Looking at Cinema through the Perspective of Kant's Ethics

Yıl 2022, , 25 - 40, 30.09.2022

Dımıtra Dımou

https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1055829

Öz

Bu postmodern pandemi döneminde, felsefenin verimsiz olarak görülme eğiliminde olduğu ve ne yazık ki gerçeklikle somut bir bağa girmesi önerilmediği doğrudur. Bu nedenle felsefi ilkelerin alternatif yayılımı arayışı modern bir öneridir; Herhangi bir ahlaki sistemin bu topyekûn kriz döneminde, felsefi bir fail olarak ortalama vatandaşın kantçı ahlaki ilkelerle tanışması zorunludur. Bu vakanın önemi, geleneksel olanı mevcut post-modern felsefi perspektife başarılı bir şekilde entegre etmek için, sosyal bilimlerin genel bağlamındaki zorunlu felsefe görüşü tarafından vurgulanmaktadır. Öte yandan, sanatta etik felsefenin yer alma olasılığı, onun yayılması ve evrimi için bir araç olarak araştırılır. Özellikle sanatın türü sinema olduğunda ve etik terimleri geleneksel felsefi referanslarla tanımlandığında, klasik felsefi etik anlayışının ileri sanat biçimiyle uzlaştırılıp uzlaştırılamayacağı, yani felsefenin bunu gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceği kesin değildir. sanat alanında "şimdi ve burada" doğrudan kitle iletişim aracı şeklinde yazılmalıdır. Ve ahlak felsefesinin çerçevesi seçici olarak Kantçı ahlak felsefesiyle sınırlandırıldığında, gereken indirgeme aşkınlık sınırına ulaşır: sinema biçimindeki modern sanat, en büyük -nesnel anlamda- düşünürlerden birinin felsefe ilkelerine hizmet edebilir mi? tüm zamanların, Immmanuel Kant? Çeşitli sinema örnekleri kullanılarak, olası felsefi etkinin nesnelliğini ve zamansızlığını sağlamak için, izleyiciyi Kantçı teorik bakış açısıyla temasa geçirerek, kategorik buyruğun pratik bir açıklaması sunulacaktır.

Anahtar Kelimeler

etik, cinema, kant

Looking at Cinema through the Perspective of Kant’s Ethics

Öz

Bu postmodern pandemi döneminde, felsefenin verimsiz olarak görülme eğiliminde olduğu ve ne yazık ki gerçeklikle somut bir bağa girmesi önerilmediği doğrudur. Bu nedenle felsefi ilkelerin alternatif yayılımı arayışı modern bir öneridir; Herhangi bir ahlaki sistemin bu topyekûn kriz döneminde, felsefi bir fail olarak ortalama vatandaşın kantçı ahlaki ilkelerle tanışması zorunludur. Bu vakanın önemi, geleneksel olanı mevcut post-modern felsefi perspektife başarılı bir şekilde entegre etmek için, sosyal bilimlerin genel bağlamındaki zorunlu felsefe görüşü tarafından vurgulanmaktadır. Öte yandan, sanatta etik felsefenin yer alma olasılığı, onun yayılması ve evrimi için bir araç olarak araştırılır. Özellikle sanatın türü sinema olduğunda ve etik terimleri geleneksel felsefi referanslarla tanımlandığında, klasik felsefi etik anlayışının ileri sanat biçimiyle uzlaştırılıp uzlaştırılamayacağı, yani felsefenin bunu gerçekleştirip gerçekleştiremeyeceği kesin değildir. sanat alanında "şimdi ve burada" doğrudan kitle iletişim aracı şeklinde yazılmalıdır. Ve ahlak felsefesinin çerçevesi seçici olarak Kantçı ahlak felsefesiyle sınırlandırıldığında, gereken indirgeme aşkınlık sınırına ulaşır: sinema biçimindeki modern sanat, en büyük -nesnel anlamda- düşünürlerden birinin felsefe ilkelerine hizmet edebilir mi? tüm zamanların, Immmanuel Kant? Çeşitli sinema örnekleri kullanılarak, olası felsefi etkinin nesnelliğini ve zamansızlığını sağlamak için, izleyiciyi Kantçı teorik bakış açısıyla temasa geçirerek, kategorik buyruğun pratik bir açıklaması sunulacaktır.

Anahtar Kelimeler

etik, görev, özerklik, Immanuel Kant, sanat, sinema

Kaynakça

• Arampatzis, G. (Ed.). (2002). Plato: Ontology, Cognitive Theory, Ethical Political Philosophy, Philosophy of Language, Aesthetics (in Greek) (pp. 105–215). Athens: Papazisi Editions.
• Arendt, H. (1986). Vita Activa (in Greek) (S. Rozidis & G. Lykiardopoulos, Trans.). Athens: Gnosi Editions.
• Bordwell, D., & Thompson, K. (2009). Film History, an Introduction (in Greek) (pp. 136–138; K. Kokkinidi, Trans.). Athens: MIET.
• Cavell, S. (2015). Must We Mean What We Say?: a Book of Essays. (p. 161). Cambridge University Press.
• Cox, Damien and Michael P. Levine (2012). Thinking Through Film: Doing Philosophy, Watching Movies (p.p. 14-15). Malden, Wiley-Blackwell.
• Doxiades, K. (2001). Sociology, Ideology, Ethics (in Greek) (pp. 174–175). Athens: Plethron Editions.
• Fitzpatrick, T. (2008). Applied Ethics and Social Problems (pp. 45-63), University of Bristol: The Policy Press.
• Foot, P. (1988). Theories of ethics (pp. 3–4). Oxford Etc.: Oxford University Press.
• Harvey, D. (2009). The Condition of post Modernity (in Greek) (E. Asteriou, Trans.). Athens: Metaihmio Editions.
• Kant, Ι. (1984). Groundwork for the Metaphysics of Moral (in Greek) (pp. 39–124; G. Tzavaras, Trans.). Athens-Giannina: Dodoni Editions.
• Kant, Ι. (2006). Critique of Practical Reason (in Greek) (pp. 31–110; K. Androulidakis, Trans.). Athens: Estia Editions.
• Kant, Ι. (2013). The Metaphysics of Morals (in Greek) (pp. 34–247; K. Androulidakis, Trans.). Athens: Smili Editions.
• Kupfer, R.H. (2021). Virtue and Vice in Popular Film. New York: Routledge.
• Kupfer, R.H. (1999). Visions of Virtue in Popular Film. Perseus Books Group.
• Lyotard, J. F. (2008). The Postmodern Condition (in Greek) (K. Papagiorgis, Trans.). Athens: Gnosi Editions.
• Mouriki, A. (2005). Transformations of Aesthetics (in Greek) (p. 11). Athens: Nefeli Editions.
• Plato. (2002). The Republic (in Greek) (pp. 260–336; N. M. Skouteropoulos, Trans.). Athens: Polis Editions.
• Sinnerbrink, R. (2011). New Philosophies of Film Thinking Images, London-New York: Continuum Books.
• Sinnerbrink, R. (2016). Cinematic Ethics: Exploring Ethical Experience Through Film (p.p. 3-10). London-New York: Routledge.
• Vasiloyannis, P. (2019). In memory of Thanassis K. Papachristos (in Greek) (p. 154). Athens: Sakoula Editions.
• Wartenberg, Thomas. 2007. Thinking on Screen: Film as Philosophy (p.25). New York/London, Routledge.
• Wood, A. W. (2005). Kant (p.142), UK: Blackwell Publishing.
• Wood, A. W. (2008). Kantian Ethics (p.p.259-268), New York: Cambridge University Press.