8 HAFTALIK HALK OYUNLARI ÇALIŞMALARININ ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN ÖZNEL İYİ OLUŞ DÜZEYLERİ ÜZERİNE ETKİSİ (TEKİRDAĞ NAMIK KEMAL ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ)

Yıl 2019, Cilt: 2019 Sayı: 2, 47 - 67, 11.12.2019

Mehmet Serdar Saygılı İlker Özmutlu

Öz

Bu çalışmanın amacı 8 haftalık
halk oyunları egzersizlerinin üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş
düzeyleri üzerine etkisinin olup olmadığının araştırılmasıdır. Araştırma
grubunu Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesinde okuyan ve daha önce halk oyunları
eğitimi almamış olan 25 kadın (%50) ve 25 erkek (%50) öğrenci oluşturmaktadır.
Çalışmada ön test – son test kontrol grupsuz yarı deneysel desen
kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu” ve Tuzgöl Dost
(2004) tarafından geliştirilen “Öznel İyi Oluş Ölçeği” kullanılmıştır.
Verilerin analizinde SPSS 16.0 programı kullanılmıştır. Veriler
değerlendirilirken parametrelerin normal dağılıma uygunluğunda
Kolmogorov-Smirnov testi, One Way ANOVA ve ikili karşılaştırmalarda Student t
testi uygulanmıştır. Sonuçlar %95’lik güven aralığında, anlamlılık p<0,05
düzeyinde değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonucu olarak; araştırma grubuna
uygulanan Öznel İyi Oluş Ölçeği ön test ve son testleri arasında istatistiksel
olarak anlamlı düzeyde fark bulunmuştur (p<0,05). Ayrıca cinsiyet
değişkenine bakıldığında, erkek öğrencilerin ön test toplam puanları ile kadın
öğrencilerin ön test toplam puanları arasında erkek öğrencilerin lehine
istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Halkoyunları, öznel iyi oluş, öğrenci

Kaynakça

• ACUN, A. (2018). “Sporcu ve sedanter üniversite öğrencilerinin öznel iyi oluş ve temel psikolojik ihtiyaçlarının belirlenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep Üniversitesi, Gaziantep.
• ARMSDEN, G.C. & GREENBERG, M.T. (1987). “The Inventory of Parent and Attachment Individual Difierences and Their Relationship to Psychological Well-Being in Adolescence” Journal of Youth and Adolescence. 16(5) S: 427-454.
• AYDOĞDU, H. (2017). “Lise öğrencilerinde öznel iyi oluş ve akılcı olmayan inançlar arasındaki ilişkinin incelenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• BEHZADNIA, B., MOHAMMADZADE, H., FAROKHI, A.& GHASEMNEJAD, R. (2014). “Effect of participation in aerobic dancing classes on psychological well-being of male students” Zahedan Journal of Research in Medical Sciences, 16(9), 64-67.BELARDINELLI, R., LACALAPRICE, F., VENTRELLA, C., VOLPE, L. & FACCENDA, E. (2008). “Waltz-Dancing in Patients With Chronic Heart Failure: A New Form of Exercise Training” Circulation: Heart Failure, CIRCHEARTFAILURE-108.
• BEN-ZUR, H. (2003). “Happy adolescents: The link between subjective well-being, internal resources and parental factors” Journal of Youth and Adolescence, 32(2), 67-79.
• BERROL, C. F., OOI, W. L.& KATZ, S. S. (1997). “Dance/movement therapy with older adults who have sustained neurological insult: A demonstration project” American Journal of Dance Therapy, 19(2), 135-160.
• BOJNCR-HORWITZ. E., THCORCII, T. & ANDCRBCRG, U.M. (2003). “Dancc/movcmcnt therapy and changes in stress-related hormones: A study of fibromyalgia patients with video-interpretation” The Arts in Psychotherapy, 30, 255-264.
• CANBAY, H. (2010). “Lise Öğrencilerinin Öznel İyi Oluş Düzeyleri İle Sosyal Beceri Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi” Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
• CENKSEVEN, F. & AKBAŞ, T. (2007). “Üniversite Öğrencilerinde Öznel ve Psikolojik İyi Olmanın Yordayıcılarının İncelenmesi” Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 3(27) S: 43–62.
• CSIKSZENTMIHALYI, M. (2005). “Akış. Mutluluk Bilimi” İstanbul: HYB Yayıncılık
• CİHANGİR-ÇANKAYA, Z. (2005). “Öz belirleme modeli: Özerklik desteği, ihtiyaç doyumu ve iyi olma” Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara. ÇAKIR, G. (2015). “Lise öğrencilerinin öznel iyi oluş düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• ÇELİK, Ş. (2008). “Lise Öğrencilerinin Öznel İyi Oluşlarının Duygusal Zeka Açısından İncelenmesi” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Entitüsü.
• DENEVE, K. & COOPER, H. (1998). “The Happy Personality A Meta Analysis Of Personality Traits And Subjective Well-Being” Psychological Bulletin. 124(2) S:197- 229.
• DIENER, E. (2009). “Subjective well-being: The science of happiness, and a proposal for a national index” American Psychologist, 55, 34-43. DIENER, E. (2000). “Subjective Well-Being. The Science of Happiness and a Proposal for a National Index” [Electronic version]. American Psychologist. January 2000. Vol.55, No.1, 34-43.
• DİENER, E. (2006). “Frequently Asked Questions (FAQ's) About Subjective Well- Being (Happiness and Life Satisfaction).” http://s.psych.uiuc.edu/~ediener/faq.html DIENER, E. (2009). “The Science of Well-Being :The collected Works of Ed Diener” Social Indicators Research Series 37 ,11-58.
• DIENER, E., SANDVIK, E., SEIDLITZ, L. & DIENER, M. (1993). “The Relationship Between Income And Subjective Well-being: Relative or Absolute?” Social Indicators Research, 28, 195-223.
• DIENER, E. & DIENER, M. (1995). “Cross-cultural correlates of life satisfaction and self-esteem” Journal of Personality and Social Psychology, 68(4), 653-663.
• DIENER, E., DIENER, M. & DIENER, C. (1995). “Factors predicting the subjective well-being of nations” Journal of Personality and Social Psychology, 69, 851- 864.
• DIENER, E. & SUH, M. E. (1997). “Subjective well-being and age: An international analysis” Annual review of gerontology and geriatrics, 17(1), 304-324.
• DIENER, E., SUH, E. & OISHI, S. (1997). “Recent findings on subjective wellbeing” Indian Journal of Clinical Psychology, 24(1): 25- 41.
• DIENER, E., SUH, E.M., LUCAS, R.E. & SMITH, H.L. (1999). “Subjective wellbeing: Three decades of progress” Psychological Bulletin, 125, 276-302.
• DIENER, E. & LUCAS, R. E. (1999). “Personality and subjective well-being” In D. Kahneman,E.
• DIENER, E. & LUCAS, R.E. (2000). “Subjective emotional well-being running head: Emotional well-being” In M. Lewis & J. M. Haviland (Ed.),Handbook of emotions (pp. 325-337). New York: Gulford Press.
• DİLMAÇ, B. & BOZGEYİKLİ, H. (2009). “Öğretmen adaylarının öznel iyi olma ve karar verme stillerinin incelenmesi” Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 171-187.
• DUMAN, S. (2016). “Üniversite öğrencilerinde öznel iyi oluş ve benlik saygısının stresle başa çıkma tarzlarıyla ilişkisinin incelenmesi” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• EKİNCİ, N.E. (2014). “Üniversite Öğrencilerinin Sportif ve Sportif Olmayan Rekreatif Etkinliklere Katılmalarına Engel Olabilecek Unsurların İncelenmesi” Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, Cilt:1, Sayı:1, ss. 1-13.
• ERBAŞ, M.M. (2012). “Öğretmen adaylarının mükemmeliyetçilik düzeylerinin red duyarlılığı ve öznel iyi oluş düzeylerine göre incelenmesi” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Samsun: Ondokuzmayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• ERCAN, L. & ERYILMAZ, A. (2010). “Öznel İyi Oluş İle Algılanan Kontrol Arasındaki İlişkinin İncelenmesi” Elementary Education Online, 9(2)952-959.ERGİNSOY OSMANOĞLU, D. & KAYA, H. İ. (2013). “Öğretmen Adaylarının Yükseköğretime Dair Memnuniyet Durumları İle Öznel İyi Oluş Durumlarının Değerlendirilmesi: Kafkas Üniversitesi Örneği” Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12, 45-70.
• ERYILMAZ, A. (2011). “Öznel İyi Oluşun Cinsiyet, Yas Grupları ve Kişilik Özellikleri Açısından İncelenmesi” Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (36), 139-151.
• FİLİZ, Z. (2010). “Üniversite Öğrencilerinin Sosyalleşmesinde Spora Katılımın Değerlendirilmesi” Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi Cilt 4, Sayı 3.
• FROESCH-BAUMANN, M. (2002). “How does Integrative Body Psychotherapy contribute to Quality of Life? In M. Fischer ve T. Itten (Eds.)” Jack Lee Rosenberg. Celebrating a Master Psychotherapist. A Festschrift in Honor of his 70th Birthday. Winterthur: IBP Institut.
• FUJİTA, F. (1991). “An investigation of the relation between extroversion, neuroticism, positive affect, and negative affect” Master’s Thesis, University of Illinois.
• GEORGE, L. K. & LANDERMAN, R. (1984). “Health and SWB: A replicated secondary data analysis” Journal of Aging and Human Development. 19(2) S:133- 156.
• GLENN, N.D. & MCLANAHAN, S. (1981). “The effects of offspring on the psychological well-being of older adults” Journal of Marriage and the Family, 43, 138– 150.
• GUZMÁN, J. F. & GARCÍA, C. G. (2014). “Psychological well-being in dancers: a social cognitive analysis” Revista Internacional de Medicina y Ciencias de la Actividad Física y del Deporte, 14(56), 1-16.
• GÜÇLÜ, M. (2000). “Kulüplerde Aktif Spor Yapan Üniversite Öğrencilerinin Problemleri ve Beklentilerinin Belirlenmesi (Ankara Ġli Örneği)” Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi. Ankara.
• GÜLAÇTI, F. (2009). “Sosyal Beceri Eğitimine Yönelik Programın Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Beceri, Öznel ve Psikolojik İyi Olma Düzeylerine Etkisi” Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• GÜNDOĞDU, R. & YAVUZER, Y. (2012). “Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Öznel İyi Oluş ve Psikolojik İhtiyaçlarının Demografik Değişkenlere Göre İncelenmesi” Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Yıl:12, Sayı:23, Haziran, ss.115-131.
• HACKNEY. M.E., KANTOROVICH. S. & EARHART, G. (2007). “A study on the effects of Argentine tango as a form of partnered dance for those with Parkinson disease and the healthy elderly” American Journal of Dance Therapy, 29, 109-127.
• HANNA, J.L. (2006). ” Dancing for health. Conquering and preventing stress” Lanliam, MD: AltaMira Press.HASNAIN, N. & ADLAKHA, P. (2012). “Self-esteem, social maturity and well-being among adolescents with and without siblings” Journal of Humanities and Social Science, 1(5), 05-11.
• İLHAN, T. (2005). “Öznel İyi Oluşa Dayalı Mizah Tarzları Modeli” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• JEONG, Y.J., HONG, S.C., SOO, L., PARK, M.C., KIM. Y.M. & SUH, C.M. (2005). “Dance movement therapy improves emotional responses and modulates ncurohonuoncs in adolescents with mild depression” International Journal of Neuroscience, 115. 1711-1720.
• KAHNEMAN, D., DIENER, E. & SCHWARZ, N. (1999). “Well-being: The foundations of hedonic psychology” New York: Russell Sage Foundation.
• KANKOTAN, Z.Z. (2008). “The Role of Attachment Dimensions, Relation Status, And Gender in The Components of Subjective Well-Being” Yüksek Lisans Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Ankara.
• KASAPOĞLU, F. & ALİ, K. I. Ş. (2016). “Öznel İyi Oluşun Cinsiyet Açısından İncelenmesi: Bir Meta-Analiz Çalışması” Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 139-151.
• KATJA, R., PAIVA, A.K., MARJA-TERTTU, T. & PEKKA, L., (2002). “Relationships Among Adolescent Subjective Well-Being, Health Behavior and School Satisfaction” Journal of School Health, 72, 6, p. 243-249.
• KERMEN, U. (2013). “Üniversite öğrencilerinin ihtiyaç doyumu ve öznel iyi oluş düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• KEYES, C.L.M., SHMOTKIN, D. & RYFF, C.D. (2002). “Optimizing Well-Being: The Empirical Encounter of Two Traditions” Journal of Personality and Social Psychology 82(6):1007-22. KING, L., RICHARDS, H.J. & STEMMERICH, E. (1998). “Daily goals, Life goals and Worst Fear:Means,Ends and Subjective Well-Being” Journal of Personality, October 66:5.
• KOCH, S, & FUCHS, T. (2011). “Embodied arts therapies” The Arts in Psychotherapy; 38(4), 276-280.
• KOCH, S., KUNZ, T., LYKOU, S. & CRUZ, R. (2014). “Effects of dance movement therapy and dance on yealth-related psychological outcomes: A meta-analysis” Arts in Psychotherapy, 41, 46-64.
• KONU, A.I., LINTONEN, T.P. & RIMPELA, M.K. (2002). “Factors associated with schoolchildren’s general subjective well- being”, Health Education Research, 17(2): 155- 165.
• KÖKER, S. (1991). “Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeyinin Karşılaştırılması” Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• KUZUCU, Y. (2006). “Duyguları Fark Etmeye ve İfade Etmeye Yönelik Bir Psiko Eğitim Programının, Üniversite Öğrencilerinin Duygusal Farkındalık Düzeylerine, Duyguları İfade Etme Eğilimlerine, Psikolojik ve Öznel İyi Oluşlarına Etkisi” Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• LESTÉ, A.& RUST, J. (1990). Effects of dance on anxiety. American Journal of Dance Therapy, 12(1), 19-25.
• LYKKEN, D. & TELLEGEN, A. (1996). ”Happiness is a stochastic phenomenon” Psychological Science, 7, 186-189.
• LYUBOMIRSKY, S. (2001). “Why are some people happier than others? The role of cognitive and motivational processes in well-being” American Psychologist, 56, 239-249.
• MAHESHWARI, P. & JAMAL, G. (2015). “Subjective well-being: A comparison between only children and children with siblings” Indian Journal of Health ve Wellbeing, 6(2).
• MALKINA-PYKH, I. (2015). “Predicting and increasing subjective well-being: response function model and rhythmic movement therapy” arXiv preprint arXiv:1507.01891.
• MURCIA, C.Q., KREUTZ, G., CLIFT, S. & BONGARD, S. (2010). “Shall we dance? An exploration of the perceived benefits of dancing on well-being” Arts ve Health, 2(2), 149-163.
• MYERS, D. & DIENER, E. (1995). “Who is happy” American Psychological Society. 6,1-19.
• NİGAR, F. (2014). “Ortaokul öğrencileri ile yatılı bölge ortaokul öğrencilerinin öznel iyi oluş ve temel psikolojik ihtiyaçlar düzeyinin karşılaştırması” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Tokat. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• NORCAU, L,. MOFFEL H., DROLCT, M. & PARENT. É. (1997). “Dance-based exercise program in rheumatoid arthritis: Feasibility in individuals with American College of Rheumatology functional class 1)1 disease” American. Journal of Physical Medicine ve Rehabilitation, 76, 109-113.
• NUR ŞAHİN, G. (2011). “Üniversite Öğrencilerinin Kendini Açma, Öznel İyi Oluş ve Algıladıkları Sosyal Destek Düzeylerinin Karşılaştırılması”. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir.
• OKDAN, B. (2016). “Halk Oyunlari Çalişmalarinin Kan Oksidatif Stres Düzeyi İle Lipid Ve Lipoproteinleri Üzerine Etkisi” Doktora Tezi, Ege Üniversitesi.
• OKUN, M.A., STOCK, W.A., HARING, M.J. & WITTER, R.A. (1984). “Health And SWB: A Meta-Analysis” Journal of Aging and Human Development. 19(2) S:111- 132.
• ÖZEN, Ö. (2005). “Ergenlerin Öznel İyi Oluş Düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi” Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• ÖZEN, Y. (2010). “Kişisel Sorumluluk Bağlamında Öznel Ve Psikolojik İyi Oluş (Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme)” T.C. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, Cilt:2, Sayı:4.
• ÖZER, G. (2009). “Öz-belirleme Kuramı Çerçevesinde İhtiyaç Doyumu, İçsel Güdülenme ve Bağlanma Stillerinin Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi-Oluşlarına Etkileri” Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• PARADISE, A.W. & KERNIS, M.H. (2002). “Self-esteem and psychological well-being: Implications of fragile self-esteem” Journal of Social and Clinical Psychology; Aug 2002; 21, 4; ProQuest Psychology Journals pg. 345–361.
• PEKİN, Z. (2017). “Examining the predictive roles of university students' attachment styles, subjective well-being and locus of control levels on their social appearance anxiety levels” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
• RAIŽIENĖ, S., & GARCKIJA, R. (2013). “Gender differences in subjective well-being and feeling of safety at school: Evidence from cross-lagged relations in a 1-year longitudinal sample” Social Work, 12(1), 151-162.
• RASK, K., KURKI, P.& PAAVILAINEN, E. (2003). “Adolescent Subjective Well-Being and Family Dynamics” Scandinavian Journal of Caring Sciences. 17(1) S: 129-138.
• RASK, K., ASTEDT-KURKI, P. & LAIPPALA, P. (2002) “Adolescent subjective well-being and realized values” J Adv Nurs, 38: 254–263.
• RITTER, M.& LOW, K.G. (1996). “Effects of dance/movement therapy: A meta-analysis” The Arts in Psychotherapy. 23. 249-260.
• ROBINSON, M.D., SOLBERG, E.C., VARGAS, P. & TAMIR, M. (2003). “Trait as default: Extraversion, subjective well-being, and the distinction between neutral and positive events” Journal of Personality and Social Psychology, 85, 517-527.
• RYFF, C. (1989). “Happiness Is Everything, or Is It? Explorations on the Meaning of Psychological Well-Being” Journlal of Personality and Social Psychology. By the American Psychological Association, inc. Vol. 57, No. 6, 1069–1081.
• RYFF C.D., MAGEE, J.W., KLİNG, C.K. & WİNG, H.E., (1999). “Forging Macro-Micro Linkages in the Study of Psychological Well-Being, The Self and Society in Aging Procesess” (Ed. Ryff C.D., Magee, J.W.), Springer Publishing Company, New York, p. 247-278.
• SACKS, D. W., STEVENSON, B. & WOLFERS, J. (2010). ” Subjective well-being, income, economic development and growth” NBER Working Paper No. 16441.
• SAFÖZ GÜVEN, İ. G. (2008). “Fen ve genel lise öğrencilerinin cinsiyet ve sosyometrik statülerine göre öznel iyi oluş düzeyleri, genel sağlık örüntüleri ve psikolojik belirti türleri” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• SAYGIN, Y. & ARSLAN. C. (2009). “Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Destek, Benlik Saygısı ve Öznel İyi Oluş Düzeylerinin İncelenmesi” Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 28, Sayfa 207 -222.
• SELIGMAN, M.E.P. (2002). “Authentic Happiness” (Çev. S. Kunt- Akbaş, 2007), (1.Basım), Ankara: HYB Basım Yayın.SEZER, F. (2011). “Ortaöğretim öğrencilerinin öznel iyi oluş durumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi” Milli Eğitim, 192, 74-85.
• SHMOTKIN, D. (1990). “Subjective well-being as a function of age and gender: a multivariate look for differentiated trends” Social Indicators Research, 23, 201-230.SIEGRIST, J. (2003). “Subjective Well-Being: New Conceptual And Methodological Developments” Health-Related Social Sciences, ‘Income, Interactions And Subjective Well-Being” Exploratory Workshop Paris, 25-26 September 2003.
• SOLMAZ, D.Y. (2008). “Öğretmen Adaylarının Öznel İyi Oluş Düzeyleri: Anadolu Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Öğretmenliği Bölümünde Bir Araştırma” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 7, Sayı: 35.
• SULDO, S.M., FRIEDRICH, A., WHITE, T., FARMER, J., MINCH, D. & MICHALOWSKI, J. (2009). “Teach er Support and Adolescents’ Subjective Well-Being: A Mixed-Methods Investigation” School Psychology Review, Volume 38, No. 1, pp. 67–85. SÜMBÜL M, (1997). “Halk Oyunlarının İşlevleri” Folklor ve Edebiyat Etnoloji Halkbilim Antropoloji üç aylık kültür dergisi sayı: 11, Ankara.
• SWİNYARD, W. R., KAU, A. & PHUA, H. (2001). “Happiness, materyalism, and religious experience in the US and Singapore” Journal of Happiness Studies. 2(1), 13-32.
• ŞAHİN, M., AYDIN, B., SARI, S.V., KAYA, S. & PALA, H. (2012). “Öznel iyi oluşu açıklamada umut ve yaşamda anlamın rolü” Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 827-836.
• TAŞKIN, A.K. (2018). “Sekiz Haftalık Halk Oyunları Çalışmasının Ritim Yeteneği Ve Çeviklik Üzerine Etkisi” Doktora Tezi, Kırıkkale Üniversitesi.TATLILIOĞLU, K. (2015). “Üniversite Öğrencilerinin Aylık Gelir Ve Harcama Düzeyi İle Psikolojik İyi Oluşları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Bingöl Üniversitesi Örneği)” Electronic Journal of Social Sciences, 14(55), 1-15.
• TERZİOĞLU, A. (1986). “Türk Oyunlarında Figürlerin Sembolik Anlamı ve Eğitimdeki Rolü, İstanbul, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi” Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, , 2–3.
• TRZCINSKI, E. & HOLST,E. (2007). “Subjective Well-being Among Young People in Transition to Adulthood” Social Indicator Research (2008) 87:83–109.
• TUZGÖL, D.M. (2004). “Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi Oluş Düzeyleri” Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• TUZGÖL, D.M. (2005). “Öznel İyi Oluş Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik Güvenirlik Çalışması” Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi.
• TUZGÖL, D.M. (2007). “Üniversite Öğrencilerinin Yaşam Doyumunun Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi” Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:2, Sayı:22, ss.132-143.
• TÜMKAYA, S. (2011). “Humor styles and socio-demographic variables as predictors of subjective well-being of Turkish University students” Education and Science, 36(160), 158-170.
• TÜRKDOĞAN, T. (2010). “Üniversite Öğrencilerinde Temel İhtiyaçların Karşılanma Düzeyinin Öznel İyi Oluş Düzeyini Yordamadaki Rolü” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• TÜRKDOĞAN, T. & DURU, E. (2012). “Üniversite Öğrencilerinde Öznel İyi Oluşun Yordanmasında Temel İhtiyaçların Karşılanmasının Rolü” Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, Cilt:12, Sayı:4, ss.2429-2446.
• UÇAN, A. (2013). “Cinsiyetleri farklı lise öğrencilerinin öznel iyi oluşlarının toplumsal konum ile ilgili risk alma ve göç değişkenlerine göre incelenmesi” Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Mersin: Mersin Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• ÜNVEREN A (2005). “Türk Halk Oyunlarının Fiziksel Aktivite Düzeyinin Belirlenmesi” Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi.
• VAN DE WETERING, E. J., VAN EXEL N. J. A. & BROUWER, W. B. F. (2010). “Piecing the jigsaw puzzle of adolescent happiness” Journal of Economic Psychology 31, 923-935.
• WAGNER C.G. (2006). “The well-being of nations” Futurist, 40:12.
• WITTER, R. A., OKUN, M. A., STOCK, W. A., & HARING, M. J. (1984). “Education and subjective well-being: A meta-analysis” Educational Evaluation and Policy Analysis, 6(2), 165-173.
• YALIZ-SOLMAZ, D. (2014). “Öğretmen adaylarının öznel iyi oluş düzeyleri: Anadolu üniversitesi beden eğitimi ve spor öğretmenliği bölümünde bir araştırma” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(35), 651-657.
• YAVUZ, Ç. (2006). “Rehberlik Ve Psikolojik Danışmanlık Öğrencilerinde Öznel İyi Olma Hali, Psikiyatrik Belirtiler Ve Bazı Kişilik Özellikleri: Karşılaştırmalı Bir Çalışma” Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• YAVUZ-GÜLER, Ç. & İŞMEN-GAZİOĞLU, A. S. (2008). “Rehberlik ve psikolojik danışmanlık öğrencilerinde öznel iyi olma hali, psikiyatrik belirtiler ve bazı kişilik özellikleri: Karşılaştırmalı bir çalışma” Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 107-114.
• YETİM, Ü. (2001). “Topludan Bireye Mutluluk Resimleri” İstanbul: Bağlam Yayınları.
• YILMAZ, S. D. (2014). “Öğretmen Adaylarının Öznel İyi Oluş Düzeyleri: Anadolu Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümünde Bir Araştırma” Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt:7, Sayı:35, ss.651-657.
• YURCU, G. & ATAY, H. (2015). “Çalışanların öznel iyi oluşunu etkileyen demografik faktörlerin incelenmesi: Antalya ili konaklama işletmeleri örneği” Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(2), 17-34.