TÜRKİYE’DE TEKNOLOJİ YATIRIMLARIN EKONOMİK BÜYÜME VE İHRACAT ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: SANAYİ 4.0 BAĞLAMINDA BİR UYGULAMA

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 1, 1 - 22, 17.03.2020

Ali Çelik

Öz

Sanayi
devrimleriyle birlikte dünya ekonomisi; üretim, yatırım, rekabet, uluslararası
ticaret ve tüketim kalıpları yani kısaca mikro ve makro ekonomik örüntüleri
açısından önemli boyutlarda etkilenmiştir. Bu bağlamda çalışmada, dünyada
ekonomisinin en aktüel üretim stratejisi olan Sanayi 4.0 uygulamalarının
Türkiye ekonomisi özelinde değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Elde edilen
istatiksel bulgulara göre, Türkiye ekonomisi için emek yoğun malların toplam üretim
ve ihracat içindeki payı düşmesine rağmen, emek yoğun mal üretiminde uzmanlaşan
sektörler hala öncü sektörler olma niteliğini korumaktadır. Türkiye’nin uzun
süredir devam eden yapısal sorunları arasında yüksek katma değerli teknoloji
ürünlerinin üretim ve ihracat içerisinde payının düşük olması, Türkiye
ekonomisinin dördüncü sanayi devrime ne kadar hazır olduğunu göstermesi
açısından oldukça değerlidir. Eş bütünleşme sonucuna göre, teknoloji
gelişmenin ve inovasyonun belirleyicileri olarak kabul edilen yüksek teknolojili
ürün ihracatı, Ar-Ge harcamaları, patent sayısı ve Ar-Ge alanında istihdam
edilen personel sayısındaki artış ile ihracat ve ekonomik büyüme performansı
arasında uzun dönemde pozitif yönlü bir ilişki söz konusudur. Yani, bu
sektörlere yapılacak yatırımlar ihracat ve ekonomik büyüme performansını olumlu
yönde etkileyecektir. Sonuç olarak, Türkiye ekonomisinin teknoloji
yatırımlara ayırmış olduğu pay arttıkça bunun makro ekonomik göstergeler
üzerindeki yansıması pozitif yönlü olacaktır. Ancak henüz bu alanlara tahsis
edilen yatırımlar birçok ülke ekonomisine kıyasla düşük seviyelerdedir. Bu
üretim stratejisi, birçok parametrenin yanında özellikle katma değeri yüksek
ürünlerde rekabetçi olma konusunda Türkiye ekonomisini aşağıya çekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Teknoloji Yatırımları, İhracat, Ekonomik Büyüme, Sanayi 4.0

THE EFFECT OF TECHNOLOGY INVESTMENT ON ECONOMIC GROWTH AND EXPORT IN TURKEY: AN APPLICATION IN THE CONTEXT OF INDUSTRY 4.0

Öz

The world economy with industrial revolutions; production, investment, competition, international trade and consumption patterns, in other words micro and macro economic patterns have been significantly affected. In this context, this study under the world which is the current production strategies of industry 4.0 application aimed to evaluate Turkey's economy in particular. According to the statistical findings that, despite the decline in total production and the share of exports of labor-intensive goods for Turkey's economy, labor-intensive goods industries specializing in the production sector still retains its leadership. Turkey's longstanding structural problems in the low share in the production and export of high value-added technology products, Turkey's economy is highly valuable in terms of showing how much he is ready to fourth industrial revolution. According to the result of the co-integration, there is a positive long-term relationship between high-tech product exports, R & D expenditures, the number of patents and the number of personnel employed in R & D field, and export and economic growth performance, which are considered as determinants of technology development and innovation. In other words, investments in these sectors will affect the export and economic growth performance positively. As a result, the share devoted to investment in technology that Turkey's economy grows at the macro-economic indicators have been positive reflection on the way. However, the investments allocated to these areas are still low compared to the economies of many countries. This production strategy, especially high value-added productions beside many parameters pulling down Turkey's economy is about being competitive.

Anahtar Kelimeler

Technology Investment, Export, Economic Growth, Industry 4.0

Kaynakça

• AĞIR, H. ve UTLU, S. (2011), Ar-Ge Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: OECD Ülkeleri Örneği, 9. Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Konferansı: 269-279.
• AKINCI M. ve SEVİNÇ H. (2013). Ar-Ge Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: 1990-2011 Türkiye Örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(27):7-17.
• AKSOY S. (2017), Değişen Teknolojiler ve Sanayi 4.0: Endüstri 4,0’ı Anlamaya Dair Giriş, SAV Katkı, s. 34-44.
• BUJARİ, A., ve MARTÍNEZ, V. F., (2016). Technological Innovation and Economic Growth in Latin America. Revista Mexicana de Economía y Finanzas. Nueva Época/Mexican Journal of Economics and Finance, 11(2).
• JOHANSEN, S. (1988). Statistical analysis of cointegration vectors. Journal of Economics Dynamic and Control, 12(2-3), 231–254.
• JOHANSEN, S., & JUSELIUS, K. (1990). Maximum likelihood estimation and inference on cointegration with application to the demand of money. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 52(2), 169–210.
• JOHNSTON, J. and DİNARDO, J.; (1997). Econometric Methods, Fourth Edition, McGraw-Hill Companies, United States.
• GOEL, R.K., Payne J.E. ve Ram R. (2008). R&D Expenditures and U.S. Economic Growth: A Disaggregated Approach. Journal of Policy Modelling, 30:237-250.
• GRANGER, C. W. J. (1969) “Investigating causal relations by econometric models and cross-spectral methods”, Econometrica, 37, 424-438.
• KÖSE Z. ve YILDIRIM M. (2015). Ar-Ge Harcamaları ile Dış Ticaret Arasındaki İlişki Üzerine Ampirik Bir Analiz: Türkiye Örneği, Akademik Bakış Dergisi, Sayı: 52. ss. 2019-227
• KÜLÜNK İ. (2018), Türkiye’de Arge Harcamaları, İhracat ve Büyüme Arasındaki İlişki: 1996-2016, Uluslararası Ekonomik Araştırmalar Dergisi, Cilt: 4 Sayı: 2.
• ÖZDOĞAN O. (2017), Endüstri 4.0: Dördüncü Sanayi Devrimi ve Endüstriyel Dönüşümün Anahtarı, Pusula Kitaplık, İstanbul.
• ÖZER M., Çiftçi N., (2009). “Ar-Ge Tabanlı İçsel Büyüme Modelleri ve Ar-Ge Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi: OECD Ülkeleri Panel Veri Analizi”, Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 1(16), s.219-240.
• PERRON, P. (1989), “ Testing For A Unit Root In a Time Series With A Changing Mean’’ Princeton University and C.R.D.E, Economic Research Program, Research Memorandum No: 347.
• PERRON, P. (1990). ‘’Testing For A UnitRoot in A Time Series With A ChangingMean.’’Journal of Business andEconomicStatistics, 8, 153-62.
• SÖKMEN, F, AÇCI, Y. (2017). BRICS-T Ülkelerinde AR-GE Harcamalarının Ekonomik Büyümüye Etkisi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (2), 83-100. Retrieved from http://iibfdergisi.ksu.edu.tr/issue/33603/372921
• SYLWESTER K. (2001). R&D and Economic Growth. Knowledge , Technology & Policy, 13(4):71-84
• TARI R. ve ALABAŞ M. (2017), The Relationship Between R&D Expenditures and Economic Growth: The Case of Turkey (1990-2014), AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 17, Yıl: 17 Sayı: 2, 17:1-17.
• YEDİYILDIZ B. (1994) Tarih, MEB Yayınları, 2. Cilt, İstanbul.
• ZHANG, L., SONG, W., & HE, J. (2012). Empirical Research on the Relationship Between Scientific Innovation and Economic Growth in Beijing. Technology & Investment, 3(3), 168-173.
• https://www.worldbank.org/
• tuik.gov.tr
• https://www.oecd.org