Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Spor Yapan ve Yapmayan Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Çocukları İle İletişimlerinin İncelenmesi

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 1, 63 - 70, 28.03.2021

Öz

Bu çalışmada spor yapan ve yapmayan çocuğa sahip ebeveynlerin çocukları ile olan iletişimleri incelenmiştir. Çalışma nicel araştırma olarak tasarlanmış olup toplamda 124 anne ve/veya baba gönüllü olarak katılmıştır. Çalışmada veri toplama aracı olarak Kahraman (2016) tarafından geliştirilen “Ebeveyn ve çocuk iletişimi ölçeği” kullanılmıştır. Ölçek 27 madde ve 5 alt boyuttan oluşmaktadır. Verilerin analizinde 95% güven aralığında Ki-kare ve çok yönlü varyans analizi (MANOVA) testi kullanılmıştır. Sonuç olarak mevcut çalışma ebeveyn ve çocuk iletişimde çocuğun spor yapma durumunun pozitif bir farklılık yarattığını buna rağmen ebeveynin spor geçmişine sahip olmasının ise herhangi bir farklılık yaratmadığını göstermiştir.

Kaynakça

  • Amman, M. T. (2000). Spor sosyolojisi. İkizler, H. C. (Ed.). Sporda sosyal bilimler. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Bireda, A. D., & Pillay, J. (2018) Perceived parent–child communication and well-being among Ethiopian adolescents. International Journal of Adolescence and Youth, 23(1), 109-117. Doi: 10.1080/02673843.2017.1299016
  • Bronfenbrenner, U. (2005). Bioecological theory of human development. Bronfenbrenner, E. (Ed.). Making human being human: Bioecological perspectives on human development (s. 3015). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Chandler, T., Cronin, M., & Vamplew, W. (2002). Sport and physical education: The key concepts. London: Routledge.
  • Cüceloğlu, D. (2002). İletişim donanımları (2. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çağlayan, A., Çalık, F., Sivrikaya, K., & Kahveci, M. (2004). 12-15 yaş grubu spor yapan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin okul başarıları yönünden karşılaştırılması. 10. ICHBER-SD Avrupa Kongresi / SBD 8. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 17-20 Kasım 2004, Antalya.
  • Dever, A. (2010). Spor sosyolojisi tarihsel ve güncel boyutlarıyla spor ve toplum. İstanbul: Başlık Yayın Grubu.
  • Dorsch, T. E., Smith, A. L., Wilson, S. R., & McDonough, M. H. (2015). Parent goals and verbal sideline behavior in organized youth sport. Sport, Exercise, and Performance Psychology, 4(1), 19-35. Doi:10.1037/spy0000025
  • Evirgen, N. (2010). Aile içi örüntülerin çocukların algıları açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Gershgoren, L., Tenenbaum, G., Gershgoren, A., & Eklund, R. C. (2011). The effect of parental feedback on young athletes’ perceived motivational climate, goal involvement, goal orientation, and performance. Psychology of Sport and Exercise, 12, 481-489.
  • Gökçe, H., Keçeci, K., & Yıldız, A. (2019). Ailelerin çocuklarını spora gönderme sebeplerinin belirlenmesi: Pilot çalışma. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(2), 356-366. Doi: 10.33459/cbubesbd.647001
  • Güven, Ö., & Öncü, E. (2006). Beden eğitimi ve spora katılımda aile faktörü. Aile ve Toplum, 3(10), 81-90.
  • Holt, N. L., Tamminen, K. A., Black, D. E., Sehn, Z. L., & Wall, M. P. (2008). Parental involvement in competitive youth sport settings. Psychology of Sport and Exercise, 9, 663-685.
  • Kahraman, S. (2016). Ebeveynin üstün yetenekli çocuğuyla iletişimini geliştirmeye yönelik psiko/eğitim programının etkisinin incelenmesi (Doktora Tezi). Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Lado, W., & Hart, C. H. (2002). Sequences in the development of competent play with peers: Social and social pretend play. Developmental Psychology, 69(5), 31-38.
  • Ocak, Y., Keskin, V., Tortop, Y., & Gölünük, S. (2011). Çocuklarını yaz spor okullarına gönderen ailelerin sosyo-ekonomik durumları ve beklentileri. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 2(1), 13-22.
  • Özcan, A. (1996). Hemşire-hasta ilişkisi ve iletişim (1. Baskı). İzmir: Bassaray Basımevi.
  • Meadows, S. O., Brown, J. S., Elder, G. H. (2006). Depressive symptoms, stress, and support: Gendered trajectories from adolescence to young adulthood. Journal of Youth and Adolescence, 35.
  • Sabuncuoğlu, Z. (1982). Endüstriyel davranışlar. Bursa: Uludağ Üniversitesi İ.T.İ.A İşletme Fakültesi Yayını.
  • Smith, A. (2003). Peer relationships in physical activity contexts: A road less traveled in youth sport and exercise psychology research. Psychology of Sport and Exercise, 4(1), 25-39. Doi: 10.1016/S1469-0292(02)00015-8
  • Tozoğlu, E., & Bayraktar, G. (2014). Effects of sports on communication skills: A research on teacher candidates. Research on Humanities and Social Sciences, 4(2), 68-74.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). Güncel Türkçe Sözlük. https://sozluk.gov.tr/
  • Yalçın, H. (2013). Anne-çocuk iletişimi eğitiminin etkileri. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28, 179-194.
  • Yüksel, M. (2019). Ailenin spora katılımı ile çocuklarının elit spora yönelmesi arasındaki ilişki. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 9(2), 319-326.
  • Yiğit, S. M., Dalkılıç, M., Gürkan, A. C., Acar, E., Ulukan, H., & Esenkaya, A. (2015). Examination of wrestlers’ communicative skills according to some variables. Journal of Health, Sport and Tourism, 6(1), 5-9. Doi: 10.7813/jhst.2015/6-1/1

An Analysis of Parents’ Communication with Their Children Doing Sports or Not

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 1, 63 - 70, 28.03.2021

Öz

Present study aimed to analyze parents’ communication with their children who do sports or don’t. The study was designed as a cross-sectional quantitative descriptive study and 124 parents voluntarily participated in the study. To collect data “Parent and children communication scale” was used. The scale was initially developed by Kahraman in 2016. The scale has 27 items and 5 factors. In the analysis of the data Chi Square and MANOVA were used in the 95% confidence level. In conclusion, present study showed that the child’s sport status makes a positive difference in parent and child communication, however, the fact that the parent's sports background does not make any difference.

Kaynakça

  • Amman, M. T. (2000). Spor sosyolojisi. İkizler, H. C. (Ed.). Sporda sosyal bilimler. İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Bireda, A. D., & Pillay, J. (2018) Perceived parent–child communication and well-being among Ethiopian adolescents. International Journal of Adolescence and Youth, 23(1), 109-117. Doi: 10.1080/02673843.2017.1299016
  • Bronfenbrenner, U. (2005). Bioecological theory of human development. Bronfenbrenner, E. (Ed.). Making human being human: Bioecological perspectives on human development (s. 3015). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Chandler, T., Cronin, M., & Vamplew, W. (2002). Sport and physical education: The key concepts. London: Routledge.
  • Cüceloğlu, D. (2002). İletişim donanımları (2. Baskı). İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çağlayan, A., Çalık, F., Sivrikaya, K., & Kahveci, M. (2004). 12-15 yaş grubu spor yapan öğrencilerle spor yapmayan öğrencilerin okul başarıları yönünden karşılaştırılması. 10. ICHBER-SD Avrupa Kongresi / SBD 8. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi, 17-20 Kasım 2004, Antalya.
  • Dever, A. (2010). Spor sosyolojisi tarihsel ve güncel boyutlarıyla spor ve toplum. İstanbul: Başlık Yayın Grubu.
  • Dorsch, T. E., Smith, A. L., Wilson, S. R., & McDonough, M. H. (2015). Parent goals and verbal sideline behavior in organized youth sport. Sport, Exercise, and Performance Psychology, 4(1), 19-35. Doi:10.1037/spy0000025
  • Evirgen, N. (2010). Aile içi örüntülerin çocukların algıları açısından incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Gershgoren, L., Tenenbaum, G., Gershgoren, A., & Eklund, R. C. (2011). The effect of parental feedback on young athletes’ perceived motivational climate, goal involvement, goal orientation, and performance. Psychology of Sport and Exercise, 12, 481-489.
  • Gökçe, H., Keçeci, K., & Yıldız, A. (2019). Ailelerin çocuklarını spora gönderme sebeplerinin belirlenmesi: Pilot çalışma. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 14(2), 356-366. Doi: 10.33459/cbubesbd.647001
  • Güven, Ö., & Öncü, E. (2006). Beden eğitimi ve spora katılımda aile faktörü. Aile ve Toplum, 3(10), 81-90.
  • Holt, N. L., Tamminen, K. A., Black, D. E., Sehn, Z. L., & Wall, M. P. (2008). Parental involvement in competitive youth sport settings. Psychology of Sport and Exercise, 9, 663-685.
  • Kahraman, S. (2016). Ebeveynin üstün yetenekli çocuğuyla iletişimini geliştirmeye yönelik psiko/eğitim programının etkisinin incelenmesi (Doktora Tezi). Fatih Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, İstanbul.
  • Lado, W., & Hart, C. H. (2002). Sequences in the development of competent play with peers: Social and social pretend play. Developmental Psychology, 69(5), 31-38.
  • Ocak, Y., Keskin, V., Tortop, Y., & Gölünük, S. (2011). Çocuklarını yaz spor okullarına gönderen ailelerin sosyo-ekonomik durumları ve beklentileri. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 2(1), 13-22.
  • Özcan, A. (1996). Hemşire-hasta ilişkisi ve iletişim (1. Baskı). İzmir: Bassaray Basımevi.
  • Meadows, S. O., Brown, J. S., Elder, G. H. (2006). Depressive symptoms, stress, and support: Gendered trajectories from adolescence to young adulthood. Journal of Youth and Adolescence, 35.
  • Sabuncuoğlu, Z. (1982). Endüstriyel davranışlar. Bursa: Uludağ Üniversitesi İ.T.İ.A İşletme Fakültesi Yayını.
  • Smith, A. (2003). Peer relationships in physical activity contexts: A road less traveled in youth sport and exercise psychology research. Psychology of Sport and Exercise, 4(1), 25-39. Doi: 10.1016/S1469-0292(02)00015-8
  • Tozoğlu, E., & Bayraktar, G. (2014). Effects of sports on communication skills: A research on teacher candidates. Research on Humanities and Social Sciences, 4(2), 68-74.
  • Türk Dil Kurumu (TDK). Güncel Türkçe Sözlük. https://sozluk.gov.tr/
  • Yalçın, H. (2013). Anne-çocuk iletişimi eğitiminin etkileri. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28, 179-194.
  • Yüksel, M. (2019). Ailenin spora katılımı ile çocuklarının elit spora yönelmesi arasındaki ilişki. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 9(2), 319-326.
  • Yiğit, S. M., Dalkılıç, M., Gürkan, A. C., Acar, E., Ulukan, H., & Esenkaya, A. (2015). Examination of wrestlers’ communicative skills according to some variables. Journal of Health, Sport and Tourism, 6(1), 5-9. Doi: 10.7813/jhst.2015/6-1/1
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Spor Hekimliği
Bölüm Makale
Yazarlar

Neslişah Aktaş Üstün

Ezgi Karaali Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 28 Mart 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 5 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Aktaş Üstün, N., & Karaali, E. (2021). Spor Yapan ve Yapmayan Çocuğa Sahip Ebeveynlerin Çocukları İle İletişimlerinin İncelenmesi. Spor Eğitim Dergisi, 5(1), 63-70.

Spor Eğitim Dergisi (SEDER), aşağıdaki indeks/veritabanlarında listelenmektedir: