Siyasal İletişimin Hedef Kitlesi Olarak Z Kuşağı: Politik Aidiyetler Üzerinden Bir Değerlendirme

Yıl 2024, Cilt: 6 Sayı: 1, 29 - 43, 01.07.2024

Serkan Kırıkçı

Öz

Bu çalışmada, Z Kuşağı'nın siyasal katılım eğilimleri, politik tutumları ve siyasal iletişim alışkanlıkları incelenmiştir. Bulgular, Z Kuşağı'nın çevre ve sosyal adalet konularına duyarlı olduğunu ve siyasal katılımın sosyal medya ve dijital platformlar üzerinden gerçekleştiğini göstermektedir. Gençler, geleneksel siyasal katılım yöntemlerine güvensizlik duymakta ve çevrimiçi aktivizmle siyasal süreçlere katılmayı tercih etmektedir. Oy verme oranları ve siyasal parti üyelikleri düşük olan bu kuşak, sivil toplum kuruluşlarına daha fazla ilgi göstermektedir. Siyasal katılımın artırılması için dijital platformların etkin kullanımı, siyasal eğitim programlarının yaygınlaştırılması, güven artırıcı stratejilerin geliştirilmesi ve gençlerin sivil toplum kuruluşlarına katılımının teşvik edilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Siyasal Katılım, Z Kuşağı, Çevrimiçi Aktivizm, Sosyal Adalet, Dijital Platformlar.

Generation Z As The Target Audience of Political Communication: An Evaluation Based on Political Affiliations

Öz

This study examines the political participation tendencies, political attitudes, and political communication habits of Generation Z. The findings reveal that Generation Z is sensitive to environmental and social justice issues and that political participation occurs through social media and digital platforms. Young people distrust traditional political participation methods and prefer to engage in political processes through online activism. This generation has low voting rates and political party memberships but shows more interest in civil society organizations. To increase political participation, it is necessary to effectively use digital platforms, expand political education programs, develop trust-building strategies, and encourage young people to participate in civil society organizations.

Anahtar Kelimeler

Political Participation, Generation Z, Online Activism, Social Justice, Digital Platforms.

Kaynakça

• Auslander, V. (2024). Sleepy, spolied and selfish? not really. generation z is entering the world of work and they have plans to change the world. Globes Magazine: https://www.globes.co.il/news/article.aspx?did =1001292951 adresinden alındı
• Belch, G. E., & Belch, M. A. (2003). Advertising and promotion, an ıntagrated marketing communication perspective. The McGraw−Hill Company.
• Blumler, J., & Gurevitch, M. (1995). The crisis of public communication. Routledge.
• Brokaw, t. (1998). The greatest generation. Random House.
• Converse, P. E. (2006). The nature of belief systems in mass publics (1964). Critical Review, 18(1-3), 1-74. https://doi.org/10.1080/08913810608443650.
• Çalışkan, M., & Mencik, Y. (2015). Değişen dünyanın yeni yüzü: sosyal medya. Akademik Bakış Dergisi. 50. 254-277.
• Çetin, Z. (2022). Bir seçmen olarak z kuşağı ve davranışlarına yönelik bir araştırma. Journal of Theoretical & Empirical Research on Management, 2(1), 11-25.
• Dahl, R. A. (1956). Preface to democratic theory. University of Chicago Pres.
• Denton, R., & Woodward, G. (1990). Political communication in America. Praeger.
• Devran, Y., & Özcan, Ö. F. (2020). Siyasal iletişimde ‘’araç’’ öncelliğinden ‘’mikro hedefe’’ uzanan yaklaşımlar: yapay zeka teknolojisinin mikro hedef kitlenin belirlenmesinde ve iletişiminde kullanımı. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24(4), 1977-1992.
• Dimock, M. (2019). Pew Research Center. Pewresearch.org: https://www.pewresearch.org/short-reads/2019/01/17/where-millennials-end-and-generation-z-begins/ adresinden alındı
• Druckman, J. (2022). A framework for the study of persuasion. Annual Review of Political Science, 25(1 ), 65-88. https://doi.org/10.1146/annurev-polisci-051120-110428.
• Fenno, R. F. (1978). Home style: house members in their districts. Scott Foresman & Co.
• Fields, B., Wilder, S., Bunch, J., & Newbold, R. (2008). Millennial leaders: Success stories from today’s most brilliant generation y leaders. Round Table Press.
• Geçer, E. (2016). Siyasal iletişim ve din: birlikteliğin imkânı. Mütefekkir, 3(6), 273-288. https://doi.org/10.30523/mutefekkir.284536.
• Hafızoğlu, Y. (2021). Z kuşağı seçmen davranışları. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 4(2 ), 141-164. https://doi.org/10.52974/jena.1035189.
• Howard, Philip N. (2006). New media campaigns and the managed citizen. Cambridge University Press.
• İngeç, A. K. (2023). Siyasal sistemin dişlisi: Siyasal halkla ilişkiler. A. K. İngeç, Dijital medyada siyasal iletişim içinde. (s. 73-98). Nobel Yayınevi.
• Katz, H. (2008). The media handbook: a complete guide to advertising media selection,planning, research, and buying. Lawrence Erlbaum Associates, Inc., Publishers.
• Kelley, L. D., Jugenheimer, D. W., & Sheehan, K. B. (2015). Advertising media planning a brand management approach (4th ed.). Routledge.
• Kiçir, İ. (2018). Retorik ve retorik analiz. K. Yiğitbaşı, & A. Soncu, Siyasal dilin satır arası ,çinde(ss. 193-212). Çizgi Kitabevi.
• Kiçir, İ. (2023). Siyasal reklamlarda kahramanlık miti: greimas’ın eyleyenler modeli çerçevesinde bir analiz. A. İngeç, Dijital medyada siyasal iletişim içinde (ss. 185-208). Nobel.
• Kitanova, M. (2020). Youth political participation in the EU: evidence from a cross-national analysis. Journal of Youth Studies, 23(7), 819-836. https://doi.org/10.1080/13676261.2019.1636951
• Koulopoulos, T. M., & Keldsen, D. (2014). The gen z effect: The 6 forces shaping the future of business. Bibliomotion.
• Lilleker, D. (2006). Key concepts in political communication. SAGE Publications.
• McCrindle, M. (2014). The abc of xyz: Understanding the global generations. McCrindle Research Pty Ltd. Miller, L. J., & Lu, W. (2018, 8 20). Bloomberg. Bloomberg.com: https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-08-20/gen-z-to-outnumber-millennials-within-a-year-demographic-trends adresinden alındı
• Mutz, D. C., & Young, L. (2011). Communication and public opinion. Public Opinion Quarterly, 75(5), 1018-1044.
• Mutz, D., Sniderman, P., & Brody, R. (1996). Political persuasion and attitude change. University of Michigan Press.
• Nadu, T. (2020). Here is generation z: work attitude and characters of newer generation. Dogo Rangsang Research Journal, 6(10), 44-50.
• Nasir, S., Şahin, O., Erdem, E., & Kır, M. (2021). Türkiye’de seçmenlerin siyasi kimlik temelli profil analizi. Türkmen Kitabevi.
• Norris, P. (2001a). Political communication. N. J. Smelser, & P. B. Baltes içinde, International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences (ss. 11631-11640). Pergamon.
• Norris, P. (2001b). Digital divide: civic engagement, ınformation poverty, and the ınternet worldwide. Cambridge University Press.
• Oral, U. (2023). The use of media by turkey’s generation z as a source for political ınformation. OPUS– Journal of Society Research, 20(51), 162-173. https://doi.org/10.26466/opusjsr.1214406.
• Özkan, A. (2007). Siyasal iletişim stratejileri. Tasam Yayınları.
• Pelsmacker, P. D., Geuens, M., & Bergh, J. V. (2010). Marketing communication a European perspective (4 baskı). Pearson Education Limited.
• Pendergast, D. (2007). The milgen and society. N. Bahr, & D. Pendergast, The Millennial Adolescent içinde (s. 23-40). Australian Council for Educational Research.
• Pickton, D., & Broderick, A. (2005). Integrated marketing communications. Pearson Education Limited.
• Prensky, M. (2001). Digital natives, digital immigrants. On the Horizon, 9(5), 1-6. https://doi.org/10.1108/10748120110424816.
• Rintala, M. (1979). The constitution of silence: essays on generational themes. Greenwood.
• Seemiller, C., & Grace, M. (2016). Generation z goes to college. Jossey-Bass.
• Singh, A. (2014). Challenges and issues of generation z. IOSR Journal of Business And Management, 7(16), 59-63.
• Sissors, J. Z., & Baron, R. B. (2010). Advertising media planning (7.baskı). McGraw-Hill Companies.
• Stahl, A. (2024, 1 24). How generation-z will revolutionize the workplace. Forbes.com: forbes.com/sites/ashleystahl/2019/09/10/how -generation-z-will-revolutionize-the- workplace/?sh=1bced38f4f53 adresinden alındı
• Suher, H. K., Altunbaş, H., Başal, B., & İspir, N. B. (2012). Medya planlama. Anadolu Üniversitesi.
• Swanson, D. L., & Nimmo, D. (1990). The field of political communication: beyond the voter persuasion paradigm. D. L. Swanson, & N. Dan içinde, New Directions in Political Communication : A Resource Book (s. 7-51). Sage Publications.
• TÜİK. (2023). Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sonuçları, 2022. Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
• TNS Political & Social. (2013). European youth: participation in democratic life. European Commission, Directorate-General for Education and Culture.
• Tosun, N. B., Uraltaş, N. T., Nas, A., Özkaya, B., Güdüm, S., Ertürk, B., . . . Kiçir, İ. (2018). Reklam yönetimi. İstanbul : Beta Yayınevi.
• Twenge, J. M. (2017). Igen: why today's super-connected kids are growing up less rebellious, more tolerant, less happy and completely unprepared for adulthood and what that means for the rest of us. Simon and Schuster.
• Tyson, A., Kennedy, B., & Funk, C. (2021). Gen z, millennials stand out for climate change activism, social media engagement with ıssue. Pew Research Center.
• Ünal, C. (2023). Dijital Medya, ön yargılar ve siyasal tercih. A. K. İngeç, Dijital Medyada Siyasal İletişim içinde (ss. 137-162). Nobel Yayınevi.
• Ünal, C. (2022). Toplumun medyatik inşası ve göç. Nobel Bilimsel Yayıncılık.
• Wilson, B. (2021). Generation z: Born for the storm. Forefront Books.
• Wresch, W. (1996). Disconnected: Haves and have-nots in the ınformation age. Rutgers University Press.
• Yıldırım, O., & Sönmez, B. (2022). Umut mekânı* olarak internet: toplumsal olaylar ve hak arama bağlamında z kuşağı üzerine mikro bir inceleme. Yeni Medya, 12, 234-257. https://doi.org/10.55609/yenimedya.1054786.
• Yakar, M., Güvenç, M., & Aldırmaz, Y. (2023). Kuşakları haritalamak: keşifsel bir çözümleme. V. Uluslararası Coğrafya Eğitimi Kongresi (UCEK-2023) Özetler Kitabı (s. 172). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Young, S., Bourne, S., & Younane, S. (2007). Contemporary political communications: audiences, politicians and the media in ınternational research. Sociology Compass, 1(1), 41-59. https://doi.org/10.1111/j.1751-9020.2007.00023.x.