlendirilmiştir. İkinci bölümde ise, hazırlanan ölçek uygulanarak veriler toplanmış ve bu veriler araştırma yöntem ve teknikleri çerçevesinde raporlaştırılmıştır. Çalışmanın son bölümünde de, elde edilen veriler istatistikî yöntemlerle değerlendirilerek sonuçlandırılmış ve gereken önerilerde bulunulmuştur. Çalışmanın Kars ilindeki öğretmen ve ilgili alanda çalışan görevlilerin yerel kültürel değerlerin ve kültür yapılarının geliştirilmesine katkı sağlamalarına yardımcı olacağına inanılmaktadır

Anahtar Kelimeler

Özel eğitim, kaynaştırma sınıfları, engelli öğrenciler

Kaynakça

• AKÇAMETE, G.-GÜRGÜR, H.-KIġ, A. 2004: “Okul DıĢı Ortamlarda Özel Gereksinimli Öğrencilere Verilen Destek Hizmetlere ĠliĢkin Gönüllü Özel Eğitim Öğretmenlerinin GörüĢleri”. 14. Ulusal Özel Eğitim Kongresi’nde sunulmuĢ bildiri, Bolu.
• AKÇAMETE A. G., 2009: Genel Eğitim Okullarında Özel Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim (2. baskı) Ankara: Kök Yayıncılık
• AYDIN, B.-ġAHĠN, R. 2002: “KaynaĢtırma Programının Uygulandığı Okullardaki Uygulamalarla Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliğinin KarĢılaĢtırılması”. 11. Özel Eğitim Kongresi. Konya: Eğitim Kitabevi.
• BATU, E. S. 1998: Özel Gereksinimli Öğrencilerin KaynaĢtırıldığı Bir Kız Meslek Lisesindeki Öğretmenlerin KaynaĢtırmaya ĠliĢkin GörüĢ ve Önerileri. YayınlanmamıĢ doktora tezi, Anadolu Üniversitesi, EskiĢehir.
• BATU, S.-KIRCAALĠ-ĠFTAR G.-UZUNER Y. 2004: “Özel Gereksinimli Öğrencilerin KaynaĢtırıldığı Bir Kız Meslek Lisesindeki Öğretmenlerin KaynaĢtırmaya ĠliĢkin GörüĢ ve Önerileri”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2) 33–50 Ankara.
• BAYKOÇ-DÖNMEZ, N.-AVCI, N.-ASLAN, N. 1997: “Ġlk ve Ortaöğretim Kurumu Öğretmenlerinin Engellilere ve KaynaĢtırmaya ĠliĢkin Bilgi ve GörüĢleri”. 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulmuĢ bildiri. EskiĢehir, Eylül.
• DĠKEN, H. Ġ. 1998: Sınıfında Zihinsel Engelli Çocuk Bulunan ve Bulunmayan Sınıf Öğretmenlerinin Zihinsel Engelli Çocukların KaynaĢtırılmasına Yönelik Tutumlarını KarĢılaĢtırılması, YayınlanmamıĢ yüksek lisans tezi, Abant Ġzzet Baysal Üniversitesi, Bolu
• DĠLER, N. 1998: “KaynaĢtırma Kavramı, KaynaĢtırma Uygulamaları Ve Etkili KaynaĢtırma Ġçin Yapılması Gerekenler”. 8. Ulusal Özel Eğitim Kongresi, Edirne.
• ERĠPEK, S. 1986: “Özel Gereksinimli Çocukların Normal Sınıflara YerleĢtirilmesi „KaynaĢtırma‟”. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2).
• ERĠPEK, S. 2004: “Türkiye‟de Zihin Engelli Çocukların KaynaĢtırılmalarına ĠliĢkin Olarak Yapılan AraĢtırmaların Gözden Geçirilmesi”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2) 25–32. Ankara
• EURYBASE 2009: Türk Eğitim Sisteminin Örgütlenmesi. Ankara: European Commission
• FICUS, E. D.-MANDELL, C. J. 1983: “BireyselleĢtirilmiĢ Eğitim Programlarının GeliĢtirilmesi” AKÇAMETE, G. (Ed.), Çev. ġENEL, H. G. ve TEKĠN, E.
• ÖZKAN Matbaacılık Sanayi, Ankara.
• KARGIN, T.-BAYDIK, B. 2002: “KaynaĢtırma Ortamındaki ĠĢitme Engelli Olmayan Öğrencilerin ĠĢitme Engelli Akranlarına Yönelik Tutumlarının ÇeĢitli DeğiĢken Açısından Ġncelenmesi” Özel Eğitim Dergisi. 3 (2), 27–39.
• KARGIN, T.-ACARLAR, F.-SUCUOĞLU, B. 2005: “Öğretmen, Yönetici ve Anne Babaların KaynaĢtırma Uygulamalarına ĠliĢkin GörüĢlerinin Belirlenmesi” Özel Eğitim Dergisi, 4 (2), 55–76.
• KARGIN, T. 2004: “KaynaĢtırma: Tanımı, GeliĢimi ve Ġlkeleri” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2) 1–13. Ankara
• KAYAOĞLU, H. 1999: Bilgilendirme Programının Normal Sınıf Öğretmenlerinin KaynaĢtırma Ortamındaki ĠĢitme Özel Gereksinimli Çocuklara Yönelik Tutumlarına Etkisi. YayınlanmamıĢ yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• KIRCAALĠ-ĠFTAR, G. 1992: “KaynaĢtırma Becerileri Öz-Değerlendirme Aracı” Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5, 119–129 EskiĢehir
• KIRCAALĠ-ĠFTAR, G. 1998: “Özel Gereksinimli Bireyler ve Özel Eğitim” S. Eripek (Ed.), Özel Eğitim (1–14). EskiĢehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları
• KÜÇÜKER, S.-KANIK-RICHTER, N. 1994: “Normal Çocuğa Sahip Anne Babaların Özürlü Çocuklara Yönelik Tutumları”, Özel Eğitim Dergisi, 1(4), 13–19. EskiĢehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• METĠN, N. 1997: “Anaokuluna Devam Eden 4–6 YaĢ Grubundaki Çocukların Anne Babalarının Normal ve Özürlü Çocukların KaynaĢtırıldığı Programlar Hakkındaki DüĢüncelerinin Ġncelenmesi” 5. Mithat Enç Günleri. Ankara: Türkiye Sakatlar Konfederasyonu Yayınları.
• OSBORNE, A. G.-DIMATTIA, P. 1994: “The Least Restrictive Environment Mandate: Legal Ġmplications”. Exceptional Children, 61(1), 6–14.
• ÖNCÜL, N.-BATU, S. 2004: “EskiĢehir Ġlinde KaynaĢtırma Uygulamasının Yapıldığı Bir Ġlköğretim Okunda Normal Çocuk Annelerinin KaynaĢtırma Uygulamasına ĠliĢkin GörüĢleri” 14. Ulusal Özel Eğitim Kongresi’nde sunulmuĢ bildiri, Bolu.
• ÖZBABA, N. 2000: Normal Çocuk Annelerinin KaynaĢtırma Uygulamasına ĠliĢkin GörüĢleri. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Ġstanbul
• SUCUOĞLU, B. 2004: “Türkiye‟de KaynaĢtırma Uygulamaları: Yayınlar/AraĢtırmalar (1980–2005)” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (2) 15–23 Ankara.
• TEMĠR, D. 2002: Normal Çocuk Annelerinin KaynaĢtırma Uygulamasına ĠliĢkin GörüĢleri. YayınlanmamıĢ Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara
• UYSAL, A. 2003: “KaynaĢtırma Uygulaması Yapan Öğretmenlerin KaynaĢtırmaya ĠliĢkin GörüĢleri” 13. Ulusal Özel Eğitim Kongresi. Ankara: Kök Yayınevi
• http://okulweb.meb.gov.tr/75/01/306898/index_dosyalar/BEP.doc (17.01.2010 )