Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRK KÜLTÜRÜNÜN BAZI UNSURLARI ÜZERİNE DEĞERLENDİRMELER

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 1, 131 - 150, 29.01.2023
https://doi.org/10.58375/sde.1173016

Öz

Kültür; tarihsel süreç içerisinde bir toplumun dil, din, gelenek görenek gibi maddi ve manevi değerlerinin kuşaktan kuşağa aktarıldığı ve bir milleti diğer toplumlardan ayıran yaşayış ve düşünce biçimidir. Bu sebeple bir toplumun kültürel özellikleri aslında o toplumun kimliğini gösteren en önemli unsurdur. Dolayısıyla bu çalışmamızda; Türk Devletleri Teşkilatı'nın birer üyesi olan Türk devletlerinin kadim tarihlerindeki ortak kültürel değerlerinin yeniden gün yüzüne çıkarılmasını sağlamak ve bunların yeniden yaşatılması için yapılması gerekenler konusunda çeşitli önerilerde bulunmak hedeflenmektedir. Küresel kültürün potasında eriyen milli kültürler zamanla yok olmaya yüz tutmakta ve bu da toplumların milli kimlik olgusunu kaybetmelerine neden olmaktadır. Öyle ki toplumları kültürel problemlerle de karşı karşıya getirmektedir. Türk Devlet Teşkilatının yapısının güç kazanabilmesi için öncelikli olarak yapılması gereken Türk toplumunun, ortak kültürel değerlerinin en iyi şekilde tespit edilmesi ve ardından yapılacak olan kültürel iş birlikleri ile bunların perçinlenmesi gerekir. Bu doğrultuda Türk Kültürünü en iyi şekilde aktaracak olan Türk halk edebiyatının yazılı kaynakları destanlar, menkıbeler, atasözleri, anıt, kitabe ve akademik çalışmalardan faydalanılacaktır. Edinilen bu bilgiler ışığında her yıl düzenlenecek olan ve Türk Devletleri Teşkilatı'na üye devletlerden birinin ev sahipliği yapacağı etkinlikler vasıtasıyla Türk kültürünün ortak değerleri; orta oyunu, ata sporları, kilimler, takılar, kıyafetler, yemekler ve daha birçok değerin tanıtılması amaçlanmaktadır. Amaçlanan tüm hedefler gerçekleştirildiği takdir de küresel dünyada çeşitli coğrafyalarda yaşayan Türk toplumlarının kaynaşmasına, kültürel değerlerinin canlandırılmasına, kitle iletişim araçları ile uluslararası platformda farklı kültürel değerlere sahip olan toplumlara tanıtılmasına imkan sağlayacaktır. Öte yandan etkinliklerden elde edilecek olan gelirlerin teşkilatın ileriye dönük planladığı projelerde kullanılması amaçlanmaktadır.
Hızla değişen dünya düzeninde yer edinmiş tüm topluluklara nazaran; Türk kültürünün Türk Devletleri Teşkilatı bünyesinde yapılan kültürel iş birlikleri ile yok olmasının önüne geçilerek, Türk kültür tarihinde önemli bir yere sahip olan birlik ve beraberlik düşüncesinin de başarıyı getireceği düşünülmektedir.

Destekleyen Kurum

Stratejik Düşünce Enstitüsü

Kaynakça

  • Alpar, Güray. (2014). Antropolojik Bakış Açısıyla Stratejik Dünya Tarihi. Palet Yayınları.
  • Alpar, Melek. (2013). “Bingöl Ağzı ve Folkloru Üzerine Bir İnceleme”, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,Volume 8/4 Spring 2013, p. 53-65, Ankara.
  • Aşkın, Muhittin. (2010). Kimlik ve Giydirilmiş Kimlikler, 10(2), 213-220. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
  • Bozkurt, Nebi. (1997). Halı, 15, 251-262. İstanbul: İslâm Ansiklopedisi.
  • Çelikcan, Hüseyin. (1994). Türk- İslam Kucaklaşması Hoca Ahmet Yesevi ve Bilinmesi Gereken Gerçekler. 14(88), 366-374. Ankara: Türk Yurdu Dergisi.
  • Çevik, Mehmet. (2014). Kültürel Değişim,Gelenek ve Türk Halk Hikâyeciliği. 9(12), 113-123. Ankara: Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic.
  • Gökalp, Ziya. (2017). Türkçülüğün Esasları. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • İmamoğlu, O., Taşmektepligil, M. Y., & Türkmen, M. (2014). Türk Kültüründe Spor. 10(1), 145-150. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
  • İmik, Ünal. (2012). Türk Kültürünün Yaşatılmasında Müziğin Önemi ve Genç Dinleyiceler Üzerindeki Etkileri. 2(4), 47-59. Malatya: İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi.
  • Karaduman, H. Melek. (2019). Türklerde Dayanışma Kültürü ve Toplumsal Empati. Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karcıoğlu , Uğur. (2017). Türk Kültüründe Atın Önemi ve Ata Sporlarımızdan Atlı Cirit Oyunu. (2), 167-198. 3 Aylık Ulusal Hakemli-Süreli Dergi.
  • Kaya, Sedat. (2012). Ebru Sanatının Çocuklar Üzerindeki Rolü ve Düzce İstiklal Anaokul Örneği. 5(10), 54-70. Akdeniz Sanat Dergisi.
  • Okumura, Sumiyo. (2003). Memluk Halılarında Türk Kültürünün İzleri. 1-280. İstanbul: Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmalar Enstitüsü Türk Sanat Tarihi Doktora Programı.
  • Özdemir, M., Ozan Kaya, F. (2011). Günümüzde Gaziantep İlinde Bakırcılık. 10(3), 1149-1170. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
  • Özkul, Osman. (2015). Türk Kimliğini Oluşturan Ortak Kültürel Değerler. 4(8), 166-185. Hak- İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi.
  • Solmaz, Gürsoy. (2020). Yaşayanların Dilinden Erzurum-Sarıkamış-Kars’ta Ermeni Zulmü (1918-1920). Erzurum.
  • Solmaz, Y., Gülger Altıner, D. (2018). Türk Mutfak Kültürü ve Beslenme Alışkanlıkları Üzerine Bir Değerlendirme. 1(3), 108-124. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi.
  • Süzer, Hasan. (1997). Hünkâr Hacı Bektaş Velî’den Özdeyişler. Ankara: TBMM Kültür, Sanat ve Yayın Kurulu (Şef).
  • Talas, Mustafa. (2005). Tarihi Süreçte Türk Beslenme Kültürü ve Mehmet Eröz’e Göre Türk Yemekleri. (18), 273-283. Türkiyat Araştırmaları Dergisi.

EVALUATIONS ON SOME ELEMENTS OF TURKISH CULTURE

Yıl 2023, Cilt: 3 Sayı: 1, 131 - 150, 29.01.2023
https://doi.org/10.58375/sde.1173016

Öz

Culture: It is a way of life and thought in which material and spiritual values such as language, religion, tradition and customs of a society are transferred from generation to generation and distinguishes a nation from other societies in the historical process. For this reason, the cultural characteristics of a society are actually the most important element that shows the identity of that society. Therefore, in this study, It is aimed to bring to light the common cultural values of the Türk states, which are members of the Türk States Organization, in their ancient history, and to make various suggestions about what needs to be done in order to keep them alive. National cultures that melt into the crucible of global culture tend to disappear over time, and this causes societies to lose the concept of national identity. So much so that it also brings societies face to face with cultural problems. In order for the structure of the Türk States Organization to gain strength, the first thing that needs to be done is to determine the common cultural values of the Türk society in the best way and to reinforce them with the cultural cooperation to be made afterwards. In this direction, written sources of Türk folk literature, epics, legends, proverbs, monuments, inscriptions and academic studies that will convey Türk Culture in the best way will be used. In the light of this information, the common values of Türk culture through the events to be organized every year and hosted by one of the member states of the Türk States Organization; It is aimed to introduce middle game, ancestral sports, rugs, jewelry, clothes, food and many more values. If all the intended goals are realized, it will enable Türk societies living in various geographies in the global world to coalesce, revitalize their cultural values, and introduce them to societies with different cultural values on the international platform through mass media. On the other hand, it is aimed to use the revenues from the activities in the projects planned by the organization for the future.
Compared to all communities that have taken their place in the rapidly changing world order; It is thought that the idea of unity and solidarity, which has an important place in the history of Türk culture, will bring success by preventing the extinction of Türk culture with the cultural cooperation made within the Türk States Organization.

Kaynakça

  • Alpar, Güray. (2014). Antropolojik Bakış Açısıyla Stratejik Dünya Tarihi. Palet Yayınları.
  • Alpar, Melek. (2013). “Bingöl Ağzı ve Folkloru Üzerine Bir İnceleme”, International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,Volume 8/4 Spring 2013, p. 53-65, Ankara.
  • Aşkın, Muhittin. (2010). Kimlik ve Giydirilmiş Kimlikler, 10(2), 213-220. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
  • Bozkurt, Nebi. (1997). Halı, 15, 251-262. İstanbul: İslâm Ansiklopedisi.
  • Çelikcan, Hüseyin. (1994). Türk- İslam Kucaklaşması Hoca Ahmet Yesevi ve Bilinmesi Gereken Gerçekler. 14(88), 366-374. Ankara: Türk Yurdu Dergisi.
  • Çevik, Mehmet. (2014). Kültürel Değişim,Gelenek ve Türk Halk Hikâyeciliği. 9(12), 113-123. Ankara: Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic.
  • Gökalp, Ziya. (2017). Türkçülüğün Esasları. İstanbul: Kapı Yayınları.
  • İmamoğlu, O., Taşmektepligil, M. Y., & Türkmen, M. (2014). Türk Kültüründe Spor. 10(1), 145-150. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.
  • İmik, Ünal. (2012). Türk Kültürünün Yaşatılmasında Müziğin Önemi ve Genç Dinleyiceler Üzerindeki Etkileri. 2(4), 47-59. Malatya: İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi.
  • Karaduman, H. Melek. (2019). Türklerde Dayanışma Kültürü ve Toplumsal Empati. Malatya: İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karcıoğlu , Uğur. (2017). Türk Kültüründe Atın Önemi ve Ata Sporlarımızdan Atlı Cirit Oyunu. (2), 167-198. 3 Aylık Ulusal Hakemli-Süreli Dergi.
  • Kaya, Sedat. (2012). Ebru Sanatının Çocuklar Üzerindeki Rolü ve Düzce İstiklal Anaokul Örneği. 5(10), 54-70. Akdeniz Sanat Dergisi.
  • Okumura, Sumiyo. (2003). Memluk Halılarında Türk Kültürünün İzleri. 1-280. İstanbul: Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmalar Enstitüsü Türk Sanat Tarihi Doktora Programı.
  • Özdemir, M., Ozan Kaya, F. (2011). Günümüzde Gaziantep İlinde Bakırcılık. 10(3), 1149-1170. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi.
  • Özkul, Osman. (2015). Türk Kimliğini Oluşturan Ortak Kültürel Değerler. 4(8), 166-185. Hak- İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi.
  • Solmaz, Gürsoy. (2020). Yaşayanların Dilinden Erzurum-Sarıkamış-Kars’ta Ermeni Zulmü (1918-1920). Erzurum.
  • Solmaz, Y., Gülger Altıner, D. (2018). Türk Mutfak Kültürü ve Beslenme Alışkanlıkları Üzerine Bir Değerlendirme. 1(3), 108-124. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi.
  • Süzer, Hasan. (1997). Hünkâr Hacı Bektaş Velî’den Özdeyişler. Ankara: TBMM Kültür, Sanat ve Yayın Kurulu (Şef).
  • Talas, Mustafa. (2005). Tarihi Süreçte Türk Beslenme Kültürü ve Mehmet Eröz’e Göre Türk Yemekleri. (18), 273-283. Türkiyat Araştırmaları Dergisi.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Uluslararası İlişkiler
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Özdem Altun 0000-0002-2622-7866

Rümeysa Kıvrak 0000-0002-6692-1342

Yayımlanma Tarihi 29 Ocak 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Altun, Ö., & Kıvrak, R. (2023). TÜRK KÜLTÜRÜNÜN BAZI UNSURLARI ÜZERİNE DEĞERLENDİRMELER. SDE Akademi, 3(1), 131-150. https://doi.org/10.58375/sde.1173016

SDE AKADEMİ WEB SAYFASI: https://sdeakademidergisi.org/