Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

KIRSAL VE KENTSEL ALANDA MAHALLE: KÖYLERDE, KENT VE KASABALARDA, BÜYÜKŞEHİRLERDE MAHALLE KAVRAMI

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 1, 121 - 147, 30.01.2024
https://doi.org/10.58375/sde.1423178

Öz

Bu çalışmada Türkiye'de mevcut mahalle kavramı, yapısı, gelişimi, kırsal ve kentsel özellikleri ve bunların farklı yönleri temelinde açıklanmaya çalışılacaktır. Öncelikle kırsal alan ve kentsel alan ifadeleri ele alınacak, kırsal alanda mahalle kavramının ne anlama geldiği, kentsel alanda kurulan mahallelerin varlığı ve büyükşehirlerde kırsal mahalle kavramının anlamı ve nedenleri araştırılacak ve karşılaştırılacaktır. Çalışmada yapılacak açıklamalar literatür ve hukuki metinlere dayandırılacaktır. Kırsal ve kentsel alanlardaki mahalle türleri karşılaştırılacak, sorunları sıralanacak ve öneriler getirilmeye çalışılacaktır.
Türkiye'de üç tür mahalle uygulaması bulunmaktadır. Kırsal alanlarda bazı köylerin bünyesinde bulunan mahalleler, şehir ve kasabalarda belediyeler tarafından kurulan mahalleler, büyükşehirlerde kırsal mahalle olarak adlandırılan, daha önce köy veya belde belediyesi iken mahalleye dönüştürülen kırsal karakterli yerleşmeler. Bu çalışmada, bahsedilen üç farklı mahalle tipi açıklanmaya çalışılmıştır.
Türkiye'de TÜİK, ülkenin kırsal nüfusunu hesaplarken yerleşim yerleri ölçeğinde köy, belde ve köy altı yerleşim yerlerini (oba, kom, mezra, divan gibi) esas almaktadır. Bazen nüfus büyüklüğü de bir ölçü olarak kullanılmaktadır. Örneğin Türkiye'de Köy Kanunu kent ölçütünü 20 binin üzerindeki nüfusa dayandırmaktadır. Ancak, nüfus büyüklüğü kentsel ve kırsal karakteri ölçmek için her zaman tek başına yeterli değildir.
Avrupa Birliği'nde uygulanmakta olan DEGURBA (kentleşme derecesi) istatistik sistemi 2022 yılından itibaren Türkiye'de de uygulanmaya başlanmıştır. Köy ve mahalle bazında coğrafyanın her 1 km2'lik alanının nüfus büyüklüğü ve farklı sosyo-ekonomik işlevi dikkate alınarak bu 1 km2'lik plakalar yoğun kentsel alan, orta yoğun kentsel alan ve kırsal alan olarak kodlanmaktadır. Bu yeni kır-kent alan sınıflandırması köy ve mahalle düzeyinde yapıldığı için o yerleşmenin idari statüsünün daha etkin bir şekilde belirlenmesine olanak sağlamaktadır.

Kaynakça

  • Avcı, Sedat (2012) “Şehirsel Yerleşmelerin Belirlenmesinde Kullanılan Kriterler ve Türkiye Örneği”, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, Yıl 2004, Cilt 3, Sayı 9, s.9-28
  • Cloke, P. J. (2006) “Conceptualizing Rurality” in Handbook of Rural Studies (Eds. P. Cloke, T. Marsden and P. Mooney), (pp. 18–29), Thousand Oaks, CA: SAGE Publications Ltd.
  • Erdem, Tevfik (2020) Sosyoloji Notları, 5. Baskı, Otorite Yayınları: Ankara.
  • Frey, W.H. and Zimmer, Z. (2001) “Defining the City” in Handbook of Urban Studies (Ed. R. Paddison), SAGE Publications Ltd.: London.
  • Kalabalık, Halil (2007) “Türk Hukukunda Kırsal Alanlarla İlgili Yapı ve Faaliyet Yasakları”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.XI, S.1-2, s.837-886.
  • Kavruk, Hikmet (2021) Yerel ve Bölgesel Yönetimler: Yerel Yönetimler, Birlikler, Ajanslar Özel Alan Yönetimleri, Nobel Yayınları: Ankara.
  • Kavruk, Hikmet (2018) Mahalle Yerleşimi ve Yönetimi, Nobel Yayınları: Ankara.
  • Kavruk, Hikmet, Tevfik Erdem, Nail Öztaş, İhsan Keleş, Yusuf Pustu, Banu Aktürk (2012): Türkiye’de Köy Yerleşimi ve Yönetimi: Köy Sorunları Araştırması, TODAİE Yayını: Ankara.
  • Kılıç, Özalp ve İpek, Selçuk (2022) “Kırsal Mahalle: Büyükşehirlerde Tekrar Köye Dönüş mü” Troy academy International Journal of Social Sciences, Cilt 7, Sayı 1, s.1-16.
  • Sekizinci Kalkınma Planı (2001-2005) Ön İhtisas Komisyonu Raporu; Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi 2007-2013.
  • Sezer, Özcan (2018) “Kırsal Alan Yönetimi ve Kırsal Kalkınma Politikaları” Türkiye’de Kentsel Alan ve Çevre Politikası Analizleri (Editörler: Elvettin Akman ve Cenay Babaoğlu) Ekin Basım Yayın Dağıtım: Bursa.
  • Tümertekin, Erol ve Özgüç, Nazmiye (2010) Beşerî Coğrafya, İnsan Kültür Mekân, Çantay Kitabevi: İstanbul.
  • Yıkıcı, Abdulgazi ve Çolak, Çağrı (2023) “Büyükşehirlerdeki Kırsal Mahalle ve Kırsal Yerleşik Alanların Tespiti Sürecine Yönelik Bir Araştırma: Trabzon Örneği”, Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi (JEBPIR), Cilt 9, Sayı 2-1, KAYFOR23 Özel Sayı, s.100-111.
  • https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Kent-Kir-Nufus-Istatistikleri-2022-49755 (Erişim tarihi: 15.12.2023).
  • https://www.nufusune.com/ (Erişim tarihi: 15.12.2023).
  • https://www.e-icisleri.gov.tr/Anasayfa/MulkiIdariBolumleri.aspx (Erişim tarihi: 15.12.2023).

NEIGHBORHOOD IN RURAL AND URBAN AREAS: NEIGHBORHOOD CONCEPT IN VILLAGES, CITIES AND TOWNS, METROPOLITAN CITIES

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 1, 121 - 147, 30.01.2024
https://doi.org/10.58375/sde.1423178

Öz

In this study, we will try to explain the current concept of neighborhood in Turkey on the basis of its structure, development, rural and urban characteristics, and their different aspects. First of all, the expressions rural area and urban area will be discussed, what the concept of neighborhood means in rural areas, the existence of neighborhoods established in urban areas and the meaning and reasons of the concept of rural neighborhood in metropolitan cities will be investigated and compared. The explanations to be made in the study will be based on literature and legal texts. Neighborhood types in rural and urban areas will be compared, their problems will be listed and suggestions will be tried to be made.
There are three types of neighborhood applications in Turkey. Neighborhoods within some villages in rural areas, neighborhoods established by municipalities in cities and towns, called rural neighborhoods in metropolitan cities, settlements with a rural character that were formerly village or town municipalities and have been converted into neighborhoods. In this study, an attempt is made to explain the three different neighborhood types mentioned.
In Turkey, when calculating the rural population of the country, TÜİK takes villages, towns and sub-village settlements (such as oba, kom, hamlet, divan) as basis on the scale of settlements. Sometimes population size is also used as a measure. For example, in Turkey, the Village Law bases its urban criterion on a population of over 20 thousand. However, population size alone is not always sufficient to measure urban and rural character.
The DEGURBA (degree of urbanization) statistical system, which has been implemented in the European Union since 2022, has started to be implemented in Turkey. Taking into account the population size and distinct socio-economic function of each 1 km2 area of the geography on the basis of villages and neighbourhoods, these 1 km2 plates are coded as dense urban area, medium dense urban area and rural area. Since this new rural-urban area classification is made at the village and neighborhood level, it allows the administrative status of that settlement to be determined more effectively.

Kaynakça

  • Avcı, Sedat (2012) “Şehirsel Yerleşmelerin Belirlenmesinde Kullanılan Kriterler ve Türkiye Örneği”, İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi, Yıl 2004, Cilt 3, Sayı 9, s.9-28
  • Cloke, P. J. (2006) “Conceptualizing Rurality” in Handbook of Rural Studies (Eds. P. Cloke, T. Marsden and P. Mooney), (pp. 18–29), Thousand Oaks, CA: SAGE Publications Ltd.
  • Erdem, Tevfik (2020) Sosyoloji Notları, 5. Baskı, Otorite Yayınları: Ankara.
  • Frey, W.H. and Zimmer, Z. (2001) “Defining the City” in Handbook of Urban Studies (Ed. R. Paddison), SAGE Publications Ltd.: London.
  • Kalabalık, Halil (2007) “Türk Hukukunda Kırsal Alanlarla İlgili Yapı ve Faaliyet Yasakları”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, C.XI, S.1-2, s.837-886.
  • Kavruk, Hikmet (2021) Yerel ve Bölgesel Yönetimler: Yerel Yönetimler, Birlikler, Ajanslar Özel Alan Yönetimleri, Nobel Yayınları: Ankara.
  • Kavruk, Hikmet (2018) Mahalle Yerleşimi ve Yönetimi, Nobel Yayınları: Ankara.
  • Kavruk, Hikmet, Tevfik Erdem, Nail Öztaş, İhsan Keleş, Yusuf Pustu, Banu Aktürk (2012): Türkiye’de Köy Yerleşimi ve Yönetimi: Köy Sorunları Araştırması, TODAİE Yayını: Ankara.
  • Kılıç, Özalp ve İpek, Selçuk (2022) “Kırsal Mahalle: Büyükşehirlerde Tekrar Köye Dönüş mü” Troy academy International Journal of Social Sciences, Cilt 7, Sayı 1, s.1-16.
  • Sekizinci Kalkınma Planı (2001-2005) Ön İhtisas Komisyonu Raporu; Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi 2007-2013.
  • Sezer, Özcan (2018) “Kırsal Alan Yönetimi ve Kırsal Kalkınma Politikaları” Türkiye’de Kentsel Alan ve Çevre Politikası Analizleri (Editörler: Elvettin Akman ve Cenay Babaoğlu) Ekin Basım Yayın Dağıtım: Bursa.
  • Tümertekin, Erol ve Özgüç, Nazmiye (2010) Beşerî Coğrafya, İnsan Kültür Mekân, Çantay Kitabevi: İstanbul.
  • Yıkıcı, Abdulgazi ve Çolak, Çağrı (2023) “Büyükşehirlerdeki Kırsal Mahalle ve Kırsal Yerleşik Alanların Tespiti Sürecine Yönelik Bir Araştırma: Trabzon Örneği”, Ekonomi İşletme Siyaset ve Uluslararası İlişkiler Dergisi (JEBPIR), Cilt 9, Sayı 2-1, KAYFOR23 Özel Sayı, s.100-111.
  • https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Kent-Kir-Nufus-Istatistikleri-2022-49755 (Erişim tarihi: 15.12.2023).
  • https://www.nufusune.com/ (Erişim tarihi: 15.12.2023).
  • https://www.e-icisleri.gov.tr/Anasayfa/MulkiIdariBolumleri.aspx (Erişim tarihi: 15.12.2023).
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Yönetimi, Politika ve Yönetim (Diğer)
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Hikmet Kavruk 0000-0001-7860-585X

Yayımlanma Tarihi 30 Ocak 2024
Gönderilme Tarihi 21 Ocak 2024
Kabul Tarihi 27 Ocak 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kavruk, H. (2024). KIRSAL VE KENTSEL ALANDA MAHALLE: KÖYLERDE, KENT VE KASABALARDA, BÜYÜKŞEHİRLERDE MAHALLE KAVRAMI. SDE Akademi Dergisi, 4(1), 121-147. https://doi.org/10.58375/sde.1423178