Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2022, Özel Sayı (4) 2022, 273 - 284, 30.09.2022
https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1074921

Öz

Kaynakça

  • Bloch, E. (1996). The Principle of Hope. Cambridge: The MIT press.
  • Deleuze, G.,&Guattari, F. (1983). Anti-Oedipus. Minneapolis: University of Minnesota Press.
  • Demerjian, L.M. (2016). One Genre, Our Fears and Our Future. İçinde Distopia Age. Cambridge Scholars Publishing.
  • Eisenstein, S. (1985) Film Biçimi. (çev. Nijat Özün). İstanbul: Payel yayınevi.
  • Foucault, M. (1990). The Use of Pleasure. (Volume 2) The History of Sexuality. New York: Vintage Books.
  • Jameson, Fredrick (2005). The Desire Called Utopia and other Science Fictions. London: Verso.
  • Kellner, D. (2013). Sinema Savaşları Bush-Cheney Döneminde Hollywood Sineması ve Siyaset.(Çev. Gürol Koca). İstanbul: Metis Yayınları.

Distopya Filmlerini Neden Severiz? “The Lobster& Idioctracy Filmleri Üzerinden Bir Sorgulama”

Yıl 2022, Özel Sayı (4) 2022, 273 - 284, 30.09.2022
https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1074921

Öz

Ütopyaların tersine distopyalar genellikle dehşet verici ve korkunç bir toplum çizerler. Çalışmanın temel varsayımına göre, distopyalar içinde bulunduğumuz çağdaki korkularımızı, endişe ve kaygılarımızı göstermektedir. The Lobster 2015 yılında Yorgos Lanthimos tarafından çekilen, kara komedi olarak da tanımlanabilecek bir dram filmidir. Idiocracy ise 2006 yılında Mike Judge tarafından bilim-kurgu komedi türünde çekilmiş bir filmdir ve geleceği oldukça karanlık olarak hicvetmektedir. Her iki film de toplumsal sorunlardan yola çıkmıştır ve sosyo-politik çıkmazlar için radikal değişiklikler ile hikaye örgülerini eğirmektedirler. Ütopyanın çağcıl insana uzak, distopyanın ise yakın olduğunu varsayımı çalışmanın çıkış noktasıdır. Bu makalede biri kara film diğeri hiciv/kara komedi tarzında iki distopik film örneğinden yola çıkılarak şu sorulara cevap bulmayı amaçlanmaktadır: 1) Karanlık ve korkunç bir toplumu seyrettirme deneyimine rağmen bu distopyalar neden sevilmektedir? 2) İki film birbirinden tamamen farklı distopyalar olsa da ortak noktaları nelerdir? 3) Distopyalar insanlara toplumsal durumu sorgulama imkanı sağlayabilir mi? Her iki distopya filmi de gişe başarısı için yapılmış filmler değildir ancak izleyici tarafından değerli bulunmuşlardır. Bu analizde filmin içindeki distopik öğeler, geçmiş-şimdi-gelecek zamanlarındaki durum ve radikal değişiklikler, absürd öğeler, eleştirdikleri öğeler üzerinden analiz edilecektir.

Kaynakça

  • Bloch, E. (1996). The Principle of Hope. Cambridge: The MIT press.
  • Deleuze, G.,&Guattari, F. (1983). Anti-Oedipus. Minneapolis: University of Minnesota Press.
  • Demerjian, L.M. (2016). One Genre, Our Fears and Our Future. İçinde Distopia Age. Cambridge Scholars Publishing.
  • Eisenstein, S. (1985) Film Biçimi. (çev. Nijat Özün). İstanbul: Payel yayınevi.
  • Foucault, M. (1990). The Use of Pleasure. (Volume 2) The History of Sexuality. New York: Vintage Books.
  • Jameson, Fredrick (2005). The Desire Called Utopia and other Science Fictions. London: Verso.
  • Kellner, D. (2013). Sinema Savaşları Bush-Cheney Döneminde Hollywood Sineması ve Siyaset.(Çev. Gürol Koca). İstanbul: Metis Yayınları.
Toplam 7 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İletişim ve Medya Çalışmaları
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Esra Keloğlu İşler 0000-0002-1494-1712

Erken Görünüm Tarihi 1 Ekim 2022
Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Özel Sayı (4) 2022

Kaynak Göster

APA Keloğlu İşler, E. (2022). Distopya Filmlerini Neden Severiz? “The Lobster& Idioctracy Filmleri Üzerinden Bir Sorgulama”. SineFilozofi, 7(Özel Sayı (4), 273-284. https://doi.org/10.31122/sinefilozofi.1074921